-
1 factiosus
factiōsus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (factio), I) (nach factio no. I) zum Handeln aufgelegt, amici linguā factiosi, rasch mit der Zunge (Ggstz. inertes operā), Plaut. Bacch. 542. – im üblen Sinne = boshaft, heimtückisch, adversarii factiosa ludificatio, Cassian. coll. – II) (nach factio no. II) der einen großen Anhang hat, a) im allg. = der eine große Freundschaft hat, homo dives, factiosus, Plaut. aul. 227. – b) der einen großen polit. Anhang hat und denselben zu seinem Vorteile, bes. zur Erlangung der Herrschaft, zu benutzen sucht, parteisüchtig, herrschsüchtig, unruhiger Kopf, Parteigänger, Parteimann, Parteihaupt (vgl. Dietsch Sall. Iug. 31, 15), potens ac factiosus, Cornif. rhet.: homo factiosus et his temporibus potens, Nep.: adulescens nobilis, egens, factiosus, Sall.: complures novi atque nobiles, factiosi, Sall.: exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, Cic. – Compar. bei Aur. Vict. de Caes. 21, 3. – Superl. bei Plin. ep. 4, 9, 5.
-
2 factiosus
factiōsus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (factio), I) (nach factio no. I) zum Handeln aufgelegt, amici linguā factiosi, rasch mit der Zunge (Ggstz. inertes operā), Plaut. Bacch. 542. – im üblen Sinne = boshaft, heimtückisch, adversarii factiosa ludificatio, Cassian. coll. – II) (nach factio no. II) der einen großen Anhang hat, a) im allg. = der eine große Freundschaft hat, homo dives, factiosus, Plaut. aul. 227. – b) der einen großen polit. Anhang hat und denselben zu seinem Vorteile, bes. zur Erlangung der Herrschaft, zu benutzen sucht, parteisüchtig, herrschsüchtig, unruhiger Kopf, Parteigänger, Parteimann, Parteihaupt (vgl. Dietsch Sall. Iug. 31, 15), potens ac factiosus, Cornif. rhet.: homo factiosus et his temporibus potens, Nep.: adulescens nobilis, egens, factiosus, Sall.: complures novi atque nobiles, factiosi, Sall.: exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, Cic. – Compar. bei Aur. Vict. de Caes. 21, 3. – Superl. bei Plin. ep. 4, 9, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > factiosus
-
3 factiosus
factĭōsus, a, um [st2]1 [-] actif, remuant, entreprenant, ambitieux. [st2]2 [-] qui adhère à un parti politique, factieux, séditieux, intrigant. [st2]3 [-] qui a du crédit, puissant, riche.* * *factĭōsus, a, um [st2]1 [-] actif, remuant, entreprenant, ambitieux. [st2]2 [-] qui adhère à un parti politique, factieux, séditieux, intrigant. [st2]3 [-] qui a du crédit, puissant, riche.* * *Factiosus, pen. prod. Adiectiuum. Plaut. Un faiseur de menees, Seditieux, Factieux.\Factiosus. Plaut. Riche. -
4 factiosus
factĭōsus, a, um, adj. [factio, II.], that has or seeks to form a party, powerful or eager for power, factious, seditious (class.;syn.: perduellis, seditiosus, tumultuosus, turbulentus, potens, praepotens): homo dives, factiosus,
a demagogue, Plaut. Aul. 2, 2, 50:potens et factiosus,
Auct. Her. 2, 26, 40:homo (with potens),
Nep. Ages. 1:exsistunt in re publica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur, et sint vi potius superiores quam justitia pares,
Cic. Off. 1, 19, 64:non divitiis cum divite, neque factione cum factioso, certabat,
Sall. C. 54, 5; id. J. 31, 15 Dietsch:vel optimatium vel factiosa tyrannis illa vel regia, etc.,
i. e. oligarchical, Cic. Rep. 1, 29, 45: linguă factiosi, busy with the tongue, i. e. promising a great deal, Plaut. Bacch. 3, 6, 13.— Comp.:mulier,
Aur. Vict. Caes. 21.— Sup.:quisque,
Plin. Ep. 4, 9, 5. — -
5 factiōsus
factiōsus adj. [factio], partisan, factious, seditious, revolutionary, oligarchical: adulescens, S.: largitores et factiosi: factione cum factioso certare, S.* * *factiosa, factiosum ADJfactious, seditious, turbulent -
6 factiosus
I factiōsus, a, um [ factio ]1) деятельный, проворный (f. linguā Pl)2) опирающийся на многих приверженцев, окружённый множеством сторонников (homo dives ac f. Pl); властолюбивый ( largitores et factiosi C); мятежный (homo potens ac f. rhH.)II factiōsus, ī m. -
7 factiosus
см. factio s. 2 и 4.Латинско-русский словарь к источникам римского права > factiosus
-
8 factiose
factiōsē, Adv. (factiosus), mächtig, Sidon. epist. 4, 24, 4.
-
9 factiose
factiōsē, Adv. (factiosus), mächtig, Sidon. epist. 4, 24, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > factiose
-
10 factio
1) testamenti factio, a) caмое составление завещания (1. 3 D. 28, 1: testamenti factio - publici iuris est 1, 23 pr. C. 6, 23);b) общая способность принимать какое-лб. участие в составлении завещания, особ. правовая способность составлять завещания (1. 17 § 1 D. 5, 2. 1. 18 pr. D. 28, 1. 1. 6 § 8. D. 28, 3. 1. 1 pr. D. 29, 1. 1. 3 pr. D. 29, 7. 1. 1 § 8. 9. D. 37, 11. 1. 7 § 3 D. 48, 22): b) способность быть назначенным наследником по завещанию (1. 16 D. 28, 1);
2) общество, заговор: seditio praerupta factioque cruenta;testam. factio est cum aliquo (Ulp. XXII, 1. § 6 J. 2, 10. 1. 21 D. 26, 2. l. 82 § 2. D. 31. 1. 5 D. 33, 3. 1. 20 D. 34, 4. 1. 7 D. 41, 8).
seditionum concitatores, vel duces factionum (1. 6 § 9 D. 28, 3. 1. 16. D. 49, 1. l. 5 pr. C. 9, 8);
latrones, qui factionem habent (1. 11 § 2 D. 48. 19);
publicanorum factiones, пронырства т. н. publicani (1. 12 pr. D. 39, 4);
3) партия, приверженцы (Paul. V. 29 § 2. 1. 2 § 24 D. 1,2). 4) отдел, singulae fact. stabulorum (1. 2 C. Th. 15, 10);factiosus, мятежный: eruptio fact. (1. 2 § 2. C. 1, 1); неспокойный, шалостливый: familia fact. (сволочь) (1. 13 § 2. cf. 1. 12 § 1. D. 39, 4).
factionarium, начальник, старшина артели извозчиков (1. 1 eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > factio
-
11 anteā
anteā (archaic antideā, L.), adv., before, earlier, formerly, aforetime, previously: antea, cum equester ordo iudicaret: ac fuit antea tempus, cum, Cs.: cum antea semper factiosus fuisset, N.: si numquam antea cogitasset, tamen, etc.: semper antea... tum: clipeis antea Romani usi sunt, deinde scuta fecere, formerly... afterwards, L.: Quis tuum patrem antea, quis esset, quam cuius gener esset, audivit?* * *before, before this; formerly, previously, in the past -
12 antea
antĕā, temp. adv. (old form * antidĕā or anteidĕā, MS., Liv. 22, 10, 6; v. Neue, Formenl. II. p. 680) [ante-eā like antehāc, posteā, posthāc, proptereā, quāpropter, etc., in which Corssen, Ausspr. I. p. 769, regards the pron. as an old acc. with the a final long; Key, Gr. § 802, regards these suffixes as corrupted from the acc. of pronouns in -am; cf. quam], of some (past or pres.) time, before, formerly, earlier, aforetime, in time past, etc. (relative; while antehac demonstr. is used only in ref. to present time. The use of antea for prius is censured by Atticus in Cic. Att. 15, 13).I.Absol.:II.nam antea Quī scire posses aut ingenium noscere?
Ter. And. 1, 1, 25:antea, cum equester ordo judicaret, improbi et rapaces magistratus in provinciis inserviebant publicanis,
Cic. Verr. 2, 3, 41:ac fuit antea tempus, cum, etc.,
Caes. B. G. 6, 24:cum antea semper factiosus fuisset,
Nep. Lys. 1, 3:et antea laudatus et hoc tempore laudandus,
Cic. Phil. 10, 6, 13; so id. Fam. 12, 30; 13, 17 al.:hunc audiebant antea, nunc praesentem vident, etc.,
id. Imp. Pomp. 5; so id. Verr. 2, 3, 57; id. Fam. 9, 16; Liv. 5, 17; 13, 41 al.:si antea fuit ignotum, nuper est cognitum,
Cic. Off. 2, 7, 23:quales antea fuerant,
Vulg. Ex. 34, 4; ib. Jer. 36, 32; ib. Luc. 23, 12 et saep.—Freq. opp. to postea, post, posthac, tum, tunc, etc.:III.et clari fuerunt, et antea fuerant, nec postea defecerunt,
Cic. Or. 2, 6; so id. Fam. 1, 9, 74; Suet. Dom. 2:hanc consuetudinem jam antea minuebamus, post Sullae victoriam penitus amisimus,
Cic. Off. 2, 8, 27; so id. Att. 1, 11:non accusabimur posthac: neque antea neglegentes fuimus,
id. ib. 7, 3:semper ille antea cum uxore, tum sine eā,
id. Mil. 21; so Liv. 23, 19; so,antea... tunc,
id. 29, 9.—Rarely for ante followed by deinde, mox, etc.: clipeis antea Romani usi sunt, deinde scuta pro clipeis fecere, formerly, at an earlier period... then, in process of time, etc., Liv. 8, 8:IV.Poneropolis antea, mox Philippopolis, nunc Trimontium dicta,
Plin. 4, 11, 18, § 41.—Rarely also for ante, followed by quam:te antea, quam tibi successum esset, decessurum fuisse,
Cic. Fam. 3, 6, 2 B. and K.:Achaei non antea ausi capessere bellum, quam ab Romā revertissent legati,
Liv. 35, 25, 3 Weissenb. -
13 factiose
factĭōsē, adv., v. factiosus fin.
См. также в других словарях:
Pristimantis factiosus — Pristimantis factiosus … Wikipédia en Français
Eleutherodactylus factiosus — Pristimantis factiosus Pristimantis factiosus … Wikipédia en Français
Pristimantis factiosus — Pristimantis factiosus … Wikipédia en Français
factieux — factieux, ieuse [ faksjø, jøz ] adj. et n. • 1488; lat. factiosus 1 ♦ Vieilli Qui exerce contre le pouvoir établi une opposition violente tendant à provoquer des troubles. Parti factieux; ligue factieuse. ⇒ révolutionnaire, séditieux. Des… … Encyclopédie Universelle
Rana Arboricola Comun — Taxobox name = Rana Arboricola Comun status = LC | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Amphibia ordo = Anura familia = Leptodactylidae genus = Eleutherodactylus species = E. factiosus binomial = Eleutherodactylus … Wikipedia
facţios — FACŢIÓS, OÁSĂ, facţioşi, oase, adj. (livr.) Care face parte dintr o facţiune; p. ext. care urmăreşte să provoace tulburări şi manifestări împotriva puterii existente. [pr.: ţi os] – Din fr. factieux, lat. factiosus. Trimis de LauraGellner,… … Dicționar Român
factieuse — ● factieux, factieuse adjectif et nom (latin factiosus, intrigant) Qui fomente des troubles contre le pouvoir établi : Ligue factieuse. Les factieux ont échoué. ● factieux, factieuse (synonymes) adjectif et nom (latin factiosus, intrigant) Qui… … Encyclopédie Universelle
Factious — Fac tious a. [L. factiosus: cf. F. factieux.] 1. Given to faction; addicted to form parties and raise dissensions, in opposition to government or the common good; turbulent; seditious; prone to clamor against public measures or men; said of… … The Collaborative International Dictionary of English
Factiously — Factious Fac tious a. [L. factiosus: cf. F. factieux.] 1. Given to faction; addicted to form parties and raise dissensions, in opposition to government or the common good; turbulent; seditious; prone to clamor against public measures or men; said … The Collaborative International Dictionary of English
Factiousness — Factious Fac tious a. [L. factiosus: cf. F. factieux.] 1. Given to faction; addicted to form parties and raise dissensions, in opposition to government or the common good; turbulent; seditious; prone to clamor against public measures or men; said … The Collaborative International Dictionary of English
factious — adjective Etymology: Middle French or Latin; Middle French factieux, from Latin factiosus, from factio Date: 1532 of or relating to faction: as a. caused by faction < factious disputes > b. inclined to faction or the formation of factions c.… … New Collegiate Dictionary