Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

densitas

  • 1 densitas

    densĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] densité, consistance. [st2]2 [-] grand nombre, abondance; fréquence.
    * * *
    densĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] densité, consistance. [st2]2 [-] grand nombre, abondance; fréquence.
    * * *
        Densitas, pen. corr. densitatis. Plin. Espesseur.

    Dictionarium latinogallicum > densitas

  • 2 densitas

    densitas densitas, atis f густота

    Латинско-русский словарь > densitas

  • 3 densitas

    densitas densitas, atis f плотность, густота

    Латинско-русский словарь > densitas

  • 4 densitas

    dēnsitās, ātis f. [ densus ]
    1) густота, плотность (umoris PM; nemorum Amm); густая масса (nubium Ap; hominum Amm)
    2) частота, частая повторяемость ( sententiarum Q)

    Латинско-русский словарь > densitas

  • 5 densitas

    dēnsitās, ātis, f. (densus), I) die Dichtheit, Dichte, Gedrungenheit, pampini, Col.: chartae, umoris, Plin.: nemorum, Amm.: saltus, Vulg.: limus in densitatem coit, Plin. – meton., die dichte Menge, -Masse, hominum cadentium, Amm.: insistentium, Cod. Theod.: possessorum, Gromat. vet.: durior saxis nivium dens., Cl. Mam. pan.: Plur., silvarum densitates, Arnob. 7, 46: nubium densitates, Apul. de mund. 9. – II) übtr., die Häufigkeit, das häufige Vorkommen, figurarum, sententiarum, Quint.: criminum, Vopisc.

    lateinisch-deutsches > densitas

  • 6 densitas

    dēnsitās, ātis, f. (densus), I) die Dichtheit, Dichte, Gedrungenheit, pampini, Col.: chartae, umoris, Plin.: nemorum, Amm.: saltus, Vulg.: limus in densitatem coit, Plin. – meton., die dichte Menge, -Masse, hominum cadentium, Amm.: insistentium, Cod. Theod.: possessorum, Gromat. vet.: durior saxis nivium dens., Cl. Mam. pan.: Plur., silvarum densitates, Arnob. 7, 46: nubium densitates, Apul. de mund. 9. – II) übtr., die Häufigkeit, das häufige Vorkommen, figurarum, sententiarum, Quint.: criminum, Vopisc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > densitas

  • 7 densitas

    densĭtas, ātis, f. [densus], thickness, density (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    limus spissatur et in densitatem coit,

    Plin. 35, 15, 51, § 178:

    chartae,

    id. 13, 12, 24, § 78:

    umoris,

    id. 11, 3, 2, § 6; Vulg. Isa. 9, 18 al. —
    II.
    Trop.:

    sententiarum,

    Quint. 8, 5, 26:

    figurarum,

    id. 9, 2, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > densitas

  • 8 densitas

    density

    Indonesia-Inggris kamus > densitas

  • 9 densitas

    густота, множество, insistentium dens. (1. 5 § 1 C. Th 9, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > densitas

  • 10 densitas

    thickness; density; multitude, abundance; crowding together; (of style)

    Latin-English dictionary > densitas

  • 11 densitas

    atis, f третье склонение густота, плотность

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > densitas

  • 12 densitas

    density.

    Malay-English dictionary > densitas

  • 13 Плотность

    - densitas; soliditas; frequentia (caeli);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Плотность

  • 14 Перенаселённость

    - nimia superfluentis populi frequentia; nimia densitas demographica, nimia populationis densitas;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Перенаселённость

  • 15 caelum [2]

    2. caelum (coelum), ī, n. (zu Wurzel [s] quait, hell, klar, altind. kētú ḥ, Helle, ahd. haitar = nhd. heiter), I) die Himmelswölbung, der Himmel, a) als oberer Weltraum, im Ggstz. zur Erde (die Wasser u. Land umfaßt), Sitz der Gestirne, luftige Höhe u. dgl., o caelum, o terra, o maria Neptuni, Pacuv. fr.: summus ille caeli stellifer cursus, Cic.: caelum totum astris distinctum et ornatum, Cic.: totius caeli descriptio, Cic.: contemplatio caeli, Cic.: spectator caeli siderumque, Liv.: caelum suspicere, Cic.: caelum spectare, Ov.: quaerere unum caelum sit an innumerabilia, Cic.: caelum pingere, Varr. fr. – occasio quasi decidit de caelo, fiel gleichs. vom H. (= kam unverhofft), Plaut.: non de caelo demissos, sed qui patrem ciere possent, nicht wie vom Himmel gefallen (= ganz fremd), Liv. – Sprichw., caelum ac terras miscere, alles von oberst zu unterst kehren, alles umstürzen, Liv. 4, 3, 6 (so auch maria omnia caelo miscere, Verg. Aen. 5, 790): u. caelum findere aratro, etwas Unmögliches tun, Ov. trist, 1, 8, 3: quid si nunc caelum ruat? (v. von eitler Furcht u. Erwartung Ergriffenen) Ter. heaut. 719: toto caelo errare, sich gröblich irren, Macr. sat. 3, 12, 10. – dah. α) als Höhe, wie unser Himmel, mons e mediis arenis attollitur in caelum, himmelan, Plin.: tollere manus ad caelum, Hor. u. Sen. rhet.: od. manus utrasque ad caelum, Sen. rhet.: it caelo (himmelan) clamor, Verg.: sonitum dare caelo, Verg. – u. bes. als bedeutende Höhe, iuncta caelo montium iuga, Liv.: nives caelo prope immixtae, fast himmelhoher, Liv.: educere molem caelo, himmelan, Verg.: caelum contingere (von Örtl.), Liv.: aequare alqd caelo, Verg.: aequare caelum, sich zum H. türmen (v. Meere), Ov.: u. minari in caelum, Verg.: exiit ad caelum arbos, Verg. – β) (poet.) als Oberwelt (Ggstz. Erebus, manes, Tartarus), Hecate caelo Ereboque potens, Verg.: falsa ad caelum mittunt insomnia Manes, Verg.: caelum in Tartara (Unterwelt) solvere, Verg. – γ) im Bilde, als Höchstes, was jmd. erreichen kann, Gipfel der Freude, des Glücks, Ruhms u. dgl., digito caelum attigisse putare, fast im H. zu sein glauben (= heilfroh sein), Cic.: caelum accipere, Ov.: u. (v. ungewöhnlichen Lob) alqm, alqd ferre ad od. in caelum, alqm tollere ad caelum, Cic.: alqd extollere caelo tenus, Iustin.: esse in caelo, bis in den H. erhoben werden, Cic.: alqm detrahere de caelo, seines hohen Ruhms berauben, Cic.: exaequat nos victoria caelo, Lucr. – b) als Luft-, Wolkenhimmel, α) als Sitz u. Ausgangspunkt der Lufterscheinungen, des Regens, Blitzes, caelum nocte atque nubibus obscuratum, Sall.: omne caelum hoc, in quo nubes imbres ventique coguntur, quod et umidum et caliginosum est propter exhalationem terrae, Cic.: propter aëris crassitudinem de caelo multa apud eos fiebant, et ob eandem causam multa inusitata partim e caelo, alia ex terra oriebantur, Cic.: a terris quantum caeli patet altus hiatus, Lucr.: subisse in caelum (v. Regenwasser), Plin.: demittere caelo imbres od. ex omni caelo nimbos, Ov.: cadere caelo od. de caelo (v. Meteorsteinen), Liv., u. cadere de caelo (v. Regen), ICt.: delabi de caelo (v. einem Bildnis, einer Fackel), Cic. u. Frontin.: de caelo servare, Himmelszeichen beobachten, Cic.: caelum discedit, Cic.: caelum finditur velut magno hiatu, Liv.: Arpis parmas in caelo visas, Liv.: cadunt caelo fulgura, Verg.: fulmina iaciuntur de caelo, Liv.: tangi de caelo, vom Blitz getroffen werden, Cato, Liv. u.a.: u. so percuti de caelo, Cic., u. ici e caelo, Cic.: ici de caelo, Iul. Obsequ.: et prius coruscare caelum creditur et mox tonare, Apul. – β) als untere Luftschicht, Dunstkreis, Atmosphäre, atmosphärische Luft, caelum liberum, apertum et liberum, die freie Luft, Cic. u.a. (bes. oft caelo libero frui, s. Bünem. Lact. 1, 21, 40): sub caelo, unter freiem H., in freier Luft, Ps. Quint. decl. 314: ferri per caelum, Verg.: per caelum eunte nuntio, Plin. – bes. Region der Witterung, densitas caeli, Vitr.: caeli compressio, Vitr.: potestne tibi haec lux aut huius caeli spiritus esse iucundus, Cic.: alium domi esse caeli haustum, Curt. – dah. Luft = Witterung, Wetter, Klima, caeli temperies, Plin. u.a. (s. Mützell Curt. p. 269): intemperies caeli, rauhe L. od. W., Liv.: gravitas huius caeli, hiesige ungesunde L., Cic.: serenitas caeli, Sen.: status caeli, Witterungsverhältnisse, Curt.: c. vernum, Sen.: c. tenue purumque et propterea salubre, Ggstz. caelum pingue et concretum, Cic.: c. liquidum, Ov.: c. spissum, Ov. u. Sen.: c. palustre, Sumpfluft, Liv.: c. bonum, Cato: c. pestilens. Sen.: c. temperatum, Cels.: c. crassum, Cic.: c. mitissimum, Liv.: c. umidum, siccum, Cels.: c. frigidum, calidum, Cels.: c. grave, Sen. u. Suet. – γ) als Träger der Tageszeit, albente caelo, Sisenn. 4. fr. 103 (b. Quint. 8, 3, 35). Caes. b. c. 1, 68, 1, od. caelo albente, Auct. b. Afr. 11, 1 u. 80, 3: albescente caelo, Paul. dig. 28, 2, 25. § 1: vesperascente caelo, Nep. Pelop. 2, 5. – c) der freie Himmel als Gesichtskreis, Horizont, libertas caeli, Quint.: cuicunque particulae caeli officeretur, Cic.: nox umida caelum abstulit, Verg. – dah. die Himmelsgegend, der Himmelsstrich, in eam caeli partem spectat, Plin.: hoc caelum, sub quo natus educatusque essem, Liv.: caelum, non animum mutant, qui trans mare currunt, Hor. – d) der Himmel als Sitz der unsterblichen Götter, me assere caelo, erkläre mich himmlischen Ursprungs, Ov.: de caelo delabi (v. Romulus), Liv.: de caelo delapsus, wie ein Bote des Himmels, ein Gottgesandter, Cic.: u. so de caelo demissus, Lucr., caelo missus, Tibull., quasi de caelo missus, Iustin.: caelum conscendere, in den H. steigen, Val. Max.: alqm in caelo ponere, Iustin.: in caelum ire od. abire, gen H. fahren, Suet., Petr. u. Tibull.: so auch in caelum plurimo igne attolli, Tac.: non ad mortem trudi, verum in caelum videri escendere, Cic. – dah. α) = die Götter selbst, sunt commercia caeli, mit dem H. haben wir (Dichter) Umgang, Ov. am. 3, 549. – β) = göttliche Verehrung, quid me caelum sperare iubebas, Verg. georg. 4, 325. – γ) = Unsterblichkeit, virum caelo Musa beat, Hor.: dicare caelo, Plin.: decretum patri suo caelum, sein V. wurde für unsterblich erklärt, unter die Götter versetzt, Tac. – e) personif., Caelum, ī, n. = Caelus (s. caelus no. II), Hyg. fab. praef. in. p. 2 M. – II) übtr. = die Wölbung, Decke, imum c. camerae, der innere Himmel (die innere Seite) des Gewölbes, Vitr. 7, 3, 3: capitis, Plin. 11, 134. – / Apokop. Form. cael, Enn. ann. 561 (b. Auson. Technop. (XXVII) 13, 17. p. 139 Schenkl. – / Die Schreibung caelum, nicht coelum, jetzt in den meisten Ausgaben, vgl. Wagner Orthograph. Verg. p. 413.

    lateinisch-deutsches > caelum [2]

  • 16 congrex

    con-grex, gregis, I) zur Herde vereinigt, Diomedeae aves congreges (herdenweise, scharenweise) volitant, Solin. 2, 46: m. Dat. (mit), equinis armentis c., mit der Pferdeherde vereinigt, Herdengenosse der Pferde, Apul. met. 7, 16. – II) übtr.: a) zusammengeschart, vereinigt, vulgus, Auson. epist. 10, 21: catervae, Auct. pervig. Ven. 43: lectorum iuvenum densitas, Auson. perioch. Odyss. 21: congrege ter trino, Auson. edyll. 11, 53: congrege nexu, Prud. c. Symm. 2, 635: apud flumen Granicum congreges locant castra, Auct. itin. Alex. 8 (19). – b) gleichartig, homogen, Ggstz. dissimilis, Anthol. Lat. 490 R. – c) beteiligt bei etw., m. Dat., nullis comissationibus congreges, Tert. de paenit. 11. – / Nom. congrex nur Gloss. II, 383, 44 (wo congrex, ὁμόφυλος, stammverwandt).

    lateinisch-deutsches > congrex

  • 17 raritas

    rāritās, ātis, f. (rarus), I) die Lockerheit, Porosität, Weitläufigkeit, Weite (Ggstz. densitas), terrae, Sen.: dentium, Quint.: pontium, Plin.: carbonum, Vitr.: viarum (im Körper), Cael. Aur.: in pulmonibus inest raritas quaedam, Cic. – Plur., raritates foraminum, Vitr.: per has raritates (leeren Räume) spiritus fertur, Sen. – II) übtr., die geringe Anzahl, Wenigkeit, Seltenheit der Zahl u. Zeit nach (Ggstz. multitudo), a) abstr.: stellarum, Plin.: capillorum, Suet.: remanentium (hominum), Suet. – dictorum, Cic.: figurarum, Quint. – lavandi, das seltene Baden, Suet. – b) konkret, die Seltenheit, equi magna r., Plin. 8, 154: huiuscemodi quasi monstruosae raritates, Gell. 3, 16, 9: hae monstruosae antehac raritates, Amm. 22, 24.

    lateinisch-deutsches > raritas

  • 18 Dichtheit, Dichtigkeit

    Dichtheit, Dichtigkeit, soliditas (Festigkeit, Gedrungenheit). – densitas. spissitas (enges Nebeneinandersein der einzelnen Teile, z.B. der Luft, dens. aëris).

    deutsch-lateinisches > Dichtheit, Dichtigkeit

  • 19 Dicke

    Dicke, crassitudo (auch als Maß). – densitas (Dichtheit). – spissitas (Dichth eit bis zur Undurchdringlichkeit,-Undurchsichtigkeit). – obesitas (Wohlgenährtheit, Ggstz. gracilitas). corpus amplum (Wohlbeleibtheit). – D. eines Daumens, Fingers, s. Daumendicke, Fingerdicke. – in der D. von vier Fuß, crassitudine quattuor pedum; quattuor pedes crassus.

    deutsch-lateinisches > Dicke

  • 20 density

    berat jenis
    * * *
    kepadatan
    * * *
    berat jenis
    * * *
    densitas, kepadatan, gerumbul, kerapatan

    English-Indonesian dictionary > density

См. также в других словарях:

  • Densitas praesynaptica — priešsandūrinis tankis statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Densitas praesynaptica; Densitas presynaptica ryšiai: platesnis terminas – priešsandūrinė dalis sinonimas –… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Densitas presynaptica — priešsandūrinis tankis statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Densitas praesynaptica; Densitas presynaptica ryšiai: platesnis terminas – priešsandūrinė dalis sinonimas –… …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Densitas postsynaptica — posandūrinis tankis statusas T sritis histologija, ląstelių chemija, histologinė chemija, audinių kultūra atitikmenys: lot. Densitas postsynaptica ryšiai: platesnis terminas – posandūrinė dalis sinonimas – posinapsinis tankis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Densitas postsynaptica — posandūrinis tankis statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Densitas postsynaptica ryšiai: platesnis terminas – posandūrinė dalis sinonimas – posinapsinis tankis …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • Densitas presynaptica — priešsandūrinis tankis statusas T sritis histologija atitikmenys: lot. Densitas presynaptica ryšiai: platesnis terminas – priešsandūrinė dalis sinonimas – priešsinapsinis tankis …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • densità — {{hw}}{{densità}}{{/hw}}s. f. 1 Proprietà, caratteristica di ciò che è denso (anche fig.) | Densità di popolazione, rapporto fra il numero di abitanti e la superficie di un dato territorio. 2 (fis.) Densità assoluta, massa dell unità di volume di …   Enciclopedia di italiano

  • densité — [ dɑ̃site ] n. f. • fin XIVe dempsité; lat. densitas « épaisseur » 1 ♦ Qualité de ce qui est dense. ⇒ compacité, épaisseur. La densité d un brouillard, d une fumée. (XXe) Densité de population : nombre moyen d habitants par unité de surface (par… …   Encyclopédie Universelle

  • densitate — DENSITÁTE, densităţi, s.f. 1. Mărime fizică definită prin raportul dintre masa şi volumul unui corp; masă specifică. ♢ Densitate relativă = raportul dintre densitatea unei substanţe şi densitatea apei. ♦ Numărul de obiecte sau de fiinţe de pe o… …   Dicționar Român

  • Christianised sites — The Temple of Augustus and Livia at Vienne, Isère, like the better known Maison Carrée at Nîmes, owes its survival to its conversion to a church One aspect of Christianisation was the Christianisation of sites that had been pagan.[1] In the 1st… …   Wikipedia

  • денситометрия — (от лат. densitas  плотность и ...метрия), измерение оптической плотности светопоглощающих сред, главным образом проявленных фотографических слоёв. * * * ДЕНСИТОМЕТРИЯ ДЕНСИТОМЕТРИЯ (от лат. densitas плотность и греч. metreo измеряю), измерение… …   Энциклопедический словарь

  • Densitometer — Den|si|to|me|ter 〈n. 13〉 Instrument zum Messen der Schwärze (Dichte) fotografischer Schichten * * * Den|si|to|me|ter [lat. densitas = Dichte; ↑ meter], das; s, ; Syn.: Densometer: photoelektr. arbeitendes Gerät zur Messung der ↑ …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»