-
41 drunk
1. verb(see drink.)2. adjective(overcome by having too much alcohol: A drunk man fell off the bus; drunk with success.) μεθυσμένος, πιωμένος3. noun(a drunk person, especially one who is often drunk.) μεθύστακας- drunkard- drunken
- drunken driving
- drunkenness -
42 drunk
1. verb(see drink.)2. adjective(overcome by having too much alcohol: A drunk man fell off the bus; drunk with success.) soûl, ivre3. noun(a drunk person, especially one who is often drunk.) ivrogne, ivrognesse- drunkard- drunken - drunken driving - drunkenness -
43 drunk
1. verb(see drink.)2. adjective(overcome by having too much alcohol: A drunk man fell off the bus; drunk with success.) bêbado3. noun(a drunk person, especially one who is often drunk.) bêbado- drunkard- drunken - drunken driving - drunkenness -
44 drunk
1. past participle of drink 2.2. adjective(predic.)1) пьяный; to get drunk напиться пьяным; drunk as a lord (или as a fiddler) = пьян как сапожник, как стелька; blind (или dead) drunk мертвецки пьян2) опьяненный (успехом и т. п.; with)3. noun collocation1) пьяный2) попойка3) разбор дела о дебоширстве в полицейском судеSyn:alcoholic* * *1 (a) неустойчивый; опьяненный; пьяный2 (n) дело о дебоширстве; попойка* * ** * *[ drʌŋk] n. пьяный; попойка, запой adj. пьяный, опьяненный* * *пьянпьяный* * *1. прил.; предик. 1) а) напившийся б) находящийся в состоянии алкогольного опьянения 2) захваченный, охваченный, опьяненный (успехом и т. п.; with) 2. сущ.; разг. 1) пьяный 2) попойка 3. прич. прош. вр. от drink -
45 drunk
-
46 drunk
1. adj pred.1) п'яний; сп'янілийto get drunk — напитися (п'яним), упитися
2) нестійкийas drunk as a lord (a fiddler, a fish) — п'яний як ніч (як квач, як хлющ, як дим)
2. p.p. від drink* * *I [dreçk] n1) в знaч.; iм. п'яний2) пиятикаII [dreçk] a; predic1) п'яний3) нестійкийIII [dreçk] p. p. -
47 drunk
[drʌŋk] 1. 2. adj pred.п'я́ний, сп'яні́лийto get drunk — напи́тися (п'я́ним)
drunk as a lord [as a fiddler] — п'я́ний як ніч (як дим, як хлющ)
-
48 DRUNK
[A]EBRIUS (-A -UM)TEMULENTUS (-A -UM)POTULENTUS (-A -UM)POTUS (-A -UM)EPOTUS (-A -UM)EXPOTUS (-A -UM)UVIDUS (-A -UM)UDUS (-A -UM)MADIDUS (-A -UM)ADPOTUS (-A -UM)CRAPULATUS (-A -UM)DEEBRIATUS (-A -UM)EBRIACUS (-A -UM)- MADE DRUNK- VERY DRUNK -
49 Drunk
adj.P. and V. μεθύων (Eur., Cycl.), μεθυσθείς (Eur., Cycl.), Ar. μεθύση (only in fem.), V. οἰνῳθείς, ᾠνωμένος, κάτοινος, ὑπερπλησθεὶς μέθῃ, μέθῃ βρεχθείς, Ar. and V. πεπωκώς (Eur., Cycl.).Make drunk, v.: P. καταμεθύσκειν.Be drunk: P. and V. μεθύειν (Eur., Cycl.), μεθύσκεσθαι (Eur., Cycl.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Drunk
-
50 drunk
-
51 drunk
k) n. пијан човек, пијаница;2. (сленг) пијанка; пијан; пијан; пијаница; алкохоличар, пијан drunk with success опиен од успех -
52 DRUNK
пьяный, вполне словарный термин. Дадим пару нетривиальных примеров его употребления:Drunkard — ночной поезд в субботу.
Drunk as a skunk — у нас бы сказали: "Напился в зюзю". Насчет зюзи мы не уверены, но скунс точно не пьет. Правда и радости от него, как мы знаем, немного - не больше чем от вонючего пьянчужки.
-
53 drunk
-
54 DRUNK
ѹпити сѧ, -пьѭ, -пьѥшиbecome inebriated, get drunk -
55 drunk
-
56 drunk
-
57 drunk
[drʌŋk]1) Общая лексика: выпивший, дело о дебоширстве (разбираемое в полицейском суде), навеселе, нетрезвый, неустойчивый, опьяненный (успехом и т. п.), подвыпивший, попойка, пьяный перен. опьянённый, разбор дела о дебоширстве (в полиции), пьянчуга3) Юридический термин: алкоголик, находящийся в состоянии опьянения, пьяница4) Эвфемизм: "того"6) Бранное выражение: (you) пьянь (как обращение) -
58 drunk
[drʌŋk]напившийся, пьяныйнаходящийся в состоянии алкогольного опьянениязахваченный, охваченный, опьяненныйпьяныйпопойка; запойАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > drunk
-
59 drunk
[drʌŋk]◙ n. שיכור◙ adj. שתוי* * *◙ רוכיש◄◙ יותש◄ -
60 drunk
mabuk* * *mabuk/minum* * *mabuk* * *mendam, mabuk
См. также в других словарях:
drunk — drunk, drunken, intoxicated, inebriated, tipsy, tight are comparable when they mean being conspicuously under the influence of intoxicating liquor. Drunk and drunken are the plainspoken, direct, and inclusive terms {drunk as a fiddler} {drunk as… … New Dictionary of Synonyms
drunk — drunk·ard; drunk·en·ly; drunk·en·ness; drunk·ery; drunk·om·e·ter; un·drunk; drunk; drunk·en; … English syllables
drunk´en|ly — drunk|en «DRUHNG kuhn», adjective, verb. –adj. 1. overcome by alcoholic liquor; drunk: »The noisy, drunken man was arrested by the police. SYNONYM(S): intoxicated. 2. caused by being drunk: »a drunken act, drunken words. 3. often drinking too… … Useful english dictionary
drunk|en — «DRUHNG kuhn», adjective, verb. –adj. 1. overcome by alcoholic liquor; drunk: »The noisy, drunken man was arrested by the police. SYNONYM(S): intoxicated. 2. caused by being drunk: »a drunken act, drunken words. 3. often drinking too much… … Useful english dictionary
Drunk — Drunk, a. [OE. dronke, drunke, dronken, drunken, AS. druncen. Orig. the same as drunken, p. p. of drink. See {Drink}.] 1. Intoxicated with, or as with, strong drink; inebriated; drunken; never used attributively, but always predicatively; as, the … The Collaborative International Dictionary of English
drunk — drunk, drunken In general drunk is used predicatively (after a verb: He arrived drunk) and drunken is used attributively (before a noun: We have a drunken landlord). There is sometimes a slight difference in meaning, drunk referring to a… … Modern English usage
drunk — [druŋk] vt., vi. [ME dronke < dronken, DRUNKEN] pp. & archaic pt. of DRINK adj. 1. overcome by alcoholic liquor to the point of losing control over one s faculties; intoxicated 2. overcome by any powerful emotion [drunk with joy] 3. Informal … English World dictionary
drunk — past part of DRINK drunk drəŋk adj 1) having the faculties impaired by alcohol 2) of, relating to, or caused by intoxication: DRUNKEN <convicted of drunk driving (Time)> drunk n … Medical dictionary
drunk — pp. of DRINK (Cf. drink), used as an adj. from mid 14c. in sense intoxicared. In various expressions, e.g. drunk as a lord (1891); Chaucer has dronke ... as a Mous (c.1386); and, from 1709, as Drunk as a Wheelbarrow. Medieval folklore… … Etymology dictionary
drunk — past part. of DRINK(Cf. ↑drinkable). ► ADJECTIVE ▪ affected by alcohol to the extent of losing control of one s faculties or behaviour. ► NOUN ▪ a person who is drunk or who habitually drinks to excess. ● drunk and disorderly Cf. ↑drunk and… … English terms dictionary
Drunk — Drunk, n. A drunken condition; a spree. [Slang] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English