-
1 dīmidiātus
dīmidiātus adj. [dimidium], halved, divided in the middle: mensis: partes versiculorum.* * *dimidiata, dimidiatum ADJhalved, divided, half -
2 dimidiatus
dīmĭdĭātus, P. and P. a., from dimidio. -
3 Philydor dimidiatus
ENG russet-mantled foliage-gleaner -
4 Acomys dimidiatus
ENG Sinai spiny mouseNLD sinaistekelmuis, Sinai-stekelmuis, (palestijnse stekelmuis)GER Sinai-StachelmausFRA souris epineuse de Sinai -
5 Philydor dimidiatus baeri
ENG Baer's foliage-gleaner -
6 Ramphocelus dimidiatus
ENG crimson-backed tanager -
7 dimidia
I.As an adj., until the Aug. per. only in connection with pars, e. g.:II.dimidiam partem nationum subegit,
Plaut. Curc. 3, 77; id. Aul. 4, 10, 37; id. Rud. 4, 4, 79; Lucr. 1, 618 sq.; 5, 720; Cic. N. D. 2, 40, 103; id. Rosc. Com. 11, 32; id. Fam. 13, 29, 4; Caes. B. G. 6, 31, 5; id. B. C. 1, 27; 3, 101 (twice); Sall. J. 64, 5; Suet. Caes. 42; Front. Strat. 2, 3, 21; Ov. F. 5, 122; id. Tr. 1, 2, 44 et saep.—Since the Aug. per., esp. in poets, also with other substantives, instead of dimidiatus (v. dimidio), divided into two equal parts, halved:III.mullus (opp. lupus totus),
Mart. 2, 37, 4:crus,
Juv. 13, 95:vultus,
id. 15, 57:Memnone,
id. 15, 5:forma circuli,
Plin. 2, 59, 60, § 150:clepsydrae,
id. Ep. 6, 2, 5:labro basia dare,
i. e. slightly, Mart. 2, 10 and 22;so of busts: Priapus,
Mart. 11, 18; cf. Cicero's pun on the half-length likeness of his brother Quintus: frater meus dimidius major est quam totus, in Macr. S. 2, 3 (the word dimidius, for dimidiatus, belongs prob. to Macr. himself).—Trop., so of persons of mixed descent:A.dimidius patrum, dimidius plebis,
half patrician and half plebeian, Liv. 4, 2, 6. —Hence, subst.dīmidium, ii, n., the half (very freq. in all periods and kinds of writing): horae, Lucil. ap. Gell. 3, 14, 11; so with gen., Plaut. Am. 5, 1, 73; id. Bacch. 5, 2, 67; 71 et saep.; absol., Plaut. Bacch. 2, 3, 87; id. Ps. 4, 7, 68; 5, 2, 29; id. Pers. 1, 2, 17 et saep.; abl. dimidio, with comparatives:2.dimidio minus opinor,
less by half, Plaut. As. 2, 4, 35; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fl. 20, 46; id. Verr. 2, 3, 33; Caes. B. G. 5, 13, 2; Hor. S. 2, 3, 318 et saep.—Like a comp. with quam:B.vix dimidium militum quam quod acceperat successori tradidit,
Liv. 35, 1, 2; 45, 18, 7.—Prov.:dimidium facti, qui coepit, habet,
well begun is half done, Hor. Ep. 1, 2, 40; cf. Aus. Ep. 81.— -
8 dimidius
I.As an adj., until the Aug. per. only in connection with pars, e. g.:II.dimidiam partem nationum subegit,
Plaut. Curc. 3, 77; id. Aul. 4, 10, 37; id. Rud. 4, 4, 79; Lucr. 1, 618 sq.; 5, 720; Cic. N. D. 2, 40, 103; id. Rosc. Com. 11, 32; id. Fam. 13, 29, 4; Caes. B. G. 6, 31, 5; id. B. C. 1, 27; 3, 101 (twice); Sall. J. 64, 5; Suet. Caes. 42; Front. Strat. 2, 3, 21; Ov. F. 5, 122; id. Tr. 1, 2, 44 et saep.—Since the Aug. per., esp. in poets, also with other substantives, instead of dimidiatus (v. dimidio), divided into two equal parts, halved:III.mullus (opp. lupus totus),
Mart. 2, 37, 4:crus,
Juv. 13, 95:vultus,
id. 15, 57:Memnone,
id. 15, 5:forma circuli,
Plin. 2, 59, 60, § 150:clepsydrae,
id. Ep. 6, 2, 5:labro basia dare,
i. e. slightly, Mart. 2, 10 and 22;so of busts: Priapus,
Mart. 11, 18; cf. Cicero's pun on the half-length likeness of his brother Quintus: frater meus dimidius major est quam totus, in Macr. S. 2, 3 (the word dimidius, for dimidiatus, belongs prob. to Macr. himself).—Trop., so of persons of mixed descent:A.dimidius patrum, dimidius plebis,
half patrician and half plebeian, Liv. 4, 2, 6. —Hence, subst.dīmidium, ii, n., the half (very freq. in all periods and kinds of writing): horae, Lucil. ap. Gell. 3, 14, 11; so with gen., Plaut. Am. 5, 1, 73; id. Bacch. 5, 2, 67; 71 et saep.; absol., Plaut. Bacch. 2, 3, 87; id. Ps. 4, 7, 68; 5, 2, 29; id. Pers. 1, 2, 17 et saep.; abl. dimidio, with comparatives:2.dimidio minus opinor,
less by half, Plaut. As. 2, 4, 35; Cic. Att. 9, 9, 2; id. Fl. 20, 46; id. Verr. 2, 3, 33; Caes. B. G. 5, 13, 2; Hor. S. 2, 3, 318 et saep.—Like a comp. with quam:B.vix dimidium militum quam quod acceperat successori tradidit,
Liv. 35, 1, 2; 45, 18, 7.—Prov.:dimidium facti, qui coepit, habet,
well begun is half done, Hor. Ep. 1, 2, 40; cf. Aus. Ep. 81.— -
9 dimidio
dimidiare, dimidiavi, dimidiatus V TRANShalve, divide in half/two -
10 dichotomos
dĭchŏtŏmos, on, adj., = dichotomos, cut in two, halved (pure Lat. dimidiatus), Macr. Somn. Scip. 1, 6; Firm. Math. 4 praef. -
11 dimidio
dīmĭdĭo, no perf., ātum, 1, v. a. [dimidius], to divide into two equal parts, to halve (as a finite verb, very rare):quid dimidias Christum?
Tert. de Carn. Chr. 5.— Trop.:viri dolosi non dimidiabunt dies suos,
i. e. shall not live half the life of men, Vulg. Psa. 54, 23; cf. also, id. Job, 21, 21; but freq. and class. in the perf. part. dīmĭ-dĭātus, halved, half (acc. to Varr. ap. Gell. 3, 14, 19, applied to a whole, which is divided into halves; whereas dimidius is applied to a half; or, as Gellius rightly explains it, dimidiatum nisi ipsum, quod divisum est, dici haud convenit; dimidium vero est, non quod ipsum dimidiatum est, sed quae ex dimidiato pars altera est; cf. however, dimidius, I.): homines dimidiati, Cato ap. Gell. l. l.; cf. id. R. R. 151, 3; and comic.: procellunt sese in mensam dimidiati ( with half the body), dum appetunt, Plaut. Mil. 3, 1, 165; cf.also, transf.: dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
id. Men. 1, 2, 45: luna, Cato ap. Plin. 16, 39, 75, § 194; cf.mensis,
Cic. Verr. 2, 2, 52; id. Tusc. 2, 16: vas vini, Enn. ap. Gell. l. l.: porcus, Lucil. ib.; cf. Suet. Tib. 34: solea, Lucil. ap. Gell. l. l.: librum, fabulam legi, Varr. ib.; cf.:exesis posterioribus partibus versiculorum, dimidiatis fere,
Cic. Tusc. 5, 23, 66; so the comic verse respecting Terence: tu quoque, tu in summis, o dimidiate Menander, etc., Caes. ap. Suet. Vita Ter. fin. -
12 morior
mŏrĭor, mortŭus, 3 ( fut. part. moriturus, a, um, Cic. Arch. 12, 30; id. Div. 2, 25, 54; 2, 47, 99; Liv. 21, 12, 4; Verg. A. 4, 308; id. ib. 2, 511 et saep.; old forms acc. to the fourth conj.: si vivimu' sive morīmur, Enn. ap. Prisc. p. 830 P.; Ann. v. 384 Vahl.; inf. moriri, Plaut. As. 1, 1, 108; id. Capt. 3, 5, 54; id. Rud. 3, 3, 12; id. Ps. 4, 7, 124 Ritschl N. cr.; Ov. M. 14, 215), v. dep. [Sanscr. root mar-, die; Gr. mor- (mro-, bro-), mar; brotos, marainô; cf.: morbus, marceo], to die (cf.: pereo, intereo, occĭdo, occumbo, obeo, exspiro; class.).I.Lit.: vivam an moriar, Enn. ap. Paul. ex Fest. s. v. metus, p. 123 Müll. (Trag. v. 179 Vahl.): ego cum genui, tum morituros scivi, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 13, 28 (Trag. v. 361 Vahl.):II.mori,
Plaut. Bacch. 3, 4, 24:atque eundem (L. Tarquinium)... accepimus mortuum esse, cum duodequadraginta regnavisset annos,
Cic. Rep. 2, 20, 36:moriendum certe est,
id. Sen. 20, 74:desiderio,
of desire, id. Att. 1, 3, 1:ut fame senatores quinque morerentur,
id. ib. 6, 1, 6:me esse homines mortuom dicant fame,
Plaut. Stich. 4, 2, 57; so,fame,
Sen. Contr. 1, 1, 3; 1, 7, 8:fame et siti,
Liv. 7, 35, 8: siti, id. 4, 30, 8; Petr. 10; Pomp. ap. Gell. 10, 24, 5:vigilando,
Juv. 3, 232: ex vulnere, of a wound, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:in tormentis,
Liv. 40, 23:alterius amore,
Ov. Am. 2, 7, 10:curis,
Tib. 2, 7, 33 (6, 51):fame,
Petr. 10:inediā,
Plin. 14, 13, 14, § 89:significabat interruptis atque morientibus vocibus,
dying accents, the accents of a dying man, Cic. Cael. 24, 59:mori videbamus in studio dimetiundi paene caeli atque terrae C. Galum,
spend his whole life in, id. Sen. 14, 49:cum te complexā morientem, Galle, puellā Vidimus,
desperately in love, dying for love, Prop. 1, 10, 5:ei mihi, si quis, Acrius ut moriar, venerit alter amor,
id. 2, 4, 1 sq.: moriar, si, may I die, if, etc., Cic. Att. 8, 6, 4.—Transf., of things, to die away, decay, to wither away, pass away, to vanish, lose its strength, etc.;A.of members of the body: id quod supra vinculum est, moritur,
loses its vitality, Cels. 7, 14.—Of plants:rutam et hederas illico mori,
die away, perish, Plin. 28, 7, 23, § 78:moriturque ad sibila campus,
Stat. Th. 5, 528.—Of fire:flammas vidi nullo concutiente mori,
die out, go out, Ov. Am. 1, 2, 11;of comets: donec in exiguum moriens vanesceret ignem,
Claud. B. Get. 248:unguenta moriuntur,
lose their strength, Plin. 13, 3, 4, § 20.— To end, close:dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
Plaut. Men. 1, 2, 45.—Comic.:vae illis virgis miseris, quae hodie in tergo morientur meo,
will find their death, be destroyed, broken, Plaut. Capt. 3, 4, 117:ut iste interpositus sermo deliciarum desidiaeque moreretur,
Cic. Cael. 31, 76:ne suavissimi hominis memoria moreretur,
id. Pis. 38, 93:cum multa cotidie ab antiquis ficta moriantur,
fall into disuse, become obsolete, Quint. 8, 6, 32:gratia,
Ov. P. 3, 2, 27. —Esp. (in eccl. Lat.), of the loss of moral or spiritual vitality, to die, to lose virtue and divine guidance:in Adam omnes moriuntur,
Vulg. 1 Cor. 15, 22:confirma cetera quae moritura erant,
id. Apoc. 3, 2; cf. id. Johan. 11, 26; id. Rom. 7, 9.—Hence, mŏrtŭus, a, um, P. a., dead (class.).Adj.1.Lit.:2.sanguine tauri poto mortuus concidit,
Cic. Brut. 11, 43.—Prov.:mortuum esse alicui,
to be dead to one, to wish to have nothing further to do with him, Plaut. Cist. 3, 15.—Transf.a.Of persons, faint, overwhelmed:b.cum tu, quod tibi succederetur, exsanguis et mortuus concidisti,
Cic. Pis. 36, 88.—Of things concr. and abstr., dead, decayed, withered, passed away, etc.:c.lacerti,
Cic. Sen. 9, 27:flores,
Plin. 11, 8, 8, § 18:et antiquae leges,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 45:plausus,
id. Att. 2, 19, 3:mortuā re verba nunc facis. Stultus es, rem actam agis,
dead, done with, Plaut. Ps. 1, 3, 27.—Mare mortuum.(α).The North Sea of Europe, Plin. 4, 13, 27, § 94.—(β).The Dead Sea of Judea, Just. 36, 3.—B.Subst.: mŏrtŭus, i, m., a dead person, dead man:mortuum in domum inferre,
Cic. Mil. 27, 75:a mortuis excitare,
to awake from the dead, id. de Or 1, 57, 242:amandare aliquem infra mortuos,
even below the dead, id. Quint. 15, 49:ut multis mortuus unus sufficeret,
Juv. 15, 79:ossa mortuorum,
Vulg. Matt. 23, 27.—Prov.: mortuo verba facere, to talk to a dead man, i. e. in vain, Plaut. Poen. 4, 2, 18; Ter. Phorm. 5, 9, 26.—Esp. (eccl. Lat.), dead, without spiritual life:nomen habes quod vivas et mortuus es,
Vulg. Apoc. 3, 1:fides sine operibus mortua est,
id. Jac. 2, 26; cf. id. Eph. 2, 1; 5, 14.—Also, dead to any thing, not alive to it, not open to its influence, etc.:peccato,
Vulg. Rom. 6, 2:peccatis,
id. 1 Pet. 2, 24:legi,
id. Gal. 2, 19; cf.:mortui cum Christo ab elementis hujus mundi,
id. Col. 2, 20:mortui estis, et vita vestra est abscondita cum Christo in Deo,
id. ib. 3, 3. -
13 umbilicus
umbĭlīcus, i, m. [akin to omphalos], the navel.I.Lit., Cels. 7, 14; 6, 17; Plin. 11, 37, 89, § 220; Liv. 26, 45, 8; Auct. B. Afr. 85, 1; Isid. Orig. 11, 1.—II.Transf.A.The umbilical cord, Cels. 7, 29, § 41.—B.The middle, centre:C.dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
Plaut. Men. 1, 2, 45:qui locus, quod in mediā est insulā situs, umbilicus Siciliae nominatur,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 106: terrarum, i. e. Delphi, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 17 Müll.; and in Cic. Div. 2, 56, 115;also called umbilicus orbis terrarum,
Liv. 38, 48, 2;and, umbilicus medius Graeciae,
id. 41, 23, 13:qui (Aetoli) umbilicum Graeciae incolerent,
id. 35, 18, 4: Italiae, Varr. ap. Plin. 3, 12, 17, § 100.—The projecting end of the cylinder on which an ancient book was rolled, Mart. 2, 6, 11; 1, 67, 11; 3, 2, 9; 5, 6, 15; 8, 61, 4; Cat. 22, 7:D.iambos ad umbilicum adducere,
i. e. to bring to a close, Hor. Epod. 14, 8; cf.:ohe, jam satis est, ohe libelle: Jam pervenimus usque ad umbilicos,
to the end, Mart. 4, 91, 2.—A projection in the middle of plants, Plin. 15, 22, 24, § 89; 16, 7, 10, § 29; 18, 14, 36, § 136; Pall. Nov. 7, 8. —E.A small circle, Plin. 37, 5, 20, § 78; 18, 33, 76, § 327.—F.The pin or index on a sundial, Plin. 6, 34, 39, § 212; 2, 72, 74, § 182.—G.A kind of sea-snail, sea-cockle, Cic. de Or. 2, 6, 22; Val. Max. 8, 8, 1; Aur. Vict. Vit. Caes. 3.—H.Umbilicus Veneris, the herb navelwort, App. Herb. 43.
См. также в других словарях:
dimidiatus — di|midia̱|tus, ...ta, ...tum [zu lat. dimidiare, dimidiatum = halbieren]: halbseitig, nur auf einer Körperseite [auftretend]; z. B. in der Fügung ↑Chorea dimidiata … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Oryzomys dimidiatus — Conservation status Least Concern (IUCN 3.1)[1] … Wikipedia
Eleutherodactylus dimidiatus — Eleutherodactylus dimidiatus … Wikipédia en Français
Hylodes dimidiatus — Eleutherodactylus dimidiatus Eleutherodactylus dimidiatus … Wikipédia en Français
Eleutherodactylus dimidiatus — Eleutherodactylus dimidiatus … Wikipédia en Français
Acomys dimidiatus — Acomys dimidiatus … Wikipedia Español
Labroides Dimidiatus — Labre nettoyeur … Wikipédia en Français
Labroides dimidiatus — Labre nettoyeur … Wikipédia en Français
Chiropterotriton dimidiatus — Chiropterotriton dimidiatus … Wikipédia en Français
Labroides dimidiatus — Labre nettoyeur Labroides dimidiatus … Wikipédia en Français
Labroides dimidiatus — Labroides dimidiatus … Wikipedia Español