-
1 conturbātus
conturbātus adj. with comp. [P. of conturbo], distracted, disordered, confused, disquieted: oculus: homo: discedit, in confusion: in scribendo conturbatior.* * *conturbata -um, conturbatior -or -us, conturbatissimus -a -um ADJdisturbed, perplexed, disquieted, confused; disordered, diseased (L+S) -
2 labefaciō
labefaciō fēcī, factus, ere; pass. labefīō, factus, fierī [labo+facio], to cause to totter, shake, loosen, make ready to fall: dentīs mihi, T.: partem muri, Cs.: Charta a vinclis non labefacta suis, opened, O.: labefacta iugera, i. e. deeply ploughed, V.: calor labefacta per ossa cucurrit, relaxed, V.—Fig., to cause to waver, shake: alquem: animus vario labefactus volnere, O.: primores, to shake in allegiance, Ta.: magno animum labefactus amore, disquieted, V.— To shake, weaken, overthrow, ruin, destroy: (res p.) labefacta: quo iura plebis labefacta essent, L.* * *labefacere, labefeci, labefactus Vmake unsteady/totter, loosen, shake; subvert power/authority; weaken resolve -
3 sollicitus
sollicitus adj. with comp. [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.* * *sollicita, sollicitum ADJconcerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive -
4 conturbo
con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).I.In gen.A.Lit.:B.posituras principiorum corporis atque animi,
Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.:ordines Romanorum (militum),
Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4:equites tormentis,
Curt. 7, 2, 4:rempublicam,
Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf.rem,
id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31:vocem,
Lucr. 4, 559:prima vulnera novis plagis,
id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.—In mal. part.:pedes, i. e. implicare,
Plaut. Cas. 2, 8, 24.—Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling:II.valetudo tua me valde conturbat,
Cic. Att. 7, 2, 2:quid est? num conturbo te?
id. Phil. 2, 13, 32:incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie,
id. Off. 3, 10, 40; cf.:vemens violentia vini Conturbare animum consuevit,
Lucr. 3, 483.— Absol.:haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc.,
Cic. Off. 3, 20, 81.—In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one's pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.A.Lit.:B.rationem sibi commissam,
Dig. 11, 3, 1 fin.:nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret,
bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5:fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet?
id. Planc. 28, 68:homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis,
id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.—Trop.:neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes,
you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.—Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare):oculus,
diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15:homo tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:eram in scribendo conturbatior,
id. Att. 1, 12, 4:animus,
id. Tusc. 3, 7, 15. -
5 exercito
exercĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [exerceo, II.], to exercise diligently or frequently, practise (in the verb. finit. rare, but very freq. and class. as P. a.):II.Achilles ibi se ac suos cursu exercitavisse memoratur,
Mel. 2, 1, 5:corpus atque ingenium patriae,
Sall. Or. de Rep. Ordin. 18:quamlibet per alia in scholis exercitati sumus,
Quint. 2, 10, 9.—Pregn., to vex, agitate, disturb. disquiet.—Pass. in mid. force:A.exercitabar,
Vulg. Psa. 76, 6; cf. v. 3.—Hence, exer-cĭtātus, a, um, P. a.Well exercised, practised, versed, trained:B.in aliqua re versatus exercitatusque,
Cic. Ac. 2, 34, 110; cf.:homo et in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,
id. Quint. 1, 3:homo in arithmeticis satis exercitatus,
id. Att. 14, 12 fin.:homines in armis,
Caes. B. C. 1, 57:in re militari,
Cic. Font. 14, 31:in illo genere,
id. Rep. 1, 6:in propagandis, in regendis finibus,
id. Mur. 9, 22:in uxoribus necandis,
id. Clu. 19, 52:curis agitatus et exercitatus animus,
id. Rep. 6, 26:milites superioribus proeliis exercitati,
Caes. B. G. 2, 20, 3:glaebis subigendis exercitati,
Cic. Agr. 2, 31, 84:animi studio exercitata velocitas,
Quint. 5, 10, 123.— Comp.:paratiores erunt et tamquam exercitatiores ad bene de multis promerendum,
Cic. Off. 2, 15, 53:(an sum) rudis in re publica? quis exercitatior?
id. Phil. 6, 6, 17.— Sup.:in maritimis rebus exercitatissimi paratissimique,
Cic. de Imp. Pomp. 18, 55:in armis,
Caes. B. G. 1, 36 fin.:ad aliquam rem,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:Etrusci ostentorum exercitatissimi interpretes,
id. Div. 1, 42, 93:scripturarum,
Tert. adv. Haer. 17.—(Acc. to exerceo, II. C.) Greatly vexed, tossed, agitated (very rare):Syrtes exercitatae Noto,
Hor. Epod. 9, 31:senex exercitati vultus,
disquieted, troubled, Petr. 83; cf. Vulg. Psa. 76, 3.— Comp.:non sane alias exercitatior magisque in ambiguo Britannia fuit,
Tac. Agr. 5.— Adv.: exercĭtāte (acc. to A.), with practice, in a practised manner:exercitatius,
Sen. Ep. 90 med.:exercitatissime,
Arn. 3, 113. -
6 labefacio
lăbĕfăcĭo, fēci, factum (labefactarier, Ter. Eun. 3, 3, 5), 3, v. a.; pass.: lăbĕfīo, factus, fieri [labo-facio], to cause to totter, to shake, loosen, to make ready to fall (Cic. uses only labefactus).I.Lit.:II.dentes alicui,
Ter. Ad. 2, 2, 36:partem muri,
Caes. B. C. 2, 22:labefactae aedes,
Tac. A. 1, 75:labefacta ictibus arbor Corruit,
Ov. M. 8, 776; id. ib. 3, 69:charta (i. e. epistola) a vinclis non labefacta suis,
loosened, opened, id. P. 3, 7, 6:munimenta incussu arietis labefieri,
Sen. Const. Sap. 6.— Poet.:ignes labefacti aëre multo,
weakened, Lucr. 5, 653:membra voluptatis dum vi labefacta liquescunt,
id. 4, 1108:calor labefacta per ossa cucurrit,
Verg. A. 8, 390.—Trop.A.To cause to waver, to shake a person in his mind, principles, or fidelity: aliquem, Laber. ap. Macr. S. 2, 7:B.quem nulla umquam vis, nullae minae, nulla invidia labefecit,
Cic. Sest. 47, 101. primores classiariorum, to shake their fidelity, excite them to mutiny, Tac. A. 15, 51:sic animus vario labefactus vulnere nutat,
Ov. M. 10, 375; cf.in Greek construction: magno animum labefactus amore,
shaken, disquieted, Verg. A. 4, 395. —To shake, weaken; to overthrow, ruin, destroy:haec (res publica) jam labefacta,
Cic. Har. Resp. 27, 60:quo, per contumeliam consulum, jura plebis labefacta essent,
Liv. 3, 64:nihil hunc amicitia Sejani, sed labefacit haud minus ad exitia Macronis odium,
Tac. A. 6, 29 (35):si priorem aetate et jam labefactum demovisset,
id. ib. 4, 60:ne quis contagione ceteros labefaciat,
Col. 6, 5, 1; cf. Tac. H. 2, 93: fidem, to shake or weaken one's credit, Suet. Vesp. 4. -
7 praetrepidus
prae-trĕpĭdus, a, um, adj., trembling very much (post-Aug.).I. II.Transf., trembling greatly, very anxious, disquieted:praetrepidus vixit,
Suet. Tib. 63:Romam praetrepidus rediit,
id. Ner. 41.
См. также в других словарях:
Disquieted — Disquiet Dis*qui et, v. t. [imp. & p. p. {Disquieted}; p. pr. & vb. n. {Disquieting}.] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [1913 Webster] Why art thou cast down, O my soul, and why … The Collaborative International Dictionary of English
disquieted — adjective afflicted with or marked by anxious uneasiness or trouble or grief too upset to say anything spent many disquieted moments distressed about her son s leaving home lapsed into disturbed sleep worried parents a worried frown one last… … Useful english dictionary
disquieted — Synonyms and related words: abashed, afflicted, affrighted, agitated, alarmed, all overish, anxious, anxioused up, apprehensive, beset, bothered, cast down, chagrined, chapfallen, concerned, confused, consternated, daunted, discomfited,… … Moby Thesaurus
disquieted — dis·qui·et || dɪs kwaɪət n. anxiety, worry, uneasiness, agitation v. cause worry, make uneasy, disturb … English contemporary dictionary
disquieted — adjective make anxious. → disquiet … English new terms dictionary
Disquiet — Dis*qui et, v. t. [imp. & p. p. {Disquieted}; p. pr. & vb. n. {Disquieting}.] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [1913 Webster] Why art thou cast down, O my soul, and why art thou … The Collaborative International Dictionary of English
Disquieting — Disquiet Dis*qui et, v. t. [imp. & p. p. {Disquieted}; p. pr. & vb. n. {Disquieting}.] To render unquiet; to deprive of peace, rest, or tranquility; to make uneasy or restless; to disturb. [1913 Webster] Why art thou cast down, O my soul, and why … The Collaborative International Dictionary of English
care — I. noun Etymology: Middle English, from Old English caru; akin to Old High German kara lament, Old Irish gairm call, cry, Latin garrire to chatter Date: before 12th century 1. suffering of mind ; grief 2. a. a disquieted state of mixed… … New Collegiate Dictionary
disquiet — disquietedly, adv. disquietedness, n. disquietly, adv. /dis kwuy it/, n. 1. lack of calm, peace, or ease; anxiety; uneasiness. v.t. 2. to deprive of calmness, equanimity, or peace; disturb; make uneasy: The news disquieted him. adj. 3. Archaic.… … Universalium
Germany — /jerr meuh nee/, n. a republic in central Europe: after World War II divided into four zones, British, French, U.S., and Soviet, and in 1949 into East Germany and West Germany; East and West Germany were reunited in 1990. 84,068,216; 137,852 sq.… … Universalium
Psalms 42 — 1 As the hart panteth after the water brooks, so panteth my soul after thee, O God. 2 My soul thirsteth for God, for the living God: when shall I come and appear before God? 3 My tears have been my meat day and night, while they continually say… … The King James version of the Bible