-
1 бранить
брани́тьinsulti;mallaŭdi (хулить);\браниться 1. (ссориться) kvereli;2. (выражаться) insulti, sakri;blasfemi (непристойно).* * *несов., вин. п.regañar vt, reñir vt, injuriar vt ( ругать); reprender (непр.) vt, amonestar vt ( порицать); increpar vt* * *несов., вин. п.regañar vt, reñir vt, injuriar vt ( ругать); reprender (непр.) vt, amonestar vt ( порицать); increpar vt* * *v1) gener. amonestar (порицать), echar una filìpica a alguien (кого-л.), extrañar, improperdar, increpar (ругать), injuriar, levantarle a uno la paletia, regañar, reprender, reñir, enjabonar2) mexic. echar la aburridora3) Venezuel. desplomar4) Guatem. echar pita5) Col. ñutir6) Cub. bronquear7) Ecuad. hablar -
2 обваливаться
v1) gener. allanarse, refregarse (пачкаться), rellenarse, revolcarse, colapsar, aplanarse2) eng. desplomar, hundirse -
3 обрушиваться
обру́ши||ваться, \обрушиватьсяться1. malsuprenfali, renversiĝi;ruiniĝi, detruiĝi (о несчастье и т. п.);2. (накинуться) разг. ekataki, alkrii.* * *v1) gener. derribarse, rellenarse, colapsar, allanarse2) liter. cerrar (contra) (на кого-л.)3) eng. desplomar -
4 отклонять
несов., вин. п.1) desviar vt, declinar vt, apartar vtотклоня́ть ко́рпус наза́д — echar el cuerpo atrás
отклоня́ть ве́тку — apartar la rama
2) (не принять, отвергнуть) declinar vt, rechazar vtотклоня́ть попра́вку — declinar la enmienda
отклоня́ть предложе́ние — desestimar la propuesta
* * *несов., вин. п.1) desviar vt, declinar vt, apartar vtотклоня́ть ко́рпус наза́д — echar el cuerpo atrás
отклоня́ть ве́тку — apartar la rama
2) (не принять, отвергнуть) declinar vt, rechazar vtотклоня́ть попра́вку — declinar la enmienda
отклоня́ть предложе́ние — desestimar la propuesta
* * *v1) gener. (не принять, отвергнуть) declinar, apartar, descartar, obviar, rechazar, recusar, desplomar (от вертикального положения), desviar, detractar, detraer, divertir (от курса), rehusar, desacotar2) liter. despolvar, despolvorear3) gram. declinar -
5 отклоняться от вертикального положения
veng. desplomarDiccionario universal ruso-español > отклоняться от вертикального положения
См. также в других словарях:
desplomar — verbo transitivo 1. Hacer caer (una persona) [una cosa vertical]: Han desplomado la chimenea de la vieja fábrica. verbo pronominal 1. Caer ( … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
desplomar — (De des y plomo). 1. tr. Hacer que una pared, un edificio u otra cosa pierda la posición vertical. 2. prnl. Dicho especialmente de una pared o de un edificio: Caerse, perder la posición vertical. 3. Dicho de una persona: Caerse sin vida o sin… … Diccionario de la lengua española
desplomar — {{#}}{{LM D13050}}{{〓}} {{ConjD13050}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynD13355}} {{[}}desplomar{{]}} ‹des·plo·mar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido especialmente a una pared o a un edificio,{{♀}} hacerles perder la posición vertical o caerse: •… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
desplomar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Hacer que una cosa pierda la posición vertical. ► verbo pronominal 2 Caer una cosa pesada a plomo. 3 Caerse una persona pesadamente al perder el conocimiento: ■ con el golpe se desplomó en el suelo. SINÓNIMO… … Enciclopedia Universal
desplomar — des|plo|mar Mot Agut Verb transitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
desplomar — (v) (Intermedio) hacer que una pared o un edificio pierda la posición vertical, derrumbarse o hacer derrumbar algo Ejemplos: Desplomaron la vieja torre cuando rodaban la película en nuestra ciudad. El muro se desplomó por la caída de un árbol.… … Español Extremo Basic and Intermediate
desplomar — transitivo 1) desaplomar, inclinar. pronominal 2) caerse*, derrumbarse, desmoronarse*. ≠ levantarse, erguirse … Diccionario de sinónimos y antónimos
desplomar — tr. Hacer que un edificio o cosa pierda la posición vertical. Caerse una pared. Caer una cosa de gran peso. fig. Arruinarse, perderse … Diccionario Castellano
desplantar — ► verbo transitivo 1 AGRICULTURA Sacar una planta con su raíz o con su cepellón de la tierra. ► verbo transitivo/ pronominal 2 Hacer que una cosa pierda su posición vertical o la línea de plomada. SINÓNIMO desplomar ► verbo pronominal 3 DANZA,… … Enciclopedia Universal
desaplomar — ► verbo transitivo/ pronominal CONSTRUCCIÓN Hacer que una construcción u otra cosa pierda su posición vertical: ■ la pared se desaplomó con el primer golpe. SINÓNIMO desplomar * * * desaplomar tr. y prnl. Constr. Desviar[se] de la vertical. ⇒… … Enciclopedia Universal
desplome — ► sustantivo masculino 1 Acción y resultado de desplomar o desplomarse. 2 ARQUITECTURA Parte de una construcción que sobresale de la línea de aplomo. * * * desplome 1 m. Acción de desplomarse. ⊚ Desplomo. 2 Constr. Parte que sobresale de la línea … Enciclopedia Universal