-
1 diamagnetism
диамагнетизм
Свойство вещества намагничиваться при наложении внешнего магнитного поля; вектор созданного магнитного поля вещества направлен противоположно вектору внешнего магнитного поля. Диамагнитная восприимчивость электронного газа в металле имеет квантово-механическую природу.
[ http://metaltrade.ru/abc/a.htm]Тематики
EN
Англо-русский словарь нормативно-технической терминологии > diamagnetism
-
2 diamagnetism
Большой англо-русский и русско-английский словарь > diamagnetism
-
3 diamagnetism
-
4 diamagnetism
-
5 diamagnetism
1) диамагнетизм
2) диамагнитность -
6 diamagnetism
Англо-русский словарь нефтегазовой промышленности > diamagnetism
-
7 diamagnetism
Физика: диамагнетизм -
8 diamagnetism
-
9 diamagnetism
-
10 diamagnetism
диамагнетизм, диамагнитные явления -
11 diamagnetism
диамагнетизм, диамагнитные явленияThe New English-Russian Dictionary of Radio-electronics > diamagnetism
-
12 diamagnetism
-
13 diamagnetism
-
14 diamagnetism
Англо-русский словарь по ядерным испытаниям и горному делу > diamagnetism
-
15 diamagnetism
-
16 diamagnetism
диамагнетизм
-
17 diamagnetism
диамагнетизмEnglish-Russian dictionary of technical terms > diamagnetism
-
18 diamagnetism
-
19 diamagnetism
English-Russian dictionary of microelectronics > diamagnetism
-
20 diamagnetism
n физ. диамагнетизм
См. также в других словарях:
diamagnetism — [dī΄əmag′nə tiz΄əm] n. 1. the property that certain substances have of being weakly repelled by both poles of a magnet 2. diamagnetic force 3. diamagnetic phenomena 4. the science that deals with such phenomena and substances * * * See… … Universalium
diamagnetism — DIAMAGNETÍSM s.n. (fiz.) Proprietatea unui corp de a avea o magnetizare de sens contrar intensităţii câmpului magnetic care i se aplică. [pr.: di a ] – Din fr. diamagnétisme. Trimis de Anonim, 18.04.2008. Sursa: DEX 98 diamagnetísm s. n. (sil.… … Dicționar Român
Diamagnetism — Di a*mag net*ism, n. 1. The science which treats of diamagnetic phenomena, and of the properties of diamagnetic bodies. [1913 Webster] 2. The magnetic action which characterizes diamagnetic substances, the magnetic moments of which tend to oppose … The Collaborative International Dictionary of English
diamagnetism — [dī΄əmag′nə tiz΄əm] n. 1. the property that certain substances have of being weakly repelled by both poles of a magnet 2. diamagnetic force 3. diamagnetic phenomena 4. the science that deals with such phenomena and substances … English World dictionary
Diamagnetism — Levitating pyrolytic carbon Diamagnetism is the property of an object which causes it to create a magnetic field in opposition to an externally applied magnetic field, thus causing a repulsive effect. Specifically, an external magnetic field… … Wikipedia
diamagnetism — diamagnetizmas statusas T sritis chemija apibrėžtis Bet kurios medžiagos savybė išoriniame magnetiniame lauke įmagnetėti prieš lauko kryptį. atitikmenys: angl. diamagnetism rus. диамагнетизм … Chemijos terminų aiškinamasis žodynas
diamagnetism — diamagnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetism vok. Diamagnetismus, m rus. диамагнетизм, m pranc. diamagnétisme, m … Fizikos terminų žodynas
diamagnetism of conduction electrons — Landau diamagnetizmas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. diamagnetism of conduction electrons vok. Landauscher Diamagnetismus, m rus. Ландау диамагнетизм, m pranc. diamagnétisme de Landau, m … Fizikos terminų žodynas
diamagnetism — noun see diamagnetic … New Collegiate Dictionary
diamagnetism — noun a weak form of magnetism that is only observed in the presence of an external magnetic field; due to an induced magnetic field in an opposite direction See Also: diamagnetic … Wiktionary
diamagnetism — The property displayed by substances that have a very small negative magnetic susceptibility, given by molecules in which all electrons are paired; an unpaired electron yields a magnetic movement, hence the molecule containing such exhibits… … Medical dictionary