Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

fīdo

  • 1 fido

    fīdo, ĕre, fīsus sum - intr. -    - [gr]gr. πείθω pour ϕείθω.    - fut. fidebo Nov. Com. 10; fut. ant. fideris Commod. Instr. 2, 15, 10. [st1]1 [-] se lier, se confier, avoir confiance [en, dans], compter sur.    - alicui, alicui rei fidens: comptant sur qq, sur qqch.    - fidere nocti, Virg. En. 9, 378: se confier à la nuit.    - cf. Virg. En. 11, 351; Ov. M. 15, 827; Hor. Ep. 1, 19, 22; Hor. S. 2, 2, 108.    - pestilentiae fidens, Liv. 8, 22, 7: comptant sur l'épidémie.    - puer bene sibi fidens, Cic. Att. 6, 6, 4: enfant présomptueux.    - aliquo, aliqua re fidere: compter sur qqn, sur qqch.    - hac fidunt duce nocturna Phoenices in alto, Cic. Nat. 2: c'est elle qui sert de guide assuré la nuit aux Phéniciens en mer.    - Mario parum fidere, Sall. J. 112, 2: ne pas avoir confiance en Marius.    - prudentiā fidens, Cic. Off. 1, 81: comptant sur sa sagesse. --- cf. Nep. Lys. 3, 5.    - absol. ubi fidentem fraudaveris, Plaut. As. 561: si tu trompes sa confiance. [st1]2 [-] croire avec confiance.    - fidere + prop. inf.: croire avec confiance que.    - Cic. Ac. 2, 43 ; Liv. 5, 26, 5; Hor. Ep. 1, 19, 44. [st1]3 [-] se flatter de.    - fidere + inf.: se flatter de. --- Luc. 4, 615.    - fidis manare poetica mella te solum, Hor. Ep. 1, 19, 44: tu te flattes d'être le seul à distiller le miel de la poésie. [st1]3 [-] avoir foi.    - fide in Deum, Inscr.: aie foi en Dieu.
    * * *
    fīdo, ĕre, fīsus sum - intr. -    - [gr]gr. πείθω pour ϕείθω.    - fut. fidebo Nov. Com. 10; fut. ant. fideris Commod. Instr. 2, 15, 10. [st1]1 [-] se lier, se confier, avoir confiance [en, dans], compter sur.    - alicui, alicui rei fidens: comptant sur qq, sur qqch.    - fidere nocti, Virg. En. 9, 378: se confier à la nuit.    - cf. Virg. En. 11, 351; Ov. M. 15, 827; Hor. Ep. 1, 19, 22; Hor. S. 2, 2, 108.    - pestilentiae fidens, Liv. 8, 22, 7: comptant sur l'épidémie.    - puer bene sibi fidens, Cic. Att. 6, 6, 4: enfant présomptueux.    - aliquo, aliqua re fidere: compter sur qqn, sur qqch.    - hac fidunt duce nocturna Phoenices in alto, Cic. Nat. 2: c'est elle qui sert de guide assuré la nuit aux Phéniciens en mer.    - Mario parum fidere, Sall. J. 112, 2: ne pas avoir confiance en Marius.    - prudentiā fidens, Cic. Off. 1, 81: comptant sur sa sagesse. --- cf. Nep. Lys. 3, 5.    - absol. ubi fidentem fraudaveris, Plaut. As. 561: si tu trompes sa confiance. [st1]2 [-] croire avec confiance.    - fidere + prop. inf.: croire avec confiance que.    - Cic. Ac. 2, 43 ; Liv. 5, 26, 5; Hor. Ep. 1, 19, 44. [st1]3 [-] se flatter de.    - fidere + inf.: se flatter de. --- Luc. 4, 615.    - fidis manare poetica mella te solum, Hor. Ep. 1, 19, 44: tu te flattes d'être le seul à distiller le miel de la poésie. [st1]3 [-] avoir foi.    - fide in Deum, Inscr.: aie foi en Dieu.
    * * *
        Fido, fidis, fisus sum, fidere. Se fier à aucun, Luy croire.

    Dictionarium latinogallicum > fido

  • 2 fidens

    fīdens, entis part.-adj. de fido. [st2]1 [-] qui se fie, qui a confiance. [st2]2 [-] confiant, assuré, rassuré, ferme, audacieux, hardi, résolu.    - fidentĭor, Amm. 30, 4, 19; fidentissimus, Amm. 27, 10, 12.    - fidentior in verba, Amm.: croyant trop facilement à la parole.    - fidens victoriā: comptant sur la victoire.    - erectum et fidentem animi ostendere, Tac. An. 4: montrer une âme élevée et confiante.    - fidenti animo atque infesto Romanis, Nep.: plein de confiance en lui-même et toujours acharné contre les Romains.
    * * *
    fīdens, entis part.-adj. de fido. [st2]1 [-] qui se fie, qui a confiance. [st2]2 [-] confiant, assuré, rassuré, ferme, audacieux, hardi, résolu.    - fidentĭor, Amm. 30, 4, 19; fidentissimus, Amm. 27, 10, 12.    - fidentior in verba, Amm.: croyant trop facilement à la parole.    - fidens victoriā: comptant sur la victoire.    - erectum et fidentem animi ostendere, Tac. An. 4: montrer une âme élevée et confiante.    - fidenti animo atque infesto Romanis, Nep.: plein de confiance en lui-même et toujours acharné contre les Romains.
    * * *
        Fidens, Participium. Cic. Qui se fie et croit.
    \
        Fortis et fidens. Cic. Hardi, Asseuré en bien, Qui n'ha point de paour.
    \
        Animo fidenti gradi ad mortem. Cic. De courage asseuré, et sans paour.
    \
        Fuga fidens Parthus. Virg. Qui se fie à la fuite.
    \
        Voce fidenti loqui. Cic. Parler hardiement et asseureement.
    \
        Vt erectum, et animi fidentem obstenderet. Tacit. Asseuré.

    Dictionarium latinogallicum > fidens

  • 3 fiducia

    fīdūcĭa, ae, f. [fido] [st1]1 [-] confiance.    - alicujus fiducia, Cic. Verr. pr. 40: confiance en qqn.    - fiducia mei, Virg. En. 8, 395: confiance en moi.    - ea tuā se fiduciā facere dicebat, Cic. Verr. 5, 136: il faisait cela, disait-il, par confiance en toi.    - fiducia civitatis, Cic Verr. 5, 167: confiance dans le titre de citoyen romain.    - fiducia stabilis benevolentiae, Cic. Lael. 52: confiance dans un dévouement solide.    - fiducia loci, Caes. BG. 7, 19: avantage d'une position (confiance qu'elle donne). [st1]2 [-] confiance en soi, assurance, hardiesse.    - Caes. BG. 7, 76, 5 ; Liv. 30, 29, 4.    - fiduciam facere alicui, Sen. Ep. 24, 12: donner de l'assurance à qqn.    - tanta fiducia sui: une si grande confiance en soi.    - fiduciam alicui afferre, Caes.: donner de l'assurance à qqn, inspirer de la confiance à qqn.    - fiduciam prae se ferre, Quint.: montrer trop d'assurance.    - non quo fiducia desit (mihi), Ov. H. 17, 37: ce n'est pas que je manque de hardiesse. [st1]3 [-] fidélité.    - Plaut. Trin. 1, 2, 105; Aul. 3, 6, 50. [st1]4 [-] cession fiduciaire, cession de bien sur parole, fidéiscommis (ce qui est confié à la bonne foi, avec engagement moral de restituer sous certaines conditions en temps et lieu).    - Cic. Off. 3, 61.    - judicium fiduciae, Cic. Com. 16: instance pour non-observation de contrat fiduciaire (instance traitant d'un abus de confiance).    - per fiduciae rationem fraudare aliquem, Cic. Cic. 7: tromper qqn dans une cession fiduciaire. [st1]5 [-] bien donné en hypothèque, gage, nantissement, dépôt.    - fiduciam accipere, Cic. Flac. 51: recevoir un dépôt.    - fiducia commissa, Cic.: objet donné en gage.
    * * *
    fīdūcĭa, ae, f. [fido] [st1]1 [-] confiance.    - alicujus fiducia, Cic. Verr. pr. 40: confiance en qqn.    - fiducia mei, Virg. En. 8, 395: confiance en moi.    - ea tuā se fiduciā facere dicebat, Cic. Verr. 5, 136: il faisait cela, disait-il, par confiance en toi.    - fiducia civitatis, Cic Verr. 5, 167: confiance dans le titre de citoyen romain.    - fiducia stabilis benevolentiae, Cic. Lael. 52: confiance dans un dévouement solide.    - fiducia loci, Caes. BG. 7, 19: avantage d'une position (confiance qu'elle donne). [st1]2 [-] confiance en soi, assurance, hardiesse.    - Caes. BG. 7, 76, 5 ; Liv. 30, 29, 4.    - fiduciam facere alicui, Sen. Ep. 24, 12: donner de l'assurance à qqn.    - tanta fiducia sui: une si grande confiance en soi.    - fiduciam alicui afferre, Caes.: donner de l'assurance à qqn, inspirer de la confiance à qqn.    - fiduciam prae se ferre, Quint.: montrer trop d'assurance.    - non quo fiducia desit (mihi), Ov. H. 17, 37: ce n'est pas que je manque de hardiesse. [st1]3 [-] fidélité.    - Plaut. Trin. 1, 2, 105; Aul. 3, 6, 50. [st1]4 [-] cession fiduciaire, cession de bien sur parole, fidéiscommis (ce qui est confié à la bonne foi, avec engagement moral de restituer sous certaines conditions en temps et lieu).    - Cic. Off. 3, 61.    - judicium fiduciae, Cic. Com. 16: instance pour non-observation de contrat fiduciaire (instance traitant d'un abus de confiance).    - per fiduciae rationem fraudare aliquem, Cic. Cic. 7: tromper qqn dans une cession fiduciaire. [st1]5 [-] bien donné en hypothèque, gage, nantissement, dépôt.    - fiduciam accipere, Cic. Flac. 51: recevoir un dépôt.    - fiducia commissa, Cic.: objet donné en gage.
    * * *
        Fiducia, fiduciae, Fiance et asseurance.
    \
        Nunc propter te, tuamque prauos factu'st fiduciam. Plaut. Se confiant en toy, Pour la confiance qu'il ha en toy.
    \
        Minimae fiduciae exercitus. Liu. A qui on ne se fie gueres.
    \
        Mea fiducia promisit. Plaut. A ma fiance ou adveu.
    \
        Nihil est quod in dexteram aurem fiducia mei dormias. Plin. iunior. En t'attendant et fiant à moy, Sur mon attente.
    \
        Fiducia sui. Liu. Hardiesse et fiance qu'on ha de soymesme.
    \
        Qua fiducia id facere audeam, nec quid me nunc faciam icio. Terent. De quelle hardiesse.
    \
        Tantum illis in virtute ac fide Theodori fiduciae fuit. Liu. Tant se fioyent en la vertu, etc. Tant avoyent de fiance en, etc.
    \
        Fiduciam etiam diligentiae tibi habeo, vt credam te omni ratione id acturum. Plin. iunior. Je croy que tu seras si diligent que, etc.
    \
        Fiducia. Quand aucun voulant recouvrer deniers, vendoit son heritage par condition que l'acheteur luy promettoit à part et hors le contract de luy en faire revente en rendant son principal et les usures.
    \
        Fiduciam accipere. Cic. Vide ACCIPIO. Acheter heritage à ceste charge.
    \
        Fiduciam committere. Cic. Vendre à rachet, et à la charge de le povoir racheter quand on vouldra.

    Dictionarium latinogallicum > fiducia

  • 4 infidus

    infidus, a, um [st2]1 [-] à qui ou à quoi l'on ne peut se fier, peu sûr. [st2]2 [-] infidèle, changeant. [st2]3 [-] dangereux, périlleux.
    * * *
    infidus, a, um [st2]1 [-] à qui ou à quoi l'on ne peut se fier, peu sûr. [st2]2 [-] infidèle, changeant. [st2]3 [-] dangereux, périlleux.
    * * *
        Infidus, Adiect. pe. prod. a Fido, fidis deriuatur, quod habet primam longam. Cic. Desloyal, A qui il ne fait pas bon se fier.
    \
        Infidum foedus. Liu. Un traicté et accord de paix qu'on n'entretient pas.
    \
        Infida pax. Liu. Une paix et alliance qu'on ne tient pas.
    \
        Infida sedes et instabilis. Plin. Qui n'est point seure.
    \
        Infida regni societas. Liu. Desloyale, En laquelle n'y a point de fiance.

    Dictionarium latinogallicum > infidus

См. также в других словарях:

  • Fido — may mean: * Fido is a common name for a pet dog, from the Latin fidelis , faithful. * Fido (band), a punk/rock band from Melbourne, Australia * Fido (film), a 2006 Canadian zombie comedy film * Fido (software), a software scheduled media… …   Wikipedia

  • fido (1) — {{hw}}{{fido (1)}{{/hw}}A agg. (lett.) Di provata fedeltà e lealtà: fido amico. B s. m. Compagno o seguace fidato. fido (2) {{hw}}{{fido (2)}{{/hw}}s. m. (banca) Credito commerciale | Limite massimo di credito che una banca può accordare a un… …   Enciclopedia di italiano

  • Fido — steht für: die Kurzform von FidoNet, einem Mailboxnetz Fido Dido, eine Comicfigur Fido – Gute Tote sind schwer zu finden, Film aus dem Jahr 2006 Fisser van Doornum, Kurzbezeichnung für die Reederei Diese Seite …   Deutsch Wikipedia

  • fido — fido, a (del lat. «fidus»; ant.) adj. *Fiel. * * * fido, da. (Del lat. fidus). adj. desus. fiel …   Enciclopedia Universal

  • FIDO — steht für: Fairfield Industrial Dog Object, eine Skulptur in Melbourne FidoNet, ein Mailboxnetz Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe …   Deutsch Wikipedia

  • -fido — [dal lat. fĭdus, dal tema di findĕre fendere ]. Secondo elemento, atono, di aggettivi composti, col sign. di diviso, che presenta fenditura …   Enciclopedia Italiana

  • FIDO — FIDO, Fi|do [ faidou] die; , s Kurzw. aus amerik. Fog Investigation Dispersal Operations »Verfahren zur Untersuchung und Auflösung von Nebelfeldern«> Entnebelungsanlage auf Flugplätzen …   Das große Fremdwörterbuch

  • fido — adj. Fiel …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • fido — fido, da (Del lat. fidus). adj. desus. fiel …   Diccionario de la lengua española

  • Fido — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le terme Fido peut avoir plusieurs significations. Fido est une entreprise de téléphonie mobile canadienne. Fido est un film canadien sorti en 2006… …   Wikipédia en Français

  • fido — 1fì·do agg., s.m. CO 1. agg., di qcn., di provata lealtà, fedele: un fido amico | s.m., persona fidata, compagno fedele: avanti, miei fidi! Sinonimi: 2fidato. Contrari: infido, malfido. 2. agg., di qcs., affidabile, sicuro: la mia fida… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»