-
1 difficilis
difficilis, e [st2]1 [-] difficile, pénible, malaisé. [st2]2 [-] difficile, exigeant, chagrin, morose, bourru, revêche, dur, intraitable. - tempus anni difficillimum, Caes. B. C. 1, 48, 5: la plus rude saison de l'année. - difficilis urina, Plin. 23, 9, 83, § 165: dysurie. - difficilis ad percipiendum, Quint. 8 prooem. § 4: difficile à saisir. - difficile ad fidem est affirmare, Liv. 3.5.12: il est difficile d'affirmer positivement. - difficile dictu, Cic.: difficile à dire. - difficilis precibus, Ov. P. 2, 2, 20: peu accessible aux prières. - in liberos difficilis, Att. ap. Cic. N. D. 3, 29, 72: dur pour ses enfants.* * *difficilis, e [st2]1 [-] difficile, pénible, malaisé. [st2]2 [-] difficile, exigeant, chagrin, morose, bourru, revêche, dur, intraitable. - tempus anni difficillimum, Caes. B. C. 1, 48, 5: la plus rude saison de l'année. - difficilis urina, Plin. 23, 9, 83, § 165: dysurie. - difficilis ad percipiendum, Quint. 8 prooem. § 4: difficile à saisir. - difficile ad fidem est affirmare, Liv. 3.5.12: il est difficile d'affirmer positivement. - difficile dictu, Cic.: difficile à dire. - difficilis precibus, Ov. P. 2, 2, 20: peu accessible aux prières. - in liberos difficilis, Att. ap. Cic. N. D. 3, 29, 72: dur pour ses enfants.* * *Difficilis, et hoc difficile, pen. corr. Difficile, Malaisé.\Difficilis homo. Terent. Fascheux, Malaisé à contenter.\Difficiles primum terrae, collesque maligni. Virg. Dures et malaisees à labourer.\Difficile ad fidem. Liu. Malaisé à croire. -
2 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort. pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.
-
3 difficilis
difficilis, e, Adi. m. Compar. u. Superl. (dis u. facilis), schwer, mit Schwierigkeiten verbunden, schwierig, beschwerlich (Ggstz. facilis), I) eig.: res, Ter.: haud diff. ex propinquo in tanta corpora ictus, Liv.: quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat, Caes.: diff. urina, Harnbeschwerde, Plin.: venter, Hartleibigkeit, Plin. – v. Örtl., schwer zu passieren, schwierig, beschwerlich, gefährlich, via, Plaut.: iter, Sall.: aditus, ascensus, Caes.: palus, Caes.: locus, Sall.: transitus, Caes. – v. wissenschaftl. Untersuchungen usw., schwierig, verwickelt, res obscurae et difficiles, Cic.: contortae res et saepe difficiles, Cic.: difficiles explicatus habere, Cic.: o quam difficilis est ignorantibus veritas, et facilis scientibus, Lact. 2, 5, 16. – v. Lagen in der Zeit = mißlich, gefährlich, tempus anni difficillimum, Cic.: difficili rei publicae tempore, Cic.: difficillimis temporibus, Cic. – m. 2. Supin., difficile dictu, Cic., intellectu, Nep.: perceptu difficilia, Gell.: difficillima tractatu, Cornif. rhet. – m. ad u. Akk., difficile ad fidem, Liv.: difficilius ad eloquendum, Cic. – difficile est m. Infin., quoi verba dare difficile est, Ter.: est difficile confundere, Cic.: non fuisse difficile cavere, Caes.: in omni re difficillimum est formam exponere optimi, Cic.: loqui facile est, praestare difficile, Lact. 4, 23, 8. – difficile est m. folg. ut u. Konj., difficile est, ut————mihi de absente credas, Plin. ep. 4, 15, 7 (u. so ibid. 7, 17, 6): difficile est, ut praeter vespertinam γνώμην quicquam agi possit, Fronto ep. ad Caes. 5, 59 (74). p. 93, 2 N. – subst., difficilius, difficiliora, das Schwierigere (Ggstz. facilius, faciliora), Quint. 5, 10, 90 sqq.: dah. in difficili est, es ist schwer, Liv. 3, 65, 11: u. non ex difficili causa petenda subest, nicht schwer zu suchende, Ov. fast. 5, 350. – II) übtr., von Charakter u. Benehmen schwierig, schwer zu behandeln od. zu befriedigen, von dem, mit dem schwer auszukommen ist, krittelig, unleidlich, leicht empfindlich, grämlich, griesgrämig, ärgerlich, v. Frauen sröde (griech. χαλεπός, δυςξύμβολος); hingegen morosus von dem, der seinen eigenen Kopf aufsetzt, eigenwillig, eigensinnig, nörgelig, launisch, dah. verb. difficilis et morosus, Cic. u.a. (s. Fritzsche Hor. sat. 2, 5, 90): puella nimis facilis difficilisque nimis, Mart.: diff. senex, Ter.: equus, Sil.: diff in alqm, zB. parens in liberos diff., Cic.: diff. alci, Liv., Hor. u. Ov., od. precibus alcis, Ov.: (homo) difficillimā naturā (Naturell), Nep.: diff. bilis, Hor. – m. 2. Supin., manus (Schar) moderatu difficilis, Liv. 4, 27, 9: difficilis aditu, Sidon. epist. 8, 11, 4. – Dav. Adv., a) Posit.: α) seltene u. viell. erst nachaug. Form difficile, Vell., Cels. u.a. – β) seltene Form difficiliter, Cic. Acad. 2, 50. Vitr. 1, 5, 2. Cels. 5, 18, 17. Col. 5, 3, 1 u. ö. Gaius 3, 219. Lact. de mort.————pers. 9, 7. – γ) gew. Form difficulter, Varro, Caes. u.a. Vgl. übh. Neue-Wagener Formenl.3 2, 586 f. u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 215. – b) Compar., difficilius, Caes. u.a. – u. Superl. difficillimē, Cic. u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > difficilis
-
4 difficilis
difficilis difficilis, e трудный -
5 difficilis
difficilis e, adj. with comp. and sup. [dis- + facilis], hard, difficult, troublesome, impracticable, laborious, perilous: res, T.: facilia ex difficillimis redigere, Cs.: opus: locus: in locos difficilīs abire, S.: valles, Cs.: oppidum difficili ascensu: transitus, Cs.: aditūs, H.: tempus anni difficillimum, Cs.: difficili rei p. tempore, peril: casus difficilior, S.: difficilioribus usi tempestatibus, Cs: adversas (res) ferre difficile esset: non fuisse difficile cavere, Cs.—Prov.: difficile est, crimen non prodere voltu, O.—With supin. abl.: difficile factu est non probare: quo de genere difficile dictu est.— As subst n.: pati vel difficillima, the greatest hardships: in difficili esse, embarrassed, L.: ex difficili petenda, O.— Hard to manage, obstinate, captious, morose, surly: parens in liberos: Difficilem offendet garrulus, H.: senes: avunculus difficillimā naturā, N.: difficili bile tumet iecur, H.: Penelope procis, H.: precibus, O.: terrae, intractable, V.* * *difficile, difficilior -or -us, difficillimus -a -um ADJdifficult; hard; hard to manage, obstinate. intractable; morose -
6 difficilis
difficilis, e, difficult, Mk. 10:34; 2 P. 3:16.* -
7 difficilis
dif-fĭcĭlis, e (old form difficul, like facul, famul, simul, etc., Varr. ap. Non. 111, 25), adj. [facilis; hence, far from easy to do, to accomplish, to bear, etc.; v. facilis], hard, difficult, troublesome (very freq. and class.).I.In gen.:II.nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quom invitus facias,
Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf. Plaut. Trin. 3, 2, 20; and:sacrorum diligentiam difficilem, apparatum perfacilem esse voluit,
Cic. Rep. 2, 14 Mos.:quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,
Caes. B. G. 2, 27, fin.:quam graves, quam difficiles plerisque videntur calamitatum societates!
Cic. Lael. 17 fin.:res arduae ac difficiles,
id. Inv. 2, 54, 163; cf. id. Or. 10; id. Tusc. 3, 34 fin.; Plin. 17, 4, 3, § 28:contortae res et difficiles,
Cic. de Or. 1, 58 fin.:quam scopuloso difficilique in loco verser,
id. Div. in Caecil. 11, 35; cf.:in locos difficiles abire,
Sall. J. 87 fin. Kritz.:iter angustum et difficile,
Caes. B. G. 1, 6; id. B. C. 1, 65, 3:valles,
id. ib. 1, 68, 2:difficili et arduo ascensu,
id. ib. 3, 34; Cic. Verr. 2, 4, 23:difficilis atque impedita palus,
Caes. B. G. 7, 19:transitus,
id. ib. 6, 7, 5:aditus,
id. ib. 7, 36; Hor. S. 1, 9, 56:tempus anni difficillimum,
Caes. B. C. 1, 48, 5:difficili rei publicae tempore,
Cic. de Imp. Pomp. 21:difficillimo reip. tempore,
id. Phil. 5, 13, 36; cf. id. Caecin. 4, 11:difficilioribus usi tempestatibus,
Caes. B. C. 3, 15, 4:partus,
Plin. 24, 5, 13, § 22:urina,
id. 23, 9, 83, § 165:venter,
id. 22, 13, 15, §33 et saep.: (Macer et Lucretius) alter humilis, alter difficilis,
Quint. 10, 1, 87 Frotsch.:nimium difficile est reperiri amicum,
Plaut. Trin. 3, 1, 20;so with a subjectclause,
Ter. And. 1, 3, 6; Lucr. 1, 138; Cic. Lael. 6, 22; 8, 26; 10, 33 et saep.; Caes. B. G. 1, 14, 2; 7, 58, 2; id. B. C. 1, 50 fin. et saep.; cf.:difficile ad fidem est in tam antiqua re, quot pugnaverint ceciderintve exacto affirmare numero,
Liv. 3, 5, 12:difficile est longum subito deponere amorem,
Cat. 77, 13.—Prov.:difficile est, crimen non prodere vultu,
Ov. M. 2, 447:difficile est, tristi fingere mente jocum,
Tib. 3, 7, 2:(rebus) difficilibus ad eloquendum,
Cic. Off. 1, 35, 126:ad percipiendum,
Quint. 8 prooem. § 4.—With supin.:difficile factu est,
Cic. Rep. 1, 43; so,factu,
id. Off. 1, 21, 71; id. N. D. 3, 1; id. Univ. 11:dictu,
id. Lael. 3, 12; 7, 23; id. Fam. 1, 7, 2:aditu (locus),
Sall. J. 91 fin. Kritz.—With dat.:fructus difficilis concoctioni,
Plin. 23, 8, 79, § 151.—With gerund.:in difficili esse,
Liv. 3, 65, 11; cf.:in facili esse,
id. 3, 8, 9; so,in difficili rem esse,
Cels. 5, 26 fin.:ille casus in difficili est, si, etc.,
Dig. 28, 2, 29, § 15.In partic., of character, hard to manage or to please, obstinate, captious, morose, surly:(α).difficiles ac morosi,
Cic. Or. 29 fin.; cf. id. Fin. 1, 18, 61; Att. ap. Non. 407, 25; Hor. S. 2, 5, 90; id. A. P. 173:senex,
Ter. Heaut. 3, 2, 24; cf.:moderati nec difficiles nec inhumani senes,
Cic. de Sen. 3, 7:sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes,
id. ib. 18, 65:avunculus difficillimā naturā,
Nep. Att. 5; cf.:difficili bile tumet jecur,
Hor. C. 1, 13, 4: parens in liberos difficilis, Att. ap. Cic. N. D. 3, 29, 72:Penelopen difficilem procis,
Hor. C. 3, 10, 11:vocanti,
id. ib. 3, 7, 32:Gradivo,
Ov. A. A. 2, 566:precibus,
id. P. 2, 2, 20.— Trop.:terrae,
intractable, Verg. G. 2, 179. —Prov.:difficilem oportet aurem habere ad crimina,
deaf, inaccessible, Pub. Syr. 133 (Rib.).— Adv., in three forms (but the use of the adv. is mostly avoided by the best authors, difficile est taking its place, v. supra).diffĭcĭlē, with difficulty (perh. not ante-Aug.), Vell. 2, 63, 3; Plin. 11, 18, 19, § 62; 27, 12, 94, § 120; Suet. Gramm. 11; Just. 27, 3, 2; Pall. Jan. 7; Tert. Apol. 48.—(β).diffĭculter, with difficulty (the usual form), Caes. B. C. 1, 62; Sall. C. 14, 5; Liv. 1, 52, 4; 42, 54, 3; Tac. A. 12, 35; Suet. Claud. 41; Quint. 1, 3, 3 al.—(γ).diffĭcĭl-ĭter, with difficulty (rare), Cic. Ac. 2, 16, 49 and 50; Col. 5, 3, 1; 5, 7, 1; Lact. Mort. Pers. 9, 7.—b.Comp.:c.difficilius,
Caes. B. G. 7, 58; Quint. 1, 12, 8; 11, 2, 28; Plin. 22, 21, 28, § 56; Suet. Caes. 29; id. Ner. 43 al.—Sup.:difficillime,
Cic. Lael. 17, 64; Plin. 16, 33, 60, § 139; 19, 7, 35, § 117 al. -
8 difficilis
dif-ficilis, e [ facilis ]1)а) трудный, нелёгкий (res d. factu C)difficilem habere aurem ad aliquid PS — неохотно слушать о чём-л., т. е. критически относиться к рассказам об этомd. concoctioni PM — неудобоваримыйd. precibus O — не уступающий просьбам, непреклонныйб) тяжёлый, опасный (tempus rei publicae C; iter Sl, ascensus Cs)2) обладающий тяжёлым характером, капризный (senex d. ac morosus C); суровый, строгий (parens d. in liberos Acc ap. C) -
9 difficilis
Латинский язык: трудный -
10 difficilis
,eтрудный -
11 difficilis
-is/e adj Bpdifficile -
12 difficilis
(adi.) difficile, difficiliter, difjiculter (adv.) трудный, difficiliorem facere navigationem, stationem (1. 1 § 15 D. 43, 12);esse in difficili (1. 29 § 15 D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 28, 5);
difficile esse, ut etc. (1. 9 pr. D. 2, 14. 1. 38 § 4 D. 21, 1);
difficilius dari actionem (1. 1 pr. D. 20, 1); (1. 24 D. 29, 1); (Gai. III. 219).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > difficilis
-
13 difficilis
e трудныйЛатинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > difficilis
-
14 difficilis
difficult, hard, troublesome. -
15 difficilis
,eтрудный -
16 difficilis
, difficile (m = f,n)трудный, тяжёлый -
17 Empidonax difficilis
-
18 per-difficilis
per-difficilis e, adj., very difficult: defensionis ratio: amnis transitu, L. -
19 sub-difficilis
sub-difficilis e, adj., slightly puzzling, rather hard: quaestio. -
20 Empidonax difficilis
—1. LAT Empidonax difficilis ( Baird)2. RUS западный эмпидонакс m3. ENG western flycatcher4. DEU Ufertyrann m5. FRA moucherolle f du Pacifique [obscure]VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Empidonax difficilis
См. также в других словарях:
difficilis — index difficult, fractious, froward, intractable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
difficilis — dif|fi̱cilis, ...le [aus gleichbed. lat. difficilis]: schwierig; erschwert; z. B. in der Fügung ↑Dentitio difficilis … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
difficilis ornatus — (loc.s.m.) Nel Medioevo si viene a contrapporre al facilis ornatus. Rappresenta quel parlare ornato che si avvale dell uso di tropi (tropo metafora, metonimia, sineddoche) e che scaturisce dalla capacità e dal talento dell oratore di stabilire … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
Sphaerodactylus difficilis — Sphaerodactylus difficilis … Wikipédia en Français
Sphaerodactylus difficilis — Sphaerodactylus difficilis … Wikipédia en Français
Geospiza difficilis — Geospiza difficilis Estado de conservación … Wikipedia Español
Geospiza difficilis — Géospize à bec pointu Geospiza difficilis … Wikipédia en Français
Phylloscartes difficilis — Tyranneau d Ihering Tyranneau d Ihering … Wikipédia en Français
Dentitio difficilis — Klassifikation nach ICD 10 K00.6 Störungen des Zahndurchbruchs K00.7 Dentitionskrankheit … Deutsch Wikipedia
Empidonax difficilis — Atrapamoscas occidental … Wikipedia Español
Mangelia difficilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga … Wikipedia