-
1 dolus
dŏlus, i, m. [Sanscr. dal-bhas, deceit; Gr. dolos, cunning, delear, bait]. Orig., a device, artifice; hence, evil intent, wrongdoing with a view to the consequences (opp. culpa, negligence; cf. also: fallacia, fraus, astutia, calliditas).—In the older, and esp. the jurid. lang.: dolus malus, a standing expression for guile, fraud, deceit: doli vocabulum nunc tantum in malis utimur, apud antiquos etiam in bonis rebus utebatur. Unde adhuc dicimus Sine dolo malo, nimirum quia solebat dici et bonus, Paul. ex Fest. p. 69, 10 Müll.: in quibus ipsis (formulis) cum ex eo (sc. Aquillio) quaereretur, quid esset dolus malus? respondebat;II.cum esset aliud simulatum, aliud actum,
Cic. Off. 3, 14, 60; cf. id. Top. 9 fin.; and id. N. D. 3, 30: Labeo sic definit: Dolum malum esse omnem calliditatem, fallaciam, machinationem ad circumveniendum, fallendum, decipiendum alterum adhibitam, Dig. 4, 3, 1; so, dolus malus, acc. to Cic. Off. 3, 15, 61; 3, 24; id. Fl. 30, 74; id. Att. 1, 1, 3:dolo malo instipulari,
Plaut. Rud. 5, 3, 25; in a pub. law formula in Liv. 1, 24 fin.; and 38, 11; Ter. Eun. 3, 3, 9 Don.; Dig. 4, 3 tit.: de dolo malo, and ib. 44, 4 tit.: de doli mali et metus exceptione, et saep.; opp. culpa, Cod. 5, 40, 9.—Far more freq. and class. (but rarely in Cic.),Without malus, guile, deceit, deception:III.haud dicam dolo,
Plaut. Trin. 1, 2, 53:non dolo dicam tibi,
id. ib. 2, 4, 79; id. Men. 2, 1, 3; ita omnes meos dolos, fallacias, Praestigias praestrinxit commoditas patris, Poëta ap. Cic. N. D. 3, 29, 73; cf.:huic quia bonae artes desunt, dolis atque fallaciis contendit,
Sall. C. 11, 2:aliquem ductare dolis,
Plaut. Capt. 3, 4, 109:consuere,
id. Am. 1, 1, 211:versare,
Verg. A. 2, 62:nectere,
Liv. 27, 28 init. et saep.:nam doli non doli sunt, nisi astu colas,
Plaut. Capt. 2, 1, 30;so with astu,
Suet. Tib. 65; Verg. A. 11, 704; cf.with astutia,
Sall. C. 26, 2:per sycophantiam atque per doctos dolos,
Plaut. Ps. 1, 5, 70; cf. ib. 113:per dolum atque insidias,
Caes. B. G. 4, 13, 1;and with this last cf.: magis virtute quam dolo contendere, aut insidiis niti,
id. ib. 1, 13, 6.—Prov.:dolo pugnandum est, dum quis par non est armis,
Nep. Hann. 10:tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerere,
Caes. B. C. 2, 14, 1;so with fraus,
Liv. 1, 53:consilio etiam additus dolus,
id. 1, 11:per dolum ac proditionem,
id. 2, 3:dolis instructus et arte Pelasgā,
Verg. A. 2, 152 et saep.:subterranei = cuniculi,
Flor. 1, 12, 9:volpis,
Lucr. 3, 742; cf. id. 5, 858 and 863; Vulg. Matt. 26, 4 et saep.—Transf., the means or instrument of deceit:B.dolos saltu deludit, i. e. the nets,
Ov. Hal. 25:subterraneis dolis peractum urbis excidium,
Flor. 1, 12, 9.—Dolus, as a deity, Val. Fl. 2, 205:superavit dolum Trojanum,
Dolon, Plaut. Ps. 4, 7, 142.—= culpa:dolo factum suo,
by his own fault, Hor. S. 1, 6, 90. -
2 dolus
dolus ī, m [cf. δόγοσ], a device, artifice, contrivance ; in the phrase, dolus malus, wilful wrong, fraud, malice: Dolo malo haec fieri omnia, T.: in vi dolus malus inest, the crime of violence implies malice. — Guile, deceit, deception, cunning, trickery: quom nil obsint doli, T.: dolis atque fallaciis contendit, S.: ne cui dolus necteretur, L.: dolo divom victa, V.: ad pernitiem eius dolum quaerere, S.: dolo factum negat esse suo, i. e. any fault, H.: dolo pugnandum est, dum quis par non est armis, N.: consilio etiam additus dolus, L.: dolis instructus et arte, V.— A snare: tendit Turdis dolos, H.: doli fabricator Epeos, V.* * *trick, device, deceit, treachery, trickery, cunning, fraud -
3 dolus
dolus m (Lat) intent -
4 Dolus
Do·lus<->[ˈdo:lʊs]\Dolus eventualis contingent intent -
5 dolus
law• dolus -
6 doluş
swarm (v.) -
7 dolus
fraud, deceit, guile, treachery, a trap. -
8 dolus alternativus
dolus alternativus (Lat) alternative intent (the perpetrator considers two alternative actus reus as being possible, seeks either one of these and is punished for such) -
9 dolus antecedens
-
10 dolus cumulativus
dolus cumulativus (Lat) cumulative intent (the perpetrator considers two cumulative actus reus as being possible, seeks these and is punished for such) -
11 dolus directus
dolus directus (Lat) direct intent -
12 dolus eventualis
dolus eventualis (Lat) contingent intent -
13 dolus generalis
dolus generalis (Lat) general intent -
14 dolus indirectus
dolus indirectus (Lat) indirect intent -
15 dolus malus
dolus malus (Lat) malice, malicious intent -
16 dolus subsequens
dolus subsequens (Lat) subsequent intent -
17 sub-dolus
sub-dolus adj., crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, deceitful: animus, S.: oratio, Cs.: lingua, O.: loci forma, Ta. -
18 внезапный умысел
Бизнес, юриспруденция. Русско-английский словарь > внезапный умысел
-
19 неопределенный умысел
Бизнес, юриспруденция. Русско-английский словарь > неопределенный умысел
-
20 внезапный умысел
См. также в других словарях:
Doluš — Pays Croatie Comitat Primorje Gorski Kotar Municipalité Brod Moravice Population … Wikipédia en Français
dolus — dȏlus m DEFINICIJA zamka, lukavština, prijevara; zla namjera, umišljaj, zlodjelo, zločin SINTAGMA dolus malus (izg. dȍlus mȁlus) trg. pravn. svjesno izazivanje zablude kod druge stranke (ili održavanje u zabludi) s namjerom da se time dovede do… … Hrvatski jezični portal
Dolus — (lat.), diejenige Richtung des Willens, vermöge deren Jemand eine Rechtsverletzung mit dem Bewußtsein der Rechtswidrigkeit derselben begeht. Durch diese positive Richtung auf die Rechtsverletzung unterscheidet sich der D. von der Culpa (s.d.),… … Pierer's Universal-Lexikon
Dolus — Do lus, n. [L., deceit; akin to Gr. ?.] (Law) Evil intent, embracing both malice and fraud. See {Culpa}. Wharton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Dolus — ist eine Gottheit der Römischen Mythologie, siehe Dolos der Vorsatz in der Rechtswissenschaft Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter Begriffe … Deutsch Wikipedia
Dolus — (lat., widerrechtlicher Wille, Malice im engl. Recht), das wissentlich rechtswidrige Handeln, kommt im Zivil wie im Strafrecht in Betracht. Im heutigen Strafrecht ist der römisch rechtliche Ausdruck D. durch den Begriff »Vorsatz« verdrängt. Einer … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Dolus — (lat.), im Strafrecht der widerrechtliche, auf Begehung eines Verbrechens gerichtete Wille (doloses Verbrechen); im Zivilrecht absichtlich widerrechtliches Handeln. Von D. eventuālis spricht man, wenn der Täter den widerrechtlichen Erfolg zwar… … Kleines Konversations-Lexikon
Dolus — Dolus, lat., schlechte Absicht. Im Criminalrecht der Entschluß zur Begehung einer als strafbar erkannten Handlung; im Civilrecht die rechtswidrige, den andern benachtheiligende Täuschung. Im Gegensatz zu diesem d. malus nennt man d. bonus im… … Herders Conversations-Lexikon
dolus — index deceit, machination, maneuver (trick), ruse, sham, stratagem Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton … Law dictionary
DOLUS — locus Britanniae min. ex Monasterio evasit Ep. sedes, faciente Nomenoio Principe (qui ibi Epp. suis congregatis Regem se inungi curavit. Posita est urbs inter Abrincatuorum et Aletensium seu Macloviensium fines, Vastata a Normannis A. C. 944.… … Hofmann J. Lexicon universale
Dolus — Do|lus 〈m.; ; unz.; geh.〉 1. Arglist, auf Täuschung gerichteter Wille 2. Vorsatz ● Dolus eventualis bedingter Vorsatz [<lat. dolus „List, Täuschung“ + neulat. eventualis „etwaig, bedingt“] * * * Dolus [lateinisch] der, , 1) Strafrecht: der… … Universal-Lexikon