Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

figurat

  • 1 figuro

    figūro, āvī, ātum, āre (figura), bilden, gestalten, eine Gestalt geben, gestaltend, bildend schaffen, I) eig.: 1) im allg.: hominem, Lact.: equum (Troianum), Petron.: fig. ceras fingereque, Col.: vas ansatum simile angustae ollae, Col.: caseum, formen, Col. u. Plin.: hanc (carnem) lambendo, Plin.: ita figuratum corpus, ut excellat aliis, Cic.: hominem ex limo, Lact.: parietes ex lateribus, Pallad.: aes illud in habitum statuae, Sen.: calamum in speciem cunei, Col.: in volucres anus (durch Verwandlung), Ov.: hominis vestigium ad corporis mei figuram, Petron.: acies in rotundo habitu figurata, Amm.: simulacrum in habitu nubentis figuratum, Lact. Alexandri habitu nummos plurimos, Lampr.: barbam peregrinā ratione, Petron.: mundum eā formā, quā etc., Cic. – Partiz. subst., si (venter) per se excernit mollia et figurata, weiche u. natürlich geformte Stuhlgänge, Cels. 2, 8. p. 45, 33 D. – 2) insbes., mit rhetor. Wendungen-, mit Figuren (bildlich) ausdrücken od. ausschmücken, plurima vero mutatione figuramus, in vielen Fällen bedienen wir uns eines bildlichen Ausdrucks infolge einer Vertauschung, Quint. 10, 1, 12: fig. sermonem apte, Nazar. pan. 30, 3: orationem suam, Fronto ad Anton. imp. 1, 2. p. 98, 5 N.: tam translatis verbis quam propriis figuratur oratio, die Redefiguren werden ebensowohl durch übertragene als durch eigentlich gebrauchte Worte ausgedrückt, Quint. 9, 1, 9: quare illo intellectu priore et communi nihil non figuratum est, daher ist auch nach jener erstern und gewöhnlichen Bedeutung des Wortes alles bildlich gesprochen, Quint. 9, 1, 12: absol., fig. varie, Plin. ep. 3, 13, 3: egregie, Sen. contr. 7. pr. § 3. p. 293, 24 K. – II) übtr.: a) im allg., bilden, bildend schaffen, os (die Sprachwerkzeuge, Aussprache) tenerum pueri balbumque poëta figurat, Hor. ep. 2, 1, 126: formatura labrorum pro parte figurat (voces), Lucr. 4, 550: u. so auch Lucr. 2, 412. – 2) insbes.: a) darstellen, Libra atque Aries autumnum verque figurant, Lucan. 3, 672: Venerem magnetica gemma figurat, Claud. eidyll. 5, 26: Cererem sideribus fig., Hyg. poët. astr. 2, 14: alqm od. alqd inter sidera, ibid. 2, 20: tempora nostra, Prud. psych. 67. – b) in der Einbildung vormalen, vorstellen, sibi venerem, Col. 6, 27, 4: talem sibi iram, Sen. de ira 2, 35, 5: inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 (5), 36.

    lateinisch-deutsches > figuro

  • 2 figuro

    figūro, āvī, ātum, āre (figura), bilden, gestalten, eine Gestalt geben, gestaltend, bildend schaffen, I) eig.: 1) im allg.: hominem, Lact.: equum (Troianum), Petron.: fig. ceras fingereque, Col.: vas ansatum simile angustae ollae, Col.: caseum, formen, Col. u. Plin.: hanc (carnem) lambendo, Plin.: ita figuratum corpus, ut excellat aliis, Cic.: hominem ex limo, Lact.: parietes ex lateribus, Pallad.: aes illud in habitum statuae, Sen.: calamum in speciem cunei, Col.: in volucres anus (durch Verwandlung), Ov.: hominis vestigium ad corporis mei figuram, Petron.: acies in rotundo habitu figurata, Amm.: simulacrum in habitu nubentis figuratum, Lact. Alexandri habitu nummos plurimos, Lampr.: barbam peregrinā ratione, Petron.: mundum eā formā, quā etc., Cic. – Partiz. subst., si (venter) per se excernit mollia et figurata, weiche u. natürlich geformte Stuhlgänge, Cels. 2, 8. p. 45, 33 D. – 2) insbes., mit rhetor. Wendungen-, mit Figuren (bildlich) ausdrücken od. ausschmücken, plurima vero mutatione figuramus, in vielen Fällen bedienen wir uns eines bildlichen Ausdrucks infolge einer Vertauschung, Quint. 10, 1, 12: fig. sermonem apte, Nazar. pan. 30, 3: orationem suam, Fronto ad Anton. imp. 1, 2. p. 98, 5 N.: tam translatis verbis quam propriis figuratur oratio, die Redefiguren werden ebensowohl durch übertragene als durch eigentlich gebrauchte
    ————
    Worte ausgedrückt, Quint. 9, 1, 9: quare illo intellectu priore et communi nihil non figuratum est, daher ist auch nach jener erstern und gewöhnlichen Bedeutung des Wortes alles bildlich gesprochen, Quint. 9, 1, 12: absol., fig. varie, Plin. ep. 3, 13, 3: egregie, Sen. contr. 7. pr. § 3. p. 293, 24 K. – II) übtr.: a) im allg., bilden, bildend schaffen, os (die Sprachwerkzeuge, Aussprache) tenerum pueri balbumque poëta figurat, Hor. ep. 2, 1, 126: formatura labrorum pro parte figurat (voces), Lucr. 4, 550: u. so auch Lucr. 2, 412. – 2) insbes.: a) darstellen, Libra atque Aries autumnum verque figurant, Lucan. 3, 672: Venerem magnetica gemma figurat, Claud. eidyll. 5, 26: Cererem sideribus fig., Hyg. poët. astr. 2, 14: alqm od. alqd inter sidera, ibid. 2, 20: tempora nostra, Prud. psych. 67. – b) in der Einbildung vormalen, vorstellen, sibi venerem, Col. 6, 27, 4: talem sibi iram, Sen. de ira 2, 35, 5: inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 (5), 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > figuro

  • 3 leüt

    I
    ts. 1. (lelök) сбивать/сбить, biz. смахивать/смахнуть;

    \leütötte a lámpát az asztalról — он сбил лампу со стола;

    2. (letör) отбивать/ отбить, отшибать/отшибить; (pl. fazék fülét) отстучать; (pl. patkót lóról) отковывать;

    \leüti a lakatot — сбить замок;

    \leüti a teáskanna csőrét — отбивать/отбить носик чайника;

    3. (embert letaszít) сбивать/сбить;

    \leüt a lábáról vkit — сбивать/сбить кого-л. с ног;

    4. (levág) отсекать/отсечь; (pl. fejszével) отрубать/отрубить;

    \leüti vkinek a fejét — отрубить голову кому-л.;

    5. (embert, állatot) бить/убить, разить (кого-л., что-л.); ударить кого-л. по голове;

    puskatussal \leüt — разить прикладом;

    6. {bábut tekézésnél) подбивать/подбить;
    7.

    sakk. figurát \leüt — брать/взять фигуру;

    \leütni enged {figurát} — поддавать/поддать;

    8. kártya. бить/ побить, покрывать/покрыть;

    ásszal \leüti a királyt — побить короля тузом;

    9.

    sp. labdát \leüt — гасить v. убить мяч;

    10. (billentyűt) ударять/ ударить;

    \leüt egy betűt az írógépen — ударить букву на машинке;

    \leüt egy akkordot a zongorán — взять аккорд на рояле;

    11. {bever} вбивать/ вбить;

    \leüt egy cöveket a földbe — вбить сваю в землю;

    12.

    \leüt vkit vkinek a kezéről — отбивать/ отбить кого-л. у кого-л.;

    II

    tn. 1. \leüt az öklével az asztalra — ударить кулаком по столу;

    2. {villám} ударять/ударить;
    3. zene. (karmester) опускать вниз палочку в начале такта

    Magyar-orosz szótár > leüt

  • 4 figuro

    fĭgūro, āvi, ātum, 1, v. a. [figura], to form, fashion, shape (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    mundum ea forma figuravit, qua una omnes reliquae formae concluduntur,

    Cic. Univ. 6:

    aes in habitum statuae,

    Sen. Ep. 65:

    medullas in lapidis naturam,

    Plin. 36, 22, 45, § 161:

    caseos,

    id. 16, 38, 72, § 181:

    barbam peregrina ratione,

    Petr. 102.— Absol., Cic. N. D. 1, 39, 110.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    voces lingua,

    to pronounce, utter, Lucr. 4, 550; cf. id. 2, 413:

    os tenerum pueri balbumque poëta figurat,

    forms, trains, Hor. Ep. 2, 1, 126:

    dum tempora nostra figurat,

    represents, Prud. Psych. 66.—
    B.
    In partic.
    1.
    To imagine, fancy, picture:

    qui in crepidine viderat Marium in sella figuravit,

    Sen. Contr. 3, 17 med.:

    quales ad bella excitanda exeunt Furiae, talem nobis iram figuremus,

    Sen. Ira, 2, 35 med.:

    inanes species anxio animo,

    Curt. 7, 1 fin.
    2.
    In rhet. lang., to adorn with figures:

    tam translatis verbis quam propriis figuratur oratio,

    Quint. 9, 1, 9:

    plurima mutatione figuramus,

    id. 10, 1, 12.— Absol.:

    affectus efficaciter movit, figurabat egregie,

    Sen. Contr. 3 praef. —Hence, fĭgū-rātus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., formed, fashioned, shaped:

    boum ipsa terga declarant non esse se ad onus accipiendum figurata,

    Cic. N. D. 2, 63, 159:

    (hominis) ita figuratum corpus,

    id. Fin. 5, 12, 34:

    signum in modum Liburnae figuratum,

    Tac. G. 9:

    venter ei, qui a periculo tutus est, reddit mollia, figurata,

    well-formed stools, Cels. 2, 3; 2, 8 med. —Of a word, derived:

    dicatur a Graeca voce figurata esse,

    Gai. Inst. 3, 93 fin.
    B.
    Trop., of speech, figurative (not in Cic., but very freq. in Quint.): oratio eschêmatismenê, id est figurata (opp. aschêmatistos, figuris carens), Quint. 9, 1, 13; cf. id. 8, 3, 59:

    verba,

    id. 8, 1, 1; 9, 2, 7:

    controversiae,

    id. 9, 2, 65; 88; 9, 1, 14.— Adv. (acc. to B.), figuratively; in two forms: fĭgūrāto, Tert. adv. Marc. 3, 14 al.: fĭgūrāte, Ascon. ap. Cic. Verr. 2, 6:

    figuratius,

    Sid. Ep. 5, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > figuro

  • 5 figurativo

    fi.gu.ra.ti.vo
    [figurat‘ĩvũr] sm+adj figuratif.
    * * *
    adjectivo
    figuratif

    Dicionário Português-Francês > figurativo

  • 6 figurative

    (th) figurat; grafic

    English-Romanian technical dictionary > figurative

  • 7 graphic

    (th) grafic; figurat

    English-Romanian technical dictionary > graphic

  • 8 graphical

    (th) grafic; ilustrativ; figurat

    English-Romanian technical dictionary > graphical

  • 9 figūrō

        figūrō āvī, ātus, āre    [figura], to form, fashion, shape: se: (mundum) eā formā, etc.: in volucrīs anūs, O.—Fig., to form, train, educate: Os pueri poëta figurat, H.
    * * *
    figurare, figuravi, figuratus V
    form, fashion, shape

    Latin-English dictionary > figūrō

  • 10 figurative

    adj figurat -ada | ART figuratiu -iva

    English-Catalan dictionary > figurative

  • 11 figurative sense

    s LINGÜÍSTICA sentit figurat

    English-Catalan dictionary > figurative sense

  • 12 feláldoz

    I
    1. vall. \feláldoz vmit приносить/принести в жертву что-л.;
    2.

    átv. \feláldoz vkit, vmit — приносить/принести в жертву кого-л., что-л. vmit vkiért, vmiért \feláldoz жертвовать/пожертвовать чём-л. для кого-л., для чего-л.;

    életét \feláldozza — жертвовать жизнью; \feláldozza életét hazájáért — принести свою жизнь на алтарь отечества;

    3.

    sakk. \feláldoz egy figurát — поддавать/поддать шашку;

    II

    \feláldozza magát — жертвовать/пожертвовать собой

    Magyar-orosz szótár > feláldoz

  • 13 kivág

    I
    1. вырезывать v. вырезать/вырезать, высекать/высечь;

    orv. \kivágja a daganatot — вырезать опухоль;

    2. (képet, figurát újságból, könyvből) вырезывать v. вырезать/вырезать; (ollóval) выстригать/ выстричь; (kör alakúra) выкруживать/ выкружить;

    \kivágja a cikket az újságból — вырезать статыо из газеты;

    \kivág egy hirdetést az újságból — вырезать объявление из газеты; a könyvből \kivág egy képet — вырезать картинку из книги;

    3. (kivágást csinál) делать вырез; вынимать/вынуть;

    túlságosan \kivág (szabó) — выхватывать/выхватить;

    az ingen \kivágja a gallér helyét — прорезать у рубахи ворот;

    4. (erdőt, fát) рубить, вырубать/вырубить, срубать/срубить; (sokat, valamennyit) перерубать; (ledönt) валить/ свалить; пропиливать/пропилить, выпиливать/выпилить;

    fát \kivág — рубить дерево;

    5.

    (kiüt) ostorral \kivágja vkinek a szemét — выбить v. выстегнуть глаз хлыстом;

    6. (kihajít vmely tárgyat) выбрасывать/выбросить; (kilök, pl. dugót) вотолкнуть;
    7.

    vili \kivágja a biztosítékot — отключать/отключить предохранитель;

    8.

    átv. \kivágja a magas c-t — держать верхнее до;

    \kivág egy beszédet — импровизировать/nép. хватать речь; biz.,gúny. szójátékot vág ki — разрешаться каламбуром; szól. \kivágja a rezet — показать себя; блестеть v. блистать чём-л.;

    9.

    átv., durva. \kivág vkit az állásából — выставить кого-л. со службы;

    \kivág vkit a szobából — выставить кого-л. из комнаты;

    10.

    átv., biz. hatalmas összeget vág ki vkiből — содрать крупную сумму с кого-л.;

    II

    \kivágja magát 1. (kiszabaditja magát vhonnan) — выбиваться/выбиться, изворачиваться v. извёртываться/извернуться;

    \kivágja magát a tömegből — выбиваться/вьгбиться из толпы; megfogták, de ő ügyesen \kivágta magát — его схватили, но он ловко извернулся;

    2. átv., biz. (nehéz **}выпутываться/выпутаться, выкручиваться/выкрутиться, отыгрываться/отыграться;

    \kivágja magát a csávából — выкрутиться из беды;

    \kivágja magát a hazugságból — выпутаться изо лжи; отолгаться; lássuk, hogyan vágja ki magát ebből a helyzetből — посмотрим, как-то он выйдет из этого положения; tréfával vágja ki magát — отыгрываться шуткой; отшучиваться/отшутиться; megvan a képessége, hogy minden helyzetből \kivágja magát — он умеет выйти из любого положения

    Magyar-orosz szótár > kivág

  • 14 kivagdal

    1. (több dolgot) вырезывать; (fákat.) вырубать;
    2. (több képet, figurát) вырезывать; (ollóval) выстригать; 3. (több kivágást csinál) делать вырезы; 4. ritk. (pl. madár) выклёвывать/выклевать

    Magyar-orosz szótár > kivagdal

  • 15 lecserél

    1. (levált) снимать/снять (с чего-л.), сменить/сменить;
    2. sakk. (figurát) размениваться/разменяться;

    \lecseréli a gyalogokat — разменяться пешками

    Magyar-orosz szótár > lecserél

  • 16 figuratively

    adverb figurat; metaforic

    English-Romanian dictionary > figuratively

  • 17 figuratywny

    figuratywny [figuratɨvnɨ] adj
    sztuka figurativ

    Nowy słownik polsko-niemiecki > figuratywny

См. также в других словарях:

  • figurat — FIGURÁT, Ă, figuraţi, te, adj. (Despre cuvinte, expresii sau despre sensul lor) Întrebuinţat cu alt înţeles decât cel obişnuit, propriu, de obicei pentru obţinerea unor efecte stilistice. ♢ (Substantivat, n.) La figurat = într un sens deosebit de …   Dicționar Român

  • Figurat — Figurierte Zahlen sind Klassen von Zahlen, die sich auf geometrische Figuren beziehen. Legt man regelmäßige Figuren aus Spielsteinen und zählt die Steine, erhält man figurierte Zahlen. Beispiele für figurierte Zahlen sind die Quadratzahlen,… …   Deutsch Wikipedia

  • figurat — fi|gu|rat Mot Agut Adjectiu variable …   Diccionari Català-Català

  • figurát — adj. m., pl. figuráţi; f. sg. figurátã, pl. figuráte …   Romanian orthography

  • expresie — EXPRÉSIE, expresii, s.f. 1. Exprimare. ♦ Construcţie concisă care exprimă, de obicei în mod figurat, o idee. ♦ Cuvânt. 2. fig. Manifestare, redare a ideilor, a sentimentelor etc. prin cuvinte, mimică etc. ♦ Înfăţişare care reflectă starea… …   Dicționar Român

  • metaforic — METAFÓRIC, Ă, metaforici, ce, adj. Care ţine de metaforă; propriu metaforei; exprimat prin metafore; bogat în metafore; p. gener. figurat. – Din germ. metaphorisch, fr. métaphorique. Trimis de LauraGellner, 28.05.2004. Sursa: DEX 98  METAFÓRIC… …   Dicționar Român

  • figurativ — FIGURATÍV, Ă, figurativi, e, adj. 1. Care conţine (multe) figuri de stil; figurat. 2. (Despre unele arte) Care se bazează pe reprezentarea plastică şi uşor identificabilă a fiinţelor şi obiectelor din realitate. ♦ p. gener. Care constituie… …   Dicționar Român

  • silepsă — SILÉPSĂ, silepse, s.f. Construcţie sintactică în care cuvintele se acordă după asociaţii logice şi nu după regulile gramaticale obişnuite; p. ext. figură de stil în care se foloseşte o astfel de construcţie sintactică şi în care un cuvânt este… …   Dicționar Român

  • tropic — TRÓPIC1, tropice, s.n. 1. Fiecare dintre cele două paralele situate la latitudinea de 23 Trimis de RACAI, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  TRÓPIC2, Ă, tropici, ce, adj. (Livr (livresc).) Referitor la tropi2; figurat, metaforic. – Din fr. tropique.… …   Dicționar Român

  • tropologie — TROPOLOGÍE s.f. 1. Limbaj figurat. 2. Disciplină care se ocupă cu studierea tropilor2. – Din fr. tropologie. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  tropologíe s. f., art. tropología, g. d. tropologíi, art. tropologíei Trimis de siveco, 10 …   Dicționar Român

  • conotativ — CONOTATÍV, Ă, conotativi, e, adj. (Despre sensul cuvintelor) Suplimentar faţă de denotaţia cuvântului; care este rezultat din experienţa personală, din context; figurat. ♦ (Despre stil) Care este dominat de conotaţii. – Din fr. connotatif. Trimis …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»