-
1 dogorywać
глаг.• догорать* * *несов. 1. догорать;2. перен. угасать, умирать+1. dogasać, dopalać się 2. gasnąć, umierać
* * *несов.1) догора́ть2) перен. угаса́ть, умира́тьSyn: -
2 konać
глаг.• агонизировать• помереть• помирать• скончаться• умереть• умирать* * *несов. умирать;\konać z pragnienia умирать от жажды; ● \konać ze śmiechu умирать (помирать) со смеху
+ umierać, dogorywać* * *несов.умира́тьkonać z pragnienia — умира́ть от жа́жды
Syn:
См. также в других словарях:
dogorywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dogorywaćam, dogorywaća, dogorywaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przygasać, palić się coraz słabiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogień dogorywa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogorywać — ndk I, dogorywaćam, dogorywaćasz, dogorywaćają, dogorywaćaj, dogorywaćał 1. «przestawać się palić; dopalać się, dogasać» Ogień, pożar dogorywał. Dom już dogorywa. Lampa powoli dogorywała. 2. «przestawać żyć, umierać; przestawać istnieć, kończyć… … Słownik języka polskiego
konać — ndk I, konaćam, konaćasz, konaćają, konaćaj, konaćał «być w agonii, kończyć życie, dogorywać, umierać» Chory zaczął konać. Konać z głodu, z pragnienia, ze zmęczenia. ◊ Konać ze śmiechu «nie móc złapać tchu ze śmiechu, zaśmiewać się» … Słownik języka polskiego
