-
1 evlat
-
2 evlat
-
3 evlat
\evlat (erkek için)kur -
4 evlât
(-dı)1) де́ти, сыновья́; сыны́; пото́мкиevlât ve ehfat — пото́мство, пото́мки, род (букв. де́ ти и вну́ки)
evlâtı islam — сыны́ исла́ма, мусульма́не
2) ребёнок, сын или дочь; о́тпрыскevlât sahibi olmak — име́ть дете́й
üvey evlât — неродно́й ребёнок
3) род, пото́мствоasker evlâtı — дина́стия вое́нных
◊
evlât edinmek — усыновля́ть, удочеря́ть◊
evlât ü ıyâl — де́ти; дома́шние, домоча́дцы◊
evlâtını dövmiyen dizini döver — посл. кто не бьёт свои́х дете́й, тот [пото́м] напла́чется (говорится в назидание нестрогим родителям) -
5 evlât
озвонч. -dı1) дитя́onun iki evlâdı var — у него́ дво́е дете́й
üvey evlât — неродно́й ребёнок
evlât öz — родно́е дитя́
2) пото́мок; о́тпрыск разг.asker evlâdı — он из вое́нной дина́стии
3) де́тка, де́точка ( обращение старших)••- evlât edinmek -
6 evlat
3) (kız evlat) ПХЪУ, (Абз. ПХЬА) -
7 evlat
n. child, cion, slip* * *sonny -
8 evlât
-
9 evlat
Övlad -
10 evlat
нымрэ, тымрэ къафэхъугъэ кIалэхэр -
11 evlât
أولاد -
12 evlât
أولاد [أَوْلَاد]Anlamı: bir kimsenin oğlu veya kızı -
13 evlat
"child, son, daughter; filial" -
14 evlat
"1. child; son; daughter. 2. children; off-spring. E-! Hey, young one!/Hey, youngster! E-ım! My child!/My son!/My daughter! - acısı grief for one´s deceased child. - canlısı very fond of one´s children. - edinmek /ı/ to adopt (a child). - sahibi olmak to become a parent. " -
15 evlât
övlad -
16 evlât acısı gibi içine çökmek
испы́тывать си́льные пережива́ния по слу́чаю поте́ри (кого-чего-л.) -
17 evlât edinmek
усынови́ть, удочери́ть -
18 evlat edinmek
тәрбиягә алу -
19 evlat edinme
n. affiliation* * *adoption -
20 evlat edinmek
v. affiliate* * *adopt
См. также в других словарях:
evlat — is., dı, Ar. evlād 1) Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk Zengin adamlarda evlat muhabbeti daha fazla mı oluyor? R. H. Karay 2) Soy, döl Yüksek bir tahsil görmedim ama ben de efendi evladıyım. P. Safa 3) ünl. Yaşlı kimselerin çocukları… … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlat edinmek — yasayla belirtilmiş şartlar içinde bir kimseyi evlat olarak nüfusuna geçirmek Daha yüzünü görmeden o da seni kendine evlat edindi. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlat gibi (veya evladı gibi) — özenle, titizlikle Çiçekleri suluyor, evlat gibi büyütüyordu. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
üvey evlat — is., dı 1) Karı kocanın her birine göre öbürünün ayrı bir eşinden dünyaya gelmiş olan evlat, üvey çocuk Baban savaşta öldü, sizlere üvey evlat dedirtmemek için tekrar evlenmedim ben. A. Kulin 2) mec. Kötü davranılan kimse Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
emeksiz evlat — is., dı Üvey evlat … Çağatay Osmanlı Sözlük
manevi evlat — is., dı, huk. Bir kişinin kanunlara göre evlat edindiği kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
dört göz bir evlat için — anne ve babanın bütün emek ve didinmesi evlat içindir anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
üvey evlat gibi tutmak (veya saymak) — horlanmak, haksızlık etmek, iyi davranmamak Sanatçıyı üvey evlat sayma huyumuz yine değişmedi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
iyi evlat babayı vezir, kötü evlat rezil eder — babaya ün kazandıran da, el içine çıkamayacak bir duruma düşüren de çocuklarının tutumlarıdır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
baba malı tez tükenir, evlat gerek kazana — kendini bilen, yaşama sorumluluğu duyan akıllı evladın gerçek malı, kendisinin kazandığı maldır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bir baba dokuz evladı besler, dokuz evlat bir babayı beslemez — çok çocuğu olan baba, her çocuk babasına bakılmasını ötekinden beklediği için sıkıntıda kalır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük