Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

fascis

  • 1 fascis

    fascis, is, m. [st1]1 [-] faisceau, botte, fagot, paquet.    - fascis spicarum, Varr.: gerbe d'épis.    - fascis sarmentorum, Liv.: fagot de sarments.    - fascis librorum, Gell.: paquet de livres. [st1]2 [-] poids, charge, fardeau, bagage.    - Romanus in armis injusto sub fasce viam carpit, Virg. G. 3, 347: le Romain en armes poursuit sa route sous un fardeau trop lourd.    - ego hoc te fasce levabo, Virg. B. 9, 65: je te soulagerai de ce poids.    - militare iter fascemque imperare, Quint.: ordonner une marche militaire avec bagages.    - fascis peccatorum, Hier.: le poids des péchés. [st1]3 [-] au plur.: faisceaux (faisceaux de verges surmontés d'un fer de hache, que les licteurs portaient sur l'épaule gauche en marchant devant les premiers magistrats de Rome, comme les dictateurs, les consuls et les préteurs; les faisceaux de verges avec la hache symbolisaient l'imperium, quelquefois le droit de vie et de mort).    - demittere populo fasces, Cic. Rep. 1, 40, 62: faire abaisser les faisceaux devant le peuple.    - fasces alicui submittere, Cic. Br. 22: abaisser les faisceaux devant qqn, s'incliner devant qqn.    - fasces praetoribus praeferre, Cic. Verr. 2, 5, 9, § 22: porter les faisceaux devant les préteurs. [st1]4 [-] dignités, honneurs, autorité, pouvoir; consulat.    - cujus tum fasces erant, Liv.: celui qui était alors consul.    - fasces corripere, Sall.: s'emparer du consulat.    - voir hors site fascis.
    * * *
    fascis, is, m. [st1]1 [-] faisceau, botte, fagot, paquet.    - fascis spicarum, Varr.: gerbe d'épis.    - fascis sarmentorum, Liv.: fagot de sarments.    - fascis librorum, Gell.: paquet de livres. [st1]2 [-] poids, charge, fardeau, bagage.    - Romanus in armis injusto sub fasce viam carpit, Virg. G. 3, 347: le Romain en armes poursuit sa route sous un fardeau trop lourd.    - ego hoc te fasce levabo, Virg. B. 9, 65: je te soulagerai de ce poids.    - militare iter fascemque imperare, Quint.: ordonner une marche militaire avec bagages.    - fascis peccatorum, Hier.: le poids des péchés. [st1]3 [-] au plur.: faisceaux (faisceaux de verges surmontés d'un fer de hache, que les licteurs portaient sur l'épaule gauche en marchant devant les premiers magistrats de Rome, comme les dictateurs, les consuls et les préteurs; les faisceaux de verges avec la hache symbolisaient l'imperium, quelquefois le droit de vie et de mort).    - demittere populo fasces, Cic. Rep. 1, 40, 62: faire abaisser les faisceaux devant le peuple.    - fasces alicui submittere, Cic. Br. 22: abaisser les faisceaux devant qqn, s'incliner devant qqn.    - fasces praetoribus praeferre, Cic. Verr. 2, 5, 9, § 22: porter les faisceaux devant les préteurs. [st1]4 [-] dignités, honneurs, autorité, pouvoir; consulat.    - cujus tum fasces erant, Liv.: celui qui était alors consul.    - fasces corripere, Sall.: s'emparer du consulat.    - voir hors site fascis.
    * * *
        Fascis, huius fascis, m. g. Un faisceau de quelque chose que ce soit liee ensemble, comme de menu bois, Un pacquet, Une bote, Un fagot.
    \
        Fascis cocularius. Festus. Une bourree.
    \
        Fasces stramentorum ac virgultorum. Caes. Boteaux et gluz de fouarre, Fagots, Bourrees.
    \
        Fascis. Virgil. Un fardeau.
    \
        Fasces virgarum. Liu. Poignees de verges portees par sergeants qui marchoyent devant le Magistrat, au milieu desquelles estoit une hache à chascun.
    \
        Fasces submittere. Liu. Quand un Magistrat se abbaisse et se humilie envers moindre que soy.

    Dictionarium latinogallicum > fascis

  • 2 fascis

        fascis is, m    [FASC-], a bundle, fagot, fascine, packet, parcel: sarmentorum, L.: comites in fasce libelli, Iu.— A burden, load: Romanus Iniusto sub fasce, i. e. soldiers' baggage, V.: (apes) animam sub fasce dedēre, V.— Plur, a bundle of rods with an axe, carried before the highest magistrates, as an emblem of authority: imperi populi R. fasces: anteibant lictores cum fascibus bini: fasces praetoribus praeferuntur: tum demissi populo fasces, lowered before the people: fasces versi (at a consul's funeral), Ta.: Marius cum fascibus laureatis. —Fig.: cum tibi aetas nostra fascis summitteret, yield precedence.—High office, supreme power: fascibus conreptis, i. e. usurping the government, S.: Illum non populi fasces, non purpura regum Flexit, V.: si Detulerit fascīs indigno, i. e. the consulship, H.: fasces meruit, the throne, Iu.
    * * *
    bundle, faggot; packet, parcel; rods with an ax (pl.) (symbol of authority)

    Latin-English dictionary > fascis

  • 3 fascis

    fascis fascis, is m связка

    Латинско-русский словарь > fascis

  • 4 fascis

    fascis fascis, is m пучок

    Латинско-русский словарь > fascis

  • 5 fascis

    fascis fascis, is m вязанка

    Латинско-русский словарь > fascis

  • 6 fascis

    fascis, is, m., das Bund, das Bündel, Paket, I) im allg.: spicarum, Varro: sarmentorum, Liv.: lignorum, Tac.: stramentorum ac virgultorum, Hirt. b. G.: librorum, Gell.: epistularum, Iustin.: ego hoc te fasce levabo, Verg.: ultroque animam sub fasce dedēre (apes), Verg.: si militare iter fascemque (und das Tragen des Bündels) imperes, Quint. – II) insbes., Plur. (Sing. nur im Scherz des Cic. bei Charis. 33, 11 u. poet. bei Claud. IV. cons. Hon. 655), die Faszes, A) eig., Rutenbündel, aus denen ein Beil (securis) hervorragte, das symbol. Zeichen der Herrschergewalt, eines der ältesten Abzeichen der röm. Magistrate u. diesen von den Liktoren vorgetragen, so oft sie öffentlich erschienen (dah. fasces lictorii, Aur. Vict. de vir. ill. 20, 1; vgl. lictores duo, duo ulmei fasces virgarum, Plaut. Epid. 28), fasces praeferre, Liv.: fasces habere, sich die Faszes vortragen lassen, Cic.: dare alci fasces (die konsularische Gewalt, das Konsulat), Cic. u. Hor.: cuius tum fasces erant, der damals die Regierung hatte, Liv.: fasces corripere, die konsularische Gewalt an sich reißen, Sall.: demere secures de fascibus, Cic.: ab aratro arcessi ad fasces (Konsulat), Salv. de gub. dei 1, 2: summittere fasces, die F. (aus Ehrerbietung) senken, Liv.; u. bildl., alci, den Vorzug geben, Cic.: u. so demissi populo fasces, die Faszes vor dem Volke gesenkt, Cic. de rep. 1, 62; aber paulo ante dimissi fasces, die vor kurzem erst abgegebenen Faszes, Plin. pan. 61, 7: fasces versi, die umgekehrten F. (beim Leichenbegängnisse eines Konsuls usw.), Tac. (vgl. Ruhnken Ps. Albinov. consol. ad Liv. 142). – B) meton. = hohe Ehrenstellen, bes. das Konsulat, Verg., Hor. u.a.

    lateinisch-deutsches > fascis

  • 7 fascis

    fascis, is, m., das Bund, das Bündel, Paket, I) im allg.: spicarum, Varro: sarmentorum, Liv.: lignorum, Tac.: stramentorum ac virgultorum, Hirt. b. G.: librorum, Gell.: epistularum, Iustin.: ego hoc te fasce levabo, Verg.: ultroque animam sub fasce dedēre (apes), Verg.: si militare iter fascemque (und das Tragen des Bündels) imperes, Quint. – II) insbes., Plur. (Sing. nur im Scherz des Cic. bei Charis. 33, 11 u. poet. bei Claud. IV. cons. Hon. 655), die Faszes, A) eig., Rutenbündel, aus denen ein Beil (securis) hervorragte, das symbol. Zeichen der Herrschergewalt, eines der ältesten Abzeichen der röm. Magistrate u. diesen von den Liktoren vorgetragen, so oft sie öffentlich erschienen (dah. fasces lictorii, Aur. Vict. de vir. ill. 20, 1; vgl. lictores duo, duo ulmei fasces virgarum, Plaut. Epid. 28), fasces praeferre, Liv.: fasces habere, sich die Faszes vortragen lassen, Cic.: dare alci fasces (die konsularische Gewalt, das Konsulat), Cic. u. Hor.: cuius tum fasces erant, der damals die Regierung hatte, Liv.: fasces corripere, die konsularische Gewalt an sich reißen, Sall.: demere secures de fascibus, Cic.: ab aratro arcessi ad fasces (Konsulat), Salv. de gub. dei 1, 2: summittere fasces, die F. (aus Ehrerbietung) senken, Liv.; u. bildl., alci, den Vorzug geben, Cic.: u. so demissi populo fasces, die Faszes vor dem Volke ge-
    ————
    senkt, Cic. de rep. 1, 62; aber paulo ante dimissi fasces, die vor kurzem erst abgegebenen Faszes, Plin. pan. 61, 7: fasces versi, die umgekehrten F. (beim Leichenbegängnisse eines Konsuls usw.), Tac. (vgl. Ruhnken Ps. Albinov. consol. ad Liv. 142). – B) meton. = hohe Ehrenstellen, bes. das Konsulat, Verg., Hor. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fascis

  • 8 fascis

    fascis, is, m. [cf. phakelos, fascia, but v fido], a bundle of wood, twigs, straw, reeds, etc.
    I.
    A fagot, fascine; a packet, parcel.
    A.
    In gen. (rare):

    fasces stramentorum ac virgultorum,

    Hirt. B. G. 8, 15, 6:

    lignorum,

    Tac. A. 13, 35:

    magno comites in fasce libelli,

    Juv. 7, 107:

    tot crimina, tot reos uno velut fasce complecti,

    Plin. Ep. 3, 9, 9.— Trop., of a crowd of people, Vulg. Isa. 24, 22.—
    B.
    A burden, load:

    Romanus in armis Injusto sub fasce viam cum carpit,

    i. e. soldiers' baggage, Verg. G. 3, 347; cf. Quint. 11, 3, 26 Spald.:

    (apes) saepe ultro animam sub fasce dedēre,

    under the burden, Verg. G. 4, 204:

    ego hoc te fasce levabo,

    id. E. 9, 65:

    venales humero fasces portare,

    id. M. 80.—
    II.
    In partic., in plur. fasces, a bundle carried before the highest magistrates, and consisting of rods and an axe, with which [p. 727] criminals were scourged and beheaded.
    A.
    Prop.:

    lictores duo, duo viminei fasces virgarum,

    Plaut. Ep. 1, 1, 26:

    ut sibi (Tullo Hostilio) duodecim lictores cum fascibus anteire liceret, etc.,

    Cic. Rep. 2, 17:

    anteibant lictores cum fascibus duobus,

    id. Agr. 2, 34, 93:

    fasces praetoribus praeferuntur,

    id. Verr. 2, 5, 9, § 22:

    Publicola statim secures de fascibus demi jussit,

    id. Rep. 2, 31: tum demissi populo fasces, lowered (as a mark of respect) before the people, id. ib. 1, 40, 62; cf.:

    P. Valerius fasces primus demitti jussit,

    id. ib. 2, 31;

    for which: (P. Valerius) summissis fascibus in contionem escendit,

    Liv. 2, 7, 7; cf.

    under B.: paulo ante dimissi fasces,

    surrendered, Plin. Pan. 61, 7:

    praecedebant incompta signa, versi fasces, at the funeral of Germanicus,

    Tac. A. 3, 2 init.:

    neque in litteris, neque in fascibus insignia laureae praetulit,

    Caes. B. C. 3, 71, 3; cf.:

    visus C. Marius cum fascibus laureatis,

    Cic. Div. 1, 28, 59; so,

    laureati,

    id. Att. 8, 3, 5:

    imperatorii,

    Tac. A. 13, 9.—
    2.
    Meton., a high office, esp. the consulship ( poet.):

    qui petere a populo fasces saevasque secures Imbibit,

    Lucr. 3, 1009:

    illum non populi fasces, non purpura regum Flexit,

    Verg. G. 2, 495:

    ut si Detulerit fasces indigno, detrahet idem,

    Hor. Ep. 1, 16, 34; id. S. 1, 6, 97:

    et titulis et fascibus olim Major habebatur donandi gloria,

    Juv. 5, 110; Sil. 11, 152.—Of royalty:

    diadema Quirini Et fasces meruit,

    Juv. 8, 260.—
    * B.
    Trop., to give place, to acknowledge one's inferiority:

    cum tibi aetas nostra jam cederet fascesque summitteret,

    Cic. Brut. 6, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > fascis

  • 9 fascis

    is m.
    1) связка, пучок, вязанка (sarmentorum L; lignorum T; librorum AG)
    2) преим. pl. фасции, пучки прутьев с топором ( securis) в середине (знаки достоинства римск. магистратов, носимые шествовавшими впереди ликторами) ( fasces cum securibus Pt)
    3) перен. консульство, консульская власть
    dare alicui fasces C, H — облечь кого-л. консульской властью
    summittere (demittere) alicui fasces L, G — склонить перед кем-л. фасции ( форма отдания чести)
    4) высший государственный пост, верховная власть, преим. консулат V, H etc.

    Латинско-русский словарь > fascis

  • 10 fascis

    1) fasces, пук прутьев с топором (securis) в средине, который носили ликторы перед консулами (1. 14 D. 1, 16. 1. 53. C. 10, 3);

    consularitatis fasces (1. 4. C. Th. 9,26).

    2) список податям: eximi de publicis fasc. (1. 6 § 2 C. Th. 7, 13). 3) бремя, тяжесть: mulctae fascem imponere (1. 22 C. Th. 11, 30).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fascis

  • 11 fascis

    , is m
    связка, пучок

    Latin-Russian dictionary > fascis

  • 12 fascis

    , is m
      1) связка, пучок;
      2) преим. pl. фасции, пучки прутьев с топором в середине (знаки достоинства римских магистратов, которые несли идущие впереди ликторы)

    Dictionary Latin-Russian new > fascis

  • 13 fasc

    bundles of rods (w/ax) (pl.), carried before the highest magistrates of Rome

    Latin-English dictionary > fasc

  • 14 fascia

    ae f. [одного корня с fascis ]
    1) повязка, бинт ( devinctus fasciis C); бандаж (f. ad repellendum intestīnum CC)
    2) (тж. f. pectoralis Vlg) грудная повязка, лифчик Prp, O, M, T etc.
    4) pl. (тж. fasciae crurales Pt, Dig) ножные обмотки ( fasciae quibus crura vestiuntur Q)
    5) pl. пелёнки, свивальник Pl
    7) головная повязка, тж. диадема Sen, Su
    8) (тж. f. cubicularis C) несущий пояс или ремень (для укрепления снизу постели) M
    9) архит. полоса или кайма Vtr
    10) гряда облаков (f. nigra J)
    11) (= fascis) связка, перен. группа

    Латинско-русский словарь > fascia

  • 15 fasciatim

    fasciātim [ fascis ]
    пучками, связками, по связкам Q

    Латинско-русский словарь > fasciatim

  • 16 fasciculus

    T m. [demin. к fascis ]
    2) пакет, небольшая связка (litterarum C; librorum H)

    Латинско-русский словарь > fasciculus

  • 17 fascina

    ae f. [ fascis ]
    вязанка хвороста, фашина Cato

    Латинско-русский словарь > fascina

  • 18 lignum

    līgnum, ī n.
    1) древесина, дерево (преим. как топливо, в отличие от materia, как строительного материала) Dig etc.
    2) полено, бревно, pl. дрова (fascis lignorum T, Ap)
    3) (растущее) дерево (l. venerabile V; ligna fructifera Aug)
    4) изделие из дерева (древко копья, деревянная доска, деревянная кукла, деревянный конь и т. д.)
    mobile l. Hмарионетка
    5) твёрдая скорлупа или косточка плода PM

    Латинско-русский словарь > lignum

  • 19 condimentum

    condīmentum, ī, n. (condio), I) das Mittel zum Einmachen, corpora medicata condimentis, einbalsamierte, Tert. de res. carn. 27: dah. condimenta facere, Früchte einmachen, Plaut. mil. 692. – II) das Mittel zum Würzen, die Würze, das Gewürz, a) eig.: cenas condimentis condire, Plaut.: cibi condimentum est fames, potionis sitis, Cic.: u. (im Bilde) res velut asperso quodam condimento iucundior erit, Quint. – bes. = Würzkraut, condimentorum fascis, Edict. Diocl. 6, 48: condimenta viridia, arida, Col. 12, 8, 1 u. 51, 2: scherzh. domi habet hortum et condimenta ad omnes mores malificos, Plaut. mil. 194. – u. vorzugsw. = Petersilie, oft bei Apic. (s. Schuch zu 2, 56). – b) übtr., wie unser Würze, sowohl von dem, was die Kraft hat, einen Genuß zu erhöhen, haud quaquam mediocre c. amicitiae suavitas sermonum atque morum, Cic.: c. quoddam simplex orationis, Quint.: facetiae omnium sermonum condimenta, Cic. – als auch von dem, was die Kraft hat, eine Strenge zu mildern, animus aequus optimum aerumnae c., Plaut.: severitas alcis multis condimentis humanitatis mitigatur, Cic. – / Synkop. Genet. Plur. condimentûm, Apic. 5, 197 u. 8, 398.

    lateinisch-deutsches > condimentum

  • 20 congregatio

    congregātio, ōnis, f. (congrego), die Zusammenherdung, I) eig., das Sich-Zusammenherden, das Sich-Zusammengesellen, das gesellige Zusammenleben, die Geselligkeit, a) der Tiere, c. taurorum, Vulg. psalm. 67, 31: bestiae partim cursu et peragratione laetantur; congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur, Cic. de fin. 2, 109. – b) im weitern Sinne, der Menschen, nos ad congregationem hominum et ad societatem communitatemque generis humani esse natos, Cic. de fin. 3, 65: eius (populi) prima causa coëundi est non tam imbecillitas, quam naturalis quaedam hominum quasi congregatio (Trieb zum g. Z., Geselligkeitstrieb), Cic. de rep. 1, 39: u. so philosophia promittit sensum communem, humanitatem et congregationem, Sen. ep. 5, 3. – meton., die versammelte Menge, die Versammlung, Kongregation, Greg. epist. 7, 12 in.: omnis c. filiorum Israël, Vulg. exod. 16, 2. – II) übtr., die Zusammenhäufung, Zusammenstellung, Vereinigung, a) v. Konkr.: unius fascis, Vulg. Isai. 24, 22: c. et conglobatio minutissimarum guttarum, Augustin. de genes. ad litt. 2, 4, 7: defit calori c., die Ansammlung der Wärme hört auf, Sen. nat qu. 6, 13, 6 – meton. omnis c. aquarum, alles zusammengelaufene Wasser, Vulg. levit. 11, 36: c. lapidum, aufgehäufte Steinmasse, Hieron. epist. 78. mans. 39. – b) v. Abstr., c. argumentorum, Quint. 5, 7, 18: criminum (Ggstz. separatio), Quint. 7, 1, 31: personarum, locorum, temporum, Quint. 3, 5, 17: rerum, die Zusammenfassung, Rekapitulation (griech. ἀνακεφαλαίωσις), Quint. 6, 1, 1: u. als rhet. Fig. = συναθροισμός, Auct. carm. de fig. 139. p. 68 H.

    lateinisch-deutsches > congregatio

См. также в других словарях:

  • fascis mirabilis — a set of parallel arterial and venous capillaries in the gas gland of some gas bladders that, using the countercurrent principle, increases gas tensions in the blood, and enables the gland to secrete gas into the gas bladder. Also called rete… …   Dictionary of ichthyology

  • faisceau — [ fɛso ] n. m. • 1549; faissel, fasselXIIe; lat. pop. ° fascellus, de fascis 1 ♦ Assemblage de choses semblables, de forme allongée, liées ensemble. Balai fait d un faisceau de brindilles. Faisceau de branchages (⇒ fagot) , de végétaux (⇒ 1.… …   Encyclopédie Universelle

  • fascicule — [ fasikyl ] n. m. • 1690; « petit paquet » XVe; lat. fasciculus, dimin. de fascis → faix 1 ♦ Ensemble de feuilles, cahier ou groupe de cahiers formant une partie d un ouvrage publié par fragments. ⇒ livraison. La publication d un ouvrage par… …   Encyclopédie Universelle

  • fasciculé — fascicule [ fasikyl ] n. m. • 1690; « petit paquet » XVe; lat. fasciculus, dimin. de fascis → faix 1 ♦ Ensemble de feuilles, cahier ou groupe de cahiers formant une partie d un ouvrage publié par fragments. ⇒ livraison. La publication d un… …   Encyclopédie Universelle

  • ФАШИНА — (нем. и фр., от лат. fascis пук, связка). Связка хвороста, сноп, вязанка прутьев, которыми застилают дороги в болотистых местах; в военном деле, фашинами заваливают рвы, при постройках батарей, кладут под насыпи, для скорости работы. Фашинная… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • faix — [ fɛ ] n. m. • fais 1080; lat. fascis « fardeau » 1 ♦ Vx ou littér. (dans quelques expr.) Charge très pesante, pénible à porter. ⇒ fardeau; portefaix. Plier, ployer, succomber sous le faix. « Sous le faix du fagot aussi bien que des ans » (La… …   Encyclopédie Universelle

  • fascine — [ fasin ] n. f. • XVIe; réfect. lat. ou it. fascina, de l a. fr. faissine (XIIIe) « fardeau, fagot », du lat. fascina, de fascis → faix ♦ Fagot. Spécialt Fagot serré de branchages, employé dans les travaux de terrassement, de fortification, d… …   Encyclopédie Universelle

  • fascie — FÁSCIE1, fascii, s.f. l. (La pl.) Mănunchi de nuiele de mesteacăn, legat cu o curea, având la mijloc, în partea superioară, o secure şi purtat de lictorii care însoţeau pe unii magistraţi romani. 2. Fascină. – Din lat. fascis. Trimis de cornel,… …   Dicționar Român

  • fajo — (Derivado del lat. fascis, haz.) ► sustantivo masculino 1 Conjunto de cosas unidas y rodeadas por una atadura: ■ sacó un fajo de billetes del bolsillo. SINÓNIMO haz atado ► sustantivo masculino plural 2 INDUMENTARIA Y MODA Conjunto de ropas con… …   Enciclopedia Universal

  • fasces — (Del lat. fascis, haz.) ► sustantivo femenino plural HISTORIA Insignia del cónsul romano, formada por un hacha y un haz de varas. * * * fasces (del lat. «fasces», haces, pl. de «fascis») f. pl. *Insignia del cónsul o el lictor romano, que… …   Enciclopedia Universal

  • haz — I (Del lat. fascis.) ► sustantivo masculino 1 Conjunto de cosas largas, como mies, leña o hierba, puestas paralelamente y atadas: ■ consiguió reunir un haz de juncos para hacer la cesta. IRREG. plural haces SINÓNIMO atado gavilla manojo [mazudo] …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»