-
1 in-requiētus (irr-)
in-requiētus (irr-) adj., unquiet, restless, without repose: Enipeus, O.: Charybdis, O.—Disquieting, causing unrest: sors mea, O.: bella, O. -
2 sollicitus
sollicitus adj. with comp. [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.* * *sollicita, sollicitum ADJconcerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive -
3 irrequietus
irrequieta, irrequietum ADJunquiet; restless; disquieting -
4 consterno
1.con-sterno, strāvi, strātum, 3, v. a.I.To strew over, cover by strewing, bestrew, to thatch, floor, pave, spread, cover (class. in prose and poetry).(α).With abl.:(β).tabernacula caespitibus,
Caes. B. C. 3, 96:cubilia gallinarum paleis,
Col. 8, 5, 3:stabula culmis,
id. 7, 3, 8:aream silice,
id. 1, 6, 23:specus molli fronde,
Plin. 8, 36, 54, § 127:nidum mollibus plumis,
id. 10, 33, 49, § 92:contabulationem summam lateribus lutoque,
Caes. B. C. 2, 9:haec longuriis cratibusque,
id. B. G. 4, 17:mare classibus,
Liv. 35, 49, 5; Curt. 9, 6, 7:amnis constratus navigiis,
id. 9, 8, 5:cubile purpureā veste,
Cat. 64, 163:ossaeis aethera saxis,
Verg. Cir. 33:omnia constrata telis, armis, cadaveribus,
Sall. J. 101, 11:campos milite,
Sil. 1, 125:forum corporibus civium caede nocturnā,
Cic. Sest. 39, 85:late terram tergo,
Verg. A. 12, 543; cf.: terram gravi casu, * Lucr. 5, 1332; and:terram gravi corpore,
Cic. Arat. 433:paludem pontibus,
Hirt. B. G. 8, 14.—Without abl.:2.frumentum vias omnes constraveras,
Cic. Div. 1, 32, 69:terram frondes altae,
Verg. A. 4, 444:triclinium,
Varr. L. L. 9, § 9 Müll.; cf.:lectum,
App. M. 9, p. 218, 13:ratem pontis in modum humo injecta,
Liv. 21, 28, 7.—Hence, constrata navis, covered, having a deck, Cic. Verr. 2, 5, 40, § 104; Caes. B. C. 3, 27; Auct. B. Alex. 11; Liv. 35, 46, 3; cf.vehicula,
Curt. 9, 10, 25.—Hence,constrā-tum, i, n. subst.,a.A covering:b. II.pontium,
Liv. 30, 10, 14.—To throw down, prostrate, level (very rare).* A.Lit.:B.tempestas in Capitolio aliquot signa constravit,
Liv. 40, 45, 3; cf.:culcitae humi constratae, Jul. Epit. Nov. c. 4, § 15: montes erigat, campos tendat, maria consternat,
levels, Lact. 3, 24, 8:Ephesus et Nicomedia constratae terrae motu,
Aur. Vict. Caes. 16, 12.—Trop.: constrata ira, moderated, subdued (the figure taken from animals conquered in combat), Stat. S. 2, 5, 1.2.consterno, āvi, ātum, 1, v. a. [strengthened collat. form of 1. consterno, acc. to II.].I.To stretch upon the ground, to overcome:II.pecorum in modum consternatos (Gallos) caedunt fugantque,
Liv. 38, 17, 7.—Far more freq., esp. after the Aug. per. (not in Cic., Hor., or Quint.),To bring into confusion, to perplex; to terrify, alarm, affright, dismay, overwhelm with terror, etc.A.In gen.:2.sic sunt animo consternati ut, etc.,
Caes. B. G. 7, 30 fin.;without animo,
Hirt. B. G. 8, 19; Liv. 6, 2, 11; 8, 9, 12; 21, 11, 13; Suet. Aug. 23, 90 al.:vana Laetitia est, consternatique Timores,
Ov. M. 12, 60: in fugam, to put to flight by disquieting or alarming, Liv. 10, 43, 13; 38, 46, 5; cf.:foedā fugā,
Tac. H. 3, 79 fin.:Coriolanus prope ut amens consternatus ab sede suo,
Liv. 2, 40, 5.—Transf., of animals, to make afraid, to frighten, startle; and pass.: consternari, to be frightened, to become shy:B.consternantur equi,
Sall. H. 1, 96 Dietsch; Ov. M. 2, 314; id. F. 5, 310:equos,
Liv. 37, 41, 10:equo ex odore cadaveris consternato,
Suet. Ner. 48:taurus securis ictu consternatus,
id. Galb. 18.—In partic., to excite to sedition or revolt:eam multitudinem conjuratorum ad arma consternatam esse,
Liv. 7, 42, 3 Weissenb. ad loc.:ad arma,
id. 21, 24, 2; 34, 3, 6 al. -
5 inrequietus
irrĕquĭētus ( inr-), a, um, adj. [2. inrequietus], unquiet, restless ( poet. and in post-Aug. prose):II.Enipeus,
Ov. M. 1, 579:illa,
id. ib. 5, 443:Charybdis,
id. ib. 13, 730:agitatio,
Sen. Brev. Vit. 10, 6:circuitus mundi,
Plin. 2, 5, 4, § 11; cf.:ambitus (mundi),
id. 2, 3, 3, § 6.— -
6 irrequietus
irrĕquĭētus ( inr-), a, um, adj. [2. inrequietus], unquiet, restless ( poet. and in post-Aug. prose):II.Enipeus,
Ov. M. 1, 579:illa,
id. ib. 5, 443:Charybdis,
id. ib. 13, 730:agitatio,
Sen. Brev. Vit. 10, 6:circuitus mundi,
Plin. 2, 5, 4, § 11; cf.:ambitus (mundi),
id. 2, 3, 3, § 6.—
См. также в других словарях:
disquieting — index ominous, sinister, unsatisfactory Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
disquieting — [adj] upsetting annoying, bothersome, disconcerting, distressing, disturbing, irritating, perplexing, perturbing, troublesome, troubling, unnerving, unsettling, vexing, worrying; concept 529 Ant. calming, pleasing, settling, soothing … New thesaurus
Disquieting — Disquiet Dis*qui et, v. t. [imp. & p. p. {Disquieted}; p. pr. & vb. n. {Disquieting}.] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [1913 Webster] Why art thou cast down, O my soul, and why … The Collaborative International Dictionary of English
disquieting — disquietingly, adv. /dis kwuy i ting/, adj. causing anxiety or uneasiness; disturbing: disquieting news. [1570 80; DISQUIET + ING2] * * * … Universalium
disquieting — dis|qui|et|ing [dısˈkwaıətıŋ] adj formal causing anxiety ▪ He found Jean s manner disquieting … Dictionary of contemporary English
disquieting — disquiet ► NOUN ▪ a feeling of anxiety. ► VERB ▪ make anxious. DERIVATIVES disquieting adjective disquietude noun … English terms dictionary
disquieting — adjective causing mental discomfort the disquieting sounds of nearby gunfire • Similar to: ↑uncomfortable … Useful english dictionary
disquieting — adjective see disquiet I … New Collegiate Dictionary
disquieting — adjective causing mental trouble or anguish; upsetting … Wiktionary
disquieting — Synonyms and related words: agitating, alarming, annoying, awing, bothersome, breathtaking, chafing, charged, chilling, cliff hanging, daunting, deterrent, deterring, disconcerting, discouraging, disheartening, dismaying, distracting, distressful … Moby Thesaurus
disquieting — I (Roget s IV) modif. Syn. disturbing, troubling, disconcerting; see disturbing . II (Roget s Thesaurus II) adjective Troubling to the mind or emotions: disruptive, distressful, distressing, disturbing, intrusive, perturbing, troublesome,… … English dictionary for students