-
1 evidence
n. getuigenis, bewijs, bewijsstuk--------v. aanduiding; bewijsevidence1[ evviddəns]1 aanduiding ⇒ spoor, teken2 bewijs ⇒ bewijsstuk/materiaal/plaats♦voorbeelden:1 bear/show evidence of • sporen/tekenen dragen van, getuigen vangive evidence of • tekenen vertonen vanconclusive evidence • afdoend bewijsbear evidence that • het bewijs leveren datproduce evidence • bewijs leveren/verschaffen〈 juridisch〉 evidence against • belastend(e) materiaal/feiten ingebracht tegen〈 juridisch〉 evidence for the defence/prosecution • bewijs à decharge/à chargeon the evidence of • op grond van2 duidelijkheid ⇒ zichtbaarheid, opvallendheid♦voorbeelden:call someone in evidence • iemand als getuige oproepen2 be in evidence • zichtbaar zijn/opvallen————————evidence2〈 werkwoord〉1 getuigen van ⇒ blijk geven van, tonen -
2 evidence against John
-
3 evidence against
evidence againstbelastend(e) materiaal/feiten ingebracht tegen -
4 evidence for the defence/prosecution
evidence for the defence/prosecutionbewijs à decharge/à chargeEnglish-Dutch dictionary > evidence for the defence/prosecution
-
5 evidence in confirmation of your statement
evidence in confirmation of your statementEnglish-Dutch dictionary > evidence in confirmation of your statement
-
6 evidence of guilt
-
7 evidence to the contrary
evidence to the contrary -
8 evidence fabrication
bewijs verzinnen (het vervalsen van bewijs bij een gerecht) -
9 evidence from eye witness
ooggetuige bewijs -
10 evidence in commission
getuige met een opdracht belast (getuige die verkregen is buiten de muren van gerechtshof door een daarmee belast iemand) -
11 evidence in support
steunend bewijsmateriaal (klein bewijs dat de beslissing van gerechtshof bepaalt) -
12 evidence law
getuigenis wetten (wetten die het karakter van bewijs regelen bij het gerechtshof) -
13 evidence ordinance
getuigeverordening -
14 State's evidence
staatsgetuige; getuigenis van de staatState's evidence♦voorbeelden: -
15 king's evidence
misdadiger die getuigenis aflegt tegen zijn medeplichtigeking's evidence, queen's evidence〈 Brits-Engels〉♦voorbeelden: -
16 queen's evidence
n. (Britse Wet) bewijs gegeven in een rechtszaak door de dader van een misdrijf→ king's evidence king's evidence/ -
17 be in evidence
be in evidencezichtbaar zijn/opvallen -
18 bear evidence that
-
19 bear/show evidence of
bear/show evidence ofsporen/tekenen dragen van, getuigen van -
20 call someone in evidence
call someone in evidence
См. также в других словарях:
evidence — ev·i·dence 1 / e və dəns, ˌdens/ n [Medieval Latin evidentia, from Latin, that which is obvious, from evident evidens clear, obvious, from e out of, from + videns, present participle of videre to see]: something that furnishes or tends to furnish … Law dictionary
ÉVIDENCE — Elle est souvent définie comme une certitude immédiate: si un objet est donné, si l’on a présenté à l’esprit la signification d’une proposition bien formée, on n’en doute point, on les saisit d’emblée, ils paraissent évidents. En fait, le… … Encyclopédie Universelle
Evidence — Ev i*dence, n. [F. [ e]vidence, L. Evidentia. See {Evident}.] 1. That which makes evident or manifest; that which furnishes, or tends to furnish, proof; any mode of proof; the ground of belief or judgement; as, the evidence of our senses;… … The Collaborative International Dictionary of English
evidence — ev‧i‧dence [ˈevdns] noun [uncountable] LAW information or facts given in a court of law to prove that someone is guilty: • He refused to give evidence at the trial. * * * evidence UK US /ˈevɪdəns/ noun [U] LAW ► objects, documents, official… … Financial and business terms
Evidence — Основная информация Полное имя … Википедия
evidence — n Evidence, testimony, deposition, affidavit are, in their legal senses, closely related but not synonymous terms. The last three designate forms of evidence, or material submitted to a competent legal tribunal as a means of ascertaining where… … New Dictionary of Synonyms
evidence — ► NOUN 1) information or signs indicating whether a belief or proposition is true or valid. 2) Law information used to establish facts in a legal investigation or admissible as testimony in a law court. ► VERB ▪ be or show evidence of. ● in… … English terms dictionary
evidence — Evidence. s. f. Qualité de ce qui est évident. Cela paroist avec évidence. l évidence d une proposition, d une verité, d une fausseté. On dit, Mettre en évidence, pour dire, Faire connoistre clairement, manifestement … Dictionnaire de l'Académie française
Evidence — (* 10. Dezember 1976 in Los Angeles, Kalifornien; bürgerlich Michael Perretta) ist ein US amerikanischer Rapper und Hip Hop Produzent. Er ist Mitglied der Gruppe Dilated Peoples … Deutsch Wikipedia
evidence — [ev′ə dəns, ev′ədens΄] n. [ME < OFr < L evidentia < evidens, clear, evident < e , from + videns, prp. of videre, to see: see WISE2] 1. Archaic the condition of being evident 2. something that makes another thing evident; indication;… … English World dictionary
Evidence — Ev i*dence, v. t. [imp. & p. p. {Evidenced}; p. pr. & vb. n. {Evidencing}.] To render evident or clear; to prove; to evince; as, to evidence a fact, or the guilt of an offender. Milton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English