Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dissensio

  • 1 dissensio

    dissēnsio, ōnis, f. (dissentio), das Nichtübereinstimmen, I) v. Pers.: a) im freundl. Sinne, die Meinungsverschiedenheit (Ggstz. consensio), inter homines de iure, Cic.: nulla mihi tecum potest esse dissensio, Cic.: est (es herrscht) quaedam inter nos parva dissensio, Cic.: nulla in eius modi causa dissensio est, Cic.: tanta est circa verba dissensio, Quint. – b) im feindl. Sinne, die Uneinigkeit, Mißhelligkeit, Verfeindung, Spaltung (Ggstz. concordia, Sen. de ira 1, 3, 6), oft verb. discidium ac diss., diss. ac discidium, Cic.: diss. civilis, Caes.: civium, Cic.: civitatis, Vell.: optimatium discordia dissensioque, Cic.: tanta inter eos dissensio exsistit, ut etc., Caes. – m. obj. Genet. (mit), diss. huius ordinis, Cic. Cat. 4, 15. – Plur., Cic. ad Att. 2, 1, 10 W. Plin. ep. 2, 11, 6: civiles dissensiones, Monum. Ancyr. 2, 26 M. Caes. b. c. 3, 1, 3: domesticae dissensiones, Auct. b. Alex. 65, 1. – II) übtr., von abstr. Subjj., das Sich-Widersprechen, der Widerspruch, utilium cum honestis, Cic.: actionum, Sen.

    lateinisch-deutsches > dissensio

  • 2 dissensio

    dissēnsio, ōnis, f. (dissentio), das Nichtübereinstimmen, I) v. Pers.: a) im freundl. Sinne, die Meinungsverschiedenheit (Ggstz. consensio), inter homines de iure, Cic.: nulla mihi tecum potest esse dissensio, Cic.: est (es herrscht) quaedam inter nos parva dissensio, Cic.: nulla in eius modi causa dissensio est, Cic.: tanta est circa verba dissensio, Quint. – b) im feindl. Sinne, die Uneinigkeit, Mißhelligkeit, Verfeindung, Spaltung (Ggstz. concordia, Sen. de ira 1, 3, 6), oft verb. discidium ac diss., diss. ac discidium, Cic.: diss. civilis, Caes.: civium, Cic.: civitatis, Vell.: optimatium discordia dissensioque, Cic.: tanta inter eos dissensio exsistit, ut etc., Caes. – m. obj. Genet. (mit), diss. huius ordinis, Cic. Cat. 4, 15. – Plur., Cic. ad Att. 2, 1, 10 W. Plin. ep. 2, 11, 6: civiles dissensiones, Monum. Ancyr. 2, 26 M. Caes. b. c. 3, 1, 3: domesticae dissensiones, Auct. b. Alex. 65, 1. – II) übtr., von abstr. Subjj., das Sich-Widersprechen, der Widerspruch, utilium cum honestis, Cic.: actionum, Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dissensio

  • 3 dissensio

    dissensĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] dissentiment, divergence d’idées, désaccord; dissension, discorde. [st2]2 [-] opposition (entre les choses).
    * * *
    dissensĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] dissentiment, divergence d’idées, désaccord; dissension, discorde. [st2]2 [-] opposition (entre les choses).
    * * *
        Dissensio, dissensionis. Cic. Discord, Dissension.

    Dictionarium latinogallicum > dissensio

  • 4 dissēnsiō

        dissēnsiō ōnis, f    [dissentio], difference of opinion, disagreement, dissension, discord, strife: regum, S.: inter eos magna: parva est mihi tecum dissensio?: amicorum disiunctio dissensionem facit: alqd dissensionis commovere: civilis: huius ordinis, from, etc.— Plur: civium: quā ex re nascuntur, Cs.—Fig., of things, disagreement, incompatibility: utilium cum honestis.
    * * *
    disagreement, quarrel; dissension, conflict

    Latin-English dictionary > dissēnsiō

  • 5 dissensio

    dissensĭo, ōnis, f. [dissentio], difference of opinion, disagreement, dissension, discord (good prose):

    inter homines de jure,

    Cic. de Or. 1, 56, 238; cf. id. Leg. 2, 13, 32:

    animorum disjunctio dissensionem facit,

    id. Agr. 2, 6:

    inter aliquos sine acerbitate,

    id. Off. 1, 25, 87; cf. Quint. 3, 6, 22 et saep.:

    hoc dissidio ac dissensione facta, etc.,

    Cic. Sull. 21; id. Agr. 3, 2; id. Lael. 21, 77 (twice); Caes. B. G. 5, 31, 1 (twice); id. B. C. 1, 20, 4 et saep.:

    Zenonis a superioribus,

    Cic. Ac. 1, 11, 42:

    de bono oratore cum populo' dissensio,

    id. Brut. 49, 185:

    civilis,

    Caes. B. C. 1, 67, 3; Sall. J. 41 fin.: Suet. Ner. 3; cf.

    ordinum,

    Tac. A. 3, 27 et saep.—In plur., Cic. Agr. 2, 37, 102; id. Lael. 7, 23; Caes. B. G. 6, 22 fin.; id. B. C. 3. 1, 3; Tac. Agr. 32 al.—
    II.
    Of inanimate things, disagreement, incompatibility:

    utilium cum honestis,

    Cic. Off. 3, 13, 56:

    actionum,

    Sen. Ep. 20, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > dissensio

  • 6 dissensio

    dissēnsio, ōnis f. [ dissentio ]
    1) разногласие, несогласие, расхождение ( inter homines de aliquā re C)
    quid sit animus, magna d. est C — в вопросе о том, что такое дух, существуют большие разногласия
    2) раздор, раскол, разлад, распря ( dissensiones civiles Cs)
    3) противоречие, несоответствие ( utilium cum honestis C)

    Латинско-русский словарь > dissensio

  • 7 dissensió

    disensión

    Vocabulari Català-Castellà > dissensió

  • 8 dissensió

    n (f) dissension

    Diccionari Català-Anglès > dissensió

  • 9 dissensio

    несогласие (1. 2 § 47 D. 1, 2. 1. 3 D. 24, 2. 1. 21 § 1 D. 4S, 15. Gai. § 215).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dissensio

  • 10 disensión

    dissensió

    Vocabulario Castellano-Catalán > disensión

  • 11 Разлад

    - dissensio; discidium; discordia;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Разлад

  • 12 Zwiespalt, Zwietracht

    Zwiespalt, Zwietracht, discidium (Zwiespalt). – discordia (Zwietracht). – dissensio (Mißhelligkeit, Uneinigkeit in Meinungen u. Gesinnungen); verb. dissensio et discidium; discidium ac dissensio. – simultas (heimliche Feindschaft, Groll). – mit jmd. in Z. leben, dissidere ab od. cum alqo; discordare cum alqo; in simultate esse cum alqo: untereinander in Z. leben, in dissensione esse; dissidere od. discordare inter se: mit sich selbst in Z. sein, leben, a se ipso dissidere: Z. erregen, stiften, discordiam concitare; dissensionem commovere od. facere; discordias serere; im Staate, zwischen den Bürgern, discordism inducere in civitatem.

    deutsch-lateinisches > Zwiespalt, Zwietracht

  • 13 Meinungsverschiedenheit

    Meinungsverschiedenheit, dissensio (Abweichung von der Meinung eines andern). – varietas sententiarum (Verschiedenheit der Meinungen mehrerer). – es herrscht (waltet ob, findet statt) M., dissensio est; zwischen ihnen, dissentiunt oder discrepant inter se; in diversas od. contrarias partes discedunt.

    deutsch-lateinisches > Meinungsverschiedenheit

  • 14 Mißverständnis

    Mißverständnis, a) falsches Verständnis: error (Irrtum). – opinio falsa (falsche Meinung). – aus M., errore inductus: von einem M. herrühren, incĭdere opinione falsā. – b) Uneinigkeit: dissensio (die Uneinigkeit in Gesinnungen u. Meinungen). – discidium (der Zwiespalt, wenn zwei Personen aus Uneinigkeit sich voneinander entfernt halten). – es herrscht ein M. zwischen uns, est inter nos aliqua dissensio; dissidemus inter nos.

    deutsch-lateinisches > Mißverständnis

  • 15 acerbitas

    ăcerbĭtās, ātis, f. [st1]1 [-] âpreté, âcreté, amertume; verdeur des fruits.    - Cic. Planc. 92. [st1]2 [-] âpreté, dureté [moeurs, caractère].    - Cic Phil. 12, 26 ; Arch. 31; CM. 65 ; Lael. 87, etc.    - sine acerbitate dissensio, Cic. Off. 1: désaccord sans amertume. [st1]3 [-] âpreté, dureté [style].    - Cic. Q 1, 2, 7 ; Fin. 4, 79 ; Lael. 89. [st1]4 [-] calamité, malheur.    - omnes acerbitates perferre, Cic. Cat. 4, 1: supporter sans interruption toutes les cruautés du sort.    - acerbitates meae, Cic.: mes misères.
    * * *
    ăcerbĭtās, ātis, f. [st1]1 [-] âpreté, âcreté, amertume; verdeur des fruits.    - Cic. Planc. 92. [st1]2 [-] âpreté, dureté [moeurs, caractère].    - Cic Phil. 12, 26 ; Arch. 31; CM. 65 ; Lael. 87, etc.    - sine acerbitate dissensio, Cic. Off. 1: désaccord sans amertume. [st1]3 [-] âpreté, dureté [style].    - Cic. Q 1, 2, 7 ; Fin. 4, 79 ; Lael. 89. [st1]4 [-] calamité, malheur.    - omnes acerbitates perferre, Cic. Cat. 4, 1: supporter sans interruption toutes les cruautés du sort.    - acerbitates meae, Cic.: mes misères.
    * * *
        Acerbitas, pen. corr. acerbitatis, Denominatiuum. La verdeur et aspreté des fruicts qui ne sont encore meurs, ou qui sont cueillis avant leur saison, Sureté, Aigreur.
    \
        Acerbitas animi. Cic. Amertume de cueur, Extreme ennuy.
    \
        Acerbitates conquisitae. Tacit. Fascheries cherchees expresseement, sans celles qui s'offrent d'elles mesmes.
    \
        Acerbitatibus dilacerari. Tacit. Par cruaultez et inhumanitez.
    \
        Acerbitas proscriptionis. Cic. Cruaulté de bannissement.
    \
        Temporis Syllani acerbitas. Cic. La cruaulté du temps de Sylla.

    Dictionarium latinogallicum > acerbitas

  • 16 circa

    I circā praep. cum acc. [ср. supra, extra ]
    1) вокруг, кругом
    custodes c. omnes portas mittere Lрасставить стражей у всех ворот (т. е. кругом)
    2) вблизи, поблизости, в области, около (c. forum Q; c. Mesopotamiam QC)
    3) при числ. и для определения времени: около, приблизительно, примерно (c. quingentos Romanorum L)
    c. mediam noctem Suоколо полуночи
    4) касательно, по отношению к, относительно, по поводу, насчёт, в связи с
    Nero, c. summa scelera distentus T — Нерон, огвлечённый (в связи с) более серьёзными злодействами
    dissensio c. verba Qспор по поводу слов
    II circā adv. [ср. supra, extra ] ( = circum II) поздн.
    кругом, вокруг
    c. esse L etc. — находиться кругом (в окрестности, по обе стороны, со всех сторон), прилегать, примыкать
    c. undique (undique c.) или c. omnia (omnia c.) L — отовсюду, со всех сторон
    frumento undique c. ex agris convecto C — после того, как отовсюду (со всех окрестных полей) был свезён хлеб
    III Circa, ae f. L = Circe

    Латинско-русский словарь > circa

  • 17 discidium

    ī n. [ discindo ]
    1) разрыв ( nubis Lcr); расторжение ( publicorum foedĕrum L); развод C etc.
    2) расставание, разлука ( corporis atque animae Lcr)
    3) раздор (d. ac dissensio C)

    Латинско-русский словарь > discidium

  • 18 dissensus

    dissēnsus, ūs m. V, Cld, St = dissensio

    Латинско-русский словарь > dissensus

  • 19 salum

    ī n. (греч.)
    1) открытое море, рейд (navis in salo fluctuat C; in salo stare или esse bAfr)
    2) море (immensum O; altum H)
    3) морское волнение, качка (salo nauseāque confectus Cs)
    4) беспокойство, тревоги, треволнения (mentis s. et cogitationum dissensio Ap)

    Латинско-русский словарь > salum

  • 20 agito

    agito, āvī, ātum, āre (Intens. v. ago), mit Hast, Eifer in Bewegung setzen, hastig-, eifrig treiben, I) eig.: 1) vom Treiben der Tiere = antreiben, in Lauf setzen, hin- u. her-, herumtreiben, u. (bes. bei Dichtern) übh. treiben, lenken, a) übh.: iumentorum gregem ibi, Varr.: per ampla spatia urbis equos velut publicos signatis, quod dicitur, calceis, wie mit Extrapost jagen, Amm.: calcari quadrupedem advorsum clivum, Plaut.: currus ad flumina, Verg.: spumantem equum, Verg.: quadrigas, Varr. LL. u. Suet.: u. spatium agitandi (verst. equos), zu tummeln, Nep.: lanigeros greges hirtasque capellas, poet. für »halten«, Verg. – b) vom Jagen des Wildes usw. = vor sich her-, umhertreiben, jagen, hetzen (s. Drak. Liv. 41, 9, 6. Heinsius u. Burm. Ov. met. 5, 605. Burm. Prop. 1, 1, 12), feras, Cic. u. Liv.: lupus etiam Romae interdiu agitatus, Liv.: asini feri venatibus agitantur, Amm.: aquila insectans alias aves et agitans, Cic. – totā urbe (die Feinde), Verg.: chelydros, verscheuchen, verjagen, Verg. – prägn. = eine Örtl. durchjagen, saltus venatu, Ps. Quint. decl. 3, 4: u. bl. Dictaeos saltus, Sil. 2, 94. – c) raubend forttreiben, hominum praedas et pecorum, Amm. 16, 9, 1.

    2) v. Treiben, Schütteln des Windes usw. = auftreiben, hin- u. hertreiben, schütteln, peitschen, mare ventorum vi agitari atque turbari, Cic.: arena magnā vi agitata, Sall.: humus arida vento agitatur, wird umhergewirbelt, Sall.: ventis agitatur pinus, Hor.: austro agitata Charybdis, Ov.: agitati ignes (amoris) fortius arserunt, durch die Bewegung im Fluge entbrennen (dem wirklichen Feuer gleich) um so stärker die Flammen der Liebe, Ov.

    3) v. Treiben des Wassers = treiben, umhertreiben, agitata fluctibus Helle, Prop.: defluit saxis agitatus umor, Hor.: (Peneus) deiectu gravi tenues agitantia fumos nubila conducit, einen zarten Rauch auftreibende Wasserwolken, Ov.

    4) v. der raschen u. unsteten Bewegung der Dinge übh. = in rasche Bewegung setzen, umhertreiben, agitari inter se concursu, von den Atomen, Cic.: respuit ab se atque per aes agitat, vom Magnet, Lucr.

    5) v. jeder Art von Bewegung im Ggstz. zur Ruhe, a) übh. in Bewegung setzen, bewegen, anregen, rege machen, ligna, Varr. fr.: bilem atram, Varr. fr.: quod ipsum agitatur aliunde, Cic.: quod pulsu agitatur externo, Cic.: mens agitat molem, regt, bewegt das All, Verg. – insbes. b) von schneller u. häufiger Bewegung = hin- u. herbewegen, treiben, schütteln, corpora huc illuc, Sall.: digitos (beim Rechnen), an den Fingern zählen, Plin. ep.: caput agitasse cacumen, hin- u. herneigen, Ov.: alas, Ov.: eam (navem triremem) in portu agitari iubet, einige Bewegungen machen, Nep. – hastam (= thyrsum). schütteln, Ov.: manu hunc pessulum, rütteln an usw., Lucil. fr.: habenas manibus, poet. für »lenken«, Ov. – iubebis rutabulo ligneo agitari quod decoxeris, wirst umrühren lassen, Col.: cum refrigeraverit, agitabis, umrühren, Apic. – u. c) von der körperl. Bewegung (durch Fahren, Laufen usw.), Bewegung machen, Bewegung verschaffen, corpus levi gestatione agitandum, man muß dem Körper od. sich Bewegung machen, Cels.: u. so nunc mari nunc terrā agitare corpus, Plin. ep.

    II) übtr.: 1) wie ein Tier, dem man die Sporen gegeben, antreiben, aufregen, anspornen, reizen zu etw., absol., quem gloria Turni obliquā invidiā stimulisque agitabat amaris, den des Turnus Ehre mit scheelem Neid aufregt u. stachelndem Ingrimm, Verg.: est deus in nobis, agitante calescimus illo, Ov.: agitatus cupidine regni, Flor. – m. in u. Akk., in furias agitantur equae, Ov.: in exitium urbis agitata gens, Flor.

    2) wie ein Wild auf- od. umhertreiben, -jagen, zusetzen, hetzen, verfolgen, beunruhigen, plagen, quälen (s. die Auslgg. zu Nep. Them. 9, 4. Duker Flor. 1, 8, 7. Drak. Sil. 16, 683), a) übh.: dii deaeque te agitant irati, Plaut.: qui utrosque error vos agitat, Pompon. com. fr.: atra bilis agitat hominem, Plaut.: quae res te agitat? welcher Alp drückt dich? Plaut.: ut eos agitent insectenturque furiae, Cic. (vgl. multis iniuriis iactata atque agitata aequitas, Cic.): amens, agitantibus furiis sororis ac viri, Liv. (vgl. Müller Liv. 1, 48, 7): sceleris poenis agitatur, Cic.: scelerum furiis agitatus, Verg.: Agamemnonius scaenis (auf der Bühne) agitatus Orestes, Verg.: Tyrrhenam fidem aut gentes agitare quietas, bestürmen (um zu einem Bündnis zu bewegen), Verg. – dah. b) jmdm. od. einer Sache mit Worten zusetzen, ihn geißeln, verspotten (s. Sorof Cic. de or. 2, 229. Matthiä Cic. Mur. 21), vesanum poëtam agitant pueri, Hor.: facete agitavit in tribunatu Gracchum, Cic.: quas personas agitare solemus, non sustinere, Cic.: alcis saevis fastidia verbis, Hor.

    3) wie ein Meer aufregen, in Unruhe-, in Verwirrung bringen (von politischen Stürmen usw.; vgl. Beier Cic. de off. 1, 82), seditionibus tribuniciis atrociter res publica agitabatur, Sall.: plebs agitari coepta tribuniciis procellis, Liv.: his rebus agitatis, Cic.

    4) etw. in Reden gleichs. hin- u. hertreiben = etw. (bes. stark, eifrig) besprechen, verhandeln, betreiben, verfechten, behaupten, has res, Caes.: rem ultro citroque, Liv.: versare in animo secum unam quamque rem, agitare deinde sermonibus, Liv.: omnibus conciliis eam rem agitari, Liv.: res agitata in contionibus, iactata in iudiciis, Cic.: agraria lex vehementer agitabatur, Cic.: quaestiunculae apud Taurum philosophum in convivio agitatae, Gell.: commentationes, in quibus philosophia remotior subtiliorque agitabatur, Gell.: cum de foedere victor agitaret, Liv.: Romae per omnes locos et conventus de facto consulis agitari, Sall.: agitatum in urbe ab tribunis plebis, ut tribuni militum crearentur, Liv. 4, 30, 1: omnium ore agitabatur m. folg. Akk. u. Infin., Dict. 5, 11: u. agitare coepit m. folg. Akk. u. Infin., Auct. b. Hisp. 25, 3.

    5) etw. im Geiste u. in Gedanken hin- u. herbewegen = sich mit etw. beschäftigen, es überdenken, überlegen, erwägen, zu Rate gehen, Rat pflegen, u. in bezug auf etw. Beabsichtigtes = etw. im Sinne haben, auf etw. sinnen, denken, ausgehen, Absichten haben, mit etw. od. mit dem Gedanken umgehen, m. folg. Acc. des Obj. (mit u. ohne in corde, in animo, in mente, od. bl. animo, mente, s. Weißenb. Liv. 21, 2, 2. Drak. Liv. 41, 18, 1. Heräus Tac. hist. 1, 12, 6), rem in corde, Plaut.: in animo bellum, Liv.: rem in mente, Varr. LL. u. Cic.: rem cum animo, Sall. fr.: rem animo (animis), Cic., Sall. u.a.: rem mente, Cic., Liv. u.a.: rem cum corde suo, Fronto: rem secum, Ter., Sall. u.a.: tuum est sic agitare animo, ut etc., dich in eine solche Stimmung zu versetzen, daß usw., Cic.: u. ohne den Zstz. in animo u. dgl., res multum agitata, Cic.: fugam, Sall. fr., Verg. u. Liv.: defectionem, Liv. epit.: moenia novae urbis, damit (mit dem Gedanken) umgehen, eine neue Stadt zu gründen, Flor.: quae cum multos dies noctesque aestuans agitaret, Sall. (vgl. Drak. Liv. 25, 36, 5). – m. folg. Infin., ut mente agitaret bellum renovare, Nep.: aliquid invadere magnum mens agitat mihi, Verg. – m. folg. de u. Abl. (s. Fabri Liv. 24, 18, 3. Weißenb. Liv. 31, 46, 6), de adoptione secum et cum proxumis, Tac.: de extremis secum, Flor., u. bl. de supremis, Tac., auf den Tod denken: de Rhodani transitu, Liv.: de regno, Liv.: de bello, Tac.: de inferendo bello, Liv.: de petenda civitate, Suet. – m. Acc.-Pron. u. folg. indir. Fragesatz, id ego semper mecum sic agito, quo pacto etc., Att. fr.: id plebes agitabat, quonam modo etc., Liv.: cum quidnam esset animo agitaret, Liv.: consules novi cum inter se agitarent, uti (daß) alter Samnites hostes alter Etruscos deligeret, quantaque in hanc aut in illam provinciam copiae satis esset, Liv.: agitavere, num Messalinam secretis minis depellerent amore Silii, Tac.: hoc agitabam, an cotem illam secare novaculā possem, Flor. – griech. mit Partic. (st. ut), Alexandrum... interempturi seditionibus agitastis (st. ut interimeretis), Iustin. 14, 4, 12. – absol., ipse longe aliter animo agitabat, er selbst hatte ganz andere Pläne in seinem Innern, Sall. Iug. 11, 1.

    6) den Geist in Bewegung, in Tätigkeit setzen, anregen, üben, beschäftigen, haud ferme armis atque equis corpus exercui, sed animum in litteris agitavi, Ps. Sall. de rep. 2, 10, 2: quibus (curis de salute rei publicae) agitatus et exercitatus animus, Cic.: geo metriā agitari animos et acui ingenia, Quint.: tempus idoneum agitandis per studium ingeniis et exercendis per opera corporibus, Sen.

    7) übh. (wie ago u. ἄγω), etwas in Bewegung setzen = a) Feste u. festliche Veranstaltungen feiern, begehen, halten, Dionysia, Ter.: dies festos, Cic.: diem meum natalem, Plaut.: festa gaudia, Sil. – convivium, Plaut., Ter. u. Suet.: convivium regium, Fronto: choros, Verg. – b) Handlungen u. Zustände aller Art eifrig treiben, betreiben, verrichten, tun, ausüben, vornehmen, ins Werk setzen, ihnen nachzukommen suchen, sie halten, beobachten u. dgl., custodiam, Plaut.: imperium, die Herrschaft handhaben, Sall.: iustitiam, Plin. ep.: gaudium atque laetitiam, laut seine Freude u. Lust äußern, Sall.: odium adversus alqm, auslassen, Tac.: pacem, den Fr. pflegen, Sall. u.a. (s. Deder. Dict. 5, 11): praesidia, bilden, Sall.: moras, Sall.: mutas artes, betreiben, Verg.: imaginem belli navalis, ein Seemanöver abhalten (v. der Flotte), Flor.: praecepta parentis mei, ihnen nachzukommen-, sie zu erfüllen suchen, Sall.: honorem per quinquennium, fünf Jahre lang den Beamten spielen, Tac.: inter pastores regnum, den König spielen, Iustin. – u. so im Pass. agitari, betrieben werden, walten, heerschen, im Schwange sein, pax agitatur, Sall.: indutiae agitabantur, Sall.: laetitiae, maeror, luctus atque gaudia agitabantur, Sall.: agitabantur pro ingenio ducis calidiora consilia, Liv.: crimen vetus agitatum iam et te praetore iactatum, Cic.: omnis Pompeianorum colonorumque dissensio cum iam inveterasset ac multos annos esset agitata, Cic. – u. im Pass. unpers., paucorum arbitrio belli domique agitabatur, man handelte, verfuhr, Sall.: u. so aequo iure et modesto agitatum, Sall. fr. – c) eine Zeit zubringen, verleben, tunc aevum, Enn. fr.: magnis sub legibus aevum, Verg.: vita hominum sine cupiditate agitabatur, Sall. – dah. absol. = leben, bestehen, agitandi inops (ohne Mittel), Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 11: u. so (Gallia) nunc malis fructibus ipsa vix agitat, Sall. hist. fr. 2, 96 (3, 1), 9: Arionem bene agitare (εὖ πράττειν), befinde sich wohl, Gell. 16, 19, 20: tres per id tempus qui agitabant nobiles facillime, Porc. in Suet. vit. Ter. 1. p. 28, 5 R. – d) (sc. se) irgendwo sich umhertreiben, sein Wesen treiben, sich aufhalten, weilen, verweilen, vacuis porticibus secretus agitat, Tac.: laeti, neque procul, Germani agitabant, Tac. – bes. von Reiterei, equitatum omnem... pro castris agitare iubet, Sall.: Numidae pro muro dies noctesque agitare, Liv.: consul dum inter primores agitat, Liv. – dah. irgendwo leben, wohnen, hausen, bes. von Nomadenvölkern, Libyes propius mare agitabant, Sall: qui montium editis inculti atque eo ferocius agitabant, Tac. ann. 4, 46. – e) wie unser es treiben = sich benehmen, postremo ferocius agitare, quam solitus erat, trieb es frecher, als er es sonst getan hatte, Sall. Cat. 23, 3; u. so Sall. Iug. 63, 5. – u. f) als jmd. auf der Bühne auftreten, m. dopp. Nom., modo hic agitat leno (als K.), modo adulescens, modo senex, Plaut. Men. prol. 75 (Schöll liest ›habitat‹).

    lateinisch-deutsches > agito

См. также в других словарях:

  • dissensio — index conflict, disagreement, discord, dissent (difference of opinion), variance (disagreement) Burton s Legal Thesaurus …   Law dictionary

  • dissensió — dis|sen|si|ó Mot Agut Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • dissension — [ disɑ̃sjɔ̃ ] n. f. • 1160; lat. dissensio, de dissentire « être en désaccord » ♦ Division violente ou profonde de sentiments, d intérêts, de convictions. ⇒ déchirement, discorde, dissentiment, divorce, mésintelligence, opposition. Dissensions… …   Encyclopédie Universelle

  • disensiune — DISENSIÚNE, disensiuni, s.f. Neînţelegere sau ceartă cauzată de nepotrivirea de interese, de păreri etc. [pr.: si u ] – Din fr. dissension, lat. dissensio, onis. Trimis de LauraGellner, 16.06.2004. Sursa: DEX 98  Disensiune ≠ acord, înţelegere… …   Dicționar Român

  • disensión — (Del lat. dissensio, onis.) ► sustantivo femenino 1 Desacuerdo, oposición entre varias personas en los pareceres o en los propósitos: ■ no sabe cómo poner fin a las disensiones entre los grupos parlamentarios de izquierdas. SINÓNIMO desavenencia… …   Enciclopedia Universal

  • dissension — /di sen sheuhn/, n. 1. strong disagreement; a contention or quarrel; discord. 2. difference in sentiment or opinion; disagreement. [1300 50; ME dissenciun, dissensio(u)n < AF < L dissension (s. of dissensio), equiv. to dissens(us) (ptp. of… …   Universalium

  • Dissension — Dis*sen sion, n. [L. dissensio: cf. F. dissension. See {Dissent}.] Disagreement in opinion, usually of a violent character, producing warm debates or angry words; contention in words; partisan and contentious divisions; breach of friendship and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • dissension — also dissention noun Etymology: Middle English, from Anglo French discension, from Latin dissension , dissensio, from dissentire Date: 14th century disagreement; especially partisan and contentious quarreling Synonyms: see discord …   New Collegiate Dictionary

  • Richimund — or Rechimund was a Suevic leader in Galicia from 457 until about 464. He was not recorded as a king ( rex ), though Hydatius wrote that inter Frumarium et Rechimundum oritur de regni potestate dissensio ( between Frumar and Rechimund arose a… …   Wikipedia

  • Frumar — or Frumarius (died 464) was a Suevic warlord who succeeded Maldras, assassinated in February 460, as leader of the Suevic group then raiding Lusitania.Thompson, 167. Hydatius wrote: Inter Frumarium et Rechimundum oritur de regni potestate… …   Wikipedia

  • Разделение церквей — Христианская церковь, в идее своей единая и вселенская, в течение своей исторической жизни подвергалась многократным Р.; некоторые из них миновали, другие дожили до наших дней. Св. Василий Великий видит общую причину всех этих Р. в слабости у… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»