Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

debitor

  • 1 debitor

    debitor debitor.oris m должник

    Латинско-русский словарь > debitor

  • 2 debitor

    dēbitor, ōris m. [ debeo ]
    1) должник C, Cs, H etc.
    d. vitae O — обязанный (кому-л.) жизнью

    Латинско-русский словарь > debitor

  • 3 debitor

    debitrix, dabitum, debitus см. debere s. 2 и 3.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > debitor

  • 4 debitor

    , oris m
      должник

    Dictionary Latin-Russian new > debitor

  • 5 debitor vitae

      обязанный кому-л. жизнью

    Dictionary Latin-Russian new > debitor vitae

  • 6 debere

    1) быть обязану, долженствовать, plerumque debet - licet etiam (1. 1 pr. D. 28, 5); (1. 2 D. 22, 6): (1. 8 9 § 5 D. 26, 7); (1. 59 § 3 D. 17, 1); (1. 7 § 3. 1. 39 D. 1, 7. 1. 74 D. 50, 17). 2) быть должным, быть обязану, debitum (subst.) долг;

    debitor, должник: debitrix, должница (1. 108 D. 50, 16. 1. 66 D. 50, 17. 1. 178 § 3 D. 50, 16. 1. 10-12 eod.);

    debitum ex quacunque causa (1. 1 § 6 1). 13, 5);

    debitor ex contractu - ex delicto (1. 14-16 pr. D. 5, 2);

    debitores ex administratione (1. 6 § 1 D. 50, 4); (1. 17. D. 44, 7);

    deberi ex testamento (1. 18 eod.); (1. 159 D. 50, 17);

    natuia debere, быть должным, на основании естественного обязательства (1. 47 D. 36, 1. 1. 84 § 1 D. 50, 17);

    natura debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5);

    naturale - civile debitum (1. 40 § 3 D. 35, 1), naturales debitores (1. 16 § 4 D. 46, 1);

    usurarium debitum (1. 38 pr. D. 3, 5); (1. 1 D. 16, 2), (1. 9 pr. 1). 2, 14);

    debitum petere, exigere (1. 47 pr. eod. 1. 17 D. 2, 15);

    debere pecuniam (1. 10 D. 13, 4); (1. 1 § 1 D. 13, 5);

    eiusdem pecuniae debitores (l. 21 § 5 D. 2, 14);

    usurae debitae (1. 2 § 2 D. 46, 3); (1. 52 D. 4, 8);

    debere legata (1. 8 § 16 D. 5, 2); (1. 10 § 1. 2. 1. 51 § 3. 4 13. 40, 5);

    debere operas (1. 9 D. 38, 1);

    servitus debetur personae, praedio, fundo;

    iter, via debetur alicui (1. 27. 34 pr. D. 8, 3. 1. 2 § 1. 1. 9 D 8, 5. 1. 6 § 1. 1. 15 D. 8, 6);

    iter sepulcro debitum (1. 4 eod.); (1. 25 § 18 D. 10. 2); также о поземельных участках, обремененных сервитутами или отказами, источники употребляют "servitutem debere" (1. 6, 14. 21 D. 8, 2), "legata debere" (t. 13 § 6 D. 19, 1); наоборот, deberi, по отношению к лицам, обязанным к известному действию, iuri agrorum debitae personae (1. 7 § 1 C. 11, 7);

    omnes qui quolibet modo curiae iure debentur (1. 49 C. 10, 31); в 1. 50 eod. debita curia обозн. должность декуриона, которую следовало принять и исправлять.

    3) deberi, надлежать, следует по закону или на основании aequitas - non sic parentibus liberorum, ut liberis parentum hereditas debetur (1. 7 § 1 D. 38, 6); (1. 7 pr. D. 48, 20); (1. 4 D. 27, 10);

    debitam pietatem sequi (1. 19 D. 42, 8); (1. 8 § 11 D. 5, 2); (1. 8 § 8. eod. 1. 2 C. 3. 29);

    debita portio s. pars, законная доля (legitima), на которую имел право патрон относительно имущества отпущенника (1. 114 § 1 D. 30. 1. 28 D. 31. 1. 60 D. 36, 1. 1. 19 § 1. 1. 20 § 1. 24. 25. 41. 44. 45. D. 38, 2);

    debitum bonorum subsidium, законная доля детей (1. 5 C. 2, 29).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > debere

  • 7 debitrix

    Латинско-русский словарь > debitrix

  • 8 idoneus

    idōneus, a, um
    1) удобный, надлежащий, приличный, подходящий, пригодный (locus Cs; tempus, verba Cs)
    2) способный, благоприятный (ad aliquid или alicui rei)
    3) достойный, приличный
    res idonea, de qua quaeratur C — вопрос, заслуживающий рассмотрения
    Laelii persona mihi idonea visa est, quae de amicitia dessereret C — Лелий кажется мне лицом, достойным обсуждать вопрос о дружбе
    4) дельный, хороший, надёжный (homines, auctor C); прочный, крепкий (paries, navis Dig)
    5) приятный (idoneum oculis spectaculum Sen)

    Латинско-русский словарь > idoneus

  • 9 ad

    (praep.) обозн. 1) направление, движение, к, accedere ad locum aliquem (1. 4 pr. D. 1, 8);

    adire ad fontem (1. 3 § 3 D. 8, 3);

    aditus ad aliquem (1. 19 D. 2, 4);

    vocari ad aliquem (1. 1 pr. D. 2, 5);

    confugere ad aedem, ad actionem, defensionem etc. (см. confugere);

    accedere ad emtionem, hereditatem, possessionem etc. (см. accedere s. 2);

    pervenire ad annos, ad pubertatem, civitatem, libertatem, dignitatem etc. (см. pervenire s. 2);

    perducere ad libertatem (см. perducere s. 1);

    adspirare ad magistratum (см. adspirare).

    2) цель, для, на, procuratorem dare ad aliquid (1. 28. 42 § 4. 5. 1. 43 pr. D. 3, 3);

    tutor datus ad universum patrimonium (§ 17I. 1, 25);

    debitor conventus ad solutionem (1. 47 pr. D. 2, 14);

    relinqui ad alimenta (1. 8 § 15 D. 2, 15);

    ad refectionem fornacis etc. praestari (1. 58 § 2 D. 19, 2);

    ad monumentum aedificandum dare (1. 40 § 5 D. 35, 1);

    sumtus ad honores factus (1. 45 pr. D. 3, 5).

    3) последствие, результат, ad irritum revocare (1. 7 C. 2, 51);

    ad utilitatem cedere (1. 16 C. 5, 71).

    4) при означ. времени показ. а) наступление определенного срока, к, в, ad diem (1. 6 § 1 D. 18, 1. 1. 34 D. 28, 5. 1. 77 D. 45, l);

    ad tempus (1. 4 pr. D. 8, 1. 1. 44 § 1 D. 44, 7);

    b) размер, предел, границу, до, ad modum exilii ferre sententiam (1. 39 § 1. D. 40, 12);

    ad quartam solam admitti (1. 22 § 1 D. 1, 7);

    ad certum pondus locare (1. 30 § 2 D. 19, 2);

    ad aliquid, некоторым образом (1. 1 pr. D. 37, 5).

    5) отношение к вещи или лицу, pertinere ad (1. 11 § 10 D. 32, 1. 16 § 7 D. 39, 4. 1. 3 § 1 D. 43, 3);

    transferri, transmitti ad aliquem (см. transferre, transmittere s. 3); по отношению к, напр. locum habere ad aliquid (1, 34 pr. D. 12, 2): ignosci ad aliquid (1. 157 pr. D. 50, 17).

    6) при, под, в, подле, subsidere ad aliquem (1. 62 § 1 D. 35, 1);

    ad parietem (1. 13 pr. 1. 19 § 2 D. 8, 2);

    codicilli ad testam, facti (1. 36 pr. D. 29, 1);

    ad manum habere (1. 19 § 5 D. 16, 1).

    7) по, ad exemplum (1. 1 § 1ю D. 3, 4);

    ad similitudinem (1. 35 § 8 D. 4, 6. 1. 9 § 1 C. 5, 9): ad instar (1. 4 § 1 C. 6, 28);

    ad arbitrium suum (1. 42 D. 23, 3);

    numerare annum ad dies (1. 134 D. 50, 16).

    8) через, напр. ad annum (=post a) liber esto (1. 18 § 2 D. 40, 4). 9) против, appellare ad aliquem = adversus aliquem (1. 1 D. 49, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ad

  • 10 certus

    известный, а) определенный: certa s. certi stipulatio, стипуляция, предмет, которой точно определен (1. 68. 74 D. 45, 1. 1. 118 § 2 eod.); также certus s. cerli contractus (1. 1 § 6 D. 13, 5. 1. 18 pr. D. 46, 4);

    certum condicere, petere, certi condictio (1. 6 D. 12, 1. 1. 9 eod. 1. 1 D. 13, 3);

    c. summae debitor dictus (1. 5 D. 18, 4);

    c. summa compromissa (1. 28 D. 4, 8);

    c. nummos stipulari (1. 37 D. 45, 1);

    c. corpus in stipulationem deducere, legare, etc. (1. 10 D. 46, 4. 1. 26 § 1. 1. 47 § 1 D. 30. 1. 10 D. 34, 2);

    c. quantitatem legare, debere (1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 18 § 4 D. 33, 7);

    speciem relinquere (1. 34 § 5 D. 30);

    c. partem heredit. legare (1. 8 § 5 D. 31);

    c. pondus, genus argenti legare (1. 1 § 1 D. 34, 2);

    penus c. cum vasis c. legata (1. 2 D. 33, 9);

    c. hominem emere, debere (1. 17 D. 40, 12. 1. 23 D. 45, 1);

    c. pretium habere (1. 7 § 2 D. 18, 1);

    c. pars fundi, часть физическая, прот. идеальной, pars pro indiviso (1. 25 D. 7, 4. 1. 6. D. 8, 1);

    c. locus прот. "pro ihdiviso portio fundi" (1. 1 D. 21, 2);

    c. loco (в определенном месте, напр. исполнить обязательство) dari oportere, dare promittere, sese soluturum obligare (rubr. D. 13, 4. tit. C. 3, 18);

    c. loco vel tempore reddere commodatum (l. 5 pr. D. 13, 6);

    ad c. usum. с. temporibus uti aliqua re (1. 25 D. 15, 1);

    c. tempus прот. infinitum (1. 91 D. 35, 1);

    dies certa, veluti Calendis Januariis centesimis (1. 21 pr. D. 36, 2);

    c. aetas (1. 23 § 3 D. 40, 5);

    c. personae прот. incertae, omnes, genus personarum (1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 4 D. 34, 5. 1. 39 pr. D. 35, 1. 1. 220 pr. D. 50, 16);

    certi прот. omnes (1. 8 pr. D. 10, 3);

    c. familia (urbana aut rustica) прот. universa (1. 65 pr D. 31);

    ex c. uxore natum scribere heredem (1. 28 § 2 D. 28, 2);

    c. procurator (1. 2 D. 3, 3);

    tutor cert. rerum vel causarum (1. 12 D. 26, 2);

    c. conditione muneribus se adstringere (1. 2 pr. D. 50, 6);

    c. lege donare (1. 22 C. 8, 54), in arbitrum compromissum, ut с. sententiam (решение, постановленное сторонами) diceret (1. 19 pr. D. 4, 8);

    certae solennesque actiones, иски, предъявленные в точно определенных, торжественных формулах (1. 2 § 6 D. 1, 2); с. condemnatio (1. 59 § 2 D. 42, 1);

    certum confiteri (1. 6 pr. D. 42, 2);

    certam continuamque possessionem habere, о вещных, сельских сервитутах (1. 14 pr. D. 8, 1);

    b) истинный, верный, несомненный: certo certius est (1. 17 pr. D. 26, 2. 1. 38 § 5 D. 45, 1. 1. 28 § 5 D. 5, 1);

    res c. et indubitata (1. 1 D. 2, 15);

    vera et e. scientia (1. 76 D. 50, 17);

    c. jure utimur (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 49 pr. D. 30);

    certi, certissimi juris esse (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 4, 8);

    c. status esse (1. 2 § 3 D. 38, 7);

    mater semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4);

    certe (adv.), верно, без сомнения (1. 52 § 2 D. 9, 2); по крайней мере (1. 6 § 12. 1. 8 pr. 1. 38 D. 3, 5. 1. 29 § 1 D. 21, 2); с) не сомневаться в чем, наверно рассчитывать на что, qui agit, certus esse debet etc. (1. 42 D. 50, 17);

    certus accusationis (1. 14 D. 37, 1);

    certiorem facere aliquem, извещать (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 26, 2);

    d) быть осторожным: certius et modestius esse (1. 14 § 3 D. 23, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > certus

  • 11 chirographarius

    собственноручный: chirogr. instrumenta (1. 17 C. 4, 2);

    chirogr. pecunia, chirogr. debitum, письменное удостоверение долга. прот. долгу, обеспеченному залогом (tit. C. 8, 27); отсюда chirogr. creditor (1. 38 § 1 D. 42, 3. 1. 6. C. 7, 72. 1. 10 C. 8, 18), debitor (1. 7 C. 8, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > chirographarius

  • 12 conditio

    1) положение, состояние, а) внешнее положение, естественное свойство: cond. agrorum (1. 1 § 23 D. 39, 3);

    b) юридическое положение человека, состояние, о лицах: dediticiorum pessima conditio (§ 3. 1. 1, 5); (1. 41 pr. D. 23, 4), (Gai. I. 30. 75. 78 seq. 128. IV. 160); (1. 32 § 2. 1. 34 pr. D. 29, 2. 1. 4 D. 40, 13. 1. 3 pr. D. 22, 5. 1. 38 § 9 D. 48, 19);

    in eadem condit, esse (1. 20 § 13 D. 5, 3); (1. 39 D. 3, 5. 1. 133 D. 50, 17); (1. 86 eod.);

    c) юридическое положение, отношение; о вещах, юридических действиях: omnem rem conditionemque praestare (1. 246 § 1 D. 50, 16);

    fundum cum sua, coondit. publicare (1. 23 § 21). 8, 3. 1. 11 § 1. 1. 13 § 3 D. 29, 1); (1. 29 § 1 D. 45, 1);

    non bonam conditionem eligere (1. 7 § 2 D. 26, 7);

    meliorem conditionem facere, offerre s. afferre (1. 1 seq. D. 18, 2).

    2) условие в более обширном смысле слова означ.: а) необходимое предположение действительности юрид. акта, sub hac condit. stare locationem, ut etc. (1. 25 pr. D. 19, 2); (1. 68 D. 23, 3);

    conditiones, quae tacite inesse videntur (1. 99 D. 35, 1);

    cond. juris, необходимое законное условие данного акта против. cond. facti, т. е. настоящему условию (1. 21 D. 34, 1);

    dare propter conditionem (1. 65 pr. § 3 D. 12, 6);

    b) означ. всякое вообще добавочное определение юридического акта; всякая оговорка: si ea conditione navem conduxisti, ut ea merces tuae portarentur (1. 10 § 1 D. 14. 2. 1. 39 D. 17, 1. 1. 6 § 2D. 18, 1): c) условием в собственном смысле называется будущее и неизвестное событие, от наступления или ненаступления которого поставлено в зависимость существование сделки (tit. D. 28, 7. 35, 1); (Gai. II. 144. 172. 200. III. 98);

    conditio - aut in praeterilum concepta ponitur, aut in praesens, aut in futurum (1. 16 D. 28, 3); условием признается только событие будущее и неизвестное (1. 39 D. 12, 1. 1. 10 § 1 D. 28, 7. 1. 120 D, 45, 1);

    sub conditione stipulari, promittere, debere, heredem instituere, etc. (§ 4 J. 3, 15. 1. 26 D. 28, 7. 1. 14 D. 46, 2. 1. 10. 213 pr. D. 50, 16);

    sub condit. resolvi emtionem etc. (1. 3 D. 18, 1. 1. 52 pr. D. 18, 2. 1. 1 D. 18, 3);

    ex condit. vel in conditionem heredem facere (1. 15 § 4 D 29, 1), conditio, quae est in potestate, in arbitrio alicujus, in arbitrium collata, условие, осуществление коего зависит от человеческой воли (1. 4 pr. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 28 D. 28, 7. 1. 13 pr. D. 2, 2. 1. 1 § 8 D. 29, 4), противоположно cond. in eventum collata, или quae in aliquo casu consistit (1. 78 § 1 D. 35, 1. I. 33 § 1 D. 40, 5); Павел называет conditio potestativa также promiscua (1. 11 § 1 D. 35, 1); Юстиниан отличает cond. potestativa от casualis и принимает еще conditio mixta, смешанное условие, когда его осуществление зависит одновременно от воли участника сделки, и от случайного события (1. un. § 7 C. 6, 51);

    cond. in non faciendo concepta, cond. non faciendi, условие потестативное, отрицательное (1. 7 pr. 1. 18. 79 § 3 D. 35, 1) противоп. cond. faciendi (l. 8 pr. D. 28, 7);

    impossibilis conditio (§ 11 J. 3, 19);

    conditio pendet, условие находится в нерешительном положении, т. е. неизвестно, исполнится ли оно или не исполнится (1. 36 D. 12, 1. 1. 8 D 18, 6. 1. 38. 1. 4 D. 28, 5);

    cond. existit, impletur, impleta, expleta est (1. 16 D. 12, 6. 1. 14 pr. D. 13, 1. 1. 5 pr 1. 7 § 1. 1. 25 D. 35, 1. 1. 14 D. 46, 2);

    cond. deficit, defecit, условие не исполнится (1. 37 D. 18, 1. 1. 8 pr. D. 18, 6. 1. 63 § 2. D. 30). Conditionalis (adi.) conditionaliter (adv.) условный, под условием: ex conditionati stipulatione tantum spes est, debitum iri (§ 4 J. 3, 15);

    condition. contractus (1. 8 D. 26, 8), obligatio (1. 14 pr. D. 46, 2), emtio, venditio (1. 2 pr. 1. 4 pr. D. 18, 2), institutio (1. 10 pr. D. 28, 7), legatum v. fideicomm. (1. 3 D. 30);

    libertas (1. 4 § 5 D. 40, 5), debitor (1. 5 § 2 D. 34, 3), creditor (1. 55 D. 50, 16);

    conditionaliter stipulari (1. 98 § 5 D. 46, 3. 1. 8 D. 26, 8. § 31 J. 2, 20. 1. 88 D. 30. 1. 17 § 3. D. 35, 1).

    3) случай, возможность, право, jurisjurandi conditionem deferre, предлагать кому-либо присягу;

    conditione delata, jurare;

    conditione jurisjur. non uti;

    causa in conditione jurisjur. deducta (1. 3 pr. 1. 34 § 7. 1. 39 D 12, 2. 1. 19 § 4 D. 22, 3. 1. 9 C. 4, 1);

    conditionem deferre, предоставить кому свободный выбор, condit. deferre, utrum velit (1. 8 § 12 D. 5, 2), an velit - utrum malit (1. 1 § 13 D. 38, 5);

    cond. coheredi dcfertur, ut aut totam cognoscat (hereditatem), aut a toto recedat (1. 55. 56 D. 29. 2. 1. 16 D. 26, 7).

    4) дружеское отношение, особ. супружеская любовь, также отношение между сговоренными (1. 2 § 2 D. 24, 2. 1. 11 D. 23, 2. 1. 18 C. 5, 4. 1. 1 C. 5, 1. 1. 3 D. 50, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > conditio

  • 13 delicatus

    (adi.) delicate (adv.) милый, нежный;

    delic. debitor против. onerosus creditor, тягостный (1. 25 D. 13, 7);

    delicate (мало-помалу) progredi (1. 137 § 2 D. 45, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > delicatus

  • 14 efficere

    совершать, а) делать = facere, constituere s. 4;

    actum effic. inanem (1. 11 D. 44, 7);

    actio efficitur utilis, inanis (1. 24 § 2 D. 40, 12);

    inutile effici legatum (1. 82 pr. D. 31);

    causa melior efficitur (1. 3 D. 20, 3. 1. 12 pr. D. 20, 6);

    res deterior effecta (1. 8 pr. D. 18, 6); (1. 9 D. 34, 4): - effici часто = fieri: debitor effectus (1. 9 § 7 D. 15, 1);

    heredem effici adeundo (1. 43 § 3 D. 28, 6), (l. 26 § 9 D. 12, 6);

    exheredatum effic. (1. 20 pr. D. 37, 4);

    pro parte intestatum effici (1. 19 D. 5, 2);

    effici sui iuris (1. 3 § 4 D. 14, 6. 1. 1 § 4 D. 15, 2. 1. 11 § 10. 11 D. 32);

    effici liberum, patremfam. (1. 15 D. 3, 5);

    ex libero servus effectus (1. 83 § 5 D. 45, l), compos mentis effectus (1. 1 D. 37, 3);

    effectus annorum XIV (1. 22 pr. D. 36, 2);

    pupilli, legitimae aetatis effecti (1. 2 C. 5, 46);

    effici maiorem (1. 3 § 1 D. 4, 4);

    effic. aliquem inter infames (1. 2 § 2 D. 3, 2); (1. 9 § 7. 1. 62 D. 41, 1);

    in domino alicuius effici (1. 9 § 1 D. 23, 3); (1. 7 § 3. 1. 9 § 1. 1. 27 eod.);

    fructus efficiuntur fructuarii, emtoris (1. 12 § 5 D. 7, 1. 1. 2 § 4 D. 41, 4), сделать: filia nubendo efficit dotem esse (1. 10 D. 23, 1): effic. legatum non deberi (1. 1 § 11 D. 35, 3);

    effic. aliter aquam fluere (1. 1 § 3 D. 43,13);

    ius dici causam perorari effic. (1. 1 pr. D. 2, 2. 1. 14 § 8 D. 38, 2), nihil. effic. (1. 29 § 1 D. 29, 1);

    b) осуществлять, сделать, оканчивать, (quod maior pars curiae effecit, pro eo habetur, ac si omnes egerint (1. 19 D. 50, 1);

    effic. opus (1. 13 § 10. 1. 24 § 3. 1. 51 § 1 D. 19, 2. 1. 113 pr. D. 45, 1); (1. 22 C. 6, 23);

    sponsalia effic. (1. 14 D. 23, 1);

    partus effectus - perfectus, развитый (1. 14 D. 1, 5. cp. 1. 135. D. 50, 16);

    c) составлять, plus quam hereditaria portio efficit (1, 31 D. 12, 6);

    tantundem, quod fundi pretium efficiat (1. 67 § 5 D. 31); (1. 88 § 3 D. 35, 2);

    effic. (quartam bonorum (1. 93 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > efficere

  • 15 facere

    делать: 1) совершать известное действие, quae facta contra bonos mores fiunt, nec facere nos posse credendum, est (1. 15 D. 28, 7. 1. 102. D. 50, 17);

    facere contra s. adversus legem, SCtum, voluntatem defuncti etc. (см. adversus s. 1., contra s. 1. 1. 9 § 8. D. 4, 2. 1. 3 D. 1, 1. 1. 55. D. 50, 17).

    2)особ., как предмет обязательства, обозначает в обширнейшем смысле а) всякое действие, т. е. состоящее как в даче какой-либо вещи или предоставлении пользования оною, так и в оказании какой-либо услуги или помощи (1. 218 D. 50, 16. cf. 1. 175 eod.); отсюда обозн. также исполнение обязательства, состоящее in praestando, solvendo: facere posse = solvendo esse (1. 8. 9. D. 12, 6. l. 23 pr. I. 81. D. 17, 2. 1. 18 § 1. 1. 28. 54. D. 24. 3 1. 1 § 1 D. 42, 7. I. 21. D. 46, 3. 1. 63 § 7. 1. 68 § 1 D. 17, 2);

    centum tautum facere posse (1. 82 D. 35, 2);

    quatenus facere potest debitor (1. 49 D. 2, 14. l. 3 pr. D. 13, 5. 1. 63 D. 17, 2. 1. 36 D. 24, 3. 1. 33 pr. D. 39, 5. 1. 16- 25 D. 42, 1. 1. 35 pr. D. 3, 5);

    nihil vel minus facere posse (1. 1 § 43 D. 16, 3);

    facere iudicatum (1. 45 § 1. D. 5, 1. 1. 42 pr. D. 12, 1. 1. 45. D. 46, 1);) в более тесном смысле обозн. всякое действие, которое не вмещает в себе понятия dandi, т. е. передачи предмета в собственность другого лица (см. s. 1. с), противоп. dare;

    3) совершать, причинять, fac. homicidium (1. 1 § 21. D. 48,18. I. 28 § 15 D. 48, 19), stuprum, adulterium (1. 12 D. 48, 6), furtum (1. 7 pr. 1. 18. 19 § 6. I. 23 D. 47, 2);

    si nox furtum faxsit (L. XII tab. VIII, 11), si servus furtum faxit (1. c. XII. 3), cum nexum faciet (1. c. VI. 1);

    damnum (1. 151 D. 50, 17), pauperiem, iniuriam (1. 1 pr. § 3 D. 9, 1), si iniuriam faxsit (L. XII, tab. VII, 4);

    vim, metum (1. 9 § 1. 8. 1. 14 § 2. 13. 15 D. 4, 2) moram (см.);

    4) составлять, fac. testamentum, tabulas testamenti (1. 18 § 1. 1. 19 D. 28, 1), codicillum (1. 19 D. 29, 7. 1 37 § 1 D. 32);

    5) заключать, совершать, fac. locationem, venditionem (1. 8 § l D. 42, 5), nomina (1. 9 pr. 13. 2,14. 1. 39 § 14. D. 26, 7. 1. 46. D. 32);

    6) facere negotium, причинять неприятности: calumniae causa negotium facere alicui (1. 1 pr. § l 1. 3 § 1. D. 3, 6. 1. 5. pr. D. 37, 15);

    7) сделать: locat artifex operam suam, i. e. faciendi necessitatem (1. 22 § 2. D. 19, 2);

    opus factum (1. 21 § 1 D. 39, 2);

    materia facta (1. 6. D. 6, 1);

    argentum, aurum factum (1. 78 § 4 D. 32. 1. 27 D. 34, 2);

    8) заниматься: fac. medicinam (1. 26 § 1 D. 38, 1), argentariam (1. 4 § 3. 4 D. 2, 13), artem ludicram, lenocinium (1. 4pr. § l. 2. D. 3, 2);

    9) сделать кого чем, possessorem fac. aliquem (1. 22 D. 50, 16. 1. 6 § 5. 1. 13 § 5. D. 3, 2);

    suspectum fac. aliquem (1. 2 D. 27, 8);

    fieri, делаться, iure institutionis, ex testamento, heres factus (1. 5 D. 28, 6. 1. 68 § 1 D. 30. 1. 40 § 1 D. 1, 7);

    sui iuris, paterfamil. factus (1. 2 § 1. 1. 3 D. 14, 5. 1. 3 § 4. 1. 20 D. 14, 6);

    pubes factus pupillus (1. 4 D. 27, 2);

    annorum XIV factus (1. 22 pr. D. 36, 2);

    furiosus mentis compos factus (1. 47 D. 29, 2. 1. 2 § 11. D. 38, 17);

    liber servus factus (1. 1 § 4. eod. 1. 38 pr. D. 46, 3);

    fundus sacer factus (1. 91 § 1 D. 45, 1. 1. 3 § 8 D. 12, 4. 1. 55 D. 35. 1. 1. 2 D. 39, 6. 1. 24 D. 3, 5);

    fundum facere emtoris (1. 25 § 1 D. 18, l);- делать, facit totum voluntas defuncti (1. 35 § 3 D. 28, 5);

    facere dodrantem, quadrantem bonorum (см. dodrans);

    10) творить, установлять, назначать, fac. ius (1. 40 D. 1. 3);

    fac. plures gradus heredum (1. 36 pr. D. 28, 6);

    dotem fac. alicui (1. 49 D. 23, 3);

    curatores (1. 9 D. 27, 10);

    ad actionem procurator factus (1. 13 pr. D. 2, 14);

    11) употреблять, издерживать, fac. alimenta in aliquem (1. 5 § 14 D. 25, 3. 1. 19 § 2 D. 36, 1), fac. impensas (см.);

    12) = agere s. 2: annum in fuga facere (1. 14 § 1. D. 40, 7);

    13) оценивать, magni, parvi facere (1. 4 § 6 D. 1, 16. 1. 1 § 10 D. 43, 24. 1. 16. C. 10, 31); - 14) = experiri, иметь: fac. lucrum (см.), damnum, потерпеть (1. 56 D. 30. 1. 26 D. 39, 2);

    vitium facere. испортиться (1. 32 eod. 1. 10 § 1 D. 14, 2);

    abortum facere (см.);-15) противоп. immittere, на недвижимом имуществе, на земле другого лица делать какие-нб. перемены, постройки (1. 1 pr. D. 43, 6. 1. 2 pr. D. 43, 8. 1. 1 pr. D. 43, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > facere

  • 16 hereditarius

    наследственный, corpora, res heredit. (1. 16 § 1. 1. 19 pr. D. 5, 3. 1. 2 § 3 D. 18, 4. 1. 11. 14 D. 20, 5. 1. 20 § 2 D. 29, 2. 1. 2 D. 36, 1. 1. 4 § 11 D. 44, 4);

    aes alienum heredit. (1. 20 § 2 D. 5, 3. 1. 7 D. 42, 5);

    negotia hered. gerere (1. 21 § 1. D. 3, 5);

    hered. creditor, кредитор наследника, имеющий претензию относительно наследства;

    debitor hered. (1. 13. 45 § 2 eod. 1. 13. 15. 1. 14-16. 49. D. 5, 3);

    actiones hered., иски наследника против должников завещателя (наследственной массы) (1. 20 § 4 eod. 1. 8 § 6 D. 28, 7. 1. 71 D. 36, 1. 1. 1 § 26 D. 38, 5), и иски кредиторов, отказ принимателей против наследника (1. 4 § 22 D. 40, 5. tit. C. 4, 16);

    obligatio heredit. (1. 17 D. 4, 2. 1. 50 D. 46, 1. 1. 89 D. 29, 2. 1. 49 D. 17, 1. 1. 7 pr. D. 27, 3. 1. 37 D. 18, 1. 1. 6 pr. D. 11, 7. 1. 91 D. 35, 2);

    jure heredit. противоп. legatorum nomine) habere quartam. (1. 74 eod. 1. 14 p. eod. 1. 73 D. 21, 2. 1. 93 pr. D. 46, 3. 1. 10 D. 44, 1);

    hereditario vel honorario titulo (на основании гражданского или преторского права) succedere (1. 1 C. 5, 73);

    hered. pars, portio наследственная доля, определенная завещателем, прот. virilis pars (1. 32 D. 28, 6. 1. 124 D. 30. 1. 8 § 2 D. 34, 5. 1. 23 D. 36, 1. 1. 59 § 3 D. 28, 5. 1. 18 D. 16, 3. 1. 24 D. 46, 1. 1. 5. 6 pr. D. 11, 7);

    iuramentum heredit., присяга наследника от имени завещателя противоп. principale sacramentum (1. 12 pr. C. 4, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > hereditarius

  • 17 idem

    тот же, eodem patre eademque matre nati (Gaj. I. 61. 1. 28 § 3 D. 12, 2. 1. 71 pr. D. 46, 1. 1. 11 pr. D. 2, 1. 1 4 § 1 D. 48, 16);

    creditor idemque (вместе) debitor (1. 2 D. 16, 2 1. 75 D. 3, 3. 1. 7 C. 6, 20);

    idem iuris est (1. 8 pr. D. 9, 2. 1. 4 D. 24, 1. 1. 3 pr. D. 45, 1. 1. 13 § 2 C. 13, 6. 1. 5 § 3 D. 25, 3); (L. XII. tab. I. 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > idem

  • 18 idoneus

    (adi, idonee (adv.) удобный, способный, надлежащий, хороший, paries idon. (1. 36 37 D. 39, 2);

    magis idonee reficere parietem (1, 41 eod.);

    minus idon navis (1. 13 § 1 D. 19, 2);

    idon. causa (1. 14 § 2 D. 4, 2. 1. 15 pr. D. 42, 5. 1. 2 § 3 D. 44, 4. 1. 4 § 2 D. 48, 5);

    culpa (1. 12 D. 46, 6);

    paterfam, vir, homo idon. (1. 10 D. 26, 7. 1. 5 D. 43, 5. 1. 42 D. 50, 16 1. 5 § 11 D. 50, 6);

    valde idon. socius (1. 16 pr. D. 17. 2);

    testis idon. (1. 6. 9. 10 D. 22. 5);

    id. defensor, expromissor (1. 46 § 2 D. 3, 3); (1. 54 eod. 1. 110 § 1 D. 50, 17. l. 5 D. 42, 5. 1. 1 D. 44, 3);

    fideinssor idon. = qui obligari potest et conveniri (1. 3 D. 46, 1), обозн. тк. состоятельного должника - иногда предметы, которые представляют обеспечение, idoneum esse, прот. facultatibus labi;

    idoneus - lapsus facultatibus;

    idoneus subito lapsus (l. 8. D. 4, 3. 1. 14 D. 26, 7. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 2 § 7 D. 50, 8);

    idoneus facultatibus прот. egens (1. 5 § 26 D. 25, 3);

    idonei et sufficientes прот. tenues et exhausti (l. 6 pr. D. 50, 4);

    idon. = promissor, debitor (1. 112 § 1 D. 45, 1. 1 27 § 3 D. 4, 4);

    fideusssores minus idon. = egeni (1. 3 § 3 D. 36, 4. 1. 5 § 1. 1. 7. pr. D 2, 8 1 18 § 1 D. 18, 6 1. 44 § 3 D. 47, 2. 1 14 § 2 D. 13, 5. 1. 27 § 1 D. 16, 1); (1. 18 D. 26, 2. 1. 2 D. 11, 2 1. 46 § 9 D. 49, 14. 1. 39 § 1 D. 4, 4. 1. 30 § 3 D. 27, 1. 1. 1 § 5 D. 27, 8. 1. 68 § 4 D. 47, 2); (1. 4 § 6 D. 18, 2. 1. 14 § 1 eod.);

    heres, successor id. (1. 14 D. 4, 4. 1. 19 D. 20, 4. 1. 2 § 1 D. 23 5. 1. 39 § 16 D. 26, 7. 1. 5 D. 42, 6 1. 1 § 17. 1. 5 eod. 1. 40 D. 4, 3);

    praedia non. idon. (1. 7 § 2 D. 26, 7. 1. 19 § 4 D. 16. 1. 1. 11 pr. D. 22, 1. 1 35 D. 26, 7. 1. 102 pr. D. 46, 3. 1. 33 § 1 D. 21, 1. 1. 1 § 36. 1. 14 pr. D. 16, 3. 1. 59 § 6 D. 17, 1. 1. 50 § 1 D. 40, 4. 1. 11 pr. D. 50, 1);

    idonee? cavere (1. 41 pr. D. 5, 3. 1. 11 § 15. D. 32. 1. 2. 4 § 8 D. 40, 5);

    satis idonee dare (1. 3 C. 8, 51).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > idoneus

  • 19 invicem

    1) взаимно, qui inv. creditor idemque debitor est (1. 30 D. 12, 6. 1. 36 pr. D. 10, 2. 1. 17 § 3 D. 13, 6);

    inv. obligare (1. 5 pr. D. 44, 7);

    deberi (1. 21 D. 16, 2): inv. agere (1. 36 D. 4, 3. 1. 22 § 2 D. 43, 21. 1. 39 § 5 D. 26, 7. 1. 7 D. 28, 7. 1. 38 § 7 D. 32);

    stipulari (1. 32 § 18 D. 4, 8. 1. 54 § 1 D. 19, 2);

    sibi donare (1. 26 D. 39, 6. 1. 37 § 1. 1. 53 D. 28, 5. 1. 23-25. 41 § 1. 1. 45 § 1 D. 28, 6. 1. 22 pr. D. 35, 2);

    vir atque uxor mores inv. accusantes (1. 39 D. 24, 3).

    2) наоборот, напротив (1. 3 D. 10, 1. 1. 31 § 1 D. 12, 1. 1. 24 § 1 D. 19, 1. 1. 15 D. 44, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > invicem

  • 20 paternus

    отцовский, bona pat., имущество со стороны отца (1. 78 pr. D. 28, 5. 1. 3 § 7 D. 37, 10. 1. 6 § 2 D. 42, 5); тк. просто paterna (1. 7 § 3 D. 48, 20. 1. 9 pr. D. 49, 16);

    facultates pat. (1. 87 § 7 D. 35, 2);

    hereditas pat. (1. 59 D. 29, 2);

    creditor, debitor pat. (1. 7 § 2. 1. 29 § 2 D. 4, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > paternus

См. также в других словарях:

  • debitor — DEBITÓR, OÁRE, debitori, oare, adj., s.m. şi f. 1. adj. (Despre sume de bani) Care se găseşte la debitul2 unui cont; datorat. 2. adj., s.m. şi f. (Persoană fizică sau juridică) care datorează creditorului mărfuri sau sume de bani; datornic. – Din …   Dicționar Român

  • Debitor — ist im deutschen Rechnungswesen der Begriff für den Schuldner von Forderungen aus Lieferungen und Leistungen. Dabei handelt es sich um Lieferantenkredite oder sonstige Warenkredite aus der Geschäftsverbindung mit Kreditoren. Komplementärbegriff… …   Deutsch Wikipedia

  • Debitor — Deb it*or, n. [L. See {Debtor}.] A debtor. [Obs.] Shak. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Debĭtor — Debĭtor, Schuldner, s.d.; Debĭtum, Schuld, s.d.; Debitum conjugale, eheliche Pflicht …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Debĭtor — (lat.), der Schuldner …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Debitor — Debĭtor, (lat.), Schuldner …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Debitor — Debitor,der:⇨Schuldner …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Debitor — Darlehensnehmer; Kreditnehmer; Schuldner * * * De|bi|tor 〈m. 23〉 Schuldner; Ggs Kreditor [lat.] * * * De|bi|tor, der; s, Debitoren <meist Pl.> [ital. debitore < lat. debitor, zu: debere = schulden] (Bankw.): Schuldner, der Waren von… …   Universal-Lexikon

  • debitor — /deb i teuhr/, n. Obs. a debtor. [1475 85; < OF < L debitor; see DEBTOR] * * * …   Universalium

  • Debitor — De|bi|tor der; s, ...oren (meist Plur.) <aus gleichbed. lat. debitor zu debere »schulden«; vgl. ↑Debet> Schuldner, der Waren von einem Lieferer auf Kredit bezogen hat …   Das große Fremdwörterbuch

  • Debitor creditoris est debitor creditori creditoris — The debtor of the creditor is also the debtor of the creditor s creditor. This process of attachment went not only against those in the actual possession of himself, his factors or agents, but also against those in the hands of his debtors, since …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»