-
1 extraneus
extraneus, a, um extérieur, du dehors, étranger. - extraneus, i, m.: un étranger. - extraneus alicui rei: étranger à qqch.* * *extraneus, a, um extérieur, du dehors, étranger. - extraneus, i, m.: un étranger. - extraneus alicui rei: étranger à qqch.* * *Extraneus, Adiectiuum. Suet. Estrangier, Forain.\Res extraneae. Author ad Heren. Qui ne sont ne du corps, ne de l'ame, Choses temporelles. -
2 extraneus
extrāneus, a, um (extra), I) nicht zum Wesen einer Sache gehörig, äußerer, äußerlich, außerhalb liegend (Ggstz. proprius), res extraneae (Ggstz. corpus, animus), Cornif. rhet. 4, 42. Cic. de or. 2, 46. Apul. apol. 20 extr.: sive propria verba sive extranea (uneigentliche), Cornif. rhet. 4, 11: ornamenta, Cic. de inv. 1, 32: propter extraneam causam (Ggstz. propter se), Cornif. rhet. 3, 2: impulsu et instinctu extraneo, Gell. 1, 11, 14. – II) nicht in Beziehung zum Hause od. zur Familie, zu unserer Person, zu unserem Lande stehend, auswärtig, fremd, a) nicht in Beziehung zum Hause od. zur Familie (dah. auch nicht zur Ehe) stehend, fremd, fernerstehend, heres (Ggstz. domesticus, suus, der nächste), Plin. pan. 37, 1. Paul. dig. 29, 5, 6. § 1: mulieres (Ggstz. matres, filiae et germanae), Cod. Iust. 1, 3, 19: medicus (Ggstz. medicus amicus), Cels. 1. prooem. p. 12, 31 D.: coloni (im Ggstz. zur familia rustica), Scaevol. dig. 33, 7, 20. § 1: exercitatio forensis et extranea (Ggstz. domestica diligentia), Cic. oecon. fr. 5. p. 51, 19 K. (bei Col. 12. pr. § 4): stratum, fremdes Lager (im Ggstz. zum Ehebette), Publ. Syr. bei Petron. 55, 6. v. 11: voluptates, außerhalb des Hauses, außereheliche, Spart. Hel. Ver. 5, 11. – subst., extraneus, ein Fremder, Ggstz. domesticorum aliquis, Suet. Claud. 9, 1. Plin. 28, 39; Ggstz. familia Cyri, Iustin. 1, 10, 14; Ggstz. pater, Cod. Iust. 6, 42, 32; Ggstz. patronus, Paul. dig. 26, 3, 4: Plur. extranei, Fremde, Fernerstehende, Ggstz. liberi, Gell. 5, 19, 1. Suet. Claud. 4, 7; Ggstz. liberi ac parentes, Plin. pan. 37, 7; Ggstz. unicus filius, Tac. ann. 4, 11; Ggstz. amici, Tac. Agr. 43; Ggstz. domestici, Suet. Aug. 64, 2. – b) nicht in Beziehung zu unserer Person stehend, fremd, eines andern (Ggstz. meus, tuus, suus, proprius), servus, Paul. dig. 9, 4, 4. §. 1: fides (Zuverlässigkeit), Ggstz. propria, Cod. Iust. 6, 42, 32: cognomen (Ggstz. nomen suum), Cornif. rhet. 4, 42. – lac, Ggstz. maternum, Soran. Lat. p. 31, 5. – subst., extrāneī, ōrum, m., Fremde, andere, in extraneos casti, in vosmet ipsos incesti, Tert. ad nat. 2, 20. – c) nicht in Beziehung zu unserem Staate stehend, fremd, auswärtig (Ggstz. domesticus), bellum (Ggstz. bellum civile), Acro Hor. de art. poët. 212: homines, Ausländer, Paul. dig. 1, 18, 3: milites, Iustin. 5, 9, 12: si extraneus deest, domi hostem quaerunt, Liv. 44, 2, 2. – subst., extrāneus, ī, m., der Ausländer, Ggstz. Romanus, Liv. epit. 57: Plur. (Ggstz. domestici), Ps. Cic. priusqu. in exs. ir. 9. – d) übtr., ein Fremdling in, fremd, m. Genet., quis tam extraneus est humanitatis, ut etc., Hieron. epist.: so auch Tert. de cult. fem. 2. – / vulg. extrānius, Corp. inscr. Lat. 14, 667.
-
3 extraneus
extrāneus, a, um (extra), I) nicht zum Wesen einer Sache gehörig, äußerer, äußerlich, außerhalb liegend (Ggstz. proprius), res extraneae (Ggstz. corpus, animus), Cornif. rhet. 4, 42. Cic. de or. 2, 46. Apul. apol. 20 extr.: sive propria verba sive extranea (uneigentliche), Cornif. rhet. 4, 11: ornamenta, Cic. de inv. 1, 32: propter extraneam causam (Ggstz. propter se), Cornif. rhet. 3, 2: impulsu et instinctu extraneo, Gell. 1, 11, 14. – II) nicht in Beziehung zum Hause od. zur Familie, zu unserer Person, zu unserem Lande stehend, auswärtig, fremd, a) nicht in Beziehung zum Hause od. zur Familie (dah. auch nicht zur Ehe) stehend, fremd, fernerstehend, heres (Ggstz. domesticus, suus, der nächste), Plin. pan. 37, 1. Paul. dig. 29, 5, 6. § 1: mulieres (Ggstz. matres, filiae et germanae), Cod. Iust. 1, 3, 19: medicus (Ggstz. medicus amicus), Cels. 1. prooem. p. 12, 31 D.: coloni (im Ggstz. zur familia rustica), Scaevol. dig. 33, 7, 20. § 1: exercitatio forensis et extranea (Ggstz. domestica diligentia), Cic. oecon. fr. 5. p. 51, 19 K. (bei Col. 12. pr. § 4): stratum, fremdes Lager (im Ggstz. zum Ehebette), Publ. Syr. bei Petron. 55, 6. v. 11: voluptates, außerhalb des Hauses, außereheliche, Spart. Hel. Ver. 5, 11. – subst., extraneus, ein Fremder, Ggstz. domesticorum aliquis, Suet. Claud. 9, 1. Plin. 28, 39; Ggstz. familia Cyri, Iustin. 1, 10, 14;————Ggstz. pater, Cod. Iust. 6, 42, 32; Ggstz. patronus, Paul. dig. 26, 3, 4: Plur. extranei, Fremde, Fernerstehende, Ggstz. liberi, Gell. 5, 19, 1. Suet. Claud. 4, 7; Ggstz. liberi ac parentes, Plin. pan. 37, 7; Ggstz. unicus filius, Tac. ann. 4, 11; Ggstz. amici, Tac. Agr. 43; Ggstz. domestici, Suet. Aug. 64, 2. – b) nicht in Beziehung zu unserer Person stehend, fremd, eines andern (Ggstz. meus, tuus, suus, proprius), servus, Paul. dig. 9, 4, 4. §. 1: fides (Zuverlässigkeit), Ggstz. propria, Cod. Iust. 6, 42, 32: cognomen (Ggstz. nomen suum), Cornif. rhet. 4, 42. – lac, Ggstz. maternum, Soran. Lat. p. 31, 5. – subst., extrāneī, ōrum, m., Fremde, andere, in extraneos casti, in vosmet ipsos incesti, Tert. ad nat. 2, 20. – c) nicht in Beziehung zu unserem Staate stehend, fremd, auswärtig (Ggstz. domesticus), bellum (Ggstz. bellum civile), Acro Hor. de art. poët. 212: homines, Ausländer, Paul. dig. 1, 18, 3: milites, Iustin. 5, 9, 12: si extraneus deest, domi hostem quaerunt, Liv. 44, 2, 2. – subst., extrāneus, ī, m., der Ausländer, Ggstz. Romanus, Liv. epit. 57: Plur. (Ggstz. domestici), Ps. Cic. priusqu. in exs. ir. 9. – d) übtr., ein Fremdling in, fremd, m. Genet., quis tam extraneus est humanitatis, ut etc., Hieron. epist.: so auch Tert. de cult. fem. 2. – ⇒ vulg. extrānius, Corp. inscr. Lat. 14, 667.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extraneus
-
4 extraneus
extraneus extraneus, a, um посторонний -
5 extraneus
extrānĕus, a, um, adj. [extra], that is without, external, extraneous, strange, foreign (mostly post-Aug.; syn.: peregrinus, alienus, adventicius, externus).I.In gen.:II. A.causa,
Auct. Her. 3, 2, 2:cognomen,
id. ib. 4, 31, 42.—Leg. t. t.: heredes extranei, not of one's blood or household:B.ceteri, qui testatoris juri subjecti non sunt, extranei heredes appellantur,
Gai. Inst. 2, 161; Dig. 45, 3, 11 et saep.—Subst.: extrānĕus, i, m., a stranger:ut non tam in extraneum translatum quam in familiam reversum videretur,
Just. 1, 10:filiam extraneorum coetu prohibere,
Suet. Aug. 69; id. Claud. 4 fin.:finis vitae ejus nobis luctuosus, amicis tristis, extraneis etiam ignotisque non sine cura fuit,
Tac. Agr. 43; id. A. 4, 11; Plin. 28, 4, 7, § 39; Vulg. Psa. 68, 9 al.—Hence, adv.: extrā-nĕe, strangely, impertinently: definire, Boëth. Arist. Top. 1, 14. -
6 extrāneus
-
7 extraneus
1 external candidate/student -
8 extraneus
чужой, а) внешний, посторонний, находящийся вне правоотношения: а) относительно родственных, семейных связей, post emancipationem extraneus intelligor (1. 55 § 1 D. 23, 2);legatum adscribere extraneo (l. 10 § 1 D. 48, 10);
extranei противоп. necessariae personae, necessitudines (1. 6 D. 40. 12. 1. 28 § 8 D. 48, 19. 1. 30 C. 9, 9. cf. 1. 4. 13. § 4 D. 48, 5); противоп. cognati (1. 31 pr. C. 5, 12. 1. 19 C. 6, 30); прот. pater или parens: si patronus vel quivis extraneus impuberi tutorem dederit (1. 4 D. 26, 3);
si extraneus sit, qui dotem promisit (1. 33. 84. D. 23, 3. 1. un. § 13 C. 5, 13);
extran. mulieres прот. matres, filiae atque germanae (1. 19. C. 1, 3);
inter extraneos s. extraneas personas (прот. inter virum et ux.) facta donatio (1. 24. 25. 32. § 27. 1. 44 D. 24, 1);
extran. heres, противоп. тому, qui ex numero liberorum est (1. 14 D. 50, и2), или тем, qui de familia sunt (1. 38 § 3 D. 32);
heres titoris extr. прот. сыновьям опекуна (1. 64 § 1 D. 23, 2); в тесном смысле extr. heres прот. suus heres (§ 2. 3 J. 2, 19. 1 6 § 1 D. 29, 5): extr. postunus, родившийся после смерти завещателя, не бывший suus heres при совершении завещания (§ 26 J. 2, 20);
b) когда дело касается и других отношений, напр. противоп. собственнику раба: quod servo debetur ab extraneis (1. 41. 51. D. 15, 1. 1. 31 § 1 D. 2, 1. 1. 16 § 3 D. 48, 19);
extr. creditor прот. господину, как верителю (1. 1 pr. D. 14, 4): extr. coloni, прот. рабам, которые управляют имением (1. 20 § 1 D. 33, 7);
extr. homo, прот. libertus (1. 8 D. 37, 15); также прот. proprictarius (1. 13 pr. D. 43, 24. § 3 J. 2, 4), прот. socius (1. 9 pr. D. 11, 3. 1. 3 C. 3, 27), прот. coheres (1. 1 § 3 D. 5, 4^, прот. creditor (l. 55 D. 9,2. 1. 10 D. 20, 1), прот. venditor servitutis (1. 10 D. 8, 4), или tutor (1. 54 D. 26, 7. 1. 6 D. 26, 8);
extr. emtor, прот. fideiussor, qui emit (1. 59 § 1 D. 17, 1);
si ext defensor exsistat, прот. si ex fideiussoribus exsistat def. (1. 5 § 4. D. 46, 7);
b) чужой, extr. servus (1. 4 § 1 D. 9, 4. 1. 10 § 4 D. D. 26, 2. 1. 1 pr. D. 29, 5. 1. 27 § 11. 14 D. 48, 5);
extr. fides (1. 32 C. 6, 42);
c) иностранец, imperium adversus extran. homines (1. 3D. 1, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > extraneus
-
9 extraneus
I extrāneus, a, um [ extra ]1) внешний, посторонний, приходящий извне (res rhH., C etc.; causa rhH.); наружный ( ornamenta C)2) чужой (heres PJ, Dig)3) чужеземный, иностранный ( medicus CC)4) употребляемый в несобственном смысле (verba rhH.)5) внесемейный ( voluptates Spart)II extrāneus, ī m.1) чужестранец, иноземец L, Dig2) чужак, посторонний Su, PM -
10 Extraneus
сущ.юр. посторонний -
11 extraneus
n. external student -
12 extraneus
outside, exraneous/ foreign, strange/ a foreigner, stranger. -
13 extraneus
-
14 extranee
extrānĕus, a, um, adj. [extra], that is without, external, extraneous, strange, foreign (mostly post-Aug.; syn.: peregrinus, alienus, adventicius, externus).I.In gen.:II. A.causa,
Auct. Her. 3, 2, 2:cognomen,
id. ib. 4, 31, 42.—Leg. t. t.: heredes extranei, not of one's blood or household:B.ceteri, qui testatoris juri subjecti non sunt, extranei heredes appellantur,
Gai. Inst. 2, 161; Dig. 45, 3, 11 et saep.—Subst.: extrānĕus, i, m., a stranger:ut non tam in extraneum translatum quam in familiam reversum videretur,
Just. 1, 10:filiam extraneorum coetu prohibere,
Suet. Aug. 69; id. Claud. 4 fin.:finis vitae ejus nobis luctuosus, amicis tristis, extraneis etiam ignotisque non sine cura fuit,
Tac. Agr. 43; id. A. 4, 11; Plin. 28, 4, 7, § 39; Vulg. Psa. 68, 9 al.—Hence, adv.: extrā-nĕe, strangely, impertinently: definire, Boëth. Arist. Top. 1, 14. -
15 extrarius
= extraneus s. s. напр. heres. extrar. (1. 28 § 1 D. 27. 1. 1. 78 § 3 D. 31. 1. 36 D. 38, 2);adulterii crimen ab extrario прот. супругу) poterit inferri (1. 39 § 1 D. 48, 5. cf. 1. 17 pr. p. 48, 18).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > extrarius
-
16 Внесемейный
- extraneus (voluptates); -
17 Зарубежный
- extraneus; forensis; foraneus; exterminus; -
18 Иноземный
- extraneus; externus; exoticus (vinum; unguentum; vestis; vestimentum); alienigenus; peregrinus; hosticus; -
19 Иностранный
- extraneus (medicus); externus; peregrinus; alienigenus; adventicius; advenarius; -
20 Посторонний
- extraneus (res); externus; alienus;• постороние обстоятельства - res adjunctae;
• постороние доходы - pecunia extraordinaria;
См. также в других словарях:
Extranĕus — (lat.), 1) Fremder; 2) (Extraneer), in manchen Anstalten ein Zögling, der nicht in dem Schulhaus wohnt u., wie z.B. in Fürstenschulen, nicht an alle Einschränkungen gebunden ist; vgl. Externist … Pierer's Universal-Lexikon
Extranĕus — (lat.), auswärtig, fremd; in der Rechtssprache eine einer Familie fremde, nicht verwandte Person. Extranĕer, auch Oppidani (Stadtschüler), die nicht in der Anstalt selbst wohnenden Schüler (s. Alumnus); auch Auswärtige, welche die Reifeprüfung (s … Meyers Großes Konversations-Lexikon
extraneus — index extraneous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Extraneus — Ex|tra|ne|er, der; s, , Ex|tra|ne|us [...neʊs], der; , ...neer [lat. extraneus = Fremder] (bildungsspr.): externer Schüler, Prüfling … Universal-Lexikon
extraneus — ex·tra·ne·us … English syllables
extraneus — /akstreyniyas/ In old English law, one foreign born; a foreigner. In Roman law, an heir not born in the family of the testator. Those of a foreign state. The same as alienus … Black's law dictionary
extraneus — /akstreyniyas/ In old English law, one foreign born; a foreigner. In Roman law, an heir not born in the family of the testator. Those of a foreign state. The same as alienus … Black's law dictionary
extraneus — An alien; a foreigner; a stranger … Ballentine's law dictionary
extraneus est subditus qui extra terrain, i.e., potestatem regis natus est — /akstreyniyas est sabdatas kway ekstra tehram, id est, powtasteytam riyjas neytas est/ A foreigner is a subject who is born out of the territory, i.e., government of the king … Black's law dictionary
extraneus est subditus qui extra terrain, i.e., potestatem regis natus est — /akstreyniyas est sabdatas kway ekstra tehram, id est, powtasteytam riyjas neytas est/ A foreigner is a subject who is born out of the territory, i.e., government of the king … Black's law dictionary
Extraneus est subditus qui extra terram, i. e., potestatem regis natus est — An alien or foreigner is a subject born outside the land; that is, outside the power of the king … Ballentine's law dictionary