Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

decent

  • 1 decent

    adjective
    1) (seemly) schicklich (geh.); anständig [Person]
    2) (passable, respectable) annehmbar; anständig [Person, ugs. auch Preis, Gehalt]
    * * *
    ['di:snt]
    1) (fairly good; of fairly good quality: a decent standard of living.) annehmbar
    2) (kindly, tolerant or likeable: He's a decent enough fellow.) anständig
    3) (not vulgar or immoral; modest: Keep your language decent!) anständig
    - academic.ru/18873/decency">decency
    - decently
    * * *
    de·cent
    [ˈdi:sənt]
    1. (socially acceptable) anständig, ordentlich, SCHWEIZ a. recht
    2. (good) nett, freundlich
    it was really \decent of you to help es war wirklich nett von Ihnen, zu helfen
    3. (appropriate) angemessen
    a \decent interval ein angemessener Zeitraum
    to do the \decent thing das [einzig] Richtige tun
    4. (good-sized) anständig, ordentlich
    a \decent helping eine ordentliche Portion fam
    5. (acceptable) annehmbar
    * * *
    ['diːsənt]
    adj
    (all senses) anständig

    are you decent? (inf)bist du schon salonfähig? (inf)

    * * *
    decent [ˈdiːsnt] adj
    1. anständig:
    a) schicklich
    b) sittsam
    c) ehrbar, ordentlich
    2. dezent, unaufdringlich
    3. (ganz) anständig umg, passabel, annehmbar:
    a decent effort eine ansprechende Leistung
    4. Br umg nett, anständig:
    5. are you decent? umg hast du was an?
    * * *
    adjective
    1) (seemly) schicklich (geh.); anständig [Person]
    2) (passable, respectable) annehmbar; anständig [Person, ugs. auch Preis, Gehalt]
    * * *
    adj.
    annehmbar adj.
    anständig adj.
    dezent adj.
    ehrbar adj.
    fair adj.
    geeignet adj.
    gesittet adj.
    korrekt adj.
    schicklich adj.
    sittsam adj.
    unaufdringlich adj.

    English-german dictionary > decent

  • 2 decent

    de·cent [ʼdi:sənt] adj
    1) ( socially acceptable) anständig, ordentlich
    2) ( good) nett, freundlich;
    it was really \decent of you to help es wahr wirklich nett von Ihnen, zu helfen
    3) ( appropriate) angemessen;
    a \decent interval ein angemessener Zeitraum;
    to do the \decent thing das [einzig] Richtige tun
    4) ( good-sized) anständig, ordentlich;
    a \decent helping eine ordentliche Portion ( fam)
    5) ( acceptable) annehmbar

    English-German students dictionary > decent

  • 3 décent

    desɑ̃
    adj
    décent
    décent (e) [desã, ãt]
    anständig

    Dictionnaire Français-Allemand > décent

  • 4 decent

    germ. ferhwt-; seduga-

    Neuenglisch-germanisches Wörterbuch > decent

  • 5 decent

    ['diːsənt] UK / US
    adj

    English-German mini dictionary > decent

  • 6 decent

    ['diːsənt] UK / US
    adj

    English-German mini dictionary > decent

  • 7 decent clothes

    n.
    korrekte Kleidung f.

    English-german dictionary > decent clothes

  • 8 half-decent

    half-ˈde·cent
    adj ( fam) anständig fam
    any \half-decent sprinter can run 100m in 11 seconds jeder einigermaßen anständige Läufer kann 100m in 11 Sekunden laufen

    English-german dictionary > half-decent

  • 9 half-decent

    half-'de·cent adj
    ( fam) anständig ( fam)
    any \half-decent sprinter can run 100m in 11 seconds jeder einigermaßen anständige Läufer kann 100m in 11 Sekunden laufen

    English-German students dictionary > half-decent

  • 10 He's a decent fellow.

    expr.
    Er ist ein anständiger Mensch. ausdr.

    English-german dictionary > He's a decent fellow.

  • 11 quite a decent dinner

    n.
    ein recht anständiges Essen n.

    English-german dictionary > quite a decent dinner

  • 12 That was decent of him.

    expr.
    Das war nett von ihm. ausdr.

    English-german dictionary > That was decent of him.

  • 13 he's too decent to do a thing like that

    er ist zu anständig, als daß er das tun könnte

    English-German idiom dictionary > he's too decent to do a thing like that

  • 14 make a decent living

    English-German idiom dictionary > make a decent living

  • 15 respectable

    adjective
    1) (of good character) angesehen [Bürger usw.]; ehrenwert [Motive]; (decent) ehrbar (geh.) [Leute, Kaufmann, Hausfrau]
    2) (presentable) anständig, respektabel [Beschäftigung usw.]; vornehm, gut [Adresse]; ordentlich, (that one can be seen in) vorzeigbar (ugs.) [Kleidung]
    3) (considerable) beachtlich [Summe]
    * * *
    1) (having a good reputation or character: a respectable family.) angesehen
    2) (correct; acceptable: respectable behaviour.) anständig
    3) ((of clothes) good enough or suitable to wear: You can't go out in those torn trousers - they're not respectable.) anständig
    4) (large, good etc enough; fairly large, good etc: Four goals is a respectable score.) ansehnlich
    * * *
    re·spect·able
    [rɪˈspektəbl̩]
    1. (decent) anständig, ehrbar
    \respectable area anständige Gegend
    \respectable behaviour [or AM behavior] anständiges [o korrektes] Benehmen
    2. (presentable) anständig, ordentlich
    \respectable clothes anständige Kleidung
    3. (acceptable) salary, sum anständig fam, ordentlich fam, ansehnlich
    4. (deserving respect) respektabel
    \respectable person angesehene Person
    to be \respectable angezogen sein, etw anhaben
    to make oneself \respectable sich dat was anziehen fam
    * * *
    [rɪ'spektəbl]
    adj
    1) (= estimable) person ehrbar; motives ehrbar, ehrenhaft; (= decent) life, district, club anständig; (= socially approved) person angesehen, geachtet; businessman, hotel seriös; clothes, behaviour korrekt, anständig

    he was outwardly respectable but... — er wirkte sehr ehrbar, aber...

    in respectable societyin guter Gesellschaft

    a perfectly respectable way to earn one's living — eine völlig akzeptable Art und Weise, seinen Lebensunterhalt zu verdienen

    that's not respectabledas schickt or gehört sich nicht

    2) (= large) size, income, sum ansehnlich, beachtlich
    3) (= fairly good) advantage beträchtlich; score, lead beachtlich
    * * *
    respectable adj (adv respectably)
    1. ansehnlich, beachtlich, respektabel (Summe etc)
    2. acht-, ehrbar, ehrenhaft (Motive etc)
    3. anständig, solide, seriös
    4. angesehen, geachtet
    5. schicklich, korrekt
    6. gesellschaftsfähig (Person, auch Kleidung)
    * * *
    adjective
    1) (of good character) angesehen [Bürger usw.]; ehrenwert [Motive]; (decent) ehrbar (geh.) [Leute, Kaufmann, Hausfrau]
    2) (presentable) anständig, respektabel [Beschäftigung usw.]; vornehm, gut [Adresse]; ordentlich, (that one can be seen in) vorzeigbar (ugs.) [Kleidung]
    3) (considerable) beachtlich [Summe]
    * * *
    adj.
    ansehnlich adj.
    ehrbar adj.

    English-german dictionary > respectable

  • 16 deceo

    deceo, uī, ēre (zu decor, decus), zieren, ziemen, I) eig., a) v. Lebl., äußerlich zieren, kleiden, wohl od. gutstehen, wohl od. gutlassen (Ggstz. dedecere; vgl. Fronto de oratt. p. 159, 13 N.: nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), m. Ang. wen (wem)? im Acc., quin me aspice et contempla, ut haec (vestis) me deceat, Plaut.: quem decet muliebris ornatus, quem incessus psaltriae, Cic.: neminem decet intertexta pluribus notis vestis, Quint.: te toga picta decet, Prop.: quem tenues decuere togae nitidique capilli, Hor.: habitus triumphalis feminas non decet, Quint.: forma viros neglecta decet, Ov.: neglecta decet multas (virgines) coma, Ov.: decet alba quidem pudor ora, Ov.: alba (weiße Tracht) decent Cererem; vestes Cerealibus albas sumite, Ov.: hic illum mire pudor decuit, Sen. – ohne Ang. wen (wem)? rarus in publicum egressus idque velatā parte oris, ne satiaret aspectum, vel quia sic decebat (weil es ihr so gut stand), Tac. ann. 13, 45. – b) v. Pers., prangen, Macrobii praecipuā decent pulchritudine, Solin. 30, 10. – II) übtr., den Verhältnissen nach zieren = stehen, wohl anstehen, wohlanständig sein, sich ziemen od. geziemen, sich schicken, schicklich sein, in der Ordnung sein (Ggstz. dedecere), wobei zu bemerken, daß decet oft durch es würde sich geziemen, decebat u. decuit durch es hätte sich ge ziemt, würde sich geziemt haben, übersetzt werden muß, α) m. Subjekts-Nom., teils m. Ang. wen (wem)? im Acc., arta decet sanum comitem toga, Hor.: illa ornamenta decere me et convenire eis rebus, quas gesseram, non putabam, Cic.: non velle experiri quam se aliena deceant; id enim maxime quemque decet, quod est cuiusque maxime suum, Cic. – teils (archaist.) m. Ang. wen (wem)? für wen? im Dat., istuc facinus nostro generi non decet, Plaut. Amph. 820 (vgl. unten no. β u. γ). – teils ohne Ang. wen? servare id, quod deceat (v. Dichter), Cic.: et quod decet honestum est et quod honestum est decet, Cic.: ita fere officia reperientur, cum quaeretur, quid deceat et quid aptum sit personis, temporibus, aetatibus, Cic. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., ut in vita, sic in oratione nihil est difficilius quam quid deceat videre, Cic. – m. Ang. bei wem? durch apud m. Akk., u. wobei? durch Abl., neque eadem in voce, gestu, incessu apud principem, senatum, populum, magistratus, privato publico iudicio, postulatione, actione decent, Quint. 11, 3, 150. – β) m. Subjekts-Infin., u. zwar teils m. Acc. u. Infin. Act. u. Pass., oratorem irasci minime decet, simulare non dedecet, Cic.: omnes hommes ab odio, amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet, Sall.: omnes bonos rei publicae subvenire decebat, Sall.: non quidquid patrum plebisque est, consules, tribunos, deos, hominesque omnes armatos opem ferre, in Capitolium currere decuit? Liv.: m. Acc. u. Infin. Pass. (s. Klotz Nachtr. zu Cic. Tusc. p. 21. Wopkens Lectt. Tull. p. 71), atque in eo disputant, contaminari non decere fabulas, Ter.: num dubitas, quin specimen naturae capi deceat ex optima quaque natura? Cic.: sicut aut sola aut prima pensari decet... tanto regi (= a tanto rege), Liv. 34, 58, 8. – teils (archaist.) m. Dat. u. Infin., ita uti liberali esse ingenio decuit, Ter. Hec. 164: decet tantae maiestati eas servare leges, quibus etc., Paul. dig. 32, 1, 23: certa est enim ratio, quā deceat philosopho ob decretam sibi publice statuam gratias agere, Apul. flor. 16. p. 23, 4 Kr. – teils m. bl. Infin., iniusta impetrare non decet, Plaut.: exemplis grandioribus decuit uti, Cic. – m. vorhergeh. allgem. Pronom.-Nom., nihil est quod tam deceat, quam in omni re gerenda consilioque servare constantiam, Cic. – γ) ohne Subjekt, teils m. Ang. wen (wem)? durch Acc., facis, ut te decet, Ter.: ita uti fortes decet milites, Ter.: illum decet, Quint. – teils (archaist.) m. Ang. wem? od. für wen? durch Dat. (s. Ussing Plaut. Amph. 813. Hildebr. Apul. de mund. 1. p. 336), ut decet lenonis familiae, Plaut.: ita nobis decet, Ter.: haec primum ut fiant, deos quaeso, ut vobis decet, Ter.: locum editiorem, quam victoribus decebat, capit, Sall. hist. fr. 1, 98 (100). – teils (archaist.) m. Ang. wem? od. für wen? im Abl., ut meque teque maxume atque ingenio nostro decuit (= dignum erat), Plaut. asin. 577. – teils ganz absol., fecisti ut decuerat, Ter.: perge, decet, Verg.: res... paulo ante confecta est; minus quidem illa severe quam decuit, non tamen omnino dissolute, Cic.: quo maiorem spem habeo nihil fore aliter ac deceat, Cic.: cuius a rne corpus crematum est, quod contra decuit ab illo meum (sc. cremari), wogegen es sich geschickt hätte, daß der meinige von jenem verbrannt würde, Cic.

    lateinisch-deutsches > deceo

  • 17 halfway

    1. adjective

    halfway point — Mitte, die

    halfway house(compromise) Kompromiss, der; Mittelweg, der

    halfway line(Footb.) Mittellinie, die

    2. adverb
    die Hälfte des Weges [begleiten, fahren]
    * * *
    half·ˈway
    I. adj attr, inv Mittel-, halb
    at \halfway point of the race nach der Hälfte des Rennens
    by the \halfway stage of the final round his lead had fallen to three in der Mitte der letzten Runde war seine Führung auf drei Punkte zurückgegangen
    \halfway state Zwischenstadium nt
    II. adv inv in der Mitte
    York is \halfway between Edinburgh and London York liegt auf halber Strecke zwischen Edinburgh und London
    she started feeling sick \halfway through dinner mitten beim Abendessen wurde ihr übel
    \halfway decent ( fig fam) halbwegs anständig fam
    he's incapable of producing anything even \halfway decent er bekommt nicht einmal etwas halbwegs Anständiges zustande
    to go \halfway towards ( fig) den halben Weg entgegengehen
    the management's proposals don't even go \halfway towards meeting our demands die Vorschläge der Geschäftsleitung erfüllen unsere Forderungen nicht einmal halbwegs
    to meet sb \halfway ( fig) jdm [auf halbem Weg] entgegenkommen
    \halfway down in der Mitte + gen
    the diagram is \halfway down page 27 das Diagramm befindet sich auf Seite 27 Mitte
    \halfway through the year nach der ersten Jahreshälfte
    \halfway up auf halber Höhe
    \halfway up the mountain she began to feel tired als sie den Berg zur Hälfte bestiegen hatte, wurde sie langsam müde
    * * *
    ['hAːf"weɪ]
    1. adj attr
    measures halb

    at the halfway stage of the Tour de Francein der Mitte der Tour de France

    2. adv

    halfway between two points(in der Mitte or genau) zwischen zwei Punkten

    he went halfway round the world to find herer reiste um die halbe Welt, um sie zu finden

    this money will go halfway toward(s) the cost of the car — diese Summe wird die Hälfte der Kosten für das Auto decken

    * * *
    A adj
    1. auf halbem Weg oder in der Mitte (liegend):
    halfway line SPORT Mittellinie f;
    we have reached the halfway point wir haben die Hälfte geschafft
    2. halb, teilweise:
    halfway measures Halbheiten, halbe Sachen
    B adv
    1. auf halbem Weg, in der Mitte:
    meet sb halfway bes fig jemandem auf halbem Wege entgegenkommen;
    meet trouble halfway sich schon im Voraus Sorgen machen
    2. bis zur Hälfte oder Mitte
    3. teilweise, halb(wegs)
    * * *
    1. adjective

    halfway point — Mitte, die

    halfway house (compromise) Kompromiss, der; Mittelweg, der

    halfway line(Footb.) Mittellinie, die

    2. adverb
    die Hälfte des Weges [begleiten, fahren]
    * * *
    adv.
    teilweise adv.

    English-german dictionary > halfway

  • 18 deceo

    deceo, uī, ēre (zu decor, decus), zieren, ziemen, I) eig., a) v. Lebl., äußerlich zieren, kleiden, wohl od. gutstehen, wohl od. gutlassen (Ggstz. dedecere; vgl. Fronto de oratt. p. 159, 13 N.: nam convenire et decere et aptum esse et congruere Graeci ἡρμόσθαι appellant), m. Ang. wen (wem)? im Acc., quin me aspice et contempla, ut haec (vestis) me deceat, Plaut.: quem decet muliebris ornatus, quem incessus psaltriae, Cic.: neminem decet intertexta pluribus notis vestis, Quint.: te toga picta decet, Prop.: quem tenues decuere togae nitidique capilli, Hor.: habitus triumphalis feminas non decet, Quint.: forma viros neglecta decet, Ov.: neglecta decet multas (virgines) coma, Ov.: decet alba quidem pudor ora, Ov.: alba (weiße Tracht) decent Cererem; vestes Cerealibus albas sumite, Ov.: hic illum mire pudor decuit, Sen. – ohne Ang. wen (wem)? rarus in publicum egressus idque velatā parte oris, ne satiaret aspectum, vel quia sic decebat (weil es ihr so gut stand), Tac. ann. 13, 45. – b) v. Pers., prangen, Macrobii praecipuā decent pulchritudine, Solin. 30, 10. – II) übtr., den Verhältnissen nach zieren = stehen, wohl anstehen, wohlanständig sein, sich ziemen od. geziemen, sich schicken, schicklich sein, in der Ordnung sein (Ggstz. dedecere), wobei zu bemerken, daß decet oft durch es würde sich geziemen, decebat u. decuit durch es hätte sich ge-
    ————
    ziemt, würde sich geziemt haben, übersetzt werden muß, α) m. Subjekts-Nom., teils m. Ang. wen (wem)? im Acc., arta decet sanum comitem toga, Hor.: illa ornamenta decere me et convenire eis rebus, quas gesseram, non putabam, Cic.: non velle experiri quam se aliena deceant; id enim maxime quemque decet, quod est cuiusque maxime suum, Cic. – teils (archaist.) m. Ang. wen (wem)? für wen? im Dat., istuc facinus nostro generi non decet, Plaut. Amph. 820 (vgl. unten no. β u. γ). – teils ohne Ang. wen? servare id, quod deceat (v. Dichter), Cic.: et quod decet honestum est et quod honestum est decet, Cic.: ita fere officia reperientur, cum quaeretur, quid deceat et quid aptum sit personis, temporibus, aetatibus, Cic. – m. Ang. worin? durch in m. Abl., ut in vita, sic in oratione nihil est difficilius quam quid deceat videre, Cic. – m. Ang. bei wem? durch apud m. Akk., u. wobei? durch Abl., neque eadem in voce, gestu, incessu apud principem, senatum, populum, magistratus, privato publico iudicio, postulatione, actione decent, Quint. 11, 3, 150. – β) m. Subjekts-Infin., u. zwar teils m. Acc. u. Infin. Act. u. Pass., oratorem irasci minime decet, simulare non dedecet, Cic.: omnes hommes ab odio, amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet, Sall.: omnes bonos rei publicae subvenire decebat, Sall.: non quidquid patrum plebisque est, consules, tribunos, deos, hominesque omnes armatos opem
    ————
    ferre, in Capitolium currere decuit? Liv.: m. Acc. u. Infin. Pass. (s. Klotz Nachtr. zu Cic. Tusc. p. 21. Wopkens Lectt. Tull. p. 71), atque in eo disputant, contaminari non decere fabulas, Ter.: num dubitas, quin specimen naturae capi deceat ex optima quaque natura? Cic.: sicut aut sola aut prima pensari decet... tanto regi (= a tanto rege), Liv. 34, 58, 8. – teils (archaist.) m. Dat. u. Infin., ita uti liberali esse ingenio decuit, Ter. Hec. 164: decet tantae maiestati eas servare leges, quibus etc., Paul. dig. 32, 1, 23: certa est enim ratio, quā deceat philosopho ob decretam sibi publice statuam gratias agere, Apul. flor. 16. p. 23, 4 Kr. – teils m. bl. Infin., iniusta impetrare non decet, Plaut.: exemplis grandioribus decuit uti, Cic. – m. vorhergeh. allgem. Pronom.-Nom., nihil est quod tam deceat, quam in omni re gerenda consilioque servare constantiam, Cic. – γ) ohne Subjekt, teils m. Ang. wen (wem)? durch Acc., facis, ut te decet, Ter.: ita uti fortes decet milites, Ter.: illum decet, Quint. – teils (archaist.) m. Ang. wem? od. für wen? durch Dat. (s. Ussing Plaut. Amph. 813. Hildebr. Apul. de mund. 1. p. 336), ut decet lenonis familiae, Plaut.: ita nobis decet, Ter.: haec primum ut fiant, deos quaeso, ut vobis decet, Ter.: locum editiorem, quam victoribus decebat, capit, Sall. hist. fr. 1, 98 (100). – teils (archaist.) m. Ang. wem? od. für wen? im Abl., ut meque teque maxume atque ingenio nostro decuit (=
    ————
    dignum erat), Plaut. asin. 577. – teils ganz absol., fecisti ut decuerat, Ter.: perge, decet, Verg.: res... paulo ante confecta est; minus quidem illa severe quam decuit, non tamen omnino dissolute, Cic.: quo maiorem spem habeo nihil fore aliter ac deceat, Cic.: cuius a rne corpus crematum est, quod contra decuit ab illo meum (sc. cremari), wogegen es sich geschickt hätte, daß der meinige von jenem verbrannt würde, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deceo

  • 19 decently

    adverb (in a manner acceptable to the general idea of what is proper or suitable: You're not going out unless you're decently dressed.) anständig
    * * *
    de·cent·ly
    [ˈdi:səntli]
    1. (in a civilized manner) mit Anstand
    2. (fittingly, appropriately) richtig, gehörig
    * * *
    ['diːsəntlI]
    adv
    treat, pay, live anständig; dress also schicklich (geh); bury richtig, mit Anstand
    * * *
    1. anständig (etc, academic.ru/18878/decent">decent)
    2. anständigerweise
    * * *
    adv.
    annehmbar adv.

    English-german dictionary > decently

  • 20 halfway

    half·'way adj
    attr, inv
    Mittel-, halb;
    at \halfway point of the race nach der Hälfte des Rennens;
    by the \halfway stage of the final round his lead had fallen to three in der Mitte der letzten Runde war seine Führung auf drei Punkte zurückgegangen;
    \halfway state Zwischenstadium nt adv
    inv in der Mitte;
    York is \halfway between Edinburgh and London York liegt auf halber Strecke zwischen Edinburgh und London;
    she started feeling sick \halfway through dinner mitten beim Abendessen wurde ihr übel;
    \halfway decent ( fig) ( fam) halbwegs anständig ( fam)
    he's incapable of producing anything even \halfway decent er bekommt nicht einmal etwas halbwegs Anständiges zustande;
    to go \halfway towards ( fig) den halben Weg entgegengehen;
    the management's proposals don't even go \halfway towards meeting our demands die Vorschläge der Geschäftsleitung erfüllen unsere Forderungen nicht einmal halbwegs;
    to meet sb \halfway ( fig) jdm [auf halbem Weg] entgegenkommen;
    \halfway down in der Mitte +gen;
    the diagram is \halfway down page 27 das Diagramm befindet sich auf Seite 27 Mitte;
    \halfway through the year nach der ersten Jahreshälfte;
    \halfway up auf halber Höhe;
    \halfway up the mountain she began to feel tired als sie den Berg zur Hälfte bestiegen hatte, wurde sie langsam müde

    English-German students dictionary > halfway

См. также в других словарях:

  • décent — décent, ente [ desɑ̃, ɑ̃t ] adj. • XVe; lat. decens, de decere → décence 1 ♦ Qui est conforme à la décence (notamment en matière sexuelle). ⇒ bienséant, convenable. Une conduite peu décente. Tenue décente. ⇒ chaste, pudique. 2 ♦ Vieilli Qui a de… …   Encyclopédie Universelle

  • decent — DECÉNT, Ă, decenţi, te, adj. Cuviincios, pudic. – Din fr. décent, lat. decens, ntis. Trimis de RACAI, 27.03.2009. Sursa: DEX 98  Decent ≠ indecent, necuviincios, impertinent, insolent, neruşinat, obraznic Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • decent — de cent (d[=e] sent), a. [L. decens, decentis, p. pr. of decere to be fitting or becoming; akin to decus glory, honor, ornament, Gr. dokei^n to seem good, to seem, think; cf. Skr. d[=a][,c] to grant, to give; and perh. akin to E. attire, tire: cf …   The Collaborative International Dictionary of English

  • decent — [dē′sənt] adj. [MFr décent < L decens (gen decentis), prp. of decere, to befit < IE base * dek̑ , to receive, greet, be suitable, teach > Sans da̍kšati, (he) is helpful, L docere, to teach, Gr dokein, to think, seem] 1. proper and… …   English World dictionary

  • décent — décent, ente (dé san, san t ) adj. 1°   Qui est conforme à la décence. Costume décent. Mise décente. •   Ce n est point assez que les moeurs du théâtre ne soient point mauvaises, il faut encore qu elles soient décentes et instructives, LA BRUY. I …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • décent — DÉCENT, ENTE. adject. Qui est dans les termes de la décence, selon les règles de la bienséance et de l honnêteté extérieure. Il n est pas décent à un Magistrat de... Être en habit décent …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • decent — 1530s, proper to one s station or rank, also tasteful, from M.Fr. décent, or directly from L. decentem (nom. decens) becoming, seemly, fitting, proper, prp. of decere to be fitting or suitable, from PIE *deke , from root *dek to take, accept, to… …   Etymology dictionary

  • decent — [adj1] respectable, appropriate approved, becoming, befitting, chaste, clean, comely, comme il faut, conforming, continent, correct, decorous, delicate, ethical, fit, fitting, good, honest, honorable, immaculate, mannerly, modest, moral, nice,… …   New thesaurus

  • decent — Decent, [decen]te. adj. Qui est dans les termes de la decence, selon les regles de la bienseance, & de l honnesteté exterieure. Il n est pas decent à un Magistrat. estre en habit decent …   Dictionnaire de l'Académie française

  • decent — Decent, et convenable, Decens. Il est decent et raisonnable de faire ainsi, Fieri sic decet. Cic …   Thresor de la langue françoyse

  • Decēnt — (v. lat.), schicklich, anständig; daher Decenz, Anstand, Schicklichkeit …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»