-
1 existimare
1) полагать, считать;existimatio, мнение, суждение (1. 5 § 1 D. 41, 10);
plus in re est, quam in existimatione (1. 9 § 4 D. 22, 6. 1. 4 § 1 D. 40, 2. 1. 2 § 15 D. 41, 4);
2) судить, оценивать, высказывать суждение (1. 12 C. 3, 4. 1. 5 C. 3, 28);aliqua (falsa) existimatione decipi (1. 18 D. 3, 2. 1. 36 § 1 D. 41, 3. 1. 12. 15 § 1 D. 12, 6. 1. 27 eod.).
existimatio, усмотрение (1. 1 C. 3, 44).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > existimare
-
2 damno
āvī, ātum, āre [ damnum ]1) признавать виновным, осуждать, приговаривать ( aliquem inauditum T)damnari alicujus rei C, Cs, L etc., de aliquā re C, T etc. и ob aliquam rem T — быть осуждённым за что-л.contra edictum fecisse damnari C — быть осуждённым за неподчинение указуd. aliquem exsilio Sen, T — присудить кого-л. к изгнаниюd. aliquem capite C, Cs, Nep, L (capitis C, L) — приговорить кого-л. к высшей мере наказания (смерти, лишению гражданских прав, тюремному заключению, изгнанию)damnari capitali crimine ( judicio) VM или capitalis poenae L (тж. morte Fl, SenT, ad mortem и ad extremum supplicium T) — быть приговорённым к смертной казниd. aliquem ad bestias Su — приговорить кого-л. к отдаче на растерзание диким зверямdamnari alicui VM, Sen — быть осуждённым в чью-л. пользуd. aliquem morti (Orco) Lcr, O — осудить (обречь) кого-л. на смерть2)а) порицать, критиковать (libros, scriptorem Q)judex damnatur, ubi nocens absolvitur погов. PS — оправдание преступника — позор для судьиб) отвергать, считать негодным ( boves ad laborem PM)d. fidem alicujus QC — отказать кому-л. в доверииd. aliquem summae stultitiae C — приписывать кому-л. величайшую глупостьd. aliquem votis V — связать кого-л. обетами, т. е. исполнить просьбу (того, кто дал обет)damnari voti (редко voto) L etc. — достичь желаемого4) обвинять, добиваться осуждения ( aliquem lege Juliā T)5) отвергать, отказыватьсяales (собир.) damnavit vesci Sil — (священные) куры отказались клевать ( дурная примета в птицегадании)numquam somno damnatus lumina (acc. graec.) Lcn — никогда не засыпающий -
3 pollere
иметь силу, влияние, значение, rei substantia plus pollet existimatione falsa (Vat. § 260. 1. 1 C. Th. 14, 1);pollens, могущий, сильный, emerito honore pollentes viri (1. 1 § 1 C. Th. 8, 11. 1. 2 C. Th. 10, 15).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > pollere
-
4 res
1) вещь, предмет, a) вооб. существующие предметы (1. 10 § 1 D. 1, 1);in rebus humanis esse;
rebus hum. eximi etc. (см. humanus s. 1.);
in rerum natura esse (см. natura s. b.);
b) вещь как предмет права (1. 5 pr. D. 50, 16. 1. 23 eod.);
c) особ. физический предмет, входящий в состав имущества, res, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1. cf. 1. 14 eod. 1. 222 eod. Gai. II. 146. III. 90. 175);
res bonorum alicuius (1. 31 § 6 D. 3, 5. 1. 204 D. 50, 17. cf. 1. 15 eod.);
servitutes rerum, прот. personarum (1. 1 D. 8, 1);
rebus (прот. personis) cautum (1. 188 § 1 D. 50, 16);
in rem (прот. in personam) actio est, per quam rem nostram, quae ab alio possidetur, petimus (1. 25 pr. D. 44, 7. cf. 1. 1 § 1 D. 6, 1);
d) предмет спора, quanti res est (см. quantus. cf. 1. 179 D. 50, 16. 1. 193 eod. 1. 246 § 1 eod.);
rei persecutio (1. 14 § 2. 1. 16 § 2 D. 4, 2. 1. 12 § 1 D. 29, 4. 1. 11 D. 42, 5. 1. 35 pr. D. 44, 7);
de eadem re agere (1. 5 D. 44, 2);
e) спор, процecc, iudex, apud quem res coepta est (1. 49 pr. D. 5, 1. 1. 31 eod.); (см. s 2. 1. 8 § 1 D. 5, 2);
res iudicata (см.);
Gai. IV. 121. 1. 3 pr. D. 2, 12);
amittere rem (1. 5 D. 46, 5. 1. 22 § 5 D. 46, 8. 1. 14 D. 3, 3. 1. 8 § 17 D. 2, 15);
de re cognoscere (1. 12 D. 2, 4. 1. 23 § 1. 2 D. 4, 2);
f) дело, rebus praeesse (1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 57 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 3, 1);
rebus alicuius intervenire (1. 13 pr. D. 33, 1. 1. 9 pr. D. 2, 13. 1. 33 § 1. 1. 58. 63 D. 3, 3. 1. 1 § 1 eod. 1. 40 § 2 D. 2, 14. 1. 2 § 5 D. 50, 1);
familiaris, имущество;
g) для обозн. природы вещей, сущности известного правоотношения, plus in re est, quam in existimatione mentis (1. 9 § 4 D. 22, 6. 1. 2 § 15 D. 41, 4. 1. 110 § 1 D. 45, 1);
in re (no природе) esse, ut etc. (1. 33 D. 29, 2);
e re s. non ab re esse, putare, cooбразно с природой вещей, по свойству дела (1. 1 D. 12, 1. 1. 14 D. 22, 3. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 1 pr. D. 38, 9. 1. 1 § 2 D. 39, 4. 1. 26 D. 42, 1. 1. 17 § 6 D. 48, 5. 1. 1 § 3 D. 48, 8);
ut res patitur (1. 2 D. 1, 5);
h) in rem,= indefinite, generaliter, вообще относительно правоотношения прот. отношению к известному лицу напр. pacta in rem прот. in personam) sunt quoties generaliter paciscor, ne petam (1. 7 § 18. 1. cf. l. 17 § 5. 1. 28 § 2. 1. 57 § 1 D. 2, 14);
2) совокупность вещей, имущество, состояние, ex re alicuius acquirere (1. 45 § 4 D. 29, 2. 1. 63 D. 46, 3. 1. 11 pr. D. 46, 4);in rem iurare, прот. de sua persona (1. 1 § 3 D. 44, 5. 1. 13 § 1 D. 4, 4. 1. 12 pr. D. 42, 5. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 5 § 3 42, 4. 1. 9 § 8 D. 4, 2. 1. 4 § 33 D. 44, 4. 1. 5 pr. D. 7, 9).
stipulari (1. 68 D. 3, 3);
non ad in (сопоставление двух предлогов) rem versum pertinet (1. 1 § 10 D. 15, 2);
mutuari, credere (1. 2 § 4 D. 17, 1. 1. 8 C. 4, 35);
alicui (1. 4 C. 2, 13); (см. s. b); (1. 24 D. 2, 14);
obligare aliquem (1. 1 pr. D. 27, 4. 1. 1 § 3 D. 4, 4. 1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 1. 5. 9. 11 D. 46, 6);
res uxoria (см.);
res privata (см. s. 2); особ. = bona s. 1. b. (1. 12 pr. D. 28, 8. 1. 5 § 1 D. 37, 11. 1. 8 D. 38, 6. 1. 25 C. 3, 28);
3) совокупность изв. учреждений, отношений, напр. res militaris, военные дела (rubr. D. 49, 16. C. 12, 36);rem ab intestato habere (1. 16 D. 37, 5. 1. 1 § 8 D. 38, 6).
respublica, община, государство, напр. regimenta reip. (1. un. pr. D. 1, 11. 1. 14 D. 50, 1. 1. 1 pr. D. 50, 3. 1. 5 § 1. 1. 40 pr. D. 4, 6. 1. 15 § 1 D. 48, 5. 1. 1 pr. D. 50, 15. 1. 18 D. 17, 1. 1. 45 eod. 1. 32. 35. 36. 38 § 1. 1. 39. 41 seq. D. 4, 6. 1. 31 § 1 D. 47, 2. 1. 13 § 1 D. 39, 4);
4) факт. действие, rebus ipsis declarare voluntatem (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 20 D. 50, 1. 1. 24 pr. D. 48, 5. 1. 1 § 1 D. 47, 10. 1. 7 § 8 cf. 1. 9 pr. eod.);servus reip. (1. 3 D. 45, 3); тк. форма правления: colonia, quae italicae coloniae remp. accepit (1. 1 § 2 D. 50, 15).
restituta hereditas videtur re ipsa (прот. cautione) facere collationem (1. 1 § 11 D. 37, 6, 1. 2 pr. D. 2, 14. 1 4 pr. D. 17, 2);
obligationes ex contractu aut re (nepeдача вещи) contrahuntur, aut verbis, aut consensu (1. 1 § 1 seq. cf. 1. 52 pr. § 1. 3 D. 44, 7. 1. 80 D. 46, 3. 1.. 9 § 3 D. 12, 1. 1. 46 D. 44, 7. 1. 4 eod. pr. I. 4, 1);
re ipsa s. revera, действительно, в самом деле (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 11 D. 3, 5. 1. 30 § 2 D. 29, 2);
5)услуга, действие как объект обязательства (1. 7 § 6 D. 2, 14. cf. 1. 3 pr. D. 18, 5);mora in re (facta), re ipsa subsecuta (см. mora s. b. б. вв.).
6) последствие, результат (1. 41 § 1 D. 40, 7). 7) знакомство (1. un. C. 9, 11).dare ob rem (1. 1 pr. 1. 16 D. 12, 4. 1. 52 D. 12, 6. cf. causa s. 1. e).
См. также в других словарях:
PIUS EST IN REQUAM IN EXISTIMATIONE MENTIS — – большее значение имеет реальное положение, чем представление о нём … Советский юридический словарь
Hellenistic biological sciences — R.J.Kankinson The five centuries that separate Aristotle’s death in 322 BC from Galen’s ascendancy in Rome in the latter part of the second century AD were fertile ones for the biological sciences, in particular medicine. Nor is the period solely … History of philosophy
Apollonĭos — Apollonĭos, I. Feldherren, Statthalter etc.: 1) A., Statthalter von Syrien u. Phönicien unter Seleukos Philopator, wurde von Antiochos Epiphanes vertrieben. 2) A., Sohn des Vor., früher Geißel zu Rom; fiel von Alexander Balas ab, trat in die… … Pierer's Universal-Lexikon
Officia oratoris — Als officia oratoris (lat.: officium „Aufgabe“, „Pflicht“; orator „Redner“) im weiteren Sinne werden in der römischen Rhetoriktheorie die Aufgaben des Redners bezeichnet. In der lateinischen Tradition wird der Begriff in der Regel mit den fünf… … Deutsch Wikipedia
Liste de gisants de France — Cette page est destinée à fournir une liste non exhaustive des principaux gisants situés en France. Elle est articulée dans l ordre géographique, par département, puis par commune, puis par lieu ou édifice (cimetière, église, musée, autre), puis… … Wikipédia en Français
AQUILIUS Manius — Oppii legatus, a Mithridate crudelissime interemptus. Arnobius Adv. Gent. l. 1. Innumer ablies alii gloriâ et virtute, et existimatione pollentes, acerbissimarum mortium experti sunt sormas; ut Aquilius, Trebonius, Regulus. Ubi de nostro Aquilio… … Hofmann J. Lexicon universale
GRAMMATICUS — unus erat e tribus illis, quibus condiendi cadavera apud Aegyptios cura incumbebat. Primus enim grammaticus posito humi corpore, circa ilia describebat, quantum a sinistra parte incidendum eslet. Tum Scissor, Aethiopica lapide latus aperiebat,… … Hofmann J. Lexicon universale
ISIDORUS — I. ISIDORUS Damiatensis, vel Pelusiota, quia in solitudinem urbi huic vicinam se receperat, dictus, discip. Chrysostomi. Scripsit Epistolar. 3. chiliades Suid. decem habet, Niceph. Callist. Hist. l. 14. c. 24. 28. 30. et 53. praeter alia opera.… … Hofmann J. Lexicon universale
PHONASCIA Ars — Theophrasto memorata. Cum enim duo inprimis hominum genera vocis exercitationi operam dederint, Histrionicae Professorts, et Medicorum Gymnastici, sub iis Praecones, Choristae, Tragoediarum aliarumque fabularum recitatores, nec non vocibus… … Hofmann J. Lexicon universale
REGUM Filii — diverbiô sollenni olim universi Israelitae dicti sunt, ob singularem generis et Reip. sanctioris dignitatem nobilitatemque. Unde non semel occurrit in Talmudibus illud Rabb. Simeonis velut vulgari usu atque existimatione notissimum, Universi… … Hofmann J. Lexicon universale
VELITES — Festo fuêre, milites expediti, sic dicti, quasi volantes: de quorum institutione ita Val. Max. l. 2. c. 3. ex ult. Velitum, inquit, usus eô bellô primum repertus est, quô Capuam Fulvius Flaccus Imperator obsedit. Nam cum Equitatui Campanorum… … Hofmann J. Lexicon universale