edepsiz

См. также в других словарях:

• edepsiz — sf. 1) Utanılacak işleri sıkılmadan yapan, utanmaz, sıkılmaz, terbiyesiz (kimse) 2) Sakınılacak kötü (kimse), şirret Sen şimdi yukarı çıkar, bu edepsizi defedersin. R. N. Güntekin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çirkefe (veya çamura) taş atmak (veya çirkefi üzerine sıçratmak) — edepsiz bir kimsenin tepkisine yol açacak bir davranışta bulunmak Çirkefe taş atma, hikmetini mırıldanarak kaçar gibi uzaklaştı. Ö. Seyfettin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• gerize taş atmak — edepsiz bir kimseye edepsizliğini göstermeye fırsat vermek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• itle çuvala girilmez — edepsiz ve saldırgan bir kimse ile bir konu üzerinde karşılaşmak ve kavgaya tutuşmak doğru değildir anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• itle dalaşmaktan çalıyı dolaşmak yeğdir — edepsiz kimse ile uğraşmamak için onun bulunduğu yerden uzaklaşmak gerekir anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• UNFUS — Edepsiz ve hayâsız kadın …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• edepsuz — edèpsuz m DEFINICIJA reg. pejor. onaj koji nije odgojen, ni pristojan, ni uljudan; neotesanac, klipan, sirovina ETIMOLOGIJA tur. edepsiz (edepsiz) ← arap. ädäb: odgoj + tur. siz: bez …   Hrvatski jezični portal

• ÂDÂB — (Edeb kelimesinin çoğuludur.) Usul, yol, yordam, davranış kaideleri, terbiye. Ahlâk ve terbiyenin gerektirdiği konuşma ve hareket tarzı. Adaba uymayanlara edepsiz denir. Edipler edepli olmalı yani yazarlar, edebiyatçılar dine, ahlâka ve terbiyeye …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• açık saçık — sf., ğı 1) Göreneğe aykırı derecede çıplak veya örtüsüz, dekolte 2) Yüz kızartıcı, edepsiz, müstehcen, cinsel çağrışım yüklü (söz, anlatım) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller açık saçık konuşmak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eli bayraklı — sf. Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eli sopalı — sf. Şirret, edepsiz, kavgacı (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük