-
1 Flënt
1) fuzja2) karabin3) strzelba -
2 flench
-
3 flench
[flentʃ]Общая лексика: добывать ворвань (из китовой или тюленьей туши), не есть мясного, сдирать шкуру (с тюленя, кита) -
4 flench
[flentʃ]◙ v. לבתר או להוציא את השומן מ- (כלב-ים, לוויתן וכו'); לפשוט עור* * *◙ רוע טושפל ;('וכו ןתיוול,םי-בלכ) -מ ןמושה תא איצוהל וא רתבל◄ -
5 flench
[flentʃ,flens] v1. добывать ворвань ( из китовой или тюленьей туши)2. сдирать шкуру (с тюленя, кита) -
6 flense
[flentʃ,flens] v1. добывать ворвань ( из китовой или тюленьей туши)2. сдирать шкуру (с тюленя, кита) -
7 flench
[flentʃ]flench =flense flench =flense flense: flense обдирать (кита, тюленя); добывать ворвань flinch: flinch =flense -
8 flench
-
9 fleo
fleo, flēvī, flētum, ēre, I) intr. weinen (Ggstz. ridere, gaudere), A) eig.: quin fles? Plaut.: quid fles? Afran. fr.: ne fle! Plaut.: fl. ubertim, Sen. rhet., uberius, Cic.: fl. cum alqo (Ggstz. gaudere cum alqo), Eccl.: fl. cum gemitu, Amm.: fl. de illa et pro illa, Eccl.: fl. de filii morte, Cic.: ob nostras vias, Tibull.: ab insidiis, Prop.: ad singula, Suet.: fl. gaudio, Freudentränen weinen, vergießen, Paneg. vet.: u. so flere prae gaudio, Sulp. Sev. de vit. Mart. 13, 9: fl. effusius, Curt., effusissime, Sen.: alci, vor jmd. weinen, seine Tränen in dessen Busen ausschütten, Prop. 1, 12, 15: alqm flere cogere, zu Tränen rühren (v. Bitten), Curt.: u. so lapides flere et lamentari cogere, Cic.: flere desinere, nicht mehr weinen, ausweinen, Catull. u. Sen. rhet. – Passiv unpers., maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis, Apul. met. 4, 33: oratur, psallitur, fletur, Sidon. epist. 5, 14, 3. – Partiz. Perf. medial = weinend, fleta et lacrimosa, Apul. met. 7, 27 in. – B) übtr.: a) v. Pferden, hell aufwiehern, Suet. Caes. 81, 2. – b) (poet.) v. Lebl., eine Feuchtigkeit von sich geben, tränen, träufeln, uberibus flent omnia guttis, Lucr. 1, 349: u. so Prud. cath. 5, 28. – II) tr.: 1) jmd. od. etwas beweinen, weinend beklagen, illum, Plaut.: amissum fratrem, Sen. rhet.: iuvenem, Ov.: Germanicum, Tac.: simul mortuos vivosque, Curt.: alqm tacite, Sen. rhet.: alqm muliebriter, Spart.: flens meum et rei publicae casum, Cic.: neptium necem, Curt.: filii necem, Tac.: inultos dolores, Ov.: servitutem tristem, Phaedr. – m. folg. quod (daß), quod interemi, non quod amisi, fleo, Sen. Phaedr. (Hipp.) 1131. – m. folg. Acc. u. Infin., Verg. ecl. 3, 78. Hor. carm. 1, 5, 6 u. ep. 1, 17, 55. Tibull. 1, 10, 55. Prop. 1, 7, 18. Val. Flacc. 1, 633. – im Passiv, nata fleatur, Ov.: multum fleti ad superos, Verg. – minus est quod flendum meo nomine, quam quod illius gaudendum est, Quint. 6. praef. 8: dah. flendus, beweinenswert, fl. Graecia, Ov. met. 14, 474: fortuna (Ggstz. laeta), Ov. trist. 1, 1, 122: neutr. pl. subst., flenda pati, Sen. Troad. 421 (415). – 2) übtr.: a) weinend-, unter Tränen vortragen, -singen, feralia carmina, Col. poët. 10, 350. – oder klagen, cavā testudine amorem, Hor. epod. 14, 11. – b) weinend bitten, flemus, ni (= ne) nos divideret, Prop. 2, 7, 2: flere coepit, ne amicus pro se periret, Hyg. fab. 257. – c) (poet.) v. Lebl. eine Feuchtigkeit von sich geben, etw. träufeln lassen, quem (sanguinem) plaga flerat roscidis livoribus, Prud. perist. 10, 705. – / Synk. Perf. flesti, Ov. her. 5, 43 u. 45: flerunt, Verg. georg. 4, 461 u.a. Dichter: flerat, Prud. perist. 10, 705 (s. oben): flesset, Stat. silv. 2, 1, 145: flesse, Liv. 30, 44, 7. Plin. 9, 172. Ov. art. am. 2, 188 u.a. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 480.
-
10 musso
musso, āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines solchen, der Nachteil fürchtet, wenn seine Worte vernommen werden, summo haec clamore, interdum mussans, Plaut.: mussantes inter se rogitabant, Liv.: flent maesti mussantque patres, Verg. – b) murren (s. Paul. ex Fest. 144, 14), intus in occulto mussabant, Enn. ann. 182*: sed iam hora decima tangit et tabellarius tuus mussat, Fronto ad Marc. Caes. 1, 3 (2). p. 8, 25 N. – c) summen, von den Bienen, mussant oras et limina circum, umsummen, Verg. georg. 4, 188. – II) etw. verbeißen, 1) = verschweigen, per metum id m., Plaut. aul. 131. – 2) prägn.: a) unter halblauten Äußerungen und mit verlegenen Mienen hinterm Berge halten, nicht mit der Sprache herauswollen, sich bedenken, unschlüssig sein, vos mussantes et retractantes verbis et vatum carminibus, Sall. fr.: mussantes medicos vidi, Plin. ep.: mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis, Plin. ep.: mussantibus vobis circumventus est, Sall. tr. – m. folg. Infin., dicere mussant, Verg. Aen. 11, 345: mit folg. indir. Fragesatz, mussat rex ipse, quos generos vocet, bedenkt sich scheu, Verg.: mussant iuvencae, quis nemori imperitet, beraten sich scheu, Verg.: exspectans, si mussaret, quae denique causa pugnandi fieret, Enn. ann. 344. – b) stumm sein, schweigen (s. Varro LL. 7, 101. Serv. Verg. Aen. 12, 657), musset ob utus, Enn. fr. scen. 421*: occulta tege tace mussa mane, Iuvent. com. 1. – v. Tieren, stumm harren, mussant iuvencae, Verg. Aen. 12, 718.
-
11 flench
-
12 fleo
fleo, flēvī, flētum, ēre, I) intr. weinen (Ggstz. ridere, gaudere), A) eig.: quin fles? Plaut.: quid fles? Afran. fr.: ne fle! Plaut.: fl. ubertim, Sen. rhet., uberius, Cic.: fl. cum alqo (Ggstz. gaudere cum alqo), Eccl.: fl. cum gemitu, Amm.: fl. de illa et pro illa, Eccl.: fl. de filii morte, Cic.: ob nostras vias, Tibull.: ab insidiis, Prop.: ad singula, Suet.: fl. gaudio, Freudentränen weinen, vergießen, Paneg. vet.: u. so flere prae gaudio, Sulp. Sev. de vit. Mart. 13, 9: fl. effusius, Curt., effusissime, Sen.: alci, vor jmd. weinen, seine Tränen in dessen Busen ausschütten, Prop. 1, 12, 15: alqm flere cogere, zu Tränen rühren (v. Bitten), Curt.: u. so lapides flere et lamentari cogere, Cic.: flere desinere, nicht mehr weinen, ausweinen, Catull. u. Sen. rhet. – Passiv unpers., maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis, Apul. met. 4, 33: oratur, psallitur, fletur, Sidon. epist. 5, 14, 3. – Partiz. Perf. medial = weinend, fleta et lacrimosa, Apul. met. 7, 27 in. – B) übtr.: a) v. Pferden, hell aufwiehern, Suet. Caes. 81, 2. – b) (poet.) v. Lebl., eine Feuchtigkeit von sich geben, tränen, träufeln, uberibus flent omnia guttis, Lucr. 1, 349: u. so Prud. cath. 5, 28. – II) tr.: 1) jmd. od. etwas beweinen, weinend beklagen, illum, Plaut.: amissum fratrem, Sen. rhet.: iuvenem, Ov.: Germanicum, Tac.: simul mortuos vivosque, Curt.: alqm tacite, Sen. rhet.: alqm muliebriter, Spart.: flens————meum et rei publicae casum, Cic.: neptium necem, Curt.: filii necem, Tac.: inultos dolores, Ov.: servitutem tristem, Phaedr. – m. folg. quod (daß), quod interemi, non quod amisi, fleo, Sen. Phaedr. (Hipp.) 1131. – m. folg. Acc. u. Infin., Verg. ecl. 3, 78. Hor. carm. 1, 5, 6 u. ep. 1, 17, 55. Tibull. 1, 10, 55. Prop. 1, 7, 18. Val. Flacc. 1, 633. – im Passiv, nata fleatur, Ov.: multum fleti ad superos, Verg. – minus est quod flendum meo nomine, quam quod illius gaudendum est, Quint. 6. praef. 8: dah. flendus, beweinenswert, fl. Graecia, Ov. met. 14, 474: fortuna (Ggstz. laeta), Ov. trist. 1, 1, 122: neutr. pl. subst., flenda pati, Sen. Troad. 421 (415). – 2) übtr.: a) weinend-, unter Tränen vortragen, -singen, feralia carmina, Col. poët. 10, 350. – oder klagen, cavā testudine amorem, Hor. epod. 14, 11. – b) weinend bitten, flemus, ni (= ne) nos divideret, Prop. 2, 7, 2: flere coepit, ne amicus pro se periret, Hyg. fab. 257. – c) (poet.) v. Lebl. eine Feuchtigkeit von sich geben, etw. träufeln lassen, quem (sanguinem) plaga flerat roscidis livoribus, Prud. perist. 10, 705. – ⇒ Synk. Perf. flesti, Ov. her. 5, 43 u. 45: flerunt, Verg. georg. 4, 461 u.a. Dichter: flerat, Prud. perist. 10, 705 (s. oben): flesset, Stat. silv. 2, 1, 145: flesse, Liv. 30, 44, 7. Plin. 9, 172. Ov. art. am. 2, 188 u.a. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 480. -
13 musso
musso, āre (wie mutio v. Laut mu), I) in den Bart brummen, a) leise vor sich hin murmeln, leise sprechen, halblaut od. kleinlaut reden, bes. von den leisen, schüchternen Reden eines solchen, der Nachteil fürchtet, wenn seine Worte vernommen werden, summo haec clamore, interdum mussans, Plaut.: mussantes inter se rogitabant, Liv.: flent maesti mussantque patres, Verg. – b) murren (s. Paul. ex Fest. 144, 14), intus in occulto mussabant, Enn. ann. 182*: sed iam hora decima tangit et tabellarius tuus mussat, Fronto ad Marc. Caes. 1, 3 (2). p. 8, 25 N. – c) summen, von den Bienen, mussant oras et limina circum, umsummen, Verg. georg. 4, 188. – II) etw. verbeißen, 1) = verschweigen, per metum id m., Plaut. aul. 131. – 2) prägn.: a) unter halblauten Äußerungen und mit verlegenen Mienen hinterm Berge halten, nicht mit der Sprache herauswollen, sich bedenken, unschlüssig sein, vos mussantes et retractantes verbis et vatum carminibus, Sall. fr.: mussantes medicos vidi, Plin. ep.: mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis, Plin. ep.: mussantibus vobis circumventus est, Sall. tr. – m. folg. Infin., dicere mussant, Verg. Aen. 11, 345: mit folg. indir. Fragesatz, mussat rex ipse, quos generos vocet, bedenkt sich scheu, Verg.: mussant iuvencae, quis nemori imperitet, beraten sich scheu, Verg.: exspectans, si mussa-————ret, quae denique causa pugnandi fieret, Enn. ann. 344. – b) stumm sein, schweigen (s. Varro LL. 7, 101. Serv. Verg. Aen. 12, 657), musset ob utus, Enn. fr. scen. 421*: occulta tege tace mussa mane, Iuvent. com. 1. – v. Tieren, stumm harren, mussant iuvencae, Verg. Aen. 12, 718. -
14 flench
-
15 dissereno
I.Impers., to be clear, as if by dispersing the clouds:II.si cacumina (montium) pura flent, disserenabit,
Plin. 18, 35, 82, § 356.—In late Lat., act., to make clear. —Only trop., to clear away:disserena oculis nostris nubilum,
August. Conf. 13, 15; to cheer:mores procellosos,
Cassiod. Var. 6, 6 init. -
16 fleo
flĕo, flēvi, flētum, 2 (contr. forms flēsti, Ov. H. 5, 43; 45:I.flēmus,
Prop. 2, 7, 2; cf. Lachm. ad Lucr. p. 291:flērunt,
Verg. G. 4, 461; Stat. S. 2, 1, 175:flēsset,
id. ib. 145:flēsse,
Ov. M. 6, 404; Liv. 30, 44, 7), v. n. and a. [for flev-o, root phlu-; Gr. phluô, to bubble up, etc.; L. fluo, fluvius, etc.; cf. Curt. Gr. Etym. p. 301 sq.].Neutr.A.Lit., to weep, cry, shed tears (syn.: ploro, lugeo, lacrimo): maerentes, flentes, lacrimantes, commiserantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. 107 ed. Vahl.):B.fleo, quia dijungimur,
Plaut. Mil. 4, 8, 18:quin fles,
id. Ps. 1, 1, 73:nimium haec flet,
id. Mil. 4, 8, 14:ne fle, mulier!
id. Ep. 4, 2, 31:quid fles, Asterie?
Hor. C. 3, 7, 1:ille me complexus atque osculans flere prohibebat,
Cic. Rep. 6, 14 fin.:haec cum pluribus verbis flens a Caesare peteret,
Caes. B. G. 1, 20, 5; cf. id. ib. 7, 26, 3; id. B. C. 1, 76, 1; 3, 98, 2:deceptus quoniam flevit et ipse, deus,
Prop. 2, 16 (3, 8), 54:felix qui potuit praesenti flere puellae,
before, in the presence of, Prop. 1, 12, 15; cf. Tib. 1, 10, 64:o multa fleturum caput!
Hor. Epod. 5, 74:lapides mehercule omnes flere et lamentari coëgisses,
Cic. de Or. 1, 57, 245.— Pass. impers.:ad sepulcrum venimus: in ignem posita est: fletur,
Ter. And. 1, 1, 102:minus est, quod flendum meo nomine quam quod gaudendum illius est,
Quint. 6 praef. § 8; so id. 6, 2, 3; 11, 1, 52.—Transf.* 1.Of horses, to neigh:2.equorum greges comperit ubertim flere,
Suet. Caes. 81.—Of things, to drop, trickle (ante- and post-class.):II.uberibus flent omnia guttis,
Lucr. 1, 349:flevit in templis ebur,
Sen. Thyest. 702:imber,
Prud. Cath. 5, 24.Act., to weep for, bewail, lament, a person or thing; to sing mournfully (mostly poet. and in post-Aug. prose; once in Cic.): He. Ne fle. Er. Egone illum non fleam? egone non defleam Talem adolescentem? Plaut. Capt. 1, 2, 36:(β).unicum (filium) mater,
Cat. 39, 5:parentes Troĭlon,
Hor. C. 2, 9, 17:Gygen,
id. ib. 3, 7, 1;amissas amicitias,
Cat. 96, 4:* Pisonem eis verbis flens meum casum vexavit,
Cic. Sest. 28, 60:filii necem,
Tac. A. 6, 10; 2, 71:suam vicem,
Curt. 10, 5, 21:servitutem tristem,
Phaedr. 1, 2, 6:amissum conjugem,
Just. 28, 4, 4:fidem mutatosque deos,
Hor. C. 1, 5, 6:moechos arrogantes,
id. ib. 1, 25, 10:catellam raptam sibi,
id. Ep. 1, 17, 56:amorem testudine,
id. Epod. 14, 11: feralia carmina, to sing, Col. poët. 10, 350:virum,
Sen. Contr. 2, 11, 1:amissum fratrem,
id. ib. 4, 29, 8:adlatum ad se Pompeii caput,
id. ib. 10, 32, 1.—In part. perf.:multum fleti ad superos,
bewailed, lamented, Verg. A. 6, 481; Stat. Th. 4, 103.—With object-clause:agmina septem Flebis in aeterno surda jacere situ,
Prop. 1, 7, 18; Val. Fl. 1, 633.—Hence, flē-tus, a, um, P. a., weeping:mater fleta et lacrimosa,
App. M. 7, p. 199 fin. (but in Lucr. 2, 631 the correct read. is sanguinolenti). -
17 musso
musso, āvi, ātum, 1, v. n. and a. (depon. collat. form: discumbimus mussati, Varr. ap. Non. 249, 10) [root mu-, shut; Sanscr. mūkas, dumb; Gr. muaô, muôps; cf. mustêrion; Lat. mutus], to say in a low tone, to mutter, murmur; to be silent respecting a thing (not in Cic. or Cæs.; syn.: mutio, murmuro).I.Lit.: mussare murmurare. Ennius: in occulto mussabant. Vulgo vero pro tacere dicitur, ut idem Ennius: non decet mussare bonos, Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (cf. Ann. v. 185; 348; 426;II.Trag. v. 432 Vahl.): soli Aetoli id decretum clam mussantes carpebant,
Liv. 33, 31:flent maesti mussantque patres,
Verg. A. 11, 454; Anthol. Lat. 1, 170, 108: aequum non est occultum id haberi, neque per metum mussari, to bear or brook in silence, Plaut. Aul. 2, 1, 12: egomet mecum mussito: Bona [p. 1180] mea inhiant, id. Mil. 3, 1, 118:quidquid est, mussitabo potius quam inteream,
keep it to myself, id. ib. 2, 3, 40:ergo si sapis, mussitabis,
id. ib. 2, 5, 67.— Poet., of bees, to murmur, hum, Verg. G. 4, 188.—Transf., to be afraid to say or do any thing, to be in fear or uncertainty:mussat rex ipse Latinus, Quos generos vocet,
i. e. deliberates in silence, Verg. A. 12, 657:dicere mussant,
id. ib. 11, 345:medici,
Plin. Ep. 7, 1:juvencae,
are silent, expect in silence, Verg. A. 12, 718.
См. также в других словарях:
flent — fleng(e, flent obs. ff. fling, flint … Useful english dictionary
Flinte — Flent … Hochdeutsch - Plautdietsch Wörterbuch
Eric Ryan — was a male pornographic actor (porn star) of the 1970s and 1980s who appeared mostly in pornographic movies catering to gay male audiences, and at least one for heterosexual audiences. He was also a talented musician and composer, and spent many… … Wikipedia
Centurians of Rome — Centurions of Rome redirects here. For officers of the Roman army, see Centurion (Roman army). Centurians of Rome Centurians of Rome DVD Cover Directed by John Christopher St … Wikipedia
Fluctuat nec mergitur — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P … Deutsch Wikipedia
Volapuk — Volapük Menade bal, püki bal, « Une humanité, une langue » en volapük Le volapük est une langue construite inventée en 1879 par le prêtre catholique allemand Johann Martin Schleyer (1831 1912), de Baden … Wikipédia en Français
Volapük — Auteur Johann Martin Schleyer Catégorie langue auxiliaire internationale Classification par famille langues construites … Wikipédia en Français
Volapükien — Volapük Menade bal, püki bal, « Une humanité, une langue » en volapük Le volapük est une langue construite inventée en 1879 par le prêtre catholique allemand Johann Martin Schleyer (1831 1912), de Baden … Wikipédia en Français
PAEFICA — memorata in illo Naevii, Haec quidem hercle opinor Praefica est, Nam mortuos collaudat. Claudio dicebatur, quae praeficeretur ancillis lam entantibus. Unde in Glossis Philoxeni, Praefica, ἡ πρὸ τῆς κλίνης εν τῇ φορᾷ κοπτομένη: θρηνῳδὸς ἐπ᾿… … Hofmann J. Lexicon universale
conflent — con|flent Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
Schreien — 1. Am Schreien erkennt man den Esel. 2. Der muss laut schreien, der den Teufel schrecken will. Dän.: Han skal skrige høyt, som vil forskrekke fanden. (Prov. dan., 509.) 3. Der schreit allzeit, der Schläge bekommt. Schwed.: Den gnäller alltid, som … Deutsches Sprichwörter-Lexikon