-
1 dielectric
1) диэлектрик || диэлектрический2) изолятор; изоляционный материал•-
active dielectric
-
air dielectric
-
ceramic dielectric
-
dipole dielectric
-
film dielectric
-
gaseous dielectric
-
gate dielectric
-
glass-bonded dielectric
-
green dielectric
-
ideal dielectric
-
imperfect dielectric
-
isotropic dielectric
-
layered dielectric
-
liquid dielectric
-
loss-free dielectric
-
lossy dielectric
-
low-frequency dielectric
-
microwave dielectric
-
nonlinear dielectric
-
paper-film dielectric
-
perfect dielectric
-
sheet dielectric
-
silicone dielectric
-
solid dielectric
-
structural dielectric
- synthetic film dielectric -
unsintered dielectric -
2 dielectric
1) диэлектрик
2) диэлектрический
3) диэлектрический материал
4) непроводник
– dielectric antenna
– dielectric constant
– dielectric film
– dielectric heating
– dielectric isolation
– dielectric loss
– dielectric non-linearity
– dielectric resonator
– dielectric storage
– dielectric waveguide
– gaseous dielectric
– laminated dielectric
– loss-free dielectric
– lossy dielectric
– low-loss dielectric
– non-absorptive dielectric
– perfect dielectric
– sheet dielectric
– silicone dielectric
– thin-film dielectric
dielectric dissipation factor — тангенс угла диэлектрических потерь
dielectric loss factor — <electr.> коэффициент диэлектрических энергопотерь
dielectric loss index — <electr.> коэффициент диэлектрических энергопотерь
-
3 dielectric
1) диэлектрик || диэлектрический•- dispersive artificial dielectric
- ideal dielectric
- imperfect dielectric
- isotropic dielectric
- magnetic dielectric
- metal-disk dielectric
- metal-flake artificial dielectric
- metallic-delay dielectric
- obstacle-type dielectric
- perfect dielectric
- polar dielectric
- quasi dielectric
- slotted dielectric -
4 dielectric
1) диэлектрик || диэлектрический•- dispersive artificial dielectric
- ideal dielectric
- imperfect dielectric
- isotropic dielectric
- magnetic dielectric
- metal-disk dielectric
- metal-flake artificial dielectric
- metallic-delay dielectric
- obstacle-type dielectric
- perfect dielectric
- polar dielectric
- quasi dielectric
- slotted dielectricThe New English-Russian Dictionary of Radio-electronics > dielectric
-
5 dielectric
1. n эл. диэлектрик, непроводник; изолятор2. a эл. диэлектрический; изоляционныйdielectric constant — диэлектрическая постоянная, диэлектрическая проницаемость вакуума
-
6 dielectric
-
7 dielectric
1. диэлектрик2. диэлектрическийThe English-Russian dictionary general scientific > dielectric
-
8 dielectric
изолятор, диэлектрик- ceramic dielectric
- charged dielectric
- ideal dielectric
- magnetic dielectric
- polar dielectric
- sampling liquid dielectric
- semi-air-spaced dielectricEnglish-Russian dictionary of telecommunications and their abbreviations > dielectric
-
9 dielectric
dielectric coated paper — бумага, покрытая слоем диэлектрика
-
10 dielectric
диэлектрик; изолятор -
11 dielectric
1) диэлектрик || диэлектрический2) диэлектрический материал, изоляционный материал, непроводник• -
12 dielectric
-
13 dielectric
1. диэлектрик2. диэлектрическийEnglish-Russian dictionary of Information technology > dielectric
-
14 dielectric
диэлектрик
Вещество, основным электрическим свойством которого является способность поляризоваться в электрическом поле.
[ ГОСТ Р 52002-2003]
диэлектрик
Материал, не проводящий электрический ток.
[ http://www.morepc.ru/dict/]Тематики
- электротехника, основные понятия
EN
диэлектрический
диэлектрик
—
[ http://slovarionline.ru/anglo_russkiy_slovar_neftegazovoy_promyishlennosti/]Тематики
Синонимы
EN
3.2 диэлектрическое подающее устройство ([dielectric] applicator): Устройство, состоящее из нагревательного конденсатора или рабочих электродов с системами крепления и перемещения, цепей согласования полных сопротивлений (если они не расположены на генераторе) и, при необходимости, защитных и экранирующих устройств, оборудования для осуществления транспортирования, подачи и вентиляции.
Источник: ГОСТ Р 54371-2011: Безопасность электротермического оборудования. Часть 9. Частные требования для высокочастотных установок диэлектрического нагрева оригинал документа
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > dielectric
-
15 dielectric
1. [͵daııʹlektrık] n эл.диэлектрик, непроводник; изолятор2. [͵daııʹlektrık] a эл.polar [nonpolar] dielectric - полярный [неполярный] диэлектрик
диэлектрический; изоляционныйdielectric constant - диэлектрическая постоянная, диэлектрическая проницаемость вакуума
-
16 dielectric
[ˌdaɪɪˈlektrɪk]dielectric эл. диэлектрик, непроводник dielectric диэлектрический -
17 dielectric
ˌdaɪɪˈlektrɪk
1. сущ. диэлектрик, непроводник Syn: non-conductor
2. прил. диэлектрический (электротехника) диэлектрик, непроводник;
изолятор - polar * полярный диэлектрик( электротехника) диэлектрический;
изоляционный - * constant диэлектрическая постоянная, диэлектрическая проницаемость вакуума dielectric эл. диэлектрик, непроводник ~ диэлектрическийБольшой англо-русский и русско-английский словарь > dielectric
-
18 dielectric
English-russian plastics terminology dictionary > dielectric
-
19 dielectric
Non- conductive, non-conducting, dielectricНепроводящий adjDictionary of packaging machinery and equipment > dielectric
-
20 dielectric
диэлектрик; II диэлектрический
См. также в других словарях:
dielectric — DIELÉCTRIC, Ă, dielectrici, ce, adj., s.n. 1. adj. Care izolează din punct de vedere electric; izolator. ♢ Constantă dielectrică = raportul dintre capacitatea unui condensator electric care conţine între armături o substanţă izolatoare şi… … Dicționar Român
dielectric — [dī΄i lek′trik] n. [ DI(A) + ELECTRIC: so called because it permits the passage of the lines of force of an electrostatic field but does not conduct the current] a material, as rubber, glass, etc., or a medium, as a vacuum, gas, etc., that does… … English World dictionary
Dielectric — Di e*lec tric, n. [Pref. dia + electric.] (Elec.) Any substance or medium that transmits the electric force by a process different from conduction, as in the phenomena of induction; a nonconductor, separating a body electrified by induction, from … The Collaborative International Dictionary of English
dielectric — Physics ► ADJECTIVE ▪ non conducting of electricity; insulating. ► NOUN ▪ an insulator … English terms dictionary
Dielectric — A dielectric is an electrical insulator that can be polarized by an applied electric field. When a dielectric is placed in an electric field, electric charges do not flow through the material, as in a conductor, but only slightly shift from their … Wikipedia
dielectric — dielectrically, adv. /duy i lek trik/, Elect. n. 1. a nonconducting substance; insulator. 2. a substance in which an electric field can be maintained with a minimum loss of power. adj. 3. of or pertaining to a dielectric substance. [1830 40; DI 3 … Universalium
dielectric — noun Etymology: dia + electric Date: 1837 a nonconductor of direct electric current • dielectric adjective … New Collegiate Dictionary
dielectric — di·elec·tric .dī i lek trik n a nonconductor of direct electric current dielectric adj * * * di·elec·tric (di″ə lekґtrik) 1. transmitting electric effects by induction, but not by conduction. 2. an insulating substance that transmits… … Medical dictionary
dielectric — di·e·lec·tric || ‚daɪɪ lektrɪk n. insulator, material that does not conduct electricity adj. of or pertaining to a dielectric substance, of or pertaining to a material that does not conduct electricity … English contemporary dictionary
dielectric — di•e•lec•tric [[t]ˌdaɪ ɪˈlɛk trɪk[/t]] n. 1) elm a nonconductor of electricity; insulator 2) elm a substance in which an electric field can be maintained with a minimum loss of power 3) elm of or pertaining to a dielectric substance • Etymology:… … From formal English to slang
dielectric — /daɪəˈlɛktrɪk/ (say duyuh lektrik) Electricity –adjective 1. non conducting. 2. conveying electric effects otherwise than by conduction, as a medium through which electricity acts in the process of induction. –noun 3. a dielectric substance;… …