-
1 funesto
funestofunesto , -a [fu'nεsto]aggettivoverderben bringend, verhängnisvollDizionario italiano-tedesco > funesto
2 funesto
fūnesto, āvī, ātum, āre (funestus), durch (Leichen) Mord usw. besudeln, -verunreinigen, -entehren, -entweihen, aras ac templa hostiis humanis, Cic.: saxum illud Lemnium, Cic.: curiam, Cic.: funestet seque suosque, Catull.: gentem, Iuven.
3 funesto
fūnesto, āvī, ātum, āre (funestus), durch (Leichen) Mord usw. besudeln, -verunreinigen, -entehren, - entweihen, aras ac templa hostiis humanis, Cic.: saxum illud Lemnium, Cic.: curiam, Cic.: funestet seque suosque, Catull.: gentem, Iuven.4 funesto
5 arceo
arceo, cuī, ēre (v. Stamme ARC, wov. auch arca, griech. ἄρκος, Schutz, ἀρκέω, halte vor, schütze), I) verschließen, einschließen, einhegen, 1) eig.: alvus arcet et continet quod recipit, Cic.: nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus, Cic. – 2) übtr.: a) im allg.: non posse arceri otii finibus, Cic. har. resp. 4. – b) insbes., in Schranken-, in Ordnung halten, iudex ipse arcebitur, Cic. Quinct. 71 vulg. (Müller coërcebitur): arcendae familiae gratiā, Fest. 174 (a), 11. – II) den Zutritt wehren, fernhalten, A) abwehren, abhalten, verhindern, verhüten, konstr. α) m. bl. Acc., copias hostium, aquas pluvias, Cic.: solem, Plin.: prospectum, Gell.: cuncta, quae arcenda sunt, arcuit, Apul. – m. folg. Infin., Tac. ann. 3, 72. Amm. 16, 11, 11. Ov. met. 3, 89 sq. Sil. 5, 51. Stat. silv. 2, 1, 35 u.a.: m. folg. ne u. Konj., Liv. 27, 48, 8: alqm arcere non quire m. folg. quin u. Konj., Liv. 26, 44, 9: absol., arcuit omnipotens, Ov. met. 2, 505. – β) m. Acc. u. folg. ab u. Abl. (= von, vor, gegen), alqm ab urbe, Cic.: Campanos facile a vallo, Liv.: alqm ab iniuria, a delictis, Cic.: vim a suis munimentis od. a portis moenibusque, Liv.: aetatem a libidinibus, Cic. – γ) m. Acc. u. folg. bl. Abl. (von, vor, gegen), hostem Galliā, Cic.: alqm aditu, Cic. u. Liv.: alqm foro, Liv.: alqm foribus, von der T. abweisen, Tac.: alqm foedere, Liv.: alqm Italiā, aus J. verbannen, Tac. – δ) alqd alci, einem etw. abwehren, hunc (asilum) arcebis pecori, Verg. georg. 3, 155. – B) beschützend fern halten, vor etw. schützen, bewahren, alqm funesto veterno, Hor. ep. 1, 8, 10: classes aquilonibus, Hor. de art. poët. 64: alqm periclis, Verg. Aen. 8, 73.
6 fatal
fa'taladjschicksalhaft, unheilvolladjetivo1. [inevitable] fatal2. [muy malo] mies3. [mortal] tödlich————————adverbiofatalfatal [fa'tal]I adjetivonum2num (desagradable) unangenehmnum4num jurisdicción/derecho nicht aufschiebbarnum5num (familiar: muy mal) miesII adverbio(familiar) mies; el examen me fue fatal die Prüfung ist schlecht gelaufen7 siniestro
1. si'nǐestro mSchaden m, Unglück n, Schadensgeld n2. si'nǐestro adjMi coche tiene siniestro total. — Mein Auto hat einen Totalschaden.
1. [perverso] unheilvoll2. [lleno de penalidades] verhängnisvoll————————sustantivo masculinosiniestro1siniestro1 [si'njestro]————————siniestro2siniestro2 , -a [si'njestro, -a]num2num (maligno) bösenum3num (funesto) unheilvoll8 arceo
arceo, cuī, ēre (v. Stamme ARC, wov. auch arca, griech. ἄρκος, Schutz, ἀρκέω, halte vor, schütze), I) verschließen, einschließen, einhegen, 1) eig.: alvus arcet et continet quod recipit, Cic.: nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus, Cic. – 2) übtr.: a) im allg.: non posse arceri otii finibus, Cic. har. resp. 4. – b) insbes., in Schranken-, in Ordnung halten, iudex ipse arcebitur, Cic. Quinct. 71 vulg. (Müller coërcebitur): arcendae familiae gratiā, Fest. 174 (a), 11. – II) den Zutritt wehren, fernhalten, A) abwehren, abhalten, verhindern, verhüten, konstr. α) m. bl. Acc., copias hostium, aquas pluvias, Cic.: solem, Plin.: prospectum, Gell.: cuncta, quae arcenda sunt, arcuit, Apul. – m. folg. Infin., Tac. ann. 3, 72. Amm. 16, 11, 11. Ov. met. 3, 89 sq. Sil. 5, 51. Stat. silv. 2, 1, 35 u.a.: m. folg. ne u. Konj., Liv. 27, 48, 8: alqm arcere non quire m. folg. quin u. Konj., Liv. 26, 44, 9: absol., arcuit omnipotens, Ov. met. 2, 505. – β) m. Acc. u. folg. ab u. Abl. (= von, vor, gegen), alqm ab urbe, Cic.: Campanos facile a vallo, Liv.: alqm ab iniuria, a delictis, Cic.: vim a suis munimentis od. a portis moenibusque, Liv.: aetatem a libidinibus, Cic. – γ) m. Acc. u. folg. bl. Abl. (von, vor, gegen), hostem Galliā, Cic.: alqm aditu, Cic. u. Liv.: alqm foro, Liv.: alqm foribus, von der T. abweisen, Tac.: alqm foedere, Liv.: alqm Italiā, aus J. verbannen,————Tac. – δ) alqd alci, einem etw. abwehren, hunc (asilum) arcebis pecori, Verg. georg. 3, 155. – B) beschützend fern halten, vor etw. schützen, bewahren, alqm funesto veterno, Hor. ep. 1, 8, 10: classes aquilonibus, Hor. de art. poët. 64: alqm periclis, Verg. Aen. 8, 73.9 atro
atroatro , -a ['a:tro]aggettivopoetico, letterario1 (tenebroso) finster, düster2 (figurato: crudele, funesto) unheilvollDizionario italiano-tedesco > atro
10 luttuoso
luttuosoluttuoso , -a [luttu'o:so]aggettivo1 (sventuroso) unheilvoll, verhängnisvoll2 (funesto) tödlichDizionario italiano-tedesco > luttuoso
См. также в других словарях:
funesto — funésto (muz.) adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic FUNÉSTO adv. (muz.; ca indicaţie de execuţie) Sumbru, trist. [< it. funesto]. Trimis de LauraGellner, 05.04.2005. Sursa: DN FUNÉSTO adv … Dicționar Român
funesto — funesto, ta adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que causa una desgracia o la acompaña: un funesto día lleno de accidentes. Tuvo una idea funesta al salir en la bicicleta … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
funesto — /fu nɛsto/ agg. [dal lat. funestus, der. di funus nĕris funerale ]. 1. [che causa morte, lutti o gravi danni: una guerra f. ] ▶◀ catastrofico, disastroso, (non com.) esiziale, fatale, mortale, rovinoso. ↓ dannoso, deleterio, nocivo, pernicioso.… … Enciclopedia Italiana
funesto — funesto, ta adjetivo 1) aciago, infortunado, fatal, catastrófico, lúgubre*. 2) doloroso, triste, desgraciado*, desastroso … Diccionario de sinónimos y antónimos
funesto — |é| adj. 1. Que traz consigo a morte. 2. Que anuncia ou precede a morte. 3. [Figurado] Sinistro, desgraçado, infausto. 4. Fatal; cruel … Dicionário da Língua Portuguesa
funesto — funesto, ta (Del lat. funestus). 1. adj. Aciago, que es origen de pesares o de ruina. 2. Triste y desgraciado … Diccionario de la lengua española
funesto — ► adjetivo Que es causa de tristeza y desgracia: ■ ha sido una funesta coincidencia; no olvidaré el día funesto en que sucedió el accidente. SINÓNIMO desdichado nefasto luctuoso * * * funesto, a (del lat. «funestus») adj. Se aplica a lo que es… … Enciclopedia Universal
funesto — fu·nè·sto agg. CO 1. che porta morte, rovina, dolore: passione funesta; conseguenze funeste; eventi funesti | estens., che produce danni gravi e irreparabili: esempi funesti, letture funeste, individuo funesto Sinonimi: catastrofico, disastroso,… … Dizionario italiano
funesto — {{#}}{{LM F18474}}{{〓}} {{SynF18956}} {{[}}funesto{{]}}, {{[}}funesta{{]}} ‹fu·nes·to, ta› {{《}}▍ adj.{{》}} Triste, desgraciado o de consecuencias dramáticas: • Murió en un funesto accidente de moto.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
funesto — adj Que ofrece malos presagios, que acarrea males y daños: Tuve el vago presentimiento de que algo funesto iba a suceder , La cínica intervención del procónsul Joel R. Poinsett fue de lo más funesta en las primeros años de nuestra vida… … Español en México
funesto — {{hw}}{{funesto}}{{/hw}}agg. 1 Che reca morte, lutto: annunzio –f; SIN. Luttuoso. 2 (est.) Che produce danni gravi e irreparabili: errore –f; SIN. Esiziale, fatale … Enciclopedia di italiano
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Испанский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Французский
- Чешский