-
21 subtiliter
subtīliter [ subtilis ]1) тонко (dividere aliquid PM); теснейшим образом ( connexae res Lcr)3) точно, ясно, просто ( privatas causas agere C)4) обстоятельно ( scribere C) -
22 tributim
tribūtim [ tribus ]по трибам, в трибах ( nummos dividere C); по трибутным комициямquod t. plebes jussisset L — то, что плебс решил (в порядке голосования) по трибутным комициям -
23 tripartito
tripartītō adv. [ tripartitus ]1) на три части (aliquid dividere C, Cs)2) тремя колоннами, с трёх сторон ( adire Cs) -
24 uno
-
25 viceni
-
26 vir
virī m. (gen. pl. часто virum)1)а) муж, мужчина (v. mulierque Tib)v. clarus et honoratus C — славный и почтенный мужб) ( редко) человек ( вообще) ( arbusta simul pecudesque virique O)2) (истинный) муж, настоящий мужчина, мужественный человекdolorem ferre ut v. C — переносить страдание как подобает мужчинеvirum te praesta C — будь мужчиной, т. е. стойким и мужественнымpueri hoc possunt, viri non potĕrunt? C — (если) мальчики это могут, (то неужели) не смогут взрослые мужчины?4) (= marītus) муж, супруг (v. et uxor Sen etc.); возлюбленный (v. tuus C; conclamant v. paterque L)5) самецv. gregis V или v. capellarum M — козёл6) боец, воин, солдат (пехотинец)equis viris или viris equisque погов. C, L etc. — конями и бойцами, т. е. всеми силамиv. virum legit V, Su — каждый выбирает себе коллегу (противника и т. д.)v. unus cum viro congreditur L — каждый боец сходится с противником в рукопашной схватке7) (= is, ille) этот человек, он8) (преим. в pl.) человек9) мужество, (мужская) сила ( membra sine viro Ctl) -
27 viritim
virītim [ vir ]1) на каждого человека ( dividere agros civibus C); каждому в отдельности ( dare trecenos nummos T)2) один на один ( dimicare QC); в отдельности, порознь ( ventos excutere Sen) -
28 caput
1) голова, а) в буквальном смысле: capitis amputatio, отсечение головы (1. 28 pr. D. 48, 19);b) в перен. смысле назначение наследника есть caput totius testamenti (§ 34 J. 2, 20);
2) отдельное лицо, против. нескольким лицам: in capita hereditatem dividere, делить наследство по числу лиц, поголов-но, прот. div. in stirpes, поколенно (§ 6. 16 J. 3, 1. § 4 J. 3, 2); тк. означ. отдельного раба (1. 34 § I D. 21, 1. I. 72 D. 21, 2. 1. 34 pr. D. 31), или отдельное животное (I. 1 § 3. 1. 3 D. 6, 1, 1. 68 § 2. 1. 70 § 1 D. 7, 1). 3) вообще лицo, человека, а) свободного, liberum caput (1. 1 pr. D. 26, 1. 1. 2 § 2 D. 14, 2. 1. 11 § 2 D. 37, 11);capita officii, знатнейшие из судебных чиновников = primates officiorum (1. 2 C. 12, 19. cf. 1. 3 C. 1, 48); также столичный город (1. 7 pr. D. 1, 16).
caput eximitur de civitate (1. 2 D. 48, 1);
obligatio ambulat cum capite (см. ambulare s. 2);
in caput alicujus torqueri, interrogari, quaestionem haberi (1. 1 § 11 -14. l. 2. 3. 10 § 2 D. 48, 18), testimonium dicere (1. 14 § 5 D. 38, 2);
tributum capitis, подушный сбор (1. 3. 8 § 7 D. 50, 15);
4) жизнь, свобода и право гражданства лица, judicium capitis прот. jud. pecuniae (1. 7 pr. D. 48, 11);exactores pecuniae pro capitibus (1. 18 § 8 D. 50, 4): b) о рабах и животных как вещах, servile caput (1. 3 § 1 D. 4, 5): pro capite servi dare aliquid, выдать, израсходовать что-нибудь на воспитание, на отпущение раба на волю (1. 50 § 3 D. 15, 1. 1. 28 § 1 D. 24, 1. 1. 16 pr. D. 33, 8); к рабам и животным относится правило: noxa (s. actio noxalis) caput sequitur (1. 2 pr. D. 2, 9. 1. 1 § 12 D. 9, 1. 1. 20 D. 9, 4. 1. 21 § 1 D. 13. 6. 1. 1 § 18 D. 16, 3. 1. 1 § 2 D. 47, 1. l. 18. 42 § 2 D. 47, 2).
capitis аccusatio "cujus poena mors aut exilium esset (1. 10 D. 37, 14);
capitis accusari, postulari, reum fieri, быть обвиненным в преступлении, которое влечет за собою смертную казнь (1. 4 § 1 D. 2, 11. 1. 33 § 1 D. 40, 5. 1. 53 D. 46, 1); особ. жизнь человека: in caput animadvertere, capitis animadversio, право жизвн и смерти (1. 2 § 16. 18 D. 1, 2);
poena capitis, смертная казнь;
oapite puniri, plecti, luere (1. 16 § 4. 1. 28 § 1. l 38 § 11. 12 C. 48, 19);
capitis famaeve periculum (1. 36 pr. D. 40, 5);
5) правоспособность человека: servus nullum caput habet (§ 4 J, 1, 16);capitis crimine damnatus (1. 1 C. 9, 49).
6) источник: caput aquae illud est, ubi primum nascitur, emergit (1. 1 § 8 D. 43, 20);capite minui, deminui, перемена, умаление правоспособности, capitis minutio, deminutio (tit. J. cit. D. 4, 5. 1. 1 D cit. Gai. I. 158. 163. 170. II. 145... 147. III. 21. 27. 51. 83. 101. 114. 153. IV. 38. 80); источники отличают deminutio maxima s. magna, при потере свободы, media s. minor, при потере права гражданства, и minima, при выходе гражданина из той семьи, к которой принадлежал он (§ 1-3 J. cit. 1. 11 D. cit. 1. 5 § 2. 1. 6 eod. 1. 5 § D. 50, 13); также римская эманципация считалась переменою правоспособности (capitis deminutio). (§ 3 J, 1, 16). (Gai. I. 132 et seq.).
8) подушный сбор (1. 10 C. 11, 47). 9) = capitus (1. 6. 8 C. 12, 38). 10) = capitulum, глава, отделение, статья закона (1. 2 pr. 1. 27 § 4. 5 D. 9, 2), эдикта (1. 2 § 1 D. 4, 6. 1. 3 D. 37, 8); императ. рескрипта (1. 1 D. 48, 22), императ. мандата (1. 27 § 2 D. 48, 19); статья, место завещания (1. 13 D. 5, 2. 1. 40 § 2 D. 29, 1. 1. 34 § 6 D. 31); пункт, часть рассуждения (1. 39 § 1 D. 4, 4).aquam ducere ex s. a capite (I. l § 39 eod. 1. 9 D. 8, 31. 16 D. 8, 6), a capite, с начала (1. 10 § 2 D. 2, 13. 1. 19 § 1 D. 3, 5). - 1) все недвижимое имущество, подлежащее сбору поземельной подати (1. 2 C. 10, 25. 1. 1 C. 12, 24. 1. 2 C. 12. 38).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > caput
-
29 coenaculum
1) столовая (l. 41 pr. D. 8, 2. 1. 7 D. 33, 7). 2) верхний ярус, этаж, per coenac. dividere domum (1. 13 § 8 D. 7, 1);coen. supra aedes (1. 3 § 7 D. 43, 17); сoenacularius, нанимающий (1. § 5 D. 13, 7);
coenacularia, отдача в наем верхнего этажа (1. 5 § 1 D. 9, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > coenaculum
-
30 continentia
связь: causae continentiam dividere (1. 10 C. 3, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > continentia
-
31 divisio
1) деление (см. dividere). 2) различие: cum moderata divis. прот. indiscrete s. indistincte (1. 8 § 1 C. 7, 39).Латинско-русский словарь к источникам римского права > divisio
-
32 hereditas
наследство: а) имущество наследодателя, наследственная масса (совокупность вещей, прав и обязанностей), как предмет всеобщего преемства, прот. bona (см. s. 1 b); (1. 3 § 1 D. 37, 1. 1. 50 pr. D. 5, 3);defertur hered. alicui (см. deferre s. 2);
hereditatem adire, acquirere, omittere, repudiare, abstinere se ab hereditate, immiscere se hereditati;
hereditatem dividere, restituere, expilare (см.);
heredit. fifideicommissa, fideicommissaria, fiduciaria (см.);
hered. vendita (tit. D. 18, 4. C. 4, 39);
venditor, emtor hereditatis (1. 17 D. 2, 15);
hereditatis petitio (tit. D. 5, 3 - 6. C. 3, 31);
hereditas iacens (см.), лежачее наследство, т. е. имущество в период времени от смерти наследодателя до принятия его наследником;
hered. personae vjce fungitur (l. 22. D. 46, 1. cf 1. 15 pr. 1. 22 D. 41, 3);
creditum est, hereditatem dominam esse, et defuncti locum obtinere (1. 31 § 1 D. 28, 5. cf. 1. 15 pr. D. 11, 1. 1. 34 D. 41, 1. 1. 35 D. 45, 3);
b) право наследования (1. 24 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > hereditas
-
33 in
(praep.) 1) в, а) на вопрос: где? на ком? куда? deponere in aede (см. s. а); ип flumine factum (1. 1 § 11 D. 43, 12. 1. 1 § 4. 1. 7 § 5 D. 43, 24. 1. 1 § 2 D. 47, 9. 1. 23 pr. 25 pr. D. 48, 5);succedere in jus, locum etc. (см. succed.);
conferre in aliquid s. aliquem (см. s. 4. 5);
imputari in quartam etc. (см. imputare s. 1. 1. 7 § 5 D. 40, 12. 1. 6 D. 4, 1. 1. 5 D. 1, 6);
esse in causa aliqua, in potestate, servitute etc. (см. esse s. c.);
in adoptionem dare, habere;
in adoptione esse (см. adoptio);
in possessione esse;
in possessionem mittere (см. possidere);
in eo esse, ut etc. (1. 44 D. 2, 14. 1. 30 § 2 D. 29, 2. 1. 24 D. 42, 8);
in difficili esse (1. 29 § 15 D. 28, 2);
in pendenti, suspenso esse (см.);
in rebus humanis esse (см. humanus);
esse in facultatibus, dote etc. (см. esse s. g.);
in bonis habere (1. 73 pr. D. 35, 2);
b) для обознач. времени а) = intra, в, в течение = intra (1. 1 § 9 D. 38, 9), напр. ita data conditione: illud facito in diebus, in biduo conditionem impleri oportet (1. 217 § 1 D. 50, 16. 1. 3 § 11 D. 40, 7. cf. l. 40 pr. D. 18, 1. 1. 8 D. 2, 12. 1. 29 pr. D. 28, 2. 1. 2 § 6 D. 28, 6);
b) при определ. момента, минуты, в, во время (1. 78 § 2. 1. 91 § 1. 1. 92 pr. D. 32. 1. 16 D. 39, 5. и. 53 D. 26, 7. 1. 6 § 1 D. 18, 1. 1. 32 D. 8, 3);
in praesenti, in praesentiarum (см. praesens s. 1. b);
in continenti (см. s. 2);
c) о cpoке, с которого напр. сделка подлежит исполнению, in diem vel sub conditione debitorem esse, deberi (1. 16 pr. D. 5, 3. 1. 14 D. 34, 3. 1. 27 pr. D. 40, 9);
stipulari (1. 22 D. 44, 7. 1. 8 § 1 D. 46, 2. 1. 5 eod. 1. 43 § 1 D. 23, 3. 1. 44 § 1 D. 44, 7. 1. 16 § 5 D. 46, 1. 1. 12 § 2 D. 20, 4. 1. 73 § 4 D. 35, 2. 1. 8 § 1 D. 46, 2. 1. 49 D. 35, 1. cf. 1. 41 § 15 D. 40, 5. 1. 6 § 6. 1. 22 § 2 D. 36, 1. 1. 22 D. 28, 7. 1. 55 § 1 D. 36, 1. 1. 62 pr. D. 28, d);
in diem addicere (см. s. 2); 5) тк. для обозн. прекратительного срока, когда определяется конец времени, по которое юридическое действие или обязательство должно существовать = ad s. 4. а.напр. in advintum (=usque ad adv.) successoris jus dicere debet proconsul (1. 10 pr. D. 1, 16);
in Calendas Julias precario possidere (1. 12 pr. D. 43, 26. 1. 56 § 4 D. 45, 1. 1. 3 § 4 D. 43, 30. 1. 57 D. 24, 1. 1. 58 pr. D. 36, 1. cf. 1. 40 D. 22, 1. 1. 7 § 15 D. 26, 7. 1. 15 § 1. 2 D. 39, 2. 1. 10 D. 46, 5. 1. 9 § 1. 1. 24 § 2 D. 19, 2. 1. 8 § 3. 4 D. 2, 15. 1. 12 pr. C. 3, 33); иногда показывает меру, ип tantum, it;
in totum, in assem, in infi. nitum (см.);
2) между, в числе, creditores habere, in quibus et Sejum (1. 67 § 2 D. 12, 6. 1. 73 § 1 D. 50, 17. § 9 J. 2, 10). 3) на, для (цель), in hoc accipere, ut etc. (1. 31 § 2 D. 39, 6. 1. 39 D. 4, 3. 1. 13 D. 40, 2);in totam, omnem causam se obligare etc. (см. causa s. 4. b.).
legare in hoc (1. 14 § 1 eod. 1. 8 § 15 D. 2, 15);
in fraudem alicuius facere (см. fraus s. 3. 4);
4) касательно: in rem pacisci (1. 27 D. 2, 14);ludere in pecuniat, играть на деньги (1. 2 § 1 D. 11, 5).
in portionem legatorum pacisci (1. 73 pr. D. 35, 2);
5) против, imperium habere in aliq. (1. 3 D. 1, 18. 1. 10 pr. D. 2, 11. 1. 3 § 2 D. 2, 12. 1. 3 § 5 D. 23, 5. 1. 7 D. 22, 3. 1. 1 § 19. 27. 1. 2. 3 D. 48, 18);in litem jurare (см. lis s. 2. 1. 5. 8 D. 1, 6. 1. 27 pr. D. 2, 14. 1. 17 D. 2, 15. 1. 25 pr. D. 3, 3. 1. 31 § 1. 1. 34 D. 3, 5. 1. 29, D. 29, 1. 1. 88 D. 50, 16. 1. 69 § 3 D. 21, 2. 1. 8 § 3 D. 4, 2. 1. 58 D. 2, 14. 1. 55 eod.).
6) на, no, сообразно, in pedes singulos dare, in pedes mensurasve praestare (1. 30 § 3. 1. 36 D. 19, 2);valere in aliq. (1. 17 § 5 D. 2, 14).
7) in mortem (еще после смерти) mquisitionem extendere (1. 4 § 4 C. 1, 6).dividere in capita, stirpes (см. caput s. 2. 1. 31 C. 9, 9).
-
34 trifariam
(adv.) на три части: trif. dividere (1. 18 § 23 D. 50, 4).Латинско-русский словарь к источникам римского права > trifariam
- 1
- 2
См. также в других словарях:
dividere — /di videre/ [dal lat. dividĕre ] (pass. rem. divisi, dividésti, ecc.; part. pass. diviso ). ■ v. tr. 1. a. [fare più parti di un tutto, anche con la prep. in del secondo arg.: d. un foglio in due, una parola in sillabe ] ▶◀ frazionare, ripartire … Enciclopedia Italiana
dividere — index distribute, divide (distribute), divide (separate), parcel, part (separate), sever … Law dictionary
dividere — DIVÍDERE s. v. împărţire. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român
dividere — di·vì·de·re v.tr. FO 1a. scomporre, distinguere in parti: dividere un numero; dividere un terreno in lotti, dividere una parola in sillabe Sinonimi: frazionare, 2ripartire, scomporre, suddividere. Contrari: ricomporre, ricongiungere. 1b. separare … Dizionario italiano
dividere — {{hw}}{{dividere}}{{/hw}}A v. tr. (pass. rem. io divisi , tu dividesti , ecc.; part. pass. diviso ) 1 Scomporre in parti un tutto: dividere il pane in fette | Ripartire in gruppi e sim.: divisero gli operai in squadre | (mat.) Eseguire una… … Enciclopedia di italiano
dividere — A v. tr. 1. fare in parti, suddividere, tagliare, fendere, spaccare, spezzare, dimezzare □ disgiungere, disunire, disaccoppiare, sezionare, separare, staccare, scindere, isolare □ disgregare, dissociare □ distaccare, spezzettare, frammentare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
dividere — di|vi|de|re vb., r, de, t; dividere med tallet 3 … Dansk ordbog
Dividere — Dele … Danske encyklopædi
diviser — [ divize ] v. tr. <conjug. : 1> • 1377, rare av. XVIe; lat. dividere, d apr. devise → deviser I ♦ Séparer en parties. 1 ♦ Séparer (une chose ou un ensemble de choses) en plusieurs parties. ⇒ décomposer, dissocier, scinder, séparer,… … Encyclopédie Universelle
divide — DIVÍDE, divíd, vb. III. tranz. şi refl. (Numai la prez.) A (se) împărţi, a(se) diviza. – Din lat. dividere. Trimis de ana zecheru, 29.05.2002. Sursa: DEX 98 DIVÍDE vb. 1. v. împărţi. 2. v … Dicționar Român
deviser — [ dəvize ] v. intr. <conjug. : 1> • XVe; « partager », d où « mettre en ordre » et fig. « raconter » XIIe; lat. pop. devisare, de dividere → diviser ♦ Littér. S entretenir familièrement. ⇒ converser, 1. parler. Deviser gaiement. Deviser de… … Encyclopédie Universelle