Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

excursio

  • 1 excursio

    excursĭo, ōnis, f. [excurro], a running out or forth.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    status (oratoris) erectus et celsus: excursio moderata eaque rara,

    a stepping forwards, Cic. Or. 18, 59; so,

    nec vultu nec manu nec excursionibus nimius,

    Quint. 1, 11, 3:

    an intentione rei familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris?

    excursions, Plin. Ep. 1, 3, 2:

    longinquae aut breves,

    Dig. 33, 1, 13 fin.
    B.
    In partic., milit. t. t., a sally, onset, attack; an excursion, inroad, invasion:

    crebras ex oppido excursiones faciebant,

    Caes. B. G. 2, 30, 1:

    copiae, quibus fines suos ab excursionibus hostium et latrociniis tueretur,

    Cic. Deiot. 8, 22:

    equitatus,

    id. de Imp. Pomp. 6, 16:

    via excursionibus barbarorum infesta,

    id. Prov. Cons. 2, 4; cf.:

    oram maris infestam regiae naves excursionibus crebris faciebant,

    Liv. 37, 14, 3; 30, 11, 6; 30, 8, 4; 37, 38, 9 al.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.: relinquendae erunt vacuae tabellae, in quibus libera adiciendo sit excursio. free room or play for insertions, Quint. 10, 3, 32:

    ne qua ex ea narratione fiat excursio,

    digression, id. 4, 2, 103.—
    B.
    In partic. (acc. to I. B.), outset, commencement of a speech:

    sed haec fuerit nobis, tamquam levis armaturae, prima orationis excursio,

    Cic. Div. 2, 10, 26:

    prooemium, proxima huic narratio: propositio post hanc, vel ut quibusdam placuit, excursio,

    Quint. 2, 13, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > excursio

  • 2 excursio

    excursĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] excursion, voyage. [st2]2 [-] incursion, brusque attaque, invasion, sortie. [st2]3 [-] attaque, escarmouche. [st2]4 [-] champ libre, digression.
    * * *
    excursĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] excursion, voyage. [st2]2 [-] incursion, brusque attaque, invasion, sortie. [st2]3 [-] attaque, escarmouche. [st2]4 [-] champ libre, digression.
    * * *
        Excursio, excursionis. Cic. Course, Volerie.
    \
        Excursio militum. Cic. Course de gens de guerre contre les ennemis.
    \
        Excursiones et latrocinia hostium. Dic. Voleries.
    \
        Excursiones inuicem facere. Liu. Faire des courses les uns sur les autres.

    Dictionarium latinogallicum > excursio

  • 3 excursio

    excursio, ōnis, f. (excurro), das Hervorlaufen, I) eig.: 1) das rasche Vorlaufen des Redners gegen die Zuhörer, Cic. u. Quint. – 2) als milit. t.t., der Ausfall aus einer Stadt u. der Einfall, Streifzug in ein Land, excursionem facere ex oppido, Caes.: u. so exc. nocturna Catilinae, der nächtliche Ausbruch (zum Entkommen), Cic.: una exc. equitatus, Cic.: barbarorum excursiones, Nep.: excursiones et latrocinia hostium, Cic.: tumultuosae hinc atque illinc excursiones, Liv.: multitudinem crebris excursionibus locupletavit, Nep. – im Bilde, prima exc. orationis, Cic. – 3) der Ausflug, Abstecher aufs Land usw., Plin. ep. u. ICt. – II) übtr.: 1) freier Spielraum, libera adiciendi, Quint. 10, 3, 32. – 2) die Abschweifung im Reden, Quint. 4, 2, 103.

    lateinisch-deutsches > excursio

  • 4 excursio

    excursio, ōnis, f. (excurro), das Hervorlaufen, I) eig.: 1) das rasche Vorlaufen des Redners gegen die Zuhörer, Cic. u. Quint. – 2) als milit. t.t., der Ausfall aus einer Stadt u. der Einfall, Streifzug in ein Land, excursionem facere ex oppido, Caes.: u. so exc. nocturna Catilinae, der nächtliche Ausbruch (zum Entkommen), Cic.: una exc. equitatus, Cic.: barbarorum excursiones, Nep.: excursiones et latrocinia hostium, Cic.: tumultuosae hinc atque illinc excursiones, Liv.: multitudinem crebris excursionibus locupletavit, Nep. – im Bilde, prima exc. orationis, Cic. – 3) der Ausflug, Abstecher aufs Land usw., Plin. ep. u. ICt. – II) übtr.: 1) freier Spielraum, libera adiciendi, Quint. 10, 3, 32. – 2) die Abschweifung im Reden, Quint. 4, 2, 103.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > excursio

  • 5 excursiō

        excursiō ōnis, f    [1 CEL-], a running out, running forth. (oratoris) moderata eaque rara, i. e. a stepping forwards. — A sally, excursion, inroad, invasion, expedition: equitatūs: ex oppido, Cs.: finīs ab excursionibus tueri: oram infestam excursionibus facere, L.—Fig., an outset, opening: prima orationis.
    * * *
    running forth; sally

    Latin-English dictionary > excursiō

  • 6 excursio

    ōnis f. [ excurro ]
    1) воен. вылазка, нападение, набег ( barbarorum Nep)
    2) поездка, экскурсия (excursiones crebrae PJ, longinquae aut breves Dig)
    3) простор, свобода
    4) уклонение, отступление ( от основного предмета) ( ex narratione Q)
    5) выбегание вперёд ( oratoris Q); перен. забегание вперёд, упреждение (prima orationis e. C)

    Латинско-русский словарь > excursio

  • 7 excursió

    excursión

    Vocabulari Català-Castellà > excursió

  • 8 excursió

    n (f) trip / outing

    Diccionari Català-Anglès > excursió

  • 9 excursio

    поездка (1. 13 § 1 D. 33, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > excursio

  • 10 excursión

    excursió

    Vocabulario Castellano-Catalán > excursión

  • 11 Экскурсия

    - excursio; Экскурсионный - excursorius;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Экскурсия

  • 12 hike

    s excursió, caminada
    To go on a hike anar d'excursió, fer una caminada

    English-Catalan dictionary > hike

  • 13 jaunt

    s passeig, excursió
    v passejar, fer una excursió

    English-Catalan dictionary > jaunt

  • 14 ramble

    s passeig, excursió | divagació
    v passejar, fer una excursió, fer una caminada | divagar

    English-Catalan dictionary > ramble

  • 15 excursus

    1.
    excursus, a, um, Part., from excurro.
    2.
    excursus, ūs, m. [excurro], a running out or forth (rare; not in Cic.; cf. excursio).
    I.
    Lit.:

    excursusque breves tentant (apes),

    excursions, Verg. G. 4, 194:

    avium,

    Sol. 20, 3; cf.

    the outflow of water,

    Plin. Ep. 4, 30, 8.—
    2.
    In partic., in milit. lang. (like excursio, I. B.), a sally, charge, onset, attack; an inroad, invasion: excursus militum, * Caes. B. C. 3, 92, 2:

    rari,

    Tac. G. 30:

    subiti,

    id. Agr. 20: navigiorum, Auct. B. Alex. 19, 2.—
    B.
    Transf., of localities, a projecting, projection:

    promontorium vasto excursu,

    Plin. 6, 2, 2, § 6:

    ad Pyrenaei montis excursum,

    id. 4, 17, 31, § 105.—
    II.
    Trop., a digression in speaking:

    hae (egressiones) per totam causam varios habent excursus, ut laus hominum locorumque, etc.,

    Quint. 4, 3, 12;

    opp. opus ipsum,

    Plin. Ep. 5, 6, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > excursus

  • 16 LEM

    англ., косм., сокр. от Lunar (Excursio) Module

    Большой итальяно-русский словарь > LEM

  • 17 Angriff

    Angriff, I) das Beginnen: aggressio (z. B. prima). – etwas in A. nehmen, aggredi, absol. od. alqd od. ad alqd od. mit Infin. (sich an etwas machen, Hand an etwas legen). – incipere alqd od. mit Infin. (anfangen, beginnen). – einen Bau in A. nehmen, instruere coepisse (anfangen herzurichten, z. B. muros); instituere (ins Werk setzen, z. B. turrim, naves). – II) der Anfall: a) der tätliche: petitio (das Losgehen auf einen einzelnen Gegner). – impetus. incursio. incursus (allgemeiner A., bes. vom heftigen, lebhaften A.). – excursio (von leichten Truppen). – exscensio (feindliche Landung). – concursus. congressus (gleichzeitiger A. beider Parteien, das Aneinandergeraten). – impugnatio. oppugnatio (bes. Bestürmung eines Ortes). – procella equestris (stürmischer Reiterangriff). – durch einen militärischen A., signis inferendis od. (wenn er geschehen ist) illatis. – das Zeichen zum A. geben, bel licum canere: der A. beginnt, proelium incipitur: der A. beginnt allgemein, es geschieht ein allgemeiner A., impetus fit ab universis: einen A. machen (auf etc.), s. angreifen no. I, 3, a: den A. ab-, zurückschlagen, impetum frangere, reprimere, propulsare: den A. aushalten, impetum sustinere. – b) mit Worten: intentio (in einer Rechtssache, z. B. intentionis depulsio). – auf jmd. Angriffe machen, s. angreifen no. I, 3, b: jmd. durch einen A. auf seine Vorfahren beleidigen, alqm offendere lacessendo maiores eius. Angriffsart, petitio (auch im Plur.). – Angriffskrieg, bellum, quod ultro infertur; bellum ultro illatum. – einen A. führen, bellum inferre (Ggstz. bellum illatum defendere). Angriffssignal, classicum. Angriffswaffen, tela, ōrum,n. Angriffsweise, die, petitio (auch im Plur.). – angriffsweise, gegen den Feind vorgehen, prior proelio lacesso hostem. – nicht a. verfahren, armis abstinere nisi lacessitum.

    deutsch-lateinisches > Angriff

  • 18 Ausfahren [2]

    Ausfahren, das, Ausfahrt, die, vectatio (Ausfahrt zum Vergnugen). – excursio (Ausflug aufs Land zum Vergnügen).

    deutsch-lateinisches > Ausfahren [2]

  • 19 Ausfall

    Ausfall, I) das Herausfallen: 1) eig.: a) der Angriff des Fechtenden: petitio. – auch ictus inferendus (Hieb, der beigebracht werden soll) od. illatus (der beigebracht ist). – einen Au. machen, petere (z. B. recte), gegen jmd., alqm (z. B. gladio, stricto pugione); petitionem conicere in alqm; ictum inferre, gegen jmd., alci. – b) plötzlicher Angriff auf die Belagerer, von Belagerten: excursio. – eruptio (heftiger). – einen Au. machen, erumpere; facere excursionem od. eruptionem: aus der Stadt, excursionem od. eruptionem facere ex oppido; eruptione ex urbe pugnare; oppido erumpere; portis se foras erumpere: auf die Belagerer, in obsidentes erumpere: auf die Feinde, egredi e portis et hosti signa inferre: bei einem nächtlichen Au., ex oppido noctu eruptione factā. – 2) uneig., ein heftiger, beißender Angriff mit Worten: insectatio. – cavillatio (spöttischer Tadel). – Ausfälle gegen jmd. machen, alqm insectari, insectationibus petere; alqm cavillari (spottend-, ironisch tadeln): lacessere alqm dictis (durchhecheln); starke Ausfälle, truci oratione in alqm invehi; harte, inclementius in alqm invehi. – II) das Wegfallen; meton. = der Defekt, das Defizit: lacuna (die Lücke, z. B. rei [255] familiaris). – id quod deest (das fehlende Geld). – damnum (der Verlust an Geld). – den Au. decken, damnum resarcire: den Au. am Vermögen decken, lacunam rei familiaris explere.

    deutsch-lateinisches > Ausfall

  • 20 Ausflug

    Ausflug, excursus (das Ausfliegen. z. B. der Bienen, apium). – profectio (der Aufbruch, die Abreise). – excursio (kurze Reise in die Umgegend). – peregrinatio (Aufenthalt außerhalb der Stadt, bes. im Auslande). – einen Au. machen, excurrere (z. B. in Pompeianum): einen Au. aufs Land machen, excurrere rus; rus ex urbe evolare (um den lästigen Geschäften zu entgehen, dah. auch mit dem Zus. tamquam e vinculis).

    deutsch-lateinisches > Ausflug

См. также в других словарях:

  • excursió — ex|cur|si|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • Club Atlético Excursionistas — Excursionistas Nombre completo Club Atlético Excursionistas Apodo(s) Excursio Villeros Verde Fundación 1 de febrero de 1910 (101 años) …   Wikipedia Español

  • excursion — [ ɛkskyrsjɔ̃ ] n. f. • 1530, rare av. XVIIIe; lat. excursio « voyage, incursion, digression », de excurrere « courir hors de » 1 ♦ Action de parcourir une région pour l explorer, la visiter. Partir en excursion, faire une excursion. Petite… …   Encyclopédie Universelle

  • Patos Island (Venezuela) — Patos Island ( es. Isla de Patos, Duck Island) is a small island in the southeastern Caribbean Sea. The island is a part of the Dependencias Federales (Federal Dependencies) of Venezuela.GeographyPatos Island is located about 250 km (155 miles)… …   Wikipedia

  • ЭКСКУРСИЯ — (лат., от excurrere делать набег). Поездка с ученою целью; также поездка ради удовольствия. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ЭКСКУРСИЯ лат. excursio, от excurere, делать набег. Поездка с ученой целью …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Exkursion — Ausflug; Fahrt; Reise; Expedition; Lehrausflug; Lehrfahrt; Studienfahrt * * * Ex|kur|si|on [ɛkskʊr zi̯o:n], die; , en: Gruppenausflug zu wissenschaftlichen o. ä. Zwecken: eine botanische, geografische Exkursion [in die/den Alpen] unternehmen; …   Universal-Lexikon

  • excursie — EXCÚRSIE, excursii, s.f. Plimbare sau călătorie făcută, de obicei în grup, pe jos sau cu un mijloc de transport, în scop educativ, recreativ etc. [var.: excursiúne s.f.] – Din fr. excursion, lat. excursio, onis. Trimis de ionel bufu, 16.06.2004.… …   Dicționar Român

  • экскурсия — и; ж. [от лат. excursio поездка] 1. Коллективное (реже индивидуальное) посещение чего л. (музея, выставки, мемориала и т.п.), поездка куда л. с образовательной, познавательной целью. Э. в Эрмитаж. Э. по Волге. Поехать на экскурсию в Петербург.… …   Энциклопедический словарь

  • Excursión — (Del lat. excursio < excurrere, correr afuera.) ► sustantivo femenino 1 Viaje de corta duración o visita a un lugar, generalmente como diversión, aprendizaje o deporte. 2 ASTRONOMÍA Distancia angular de un planeta a la eclíptica. * * *… …   Enciclopedia Universal

  • Excursionistas — Football club infobox clubname = Excursionistas fullname = Club Atlético Excursionistas nickname = Excursio , Verde , Villeros founded = February 1, 1910 ground = La Pampa, Buenos Aires, Argentina capacity = 8,000 chairman = Armando Mainoli… …   Wikipedia

  • ЭКСКУРСИЯ — (от лат. excursio поездка) коллективное посещение достопримечательных мест, музеев и пр. с учебными или культурно просветительскими целями; часто сочетается с туризмом …   Большой Энциклопедический словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»