Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

embryo

  • 1 á frumstigi

    Íslensk-ensk orðabók > á frumstigi

  • 2 fósturvísir

    Íslensk-ensk orðabók > fósturvísir

  • 3 plöntufóstur, kím

    Íslensk-ensk orðabók > plöntufóstur, kím

  • 4 APLI

    * * *
    a, m. in Edda (Gl.),
    α. an ox, or
    β. a horse, hackney: apli according to Björn s. v. means the embryo of animals, e. g. apla-kálfr and apla-lamb, n. abortive lamb or calf; apalgengr, adj. a hackney, a rough goer. Björn also mentions apalgrýti, n. aspretum, (an unknown and dubious word.)

    Íslensk-ensk orðabók > APLI

  • 5 BURÐR

    (-ar, -ir), m.
    1) carriage, bearing, of the limbs or body (burðr líkamans birtir hugskotsins ráð);
    2) birth (frá Krists burði); of domestic animals, lambing, calving (þær kýr, er bezt búast til burðar);
    3) fetus, the thing born, offspring (fíll gengr tvó ár með burðinum; hinn hæsti burðr várr dróttinn J. Kr.);
    4) pl., burðir, birth, extraction; heiðinn at burðum, heathen by birth burðir ok ætt, birth and kinship.
    * * *
    ar, m. pl. ir, [Engl. birth; Hel. giburd; Germ. geburt; cp. bera A. II]:—birth, esp. of the birth of Christ; frá Guðs, Drottins, Krists burði, Bs. i. 112, 145, 158, 173; frá hingað-burði Christi, id., 64, 75, 79, 85; til burðar Christi, Rb. 84: of men, sótt burðar = jóðsótt, labours, K. Á. 104.
    2. of domestic animals, calving, lambing, hence sauð-burðr, the lambing-time; þeim kúm er bezt búast til burðar, Bs. i. 194.
    3. birth, the thing born, an embryo; Fíllinn gengr tvö ár með burðinum, Stj. 70; at þær (viz. the ewes) skyldi sinn burð geta, 178; fæða sinn burð, 97; með konum leysisk burðr (abort), Bs. i. 798.
    4. in pl. birth, extraction; heiðinn at burðum (MS. sing.), heathen by birth, Ver. 40; burðir ok ætt, kith and kin, Fms. i. 83; er ekki er til Noregs kominn fyrir burða sakir, ix. 389; Hákon jarl hafði burði til þess, at halda foðurleifð sinni, ok hafa jarlsnafn, i. 223; þykkjumk ek hafa til þess burði ok frænda styrk, Eg. 474; hence in mod. usage burðir means one’s ‘physique,’ strength; burðamaðr mikill, a mighty strong man; hafa litla burði, to have little strength; yfir-burðir, superior strength (cp. bera yfir), and afburðir, q. v.
    II. the bearing of limbs, body; lima-burðr, fóta-burðr, höfuð-burðr.
    III. [bera C], the compds at-burðr, við-burðr, til-burðr, hop, accident; fyrir-burðr, vision.
    IV. answering to bera A. I, vide byrðr, and compds like á-burðr.
    β. saman-burðr, comparison.
    COMPDS: burðamunr, burðardagr, burðarmaðr, burðarsveinn, burðartími.

    Íslensk-ensk orðabók > BURÐR

  • 6 EÐLI

    (in old MSS. written øðli), n.
    1) nature; manns eðli, mannligt eðli, human nature; arnar eðli, the eagle’s nature; þat er í móti náttúrligu eðli, it is against the order of nature;
    2) origin, extraction (hann var valskr at ætt ok eðli);
    3) fœtus (þótti henni kviknat hafa eðli sitt).
    * * *
    n., akin to and derived from óðal, q. v.; old MSS. also always use the form øðli (eyðli, D. I. l. c.), Fms. x. 301, Hom. 47, 118, Greg. 48, O. H. L. 86, Eluc. 16, Hkr. i. 225, Hbl. 9, Bs. i. 335, 342; eðli is more modern, but öðli is still preserved:
    1. nature; mannligt e., human nature or character, 623. 19, Eb. 110, Fms. x. 301; náttúrligt e., human condition, Mag. (Fr.); vera í e. sinu, to be in one’s own nature or frame of mind, Fs. 59; eptir e., natural, ordinary, Fms. iii. 118; móti e., against nature, extraordinary; með líkindum ok e., Edda 69; undruðusk er jörðin ok dýrin ok fuglarnir höfðu saman e. í sumum hlutum, 144. (pref.); eðli and náttúra ( natura) are used synonymously, id.; engla öðli, the nature of angels, Eluc. 16; arnar öðli, the eagle’s nature, Hom. 47; allt mannkyns öðli, Greg. 48; öðrlez (= öðlis) skepna, O. H. L. 86.
    2. birth, origin, extraction, in the alliterative phrases, ætt ok öðli, Fms. i. 149; hann var Valskr ( Welsh) at ætt ok eðli, vii. 56; Danskr at öðli, Danish by origin, Hom. 118; nafn ok öðli, name and family, Hbl. 9: the phrase, at alda-öðli, for ever and ever, D. I. i. 266: in mod. usage, frá alda öðli, from the birth of time, from the beginning, only used of ‘past time;’ the Dan. ‘fra Arildstid’ is probably a corruption of the same phrase.
    3. embryo, Lat. fetus, Mar. 156.
    COMPDS: eðlisfræði, eðlishættir, eðlisskapan.

    Íslensk-ensk orðabók > EÐLI

  • 7 FANG

    n.
    1) grasp, hold;
    fá fang á e-m or af e-m, to get hold of one (fekk engi þeirra fang á mér);
    sá þeir, at þeir fengu ekki fang at Erlingi, they saw that they could not catch H.;
    2) wrestling, grappling (taka fang við e-n, ganga til fangs);
    ganga á fang við e-n, ganga í fang e-m, to grapple with one, provoke one;
    fangs er ván at frekum úlfi, it is hard to deal with a hungry wolf;
    3) the space between the arms, the breast and arms;
    kom spjótit í fang honum, the spear pierced his breast;
    reka í fang e-m, to throw in one’s face;
    hafa e-t í fangi sér, to hold in one’s arms, to have in one’s power;
    taka í fang sér, to take into one’s arms (tók manninn í fang sér ok bar út);
    fœrast e-t í fang, to undertake a thing, take upon oneself;
    fœrast e-t ór fangi, to throw off, refuse;
    4) catching fish, fishing;
    halda (fara) til fangs, to go a-fishing; take, catch, draught (fang þat, er þeir áttu báðir);
    5) fœtus in sheep and cows (ef graðungr eltir fang ór kú);
    6) pl., föng, baggage, luggage;
    föng ok fargögn, luggage and carriage, provisions (öll vóru föng hin beztu);
    borð með hinum beztum föngum, a table with the best of cheer;
    7) pl. means, opportunily;
    engi föng eru önnur á, there is no other choice;
    hafa föng á e-u, to be enabled to do a thing (höfðu eigi föng á at reka langt flóttann);
    af (eptir) föngum, to the best of one’s power, according to one’s means.
    * * *
    n. [for the root vide fá]
    I. a catching, fetching:
    1. catching fish, fishing, Eb. 26, Ám. 32; halda til fangs, to go a-fishing, Ld. 38: a take of fish, stores of fish, hann bað þá láta laust fangit allt, þat er þeir höfðu fangit, Fms. iv. 331; af öllu því fangi er þeir hljóta af dauðum hvölum, Ám. 36; f. þat er þeir áttu báðir, cp. veiði-fang, her-fang, prey.
    2. in plur.,
    α. baggage, luggage, Nj. 112; föng ok fargögn, luggage and carriage, 266; ok er þeir höfðu upp borit föngin, carriage, Orkn. 324: stores, forn korn ok önnur föng, Fms. iv. 254.
    β. provisions, esp. at a feast; öll vóru föng hin beztu, Fms. iv. 102; kostnaðar-mikit ok þurfti föng mikil, Eg. 39; Þórólfr sópask mjök um föng, 42; veizla var hin prúðlegsta ok öll föng hin beztu, 44; hann leitaði alls-konar fanga til bús síns, 68, Fs. 19, 218; hence, borð með hinum beztum föngum, board with good cheer, Fms. i. 66; búa ferð hennar sæmiliga með hinum beztum föngum, x. 102.
    γ. metaph. means, opportunity; því at eins at engi sé önnur föng, Fms. iv. 176; meðan svá góð föng eru á sem nú, 209; hafa föng á e-u, or til e-s, to be enabled to do a thing, viii. 143, x. 388, Eb. 114, Gullþ. 30, Eg. 81, Ld. 150, Odd. 18; urðu þá engi föng önnur, there was no help ( issue) for it (but that …), Fms. vii. 311; af (eptir) föngum, to the best of one’s power, x. 355; af beztu föngum býr hón rúmið, Bb. 3. 24; at-föng, q. v.; bú-föng (bú-fang), q. v.; öl-föng, vín-föng, store of ale, wine.
    3. the phrase, fá konu fangi, to wed a woman, N. G. L. i. 350: fangs-tíð, n. wedding season, 343; hence kván-fang, ver-fang, marriage.
    II. an embryo, fetus, in sheep or kine; ef graðungr eltir fang ór kú, Jb. 303: the phrase, láta fangi, to ‘go back,’ of a cow.
    β. a metric. fault, opp. to fall, Fb. iii. 426 (in a verse).
    III. that with which one clasps or embraces, the breast and arms; kom spjótið í fang honum, the spear pierced his breast, Gullþ. 23, Fms. ii. 111; reka í fang e-m, to throw in one’s face, Nj. 176; hafa e-t í fangi sér, to hold in one’s arms, Bdl. 344; hné hón aptr í f. honum, Ísl. ii. 275; taka sér í fang, to take into one’s arms, Mark x. 16; cp. hals-fang, embraces.
    2. an apron, Edda (Gl.)
    3. færask e-t í fang, to have in one’s grip, metaph. to undertake a thing, Fms. vii. 136; færask e-t ór fangi, to throw off, refuse, Sturl. iii. 254: the phrase, hafa fullt í fangi, to have one’s hands full.
    4. wrestling, grappling with, Ísl. ii. 445, 446, 457; taka fang við e-n, Edda 33; ganga til fangs, Gþl. 163: the saying, fangs er ván at frekum úlfi, there will be a grapple with a greedy wolf, Eb. 250, Ld. 66, Fms. v. 294, Skv. 2. 13.
    β. the phrases, ganga á fang við e-n, to grapple with one, provoke one, Ld. 206; ganga í fang e-m, id., Band. 31; slíka menn sem hann hefir í fangi, such men as he has to grapple with, Háv. 36; fá fang á e-m, or fá fang af e-m, to get hold of one; fékk engi þeirra fang á mér, Nj. 185, Fms. x. 159; sá þeir, at þeir fengu ekki f. af Erlingi, they saw that they could not catch E., vii. 300, xi. 96.
    5. an armful; skíða-fang, viðar-fang, an armful of fuel: Icel. call small hay-cocks fang or föng, hence fanga hey upp, to put the hay into cocks: fanga-hnappr, m. a bundle of hay, armful.
    IV. in the compds vet-fangr, hjör-fangr, etc. the f is = v, qs. vet-vangr, hjör-vangr, vide vangr.
    COMPDS: fangabrekka, fangafátt, fangahella, fangakviðr, fangalauss, fangaleysi, fangalítill, fangamark, fangaráð, fangastakkr, fangaváttr.

    Íslensk-ensk orðabók > FANG

См. также в других словарях:

  • EMBRYO — (Heb. עֻבָּר, ubbar), a child in the womb of its mother before its head emerges (Sanh. 72b; Sh. Ar., ḤM 425:2), the Hebrew ubbar meaning the unborn child in both the embryonic and fetal stages. Generally speaking, an embryo is incapable of having …   Encyclopedia of Judaism

  • Embryo — Saltar a navegación, búsqueda Embryo Información personal Origen Múnich, Baviera, Alemania Web Sitio web …   Wikipedia Español

  • Embryo — I. Entwickelung des Menschen. Embryo II. Entwickelung des Menschen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Embryo — Sm im Entstehen befindlicher Organismus erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Über l. embryo entlehnt aus gr. émbryon n. Neugeborenes, ungeborenes Leben , zu gr. brýein sprossen, treiben und l. en . Adjektiv: embryonal.    Ebenso nndl. embryo, ne.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Embryo — Chanson par Pink Floyd extrait de l’album Works Pays Royaume Uni Sortie 1er juin 1983 Durée 4:39 Genre …   Wikipédia en Français

  • Embryo — (griech., »Keim«; hierzu Tafel »Embryo: Die Entwickelung des Menschen I u. II«), in der Zoologie das junge Tier innerhalb des Eies oder Muttertiers, bei den Säugetieren auch Fötus (foetus, fetus, Frucht, Leibesfrucht) genannt. Die Entwickelung… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • embryo- — ♦ Élément, du gr. embruon « embryon ». embryo élément, du gr. embruon, embryon . ⇒EMBRYO , élément préf. Premier élément de compos., introduisant l idée d « embryon » et servant à former de nombreux termes du domaine médical : embryophore, subst …   Encyclopédie Universelle

  • Embryo — Em bry*o, n.; pl. {Embryos}. [F. embryon, Gr. e mbryon, perh. fr. ? in (akin to L. ? E. in) + ? to be full of, swell with; perh. akin to E. brew.] (Biol.) The first rudiments of an organism, whether animal or plant; as: (a) The young of an animal …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Embryo — Em bry*o, a. Pertaining to an embryo; rudimentary; undeveloped; as, an embryo bud. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • embryo — ► NOUN (pl. embryos) 1) an unborn or unhatched offspring in the process of development, especially an unborn human in the first eight weeks from conception. Compare with FETUS(Cf. ↑fetus). 2) the part of a seed which develops into a new plant. ●… …   English terms dictionary

  • embryo — [em′brē ō΄] n. pl. embryos [ME embrio < ML embryo < Gr embryon, embryo, fetus, thing newly born, neut. of embryos, growing in < en , in + bryein, to swell, be full] 1. an animal in the earliest stages of its development in the uterus or… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»