Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

depositum

  • 1 depositum

    dēpositum, ī n.
    вещь, отданная на хранение, депозит C, Dig, Pt; перен. резерв ( esse in deposito Q)

    Латинско-русский словарь > depositum

  • 2 depono, deposui, depositum, deponere 3

      1) откладывать, класть;
      2) снимать (vestem)
      ♦ sitim deponere утолять жажду
      ♦ memoriam deponere забывать

    Dictionary Latin-Russian new > depono, deposui, depositum, deponere 3

  • 3 deponere

    1) перестать носить траур, напр. lugubria (l. 8 D. 3, 2); сложить с себя должность, dep. officium (l. 5 § 2 D. 16, 3. 1. 38 pr. 65 § 1 D. 23, 2. 1. 3 § 6 D. 26, 10), tutelam (1. 40 pr. 1. 41 § 2 D. 27, 1), imperium (1. 16 D. 1, 16), cingulum (1. 2 C. 3, 21), sollicitudinem (1. 21 C. 9, 9); (1. 13 D. 1, 7); оставлять, отказываться, dep. affectum, et animum accusandi (1. 6 § 1. 1. 13 pr. D. 48, 16);

    animo dep. possessionem (1. 34 pr. D. 41, 2);

    dep. beneficium (1. 2 D. 40, 10); лишать себя, сбыть, qui de patrimonio suo deposuerit, противоп. qui non acquirit (1. 5 § 13 D. 24, 1). Depositio, низложение, сложение, потеря, poenae, quae continent - dignitatis aliquam depositionem (1. 6 § 2. 1. 8 pr. D. 48, 19);

    depos. superflui ponderis (1. 28 C. 6, 23).

    2) положить в безопасное место, поместить, отдать на сохранение кому-нб.;

    depositio, отдача, положение на сохранение, dep. pecuniam in aedem, s. apud aedem, s. in aede (1. 73 D. 3, 3. 1. 7 § 2 D. 4, 4. 1. 1 § 36. 1. 5 § 2 D. 16, 3), in publico loco (1. 64 D. 46, 1); (1. 5 D. 10, 2);

    dep. corpus (1. 40 D. 11, 7. cf. commendare s. 1);

    servum exhibendum dep. apud officium (1. 11 § 1 D. 10, 4); (1. 3 § 6 D. 43, 30), (1. 31 § 1 D. 41, 1); особ. обозн. односторонний, вещный договор, который совершается посредством передачи одним лицом другому движимой вещи на безмездное хранение, с обязанностью возвратить ту же самую вещь (in specie) во всякое время: поклажа, отдача на сохранение (§ 3, 1. 3,14; - tit. D. 16, 3. C. 4, 34. -1. 24 eod. -1. 1 § 8 eod.); (1. 1 § 2 eod.);

    lex depositionis (1. 5 § 2 eod.);

    conditio depositionis (1. l § 22 eod. 1. 9 § 3 D. 4. 3); (l. 18 § 1 D. 36, 3);

    pretium depositionis non quasi merceden accipere (1. 2 § 24 D. 47, 8); (Gai. III. 207. IV. 47, 60). Depositum, a) предмет, данный на сбережение, depositum suscipere (1. 5 pr. D. 16, 3);

    pro deposito esse apud aliquem (1. 78 § 1 D. 36, 1);

    pro deposito habere pecuniam (1. 11 § 13 D. 32);

    in deposito habere, tenere aliquid (1. 5 § 4 D. 36, 3. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    in depositi causam habere (1. 2 C. 4, 32);

    abnegare, inficiari depositum (1. 1. 1 § 2. 1. 69 pr. D. 47, 2);

    si convenit, ut in deposito et culpa praestetur = si in re deposita et culpam repromisi (1. 1 § 6 D. 16, 3. 1. 2 § 24. D. 47, 8);

    b) обязательное отношение, возникающее из передачи вещи на сохранение, = contractus depositi (l. 2 pr. 1. 50 D. 2,14. 1. 23. 45 pr. D. 50, 17);

    in deposito male versari (1. 6 § 6 D. 3, 2), 1. 1 § 35 D. 16, 3);

    dolus solus in depositum venit (1. 1 § 10 eod.); (1. 24 eod.);

    depositi actio, иск прямой (directa), который предъявляет deponens против депозитария, по поводу возвращения вещи и вознаграждения за вред и убытки (§ 3 J. cit. 1. 1 § 9-47 D. eod.);

    depositi (sc. actione) agere eperiri, teneri, damari (1. 1 D. 2, 2. 1. 1 § 8. 13. 14. 16. 25. D. 16, 3);

    contrarium indicium depositi, встречный иск принимателя поклажи о возвращении издержек, понесенных на чужую вещь (1. 5 pr. eod.). Depositor = qui deposuit (1. 1 § 36. 37 eod.). Depositarius a) = qui depositum suscepit (§ 36 bit.);

    b) = depositor (1. 7 § 2. 3 eod. 1. 24 § 2 D. 42, 5).

    3) разрушать, ломать, dep. aedificium, aedes (1. 6 pr. 8 pr. D. 8, 5. I. 23 § 2 D. 41, 3);

    aedes usque ad aream deposita (1. 83 § 5 D. 45, 1);

    paries deponendus (1. 18 § 11 D. 39, 2);

    dep. arboris ramos (1. 17 § 1. D. 8, 2);

    depositio aedificii = demolitio (1. 9 § 2 D. 4, 2).

    4) объяснять, tactis sacrosanctis scripturis deponere, quod etc. (1. 1 § 1 C. 2. 59);

    depositio, объяснение, testium depositiones (1. 3 C. 2, 43. 1. 17 C. 4, 20); (1. 3 C. 4, 66).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deponere

  • 4 abnego

    ab-nego, āvī, ātum, āre
    1) отказывать (alicui aliquid V, H)
    2) отпираться, отрицать ( depositum PJ)
    3) отказываться, не желать ( vitam producere V)

    Латинско-русский словарь > abnego

  • 5 depono

    dē-pōno, posuī (posīvī Pl, Ctl), positum, ere
    1)
    а) класть, положить ( caput terrae O)
    d. aliquem vino шутл. Plмертвецки напоить кого-л
    б) складывать, откладывать ( onus C)
    corpora sub ramis d. Vулечься в тени ветвей
    d. arma Csсложить оружие (т. е. признать себя побеждённым), но тж. L, V etc. снимать с себя (откладывать в сторону) оружие
    d. animam Nep — испустить дух, умереть
    в) снимать (persōnam C, Ap; cadaver de cruce Vlg)
    3) слагать с себя (imperium Cs, Su; magistratum Cs; tutelam L); отказываться, оставлять (simultates C; consilium adeundae Syriae Cs; spem H); отбрасывать прочь ( omnes molestias et sollicitudines C); отклонять (provinciam C; triumphum L)
    4) (тж. d. in terram Just) высаживать на берег ( legiones bAfr)
    5) снимать, срезывать, состригать (crinem T; ungues et capillos Pt)
    6) сворачивать, убирать ( vela Sil)
    7) сеять, бросать ( semina sulco Col)
    8) сажать (malleolum in terram Col; plantam in hortis O)
    10) задерживать, затаивать ( spiritum Q)
    11) производить на свет, рожать (onus naturae Ph; fetum Ph; Latoniam prope Deliam olivam Ctl)
    13) (тж. d. memoriam alicujus rei и d. ex memoriā aliquid C) предавать забвению
    14) отдавать на хранение ( pecuniam apud aliqaem C); укрывать, прятать (liberes, uxores suaque omnia in silvis Cs); юр. депонировать (est depositum quod custodiendum reddendumque traditur Dig); вверять
    d. rimosā in aure aliquid H — доверить что-л. дырявому уху, т. е. болтливому человеку
    15) склонять, преклонять ( colla GT)
    16) опрокидывать, сносить, разрушать (statuas alicujus Spart; aedes usque ad aream deposita Dig)
    17) погружать, топить ( aliquem medio ponto VF)
    18) смещать с поста, увольнять ( aliquem Eccl)
    см. тж. depositus

    Латинско-русский словарь > depono

  • 6 depositarius

    dēpositārius, ī m. [ depono ]
    1) депозитор, депонент, вкладчик (d. = qui deposuit Dig)
    2) хранитель вклада (d.= qui depositum suscepit Dig)

    Латинско-русский словарь > depositarius

  • 7 sequester

    I tris, tre и sequester, tra, trum adj.
    служащий посредником, посредствующий St
    II sequester, tris и trī m.
    2) третье лицо, которому спорный предмет отдаётся на хранение (до решения спора) (apud sequestrem depositum AG)

    Латинско-русский словарь > sequester

  • 8 abnegare

    1) отрицать, id quod quis accepit (1, 11 D. 16, 3);

    depositam pecuniam s. depositum (1. 3 D. 12, 3. 1. 1 § 2 D. 47, 2).

    2) отказывать, не дозволять (1. 20 C. Th. 10, 10. 1. 3 C. Th. 11, 31).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abnegare

  • 9 incorruptus

    1) неиспорченный, целый, incorr reddere rem, depositum (1. 34 D. 16, 3. 1. 1 § 1 D. 19, 3). 2) нетронутый, incorr. manere ius, obliqationem (l. 26 § 4 D. 12, 6. 1. 9 pr. D. 40, 12). 3) неподдельный, истинный incorr. fides instrumentorum, incorr. probationes (1. 11 C. 4. 21. 1. 1 C. 7, 13).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > incorruptus

  • 10 sacramentum

    1) присяга, facfionis sacram. suscipere vel dare (1. 5 pr. C. 9, 8); особ. присяга на верность, напр. знамени (1. 2 § 3 D. 3, 2. 1. 8 D. 48, 2. 1. 11 pr. D. 48, 5. 1. 13 § 3. 1. 16 pr. D. 49, 16); тк. = officium s. l. b., ad nulla sacram. pervenire (1. 5 § 1 C. 9, 8);

    depositum sacram. (1. in. C. 12, 11).

    2) таинство, святость: Judaica sacram. (1. 5 C. Th. 3, 1. cf. 1. 13 C. Th. 16, 8);

    ad dei summi sacramenta properare, принять христианскую веру (1. 1 C. Th. 15, 7).

    3) в формуле наз. legis actio per sacramentum обозн. sacram. денежную сумму (залог, cautio), вносимую сторонами вперед под страхом потери ее в пользу религиозных учреждений тем из тяжущихся, кто проиграет дело (Gai. IV. 12-16). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sacramentum

  • 11 suscipere

    1) брать на себя (1. 17 § 2. 5 D. 26, 1);

    suscepta tutela (1. 40. 41 § 2. 1. 45 § 1 eod. I. 30 § 1 eod. 1. 39 § 8 D. 27, 7. 1. 5 pr. D. 44, 7. 1. 33 § 4 D. 3, 3. 1. 27 pr. D. 9, 4. 1 58 pr. D. 17, 1. 1. 5 pr. § 1 D. 46, 7);

    causam. litem (1. 19 pr. D. 2, 1. 1. 8 § 2. 3. 1. 64. 69 D. 3, 3);

    actionem, indicium, = excipere s. 2. I. 2 § 3. 1. 3. 52 pr. D. 5, 1. 1. 7 § 1. 1. 20 § 5 D. 5, 3);

    intentionem (1. 9 § 6 D. 10, 4. 1. 7 § 6 D. 26, 7);

    onus (1. 61. 99 D. 29, 2. 1. 76 § 1 D. 31);

    aes alienum (1. 32 pr. D. 16, 1. 1. 8 D. 14, 5. 1. 17 D. 4, 2. 1. 2 § 5 D. 16, 1. 1. 45 pr. D. 17, I. 1. 9 § 1 D. 45, 2);

    fideiussionem (1. 94 § 3 D. 46, 3. 1. 13 § 7. cf. 1. 46 § 1. D. 49, 14. 1. 1 § 1 D. 3, 3. ?. 1 § 1. 1. 6 § 1. 1. 12 § 7. 1. 17 § 3. 1. 22 § 11. D. 17, 1);

    depositum (1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 8 § 3 D. 43, 26).

    2) принимать, признавать, suscip. hereditatem (1. 1 D. 5, 6. 1. 57 § 1 D. 36, 1. 1. 16 § 8. 1. 79 eod.);

    bona (1. 50 § 1 D. 40, 4);

    pignora (1. 2 D. 20, 1);

    nomina (1. 35. 44 pr. D. 26, 7).

    3) брать, получать (1. 55 D. 3, 3. 1. 4 pr. D. 12, 1);

    res donatas (1. 32 § 1 D. 3, 5);

    suscip. annonam (1. 18 § 8 D. 50, 4);

    aurnm, species (1. 1. 3 C. 10, 70. 1. 4 C. 11, 64).

    4) принимать дождевую воду в каплях, при городском сервитуте (1. 17 § 3 D. 8, 2). 5) = recipere, напр. suscip. servum, fugitivum alienum (1. I § 2 D. 11, 3. 1. 49. § 3 D. 47, 2. 1. 1 C. 12, 46). 6) защищать, помогать (1. 1 C. 9, 30). 7) зачать, приживать, partus suscepti (1. 77 § 17 D. 31);

    suscip. liberos (1. 5 § 7 D. 50, 6. 1. 12 § 3. 1. 25 D. 23, 2. 1. 9 D. 49, 15. 1. 7 D. 37, 8. 1. 7 pr. D. 38, 6).

    8) усыновлять, взять на себя воспитание, suscip. filium alienum (1. 132 pr. D. 45, 1. 1. 17 § 9 D. 50, 1). 9) выражать, заявлять vota susc. (1, 233 § 1 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > suscipere

См. также в других словарях:

  • Depositum — (lateinisch: das Hinterlegte) bezeichnet Depositum (Archivwesen), in einem Archiv hinterlegtes Archivgut Kaution, eine Sicherheitsleistung eine Einlage beim Depositendarlehen Diese Seite ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • Depositum — De*pos i*tum ( t[u^]m), n. [L.] Deposit. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Deposĭtum — (lat., Rechtsw.), 1) eine zur Verwahrung übergebene Sache; 2) der Contractus realis (s. u. Contract), durch welchen Jemand (Deponent, Depositor) einem Andern (Depositar, Depositarius) eine bewegliche Sache zur unentgeldlichen Aufbewahrung unter… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Deposĭtum — (lat.), eine hinterlegte (deponierte) Sache; dann der Verwahrungsvertrag (s. Verwahrung). D. irregulare, die Hinterlegung vertretbarer Sachen mit der Vereinbarung, daß der Verwahrer nur verpflichtet sein soll, Stücke von gleicher Art, Güte und… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Depositum — Depositum, vertragsmäßige Hinterlage einer beweglichen Sache zur unentgeldlichen Aufbewahrung. Der Deponent kann mit der actio depositi jederzeit die Rückgabe der Sache und Ersatz des durch dolus oder culpa lata verursachten Schadens vom… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Depositum — De|po|si|tum 〈n.; s, ta od. si|ten〉 1. etwas, das deponiert worden ist, das Hinterlegte 2. Einlage [<lat. depositus „niedergelegt“] * * * De|po|si|tum, das; s, …siten [lat. depositum, 2. Part. von: deponere, ↑ deponieren] (Rechtsspr., Bankw.) …   Universal-Lexikon

  • depositum — de|po|si|tum sb., met, mer el. deposita, merne el. depositaene, i sms. depositum el. depositums , fx depositum(s)bevis …   Dansk ordbog

  • Depositum — De|po|si|tum das; s, ...siten <zu lat. depositum »zur Aufbewahrung niedergelegt«, Part. Perf. (Neutrum) von deponere, vgl. ↑deponieren>: 1. etw., was hinterlegt, in Verwahrung gegeben worden ist. 2. (nur Plur.) Gelder, die als kurz od.… …   Das große Fremdwörterbuch

  • depositum — /dapozatam/ In the civil law, one of the forms of the contract of bailment, being a naked bailment of goods to be kept for the use of the bailor without reward. See deposit. One of the four real contracts specified by Justinian, and having the… …   Black's law dictionary

  • depositum — /dapozatam/ In the civil law, one of the forms of the contract of bailment, being a naked bailment of goods to be kept for the use of the bailor without reward. See deposit. One of the four real contracts specified by Justinian, and having the… …   Black's law dictionary

  • Depositum fidei — Depositum fide|i   [lateinisch »das anvertraute Gut des Glaubens« (nach 1. Timotheusbrief 6, 20 und 2. Timotheusbrief 1, 12. 14)] das, s , katholische Theologie: das von Gott durch (Moses und) die Propheten, zuletzt durch Jesus Christus (in der… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»