Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

fashioning

  • 1 cōnsectiō

        cōnsectiō ōnis, f    [conseco], a cutting up, cleaving to pieces: arborum: eius (materiae), i. e. the art of fashioning.
    * * *
    cutting/cleaving up/to pieces

    Latin-English dictionary > cōnsectiō

  • 2 fictio

    fashioning, action of shaping; coining (word); pretence/feigning; legal fiction

    Latin-English dictionary > fictio

  • 3 plasmatio

    forming, fashioning, creating; creation

    Latin-English dictionary > plasmatio

  • 4 formatura

    forming, fashioning, shaping

    Latin-English dictionary of medieval > formatura

  • 5 adfingo

    af-fingo (better adf-), inxi, ictum, 3, v. a., to form, fashion, devise, make, or invent a thing as an addition or appendage to another.
    I.
    Lit. (esp. of artists).
    (α).
    With dat.:

    nec ei manus adfinxit,

    Cic. Tim. 6:

    saepta, adficta villae quae sunt,

    Varr. R. R. 3, 3, 2.—
    (β).
    Absol.:

    Nullam partem corporis sine aliquā necessitate adfictam reperietis,

    Cic. Or. 3, 45, 179.—
    II.
    Trop., to make up, frame, invent, to add falsely or without grounds:

    faciam ut intellegatis, quid error adfinxerit, quid invidia conflārit,

    Cic. Clu. 4:

    vitium hoc oculis adfingere noli,

    Lucr. 4, 386:

    neque vera laus ei detracta oratione nostrā, neque falsa adficta esse videatur,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33:

    addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli,

    Caes. B. G. 7, 1:

    cui crimen adfingeretur,

    might be falsely imputed, Tac. A. 14, 62.—
    III.
    In a general signif.
    A.
    To add or join to, to annex (always with the accessory idea of forming, fashioning, devising):

    sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta firmiter,

    Varr. R. R. 3, 9, 7: multa natura aut adfingit ( creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118:

    tantum alteri adfinxit, de altero limavit,

    id. de Or. 3, 9, 36.—
    B.
    To feign, forge:

    litteras,

    App. M. 4, 139, 34 Elm.

    Lewis & Short latin dictionary > adfingo

  • 6 affingo

    af-fingo (better adf-), inxi, ictum, 3, v. a., to form, fashion, devise, make, or invent a thing as an addition or appendage to another.
    I.
    Lit. (esp. of artists).
    (α).
    With dat.:

    nec ei manus adfinxit,

    Cic. Tim. 6:

    saepta, adficta villae quae sunt,

    Varr. R. R. 3, 3, 2.—
    (β).
    Absol.:

    Nullam partem corporis sine aliquā necessitate adfictam reperietis,

    Cic. Or. 3, 45, 179.—
    II.
    Trop., to make up, frame, invent, to add falsely or without grounds:

    faciam ut intellegatis, quid error adfinxerit, quid invidia conflārit,

    Cic. Clu. 4:

    vitium hoc oculis adfingere noli,

    Lucr. 4, 386:

    neque vera laus ei detracta oratione nostrā, neque falsa adficta esse videatur,

    Cic. Imp. Pomp. 4, 10; so id. Phil. 1, 3; id. Or. 22; id. Tusc. 3, 33:

    addunt ipsi et adfingunt rumoribus Galli,

    Caes. B. G. 7, 1:

    cui crimen adfingeretur,

    might be falsely imputed, Tac. A. 14, 62.—
    III.
    In a general signif.
    A.
    To add or join to, to annex (always with the accessory idea of forming, fashioning, devising):

    sint cubilia gallinarum aut exsculpta aut adficta firmiter,

    Varr. R. R. 3, 9, 7: multa natura aut adfingit ( creating, she adds thereto) aut mutat aut detrahit, Cic. Div. 1, 62, 118:

    tantum alteri adfinxit, de altero limavit,

    id. de Or. 3, 9, 36.—
    B.
    To feign, forge:

    litteras,

    App. M. 4, 139, 34 Elm.

    Lewis & Short latin dictionary > affingo

  • 7 conformatio

    conformātĭo, ōnis, f. [id.], a symmetrical forming or fashioning, conformation, shape, form (freq. in the philos. and rhet. writings of Cic.; elsewhere rare).
    I.
    Prop.:

    lineamentorum,

    Cic. N. D. 1, 18, 47:

    qualis sit (animus) in ipso corpore, quae conformatio, quae magnitudo, qui locus,

    id. Tusc. 1, 22, 50:

    membrorum,

    id. N. D. 2, 33, 85:

    quaedam et figura totius oris et corporis,

    id. de Or. 1, 25, 114:

    theatri,

    Vitr. 5, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    vocis,

    expression of voice, Cic. de Or. 1, 5, 18:

    verborum,

    arrangement, id. ib. 1, 33, 151:

    verborum et sententiarum,

    id. ib. 3, 52, 201:

    conformatio et moderatio continentiae et temperantiae,

    conformation, id. Off. 3, 25, 96:

    animi, i. q. notio,

    an idea, notion, conception, id. N. D. 1, 38, 105.—Also without animi, Cic. de Or. 2, 87, 357; id. Top. 5, 27.—
    B.
    Esp., in rhet., a figure of speech, Cic. Brut. 37, 140; Quint. 9, 1, 4; 9, 2, 1.—
    2.
    In later rhett. esp., a prosopopœia, Auct. Her. 4, 53, 66; Prisc. p. 1340 P.

    Lewis & Short latin dictionary > conformatio

  • 8 consectio

    consectĭo, ōnis, f. [conseco], a cutting or cleaving to pieces (very rare):

    arborum,

    Cic. N. D. 2, 60, 151:

    nisi consectionis ejus (materiae) fabricam haberemus,

    i. e. the art of fashioning it, id. Div. 1, 51, 116.

    Lewis & Short latin dictionary > consectio

  • 9 dispono

    dis-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum (contr. dispostum, Lucr. 1, 52; 2, 644), 3, v. a., to place here and there, to set in different places, to distribute regularly, to dispose, arrange (cf. dispenso, II.—freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to set in order, arrange, dispose:

    libros confusos antea,

    Cic. Att. 4, 8, a; cf.:

    Homeri libros,

    id. de Or. 3, 34, 137:

    oculos (harundinum),

    Cato R. R. 47; cf.

    brassicam,

    Col. 11, 3, 27:

    arbores,

    Plin. 17, 11, 15, § 78:

    quidque suo loco,

    Col. 12, 2, 3; cf.:

    pennas in ordine,

    Ov. A. A. 2, 45;

    for which: disjecta membra in ordinem,

    Sen. Hippol. 1257:

    obliquos ordines in quincuncem,

    Caes. B. G. 7, 73, 5:

    aciem,

    Tac. H. 2, 41; Plin. 9, 8, 9, § 31:

    male capillos,

    Ov. Am. 1, 14, 35; cf.

    comas,

    id. Pont. 3, 3, 16; Mart. 12, 83:

    tectos enses per herbam,

    Verg. A. 3, 237:

    ceras per atria,

    Ov. F. 1, 591;

    for which: expressi cera voltus singulis disponebantur armariis,

    Plin. 35, 2, 2, § 6:

    tabernas deversorias per litora et ripas,

    Suet. Ner. 27:

    cubicula plurifariam,

    id. Tib. 43 et saep.— Poet.:

    (Prometheus) corpora disponens, etc., qs. arranging the parts, limbs,

    i. e. fashioning, forming, Prop. 3, 5, 9 (4, 4, 9 M.):

    moenia versu,

    i. e. to describe, id. 4 (5), 1, 57; cf. Ov. Am. 3, 7, 64.—
    B.
    In partic., milit. t. t., to set in order, arrange, to draw up, array a body of men, a guard, military engines, etc.:

    praesidia disponit, castella communit,

    Caes. B. G. 1, 8, 2; so,

    praesidia,

    id. B. C. 3, 15, 2:

    stationes,

    id. B. G. 5, 15 fin.; id. B. C. 1, 73, 3:

    custodias,

    id. ib. 3, 8, 4:

    cohortes,

    id. B. G. 5, 33, 1:

    equites,

    id. ib. 7, 56, 4; id. B. C. 3, 101, 3:

    exploratores,

    id. B. G. 7, 35, 1:

    insidias,

    Front. Strat. 2, 5, 29; 2, 9, 7 al.:

    equos,

    to station in relays, Liv. 37, 7:

    ballistas machinasque,

    Suet. Calig. 46 et saep.:

    custodias in muro,

    Caes. B. G. 7, 27, 1; 7, 34, 1:

    expeditos,

    id. B. C. 1, 27 fin. et saep.; cf.:

    legiones in Apulia hibernorum causa,

    id. ib. 1, 14, 3:

    tormenta in muris,

    id. ib. 1, 17, 3:

    sudes in opere,

    id. B. G. 7, 81, 4 et saep.:

    milites iis operibus quae, etc.,

    id. B. C. 1, 21, 3:

    exploratores omni fluminis parte,

    id. B. G. 7, 61, 1:

    classem omni ora maritima,

    id. B. C. 3, 5, 2:

    naves in litore pluribus locis separatim,

    id. ib. 3, 24, 1:

    cohortes castris praesidio,

    id. ib. 3, 88, 4 et saep.:

    praesidia custodiasque ad ripas Ligeris,

    id. B. G. 7, 55, 9; cf. id. ib. 7, 65, 3; id. B. C. 1, 50:

    praesidia cis Rhenum,

    id. B. G. 4, 4, 3; cf.:

    legiones Narbone circumque ea loca hiemandi causa,

    id. B. C. 1, 37, 1:

    equites per oram maritimam,

    id. ib. 3, 24, 4; cf. id. ib. 3, 111, 1; Suet. Aug. 32; Front. Strat. 2, 5, 1 et saep.
    II.
    Trop.:

    verba ita disponunt ut pictores varietatem colorum, paria paribus referunt,

    Cic. Or. 19 fin.;

    so of the regular arrangement of the parts of a discourse,

    id. de Or. 2, 42, 179; 3, 25, 96 al.; Quint. 2, 12, 10; 3, 3, 10 et saep.; cf. also Tac. Or. 3:

    fac ut plane iis omnibus, quos devinctos tenes, descriptum ac dispositum suum cuique munus sit,

    Q. Cic. Pet. Cons. 5 fin.; cf.

    ministeria principatus in equites Romanos,

    Tac. H. 1, 58:

    imperii curas,

    id. A. 16, 8:

    consilia in omnem fortunam ita disposita habebat (the fig. being borrowed from milit. lang.),

    Liv. 42, 29:

    in disponendo die,

    in arranging the business of the day, Suet. Tib. 11:

    diem,

    Sen. Cons. ad Polyb. 25 fin.; Tac. G. 30; Plin. Ep. 9, 36; cf.

    otium,

    id. ib. 4, 23:

    tempus otiosum,

    Mart. 5, 20:

    opus et requiem pariter,

    Pers. 5, 43 et saep.—
    B.
    In post-class. lang., with acc. and inf. or rel. clause, like the Gr. diatassô, to settle, determine:

    non alienum erit disponi, apud quem puer interim educetur,

    Dig. 43, 30, 3, § 4:

    Thebani apparere paucos disposuerunt,

    Front. Strat. 3, 2, 10, 2 (dub.):

    excursatores quingentos sensim praeire disposuit,

    Amm. 24, 1; 24, 6, 4.—With ut, Dig. 10, 3, 18.—Hence, dispŏsĭtus, a, um, P. a., regularly distributed; hence properly ordered, arranged (very rare):

    studia ad honorem disposita,

    Cic. Mur. 14:

    vita hominum,

    Plin. Ep. 3, 1, 2;

    also transf.: vir dispositus,

    an orderly speaker, id. ib. 2, 11, 17.—As subst.:

    lumina ex disposito relucentia,

    Sen. de Prov. 1, 2.— Comp.: dispositius, Sen. Q. N. praef. fin.; cf. Lact. Ira D. 10 med.—Sup. Boëth. Cons. Phil. 4, pros. 2.— Adv.: dispŏsĭte, orderly, methodically:

    accusare istum,

    Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87:

    dicere,

    Quint. 10, 7, 12:

    exponere,

    Vitr. 7 praef. §

    18: mundus effectus est (with ordinate),

    Lact. 3, 17.— Sup.:

    aedificare,

    Sid. Ep. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > dispono

  • 10 disposite

    dis-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum (contr. dispostum, Lucr. 1, 52; 2, 644), 3, v. a., to place here and there, to set in different places, to distribute regularly, to dispose, arrange (cf. dispenso, II.—freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to set in order, arrange, dispose:

    libros confusos antea,

    Cic. Att. 4, 8, a; cf.:

    Homeri libros,

    id. de Or. 3, 34, 137:

    oculos (harundinum),

    Cato R. R. 47; cf.

    brassicam,

    Col. 11, 3, 27:

    arbores,

    Plin. 17, 11, 15, § 78:

    quidque suo loco,

    Col. 12, 2, 3; cf.:

    pennas in ordine,

    Ov. A. A. 2, 45;

    for which: disjecta membra in ordinem,

    Sen. Hippol. 1257:

    obliquos ordines in quincuncem,

    Caes. B. G. 7, 73, 5:

    aciem,

    Tac. H. 2, 41; Plin. 9, 8, 9, § 31:

    male capillos,

    Ov. Am. 1, 14, 35; cf.

    comas,

    id. Pont. 3, 3, 16; Mart. 12, 83:

    tectos enses per herbam,

    Verg. A. 3, 237:

    ceras per atria,

    Ov. F. 1, 591;

    for which: expressi cera voltus singulis disponebantur armariis,

    Plin. 35, 2, 2, § 6:

    tabernas deversorias per litora et ripas,

    Suet. Ner. 27:

    cubicula plurifariam,

    id. Tib. 43 et saep.— Poet.:

    (Prometheus) corpora disponens, etc., qs. arranging the parts, limbs,

    i. e. fashioning, forming, Prop. 3, 5, 9 (4, 4, 9 M.):

    moenia versu,

    i. e. to describe, id. 4 (5), 1, 57; cf. Ov. Am. 3, 7, 64.—
    B.
    In partic., milit. t. t., to set in order, arrange, to draw up, array a body of men, a guard, military engines, etc.:

    praesidia disponit, castella communit,

    Caes. B. G. 1, 8, 2; so,

    praesidia,

    id. B. C. 3, 15, 2:

    stationes,

    id. B. G. 5, 15 fin.; id. B. C. 1, 73, 3:

    custodias,

    id. ib. 3, 8, 4:

    cohortes,

    id. B. G. 5, 33, 1:

    equites,

    id. ib. 7, 56, 4; id. B. C. 3, 101, 3:

    exploratores,

    id. B. G. 7, 35, 1:

    insidias,

    Front. Strat. 2, 5, 29; 2, 9, 7 al.:

    equos,

    to station in relays, Liv. 37, 7:

    ballistas machinasque,

    Suet. Calig. 46 et saep.:

    custodias in muro,

    Caes. B. G. 7, 27, 1; 7, 34, 1:

    expeditos,

    id. B. C. 1, 27 fin. et saep.; cf.:

    legiones in Apulia hibernorum causa,

    id. ib. 1, 14, 3:

    tormenta in muris,

    id. ib. 1, 17, 3:

    sudes in opere,

    id. B. G. 7, 81, 4 et saep.:

    milites iis operibus quae, etc.,

    id. B. C. 1, 21, 3:

    exploratores omni fluminis parte,

    id. B. G. 7, 61, 1:

    classem omni ora maritima,

    id. B. C. 3, 5, 2:

    naves in litore pluribus locis separatim,

    id. ib. 3, 24, 1:

    cohortes castris praesidio,

    id. ib. 3, 88, 4 et saep.:

    praesidia custodiasque ad ripas Ligeris,

    id. B. G. 7, 55, 9; cf. id. ib. 7, 65, 3; id. B. C. 1, 50:

    praesidia cis Rhenum,

    id. B. G. 4, 4, 3; cf.:

    legiones Narbone circumque ea loca hiemandi causa,

    id. B. C. 1, 37, 1:

    equites per oram maritimam,

    id. ib. 3, 24, 4; cf. id. ib. 3, 111, 1; Suet. Aug. 32; Front. Strat. 2, 5, 1 et saep.
    II.
    Trop.:

    verba ita disponunt ut pictores varietatem colorum, paria paribus referunt,

    Cic. Or. 19 fin.;

    so of the regular arrangement of the parts of a discourse,

    id. de Or. 2, 42, 179; 3, 25, 96 al.; Quint. 2, 12, 10; 3, 3, 10 et saep.; cf. also Tac. Or. 3:

    fac ut plane iis omnibus, quos devinctos tenes, descriptum ac dispositum suum cuique munus sit,

    Q. Cic. Pet. Cons. 5 fin.; cf.

    ministeria principatus in equites Romanos,

    Tac. H. 1, 58:

    imperii curas,

    id. A. 16, 8:

    consilia in omnem fortunam ita disposita habebat (the fig. being borrowed from milit. lang.),

    Liv. 42, 29:

    in disponendo die,

    in arranging the business of the day, Suet. Tib. 11:

    diem,

    Sen. Cons. ad Polyb. 25 fin.; Tac. G. 30; Plin. Ep. 9, 36; cf.

    otium,

    id. ib. 4, 23:

    tempus otiosum,

    Mart. 5, 20:

    opus et requiem pariter,

    Pers. 5, 43 et saep.—
    B.
    In post-class. lang., with acc. and inf. or rel. clause, like the Gr. diatassô, to settle, determine:

    non alienum erit disponi, apud quem puer interim educetur,

    Dig. 43, 30, 3, § 4:

    Thebani apparere paucos disposuerunt,

    Front. Strat. 3, 2, 10, 2 (dub.):

    excursatores quingentos sensim praeire disposuit,

    Amm. 24, 1; 24, 6, 4.—With ut, Dig. 10, 3, 18.—Hence, dispŏsĭtus, a, um, P. a., regularly distributed; hence properly ordered, arranged (very rare):

    studia ad honorem disposita,

    Cic. Mur. 14:

    vita hominum,

    Plin. Ep. 3, 1, 2;

    also transf.: vir dispositus,

    an orderly speaker, id. ib. 2, 11, 17.—As subst.:

    lumina ex disposito relucentia,

    Sen. de Prov. 1, 2.— Comp.: dispositius, Sen. Q. N. praef. fin.; cf. Lact. Ira D. 10 med.—Sup. Boëth. Cons. Phil. 4, pros. 2.— Adv.: dispŏsĭte, orderly, methodically:

    accusare istum,

    Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87:

    dicere,

    Quint. 10, 7, 12:

    exponere,

    Vitr. 7 praef. §

    18: mundus effectus est (with ordinate),

    Lact. 3, 17.— Sup.:

    aedificare,

    Sid. Ep. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > disposite

  • 11 effigientia

    effĭgĭentĭa, ae, f. [effingo], the creating, fashioning. — Transf. = the Creator, Mart. Cap. 9, § 922.

    Lewis & Short latin dictionary > effigientia

  • 12 fictio

    fictĭo, ōnis, f. [fingo] (post-Aug.; esp. freq. in Quint.).
    I.
    A making, fashioning, forming, formation (cf.:

    confictio, figmentum): (animalis) fictio a capite sumit exordium,

    Lact. Opif. D. 12:

    hominis,

    i. e. creation, id. 4, 4; 2, 9:

    nominum fictio adjectis, detractis, mutatis litteris,

    Quint. 6, 3, 53; 8, 3, 19; Onomatopoiia, id est fictio nominis, id. 8, 6, 31; 9, 1, 5: Furium, veterem poëtam, dedecorasse linguam Latinam hujuscemodi [p. 745] vocum fictionibus, quae, etc., Gell. 18, 11, 2. —
    II.
    In partic.
    A.
    A feigning, counterfeiting, disguising:

    in figura totius voluntatis fictio est, apparens magis quam confessa,

    Quint. 9, 2, 46:

    poëtarum,

    fictions, Lact. 1, 21 fin.: fictiones personarum, quae prosôpopoiiai dicuntur, Quint. 9, 2, 29:

    personae,

    id. 9, 3, 89; 11, 1, 39; Vulg. Sap. 7, 13.—
    B.
    Rhet. t. t., an assumed or fictitious case, a supposition, fiction:

    adhuc est subtilior illa ex simili translatio, cum, quod in alia re fieri solet, in aliam mutuantur. Ea dicatur sane fictio,

    Quint. 6, 3, 61; cf.: duci argumenta non a confessis tantum, sed etiam a fictione, quod Graeci kath hupothesin vocant, id. 5, 10, 95 Spald.:

    est et illa ex ironia fictio, qua usus est C. Caesar, etc.,

    id. 6, 3, 91.—
    C.
    Jurid. t. t.:

    fictio legis,

    a fictitious assumption in a case, a fiction, Gai. Inst. 3, 56; Dig. 35, 2, 1, § 1; 18; 41, 3, 15. For an account of the fictions in use in the formulas of the Roman law, v. Gai. Inst. 4, 32-38; cf. Savigny, Du Droit Romain, 5, pp. 76-84.

    Lewis & Short latin dictionary > fictio

  • 13 fictura

    fictūra, ae, f. [id.], a forming, fashioning (ante- and post-class.):

    fortunae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 86:

    satis placet fictura,

    i. e. disguise, id. Mil. 4, 4, 53:

    avarus ab uno solum verbo inclinatum, quod est aveo eademque fictura, qua est amarus,

    formation, Gell. 10, 5, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > fictura

  • 14 figulatio

    fĭgŭlātĭo, ōnis, f. [figulo], a forming, fashioning (post-class.):

    carnis,

    Tert. Anim. 25; id. Resurr. Carn. 5.

    Lewis & Short latin dictionary > figulatio

  • 15 figuratio

    fĭgūrātĭo, ōnis, f. [figuro] (post-Aug.).
    I.
    A forming, fashioning; shape, form, figure:

    nervi hic teretes, illic lati, ut in uno quoque poscit figuratio,

    Plin. 11, 37, 88, § 217:

    zona duodecim signis conformata exprimit depictam a natura figurationem,

    Vitr. 9, 4:

    Apollinis,

    App. Dogm. Plat. 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    Imagination, fancy:

    si spei figuratione tardius cadit,

    Quint. Decl. 12, 27;

    vanae,

    id. ib. 6, 4.—
    B.
    Form of a word:

    (diurnare) ex ea figuratione est, qua dicimus perennare,

    Gell. 17, 2, 16.—
    C.
    Figurative mode of speaking:

    quisquam illorum his figurationibus uteretur, quae Graeci schemata vocant?

    Fronto, Ep. ad Anton. 1, 2; Lact. 1, 11, 24; 30.

    Lewis & Short latin dictionary > figuratio

  • 16 formatura

    formātūra, ae, f. [formo], a forming, fashioning, shaping (ante- and post-class.):

    labrorum,

    Lucr. 4, 550:

    res formatura varia,

    of various shapes, Arn. 2, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > formatura

  • 17 formitas

    formĭtas, ātis, f. [formo], a shaping, fashioning, forming, Isid. Orig. 6, 17, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > formitas

  • 18 normatio

    normātĭo, ōnis, f. [id.], a fashioning or adjusting according to the square, Auct. de Limit. p. 217 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > normatio

  • 19 normatura

    normātūra, ae, f. [id.], a fashioning or adjusting according to the square, Innocent. de Cas. Lit. p. 221 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > normatura

  • 20 plasmatio

    plasmātĭo, ōnis, f. [plasmo], a forming, fashioning, creating (eccl. Lat.), Hier. Ep. 22, n. 38; Ambros. Par. 1, 4, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > plasmatio

См. также в других словарях:

  • fashioning — index building (business of assembling), creation, manufacture, onset (commencement) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Fashioning — Fashion Fash ion, v. t. [imp. & p. p. {Fashioned}; p. pr. & vb. n. {Fashioning}.] [Cf. F. faconner.] 1. To form; to give shape or figure to; to mold. [1913 Webster] Here the loud hammer fashions female toys. Gay. [1913 Webster] Ingenious art …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fashioning — noun The act or process of fashioning something; manufacture …   Wiktionary

  • fashioning — apdaila statusas T sritis chemija apibrėžtis Gaminio išorės gražinimas ir savybių gerinimas. atitikmenys: angl. decoration; fashioning; finishing rus. отделка …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • fashioning — noun the act that results in something coming to be the devising of plans the fashioning of pots and pans the making of measurements it was already in the making • Syn: ↑devising, ↑making • Derivational …   Useful english dictionary

  • Fashioning needle — Fashion Fash ion, v. t. [imp. & p. p. {Fashioned}; p. pr. & vb. n. {Fashioning}.] [Cf. F. faconner.] 1. To form; to give shape or figure to; to mold. [1913 Webster] Here the loud hammer fashions female toys. Gay. [1913 Webster] Ingenious art …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fashioning — fash·ion || fæʃn n. style, mode; custom; manner, way something is done; type, sort v. shape, form; adjust, adapt, fit; create, make …   English contemporary dictionary

  • Self-fashioning — Self fashioning, a term introduced by Stephen Greenblatt ( Renaissance Self Fashioning , 1980), is used to describe the process of constructing one s identity and public persona according to a set of socially acceptable standards. Greenblatt… …   Wikipedia

  • El pozo de la soledad — Autor Radclyffe Hall Género …   Wikipedia Español

  • The Well of Loneliness — infobox Book | name = The Well of Loneliness title orig = translator = image caption = Cover of the first edition author = Radclyffe Hall cover artist = country = United Kingdom language = English publisher = Jonathan Cape genre = Novel release… …   Wikipedia

  • Nadia Abu El Haj — Full name Nadia Abu El Haj Born 1962 (age 48–49) New York, United States Nadia Abu El Haj (born 1962[1]) is an American academic with a PhD in Anthropology from Duke University. She is an associate professor of anthropology at Barnard… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»