Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

familia+c

  • 41 mancipare

    1) посредством торжественной, фиктивной продажи отчуждать;

    mancipatio, такая торжественная форма приобретения права собственности, которая имела место а) по древнему рим. праву, как гражданская форма б) для приобретения собственности; в присутствии пяти свидетелей (cives romani puberes) весовщик (libripens) отвешивал продавцу (mancipio dans) нечеканенную медь (aes), представляющую собой покупную цену, а покупатель (mancipio accipiens) схватывал купленную вещь, произнося торжественные слова, в которых он называл эту вещь своей собственностью (Gai. I. 119-122. Ulp. XIX, 3-6. Vat. § 50). Исчезновение манципации относят к половине IV века по P. X. (1. 4. 5 C. Th. 8, 12); в) для установления сельских сервитутов (servitus praediirustici) (Gai. II. 29);

    b) далее применялась манципация для составления завещания (testamentum per aes et libram); завещатель продавал (imaginarie) свое имущество (familia), в присутствии пяти свидетелей и весовщика, душеприказчику (familiae emtor) для того, чтобы затем в торжественных словах (nuncupatio, см.) возложить на него выполнение заключающихся в завещании предсмертных распоряжений (Gai. II. 102-108. Ulp. XX, 2-9. § 1. I. 2, 20); с) тк. dicis causa как вводный акт эмансипации; чтобы освободиться из под отеческой власти эмансипируемый сын должен был пройти через mancipium, т. е. он подлежал мнимой продаже, которая совершалась три раза. Только после троекратной манципации и manumissio сын становился persona sui iuris (Gai. I. 132-135. II. 142. Ulp. X, 1); оттуда mancipatio употребляется тк. в значении emancipatio (Paul. II. 25 § 2. 1. 8 C. Th. 15, 14); тк. = mancipium s. 2: ex mancipatione manumitti (Gai. I. 135-162); иногда и усыновление (adoptio) совершалось по древ. p. праву через акты продажи и уступки в суде (mancipatio и in iure cessio) (Gai. I. 134);

    d) при заключении рим. брака cum manu, посредством coemtio, применялась тк. манципация (Gai. I. 133. cf. coemtio);

    e) далее в обязательн. отнош. при nexum (см.).

    2) брать на откуп, как manceps (см. s. 1); (1. 2 C. 10, 55). 3) посвящать, включать, mancipari curiis (1. 14. 18 C. Th. 12, 1);

    sponte se manc. ministerio censuali (1. 4 C. Th. 8, 2).

    4) передавать, mancipari custodiis (1. 4 C. Th. 9, 3. 1. 19 C. Th. 9, 40);

    flammarum exustionibus (1. 2 C. 9, 24).

    5) снабжать, наделять: praemio mancipari (1. un. C. 10, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > mancipare

  • 42 manere

    1) оставаться, a) находиться, viatores manere in саиропа pati (1. 5 pr. D. 4, 9);

    b) пребывать, man. in suo s. eodem statu, in sua s. eadem causa (1. 47 in f. D. 2, 14. 1. 7 D. 8, 2. 1. 3 pr. D. 17, 2. 1. 77 § 20 D. 31. 1. 21 pr. D. 46, 1. 1. 38 pr. D. 46, 3. 1. 18 D. 4, 2. 1. 29 § 2 D. 5, 2. 1. 11 § 1 D. 31. 1. 49. pr. D. 45, 1. 1. 15 D. 45, 2. 1. 21 § 5 D. 46, 1. 1. 38 § 5. 1. 66 D. 46, 3);

    man tutorem (1. 9 § 5 D. 27, 3);

    in familia (1. 5 D. 1, 6. 1. 1 § 7 D. 37, 4);

    in potestate (1. 23 D. 29, 4. 1. 42 D. 35, 1. 1. 8 § 14 D. 37, 4. 1. 1 § 1 D. 37, 8. 1. 1 § 2 D. 37, 12. 1. 8 D. 38, 6. 1. 23 § 2 D. 40, 5);

    c) cуществовать, продолжаться, materia manente species mutata (1. 24 D. 41, 1. cf. 1. 13 § 1 D. 50, 16);

    manere actum, прот. periisse (1. 2 D. 8, 6);

    servitutem (1. 15 eod. 1. 30 § 1 D. 8, 2. 1. 13 pr. D. 8, 3);

    causam pignoris (1. 18 § 2 D. 13, 7);

    naturalem obligat. (1. 38 § 2 D. 12, 6);

    pristinam obligat. (1. 46 D. 46, 3. 1. 9 D. 10, 1. 1. 47 D. 21, 1. 1. 11 D. 27, 3. 1. 78 § 15 D. 36, 1. 1. 11 D. 47, 7. 1. 1. 60 pr. D. 12, 6. cf. 1. 45 § 1 D. 17, 1. 1. 60 pr. eod. 1. 23 D. 44, 2);

    manente societate (1. 27. 65 § 15 D. 17, 2);

    communione (1. 14 § 2 D. 10, 3);

    matrimonio (1. 46 pr. 1. 73 § 1 1. 85 D. 23, 3. 1. 18. 20 § 2. 1. 29 pr. D. 23, 4. 1. 8. 33 pr. D. 24, 1);

    manere fideicommissum прот. ademtum esse (1. 3 § 11 D. 34, 4);

    libertates, legata (1. 14 D. 49, 14. 1. 2 D. 48, 24).

    2) man. aliquem, быть обязанным (1. 1 C. Th. 6, 36. 1. 1 pr. C. Th. 7, 10). 3) man. cum aliq., плотски совокупляться (Coll. V. 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > manere

  • 43 naturalis

    естественный: a) возникающий из природы вещей;

    naturaliter, (adv.) естественно, согласно с законами природы, nat. color;

    natural. nigrum (1. 70 § 12 D. 32);

    nat. feritas (1. 1 § 10 D. 9, 1. 1. 42 D. 33, 2. 1. 24 § 2 D. 39, 2. 1. 137 § 4 D. 45, 1);

    agger nat. прот. manu factus (1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 10 eod. 1. 1 § 8 D. 43, 13);

    alveus (1. 7 § 5 D. 41, 1. 1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 28 D. 8, 2. 1. 5 § 9 D. 39, 1. 1. 59 D. 19, 2);

    nat. interitus (1. 14 § 1 D. 16, 3. 1. 26 § 2 D. 30);

    natural. aperire tabulas;

    natural. clausae tab. (1. 3 § 19. 23 D. 29, 5. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 13 pr. D. 11, 1);

    naturale ius, прот. civile и gentium (1. 1 § 2. 3 D. 1, 1. cf. 1. 4 eod. pr. § 11 I. 1, 2. § 11 I. 2. 1, § 18. 19. 37. 40 eod. 1. 2. 3 D. 1, 8. 1. 50 D. 9, 2. 1. 31 pr. D. 16, 3. 1. 14 § 2 D. 23, 2. 1. 2 D. 43, 18. 1. 59 D. 44, 7. 1. 32 D. 50, 17);

    natur. ratio (§ 1 I. 1, 2. pr. I. 1, 10. § 12. 35 I. 2, 1. 1. 39 D. 3, 5. 1. 2 § 1 D. 7, 5. 1. 4 pr. D. 9, 2. 1. 83 D. 17, 2. 1. 5 § 16 D. 25, 3. 1. 1 pr. 1. 3 pr. 1. 7 § 7 D. 41, 1. 1. 1 § 9 D. 44, 7. 1. 7 pr. D. 48, 20);

    natur. aequitas (§ 39. 40 I. 2, 1. 1. 1 pr. D. 2, 14. 1. 3 § 7 D. 12, 4. 1. pr. D. 13, 5. 1. 2 D. 38, 8. 1. 1 § 1 D. 44, 4. 1. 1 § 1 D. 47, 4. 1. 19 pr. D. 49, 15. 1. 1 § 3 D. 47, 2); - b) oсновывающийся на рождении, nat. origo (1. 6 § 1 D. 50, 1);

    cognatio (1. 4 pr. § 2 D. 38, 10. 1. 8 § 7 D. 37, 4);

    nat. liberi, nat. filius, nepos, б) родной (дети), прот. adoptivi, per arrogationem quaesiti (1. 3l D. 1, 7. 1. 5. 10 D. 1, 9. 1. 1 pr. D. 37, 7. 1. 4 D. 38, 6. 1. 2 § 6. 1. 7 D. 38, 17. 1. 5 D. 38, 10); (1. 2 C. 8, 48);

    nat. familia прот. adoptiva (1. 1 § 4 D. 38. 8);

    parentes, pater, avus nat. (1. 29 D. 1, 7. 1. 6 D. 2, 4. 1. 30 pr. D. 5, 2. 1. 44 § 4 D. 23, 2. 1. 6 § 4. 1. 10 § 1. 1. 11 pr. 1. 14 § 1 D. 37, 4. 1. 1 § 12 D. 37, 9. 1. 7 § 1 D. 37, 10. 1. 107. 132 D. 45, 1); в) особ. незаконнорожденный, тк. дети, рожденные в конкубинате или contubernium: nat. liberi, filii, filiae, nat. soboles, прот. legitimi liberi, legit. soboles (tit. C. 5, 27. 1. 3 C. 5, 35. 1. 88 § 12 D. 31. cf. 1. 33 D. 9, 2. 1. 5 pr. D. 19, 5. 1. 17 § 4 D. 36, 1. 1. 19 D. 40, 1. 1, 11 D. 40, 2. 1. 40 pr. D. 40, 5. 1. 3 pr. D. 40, 12. 1. 17 § 1 D. 42, 8. 1. 21 D. 49, 15. 1. 2 C. 4, 57. 1. 4 C. 5, 6. 1. 3 C. 9, 9. § 13 I. 1, 10); - c) основывающийся на ius naturale, ratio, aequitas nat.: naturaliter = naturali iure, ratione (1. 1 D. 19, 2. 1. 35 D. 50, 17);

    natural. licere, concessum esse (1. 16 § 4 D. 4, 4. 1. 9 § 7 D. 15, 1. 1. 22 § 3 D. 19, 2. 1. 4 D. 11, 7);

    quod natural. acquiritur, sicuti est possessio, прот. quae civiliter acquiruntur, veluti per stipulationem (1. 53 D. 41, 1);

    nat. obligatio прот. civilis (1. 19 pr. D. 12. 6. 1. 38 pr. eod. 1. 59 pr. 64 pr. D. 36, 1. 10 D. 44, 7. 1. 126 § 2 D. 45, 1. 1. 6 § 2. 1. 7. 21 § 2 D. 46, 1. 1. 1 D. 46, 2. 1. 95 § 4 D. 46, 3. 1. 8 D. 4, 5);

    natural. obligari (1. 2 § 2 eod. 1. 13 pr. D. 12, 6. 1. 5 pr. D. 26, 8. 1. 14 D. 44, 7. 1. 1 § 2 D. 45, 1. 1. 25 § 11 D. 5, 3. 1. 5 § 2 D. 46, 3. 1. 59. 64 D. 12, 6. 1. 40 § 3 D. 35, 1. 1. 8 § 1 D. 46, 8. 1. 15 pr. D. 12, 6. 1. 3 § 7 D. 2, 2);

    nat. pignus (1. 2 C. 8, 51. 1. 107 D. 46, 3. 1. 9 C. 3, 42. 1. 7 pr. D. 4, 5); - d) действительный, фактический, = corporalis;

    naturaliter = corporaliter, напр. possessio nat. прот. civilis;

    poss. natural. comprehensa;

    natural. possidere, tenere, incumbere possessioni (1. 35 D. 10, 2. 1. 7 § 11 D. 10, 3. 1. 3 § 15 D. 10, 4. 1. 38 § 10 D. 22, 1. 1. 1 pr. § 1. 1. 3 § 3. 1. 12 pr. 20 pr. 24. 49 pr. D. 41, 2. 1. 2 § 1. 2 D. 41, 5. 1. 1 § 9 D. 43, 16. 1. 22 § 1 D. 43, 26. 1. 38 § 7 D. 45, 1. 1. 5 D. 41, 3);

    nat. datio (1. 8 D. 15, 1. 1. 49 D. 46, 3);

    nat. laxitas, libertas (см.)

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > naturalis

  • 44 nero

    римский император, 51-68 после P. X. Neronianum SCtum касается a) древних формул отказов "ut quod minus aptis verbis legatum est, perinde sit, ac si. optimo iure (sc. per damnationem) legatum esset" (Gai. II, 197. 212. 218. 220. 222. Ulp., XXIV, 11 a. Vat. § 85);

    b) определяет ближе т. н. SCt. Silanianum: "ut occisa uxore etiam de familia viri quaestio habeatur, idemque ut iuxta uxoris familiam observetur, si vir dicatur occisus" (Paul. III. 5 § 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > nero

  • 45 retinere

    1) задерживать, = detinere s. 1. (1. 4 D. 2, 7. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 2 § 9 D. 2, 11);

    in potestate, in familia retin. aliquem прот. dimittere potestate, emancipare (1. 28 D. 1, 7. 1. 84 D. 29, 2. 1. 25 pr. D. 37, 5. 1. 3 D. 37, 8. 1. 12 D. 49, 17).

    2) иметь, оставаться (1. 6 D. 24, 1). 3) удерживать;

    retentio, удержание, право удержания, прот. repetitio, actio, condictio другого лица (1. 17. 19 § 2 D. 5, 3. 1. 33. 51 D. 12, 6. 1. 8 pr. D. 13, 7. 1. 55 § 4 D. 47, 2. 1. 15 § 2 cf. 1. 61 eod. 1. 50 § 1 D. 5, 3. 1. 14 § 1 D. 10, 3. 1. 14 D. 39, 5);

    retin. dotem (1. 26 § 1 D. 23, 4. 1. 30 pr. D. 19, 1. 1. 13 § 8 eod. 1. 31 § 8 D. 21, 1);

    retin. Falcidiam (1. 16 D. 35, 2. 1. 13 C. 4, 1);

    quartae retentio (1. 4 C. 6, 49. 1. un. C. 3, 3 Gai. II. 254); тк. обозн. retentio = detentio;

    desinere in servi retentione, прот. possidere (1. 21 C. 6, 2).

    4) сохранять, напр. retin. actiones, прот. acquirere (1. 72 D. 3, 3);

    retin. possessionem, прот. adipisci и recuperare (1. 2 § 3 D. 43, 1. 1. 94 D. 50, 17);

    retin. servitutem (1. 18 D. 8, 3);

    hereditatem (1. 6 pr. D. 42, 5. 1. 7 pr. D. 49, 15. 1. 16 § 2 D. 34, 9);

    retin. matrimonium, продолжать брак (1. 8 D. 1, 6); = remanere, оставлять, оставаться, in suo statu retineri lites (1. 5 D. 2, 15. 1. 58 § 4 D. 36, 1. 1. 2 D. 49, 10).

    5) помнить что;

    retineo, me dixisse (1. 92 D. 35, 1).

    6) постигнуть (1. 2 C. 1, 12. 1. 7 C. 10, 19);

    ad mulctam retinendus (1. 30 C. Th. 11, 36. 1. 27 C. Th. 11, 1).

    7) отступать, se retin. a petitione (1. 24 C. Th. 10, 10). 8) скрывать (Vat. § 13. cf. 1. 49. pr. D. 19, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > retinere

  • 46 rusticus

    1) (adi.) деревенский, сельский, opus rust. (1. 99 pr. D. 32);

    familia rust. прот. urbana (1. 65 pr. D. 31. 1. 166 D. 50, 16. 1. 166 cit.): viae rust. прот. urbicae (1. 2 § 24 D. 43, 8);

    praedium rust. прот. urbanum (см.);

    servitutes praediorum rustic. (tit. D. 8, 3);

    servitutes rusticae (1. 1 § 1 D. 43, 19).

    2) крестьянин (1. 30 § 1 D. 50, 16. 1. 4 C. 1, 55).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > rusticus

  • 47 urbanus

    urbicarius, urbicus, городской, urbanae habitationes (1. 4 pr. D. 2, 14);

    urbana aedificia (1. 39 § 1 D. 30);

    via urbica, прот. rustica (см.);

    urbanum praedium, прот. rusticum (1. 1 pr. D. 8, 4. tit. D. 8, 2); особ. строение, прот. земле (Ulp. 19, 1);

    urbana (=urbico usui destinata) penus, suppellex;

    urbanum s. urbicum ministerium;

    urbana familia, mancipia, urbani servi (1. 65 pr. D. 31. 1 27 pr. D. 33, 7);

    urbica (прот. peregrina) negotia administrare (1. 51 D. 26, 7);

    urbica tutela (1. 8 § 9 D. 27, 1), procuratio (1. 11 § 2 D. 4, 4). Praetor urbanus = qui in urbe (inter cives) ius dicebat, прот. peregrinus (1. 2 § 27 D. 1, 2). Praetores, qui urbanis rebus (прот. provincialibus) praesunt (§ 32 eod.);

    urbana s. urbicaria praefectura, достоинство городского префекта (1. 25 C. 2, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > urbanus

  • 48 venalicius

    продажный, venal. familia (1. 31 § 10 D. 24, 1. 1. 5 § 1 D. 28, 8);

    venalic. mercium navis, купеческий корабль (1. 42 § 24 D. 9, 2);

    venal. matrimonium (1. 2 D. 24, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > venalicius

См. также в других словарях:

  • familia — sustantivo femenino 1. Área: derecho Grupo de personas formado por una pareja y sus hijos: Ésta es mi familia: mi marido, mi hija y mi hijo. familia numerosa Familia que tiene tres o más hijos menores de edad, o mayores incapacitados para el… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • familia — (Del lat. familĭa). 1. f. Grupo de personas emparentadas entre sí que viven juntas. 2. Conjunto de ascendientes, descendientes, colaterales y afines de un linaje. 3. Hijos o descendencia. 4. Conjunto de personas que tienen alguna condición,… …   Diccionario de la lengua española

  • Familia — ( The Family , from the Romain familia ) was the name of a Polish political party led by the Czartoryski magnates and families allied with them, and formed toward the end of the reign of King August II (reigned 1697 ndash;1706, 1709 ndash;1733).… …   Wikipedia

  • familia — grupo de personas relacionadas por la herencia, como padres, hijos y sus descendientes CIE 10 [véase http://www.iqb.es/patologia/familia.htm] Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. familia 1 …   Diccionario médico

  • FAMILIA — teste Festo, antea in ingenuis hominibus dicebatur, quorum dux et princeps generis vocabatur Paeter et Mater familiae, postea hoc nomine etiam famuli appellari coepêrunt. Sen. l. 6. Ep. 67. Ne illud quidem videtis, quam omnem invidiam Maiores… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • família — s. f. 1. Conjunto de todos os parentes de uma pessoa, e, principalmente, dos que moram com ela. 2. Conjunto formado pelos pais e pelos filhos. 3. Conjunto formado por duas pessoas ligadas pelo casamento e pelos seus eventuais descendentes.… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Familia — steht für: eine Hausgemeinschaft im antiken Rom und der lateinische Begriff für Familie eine hierarchische Ebene der biologischen Systematik, siehe Familie (Biologie) ein Modell des Automobilherstellers Mazda, siehe Mazda Familia ARO Familia,… …   Deutsch Wikipedia

  • familia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. familialii {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie o rodzinie, osobach spokrewnionych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyjaś familia. Głowa familii. Należeć do familii. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Familĭa — (lat.), 1) (röm. Ant.), im Allgemeinen Alles, was einer Person gehört u. worüber dieselbe ein Recht hat, also sowohl Sachen, als Menschen; daher 2) die unter einem Hausvater (Pater familias) stehenden Personen, wie Frau, Kinder, Sklaven; dann… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • familia — index family (household), household Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Familia — Para otros usos de este término, véase Familia (desambiguación). Escultura de Henry Moore con el título Familia. Barclay School, Stevenage, Hertfordshire, Gran Bretaña. La familia, según la Declaración Universal de los Derechos Humanos, es el… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»