Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dēspicientia

  • 1 despicientia

    despicientĭa, ae, f. mépris, dédain.
    * * *
    despicientĭa, ae, f. mépris, dédain.
    * * *
        Despicientia, huius despicientiae. Cic. Desprisement, Mesprisement, Mespris.

    Dictionarium latinogallicum > despicientia

  • 2 despicientia

    dēspicientia, ae, f. (despicio), die Verachtung, rerum externarum, Cic.: rerum humanarum, Cic. u. Anbros. de off. 1, 36, 183: magnitudinem animi despicientia in contemnendis honoribus imitatur, Cic.

    lateinisch-deutsches > despicientia

  • 3 despicientia

    dēspicientia, ae, f. (despicio), die Verachtung, rerum externarum, Cic.: rerum humanarum, Cic. u. Anbros. de off. 1, 36, 183: magnitudinem animi despicientia in contemnendis honoribus imitatur, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > despicientia

  • 4 despicientia

    dēspĭcĭentĭa, ae, f. [despicio], a despising, contempt (very rare;

    perh. only in Cic.): in omnium rerum humanarum contemptione ac despicientia,

    Cic. Tusc. 1, 40:

    rerum externarum,

    id. Off. 1, 20:

    animi,

    id. ib. 2, 11:

    in contemnendis honoribus,

    id. Part. Or. 23, 81.

    Lewis & Short latin dictionary > despicientia

  • 5 despicientia

    dēspicientia, ae f. [ despicio ]

    Латинско-русский словарь > despicientia

  • 6 dēspicientia

        dēspicientia ae, f    [despiciens], a despising, contempt: rerum humanarum: animi.
    * * *
    contempt (for); indifference (to); despising (L+S)

    Latin-English dictionary > dēspicientia

  • 7 Geringschätzigkeit

    Geringschätzigkeit, contemptio. – mit G., s. geringschätzig ( Adv.). Geringschätzung, contemptio (Verachtung). – despicientia (das geringschätzige Herabsehen auf jmd. od. etw. ); verb. contemptio et despicientia. – stolze G. anderer, bes. Niederer, fastidium. – G. zuverdienen glauben, contemnendum se arbitrari.

    deutsch-lateinisches > Geringschätzigkeit

  • 8 admirabilitas

    admīrābĭlĭtās, ātis, f. le fait d'être digne d'admiration, qualité qui rend admirable.    - haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit, Cic. Off. 2, 11: ce noble dédain est un grand sujet d'admiration.
    * * *
    admīrābĭlĭtās, ātis, f. le fait d'être digne d'admiration, qualité qui rend admirable.    - haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit, Cic. Off. 2, 11: ce noble dédain est un grand sujet d'admiration.
    * * *
        Admirabilitas, pen. corr. admirabilitatis, Denominatiuum ab Admirabilis, Idem quod Admiratio. Cic. Merveille, Esbahissement, Admiration.

    Dictionarium latinogallicum > admirabilitas

  • 9 admirabilitas

    admīrābilitās, ātis, f. (admirabilis), die Bewundernswürdigkeit, Cic.: haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit, macht zum Gegenstand hoher Bewunderung, Cic.

    lateinisch-deutsches > admirabilitas

  • 10 contemptio

    contemptio, ōnis, f. (contemno), die Geringschätzung eines Ggstds., die Gleichgültigkeit gegen etwas, u. nur in diesem Sinne = die Verachtung, c. pecuniae, Cic.: perpetua c. mortis, Curt.: c. magna mortis dolorisque, Cic.: u. verb. omnium rerum humanarum c. ac despicientia, Cic. – c. tanta nostri, Caes.: c. deorum immortalium, Cic. – adversarios in contemptionem adducere, Cornif. rhet. u. Cic.: hostibus in contemptionem od. in summam contemptionem venire, Caes.: adversariorum causam per contemptionem deprimere (Ggstz. nostram causam laudando tollere od. extollere), Cornif. rhet. u. Cic.

    lateinisch-deutsches > contemptio

  • 11 Entsagung

    Entsagung, I) Lossagung: abdicatio alcis rei (das Sich-Lossagen von einem Amte, dictaturae). – cessio (Entsagung zugunsten eines andern). – II) Ergebung oder Resignation: rerum humanarum contemptio ac despicientia.

    deutsch-lateinisches > Entsagung

  • 12 Gleichgültigkeit

    [1139] Gleichgültigkeit, levitas. vilitas (Unerheblichkeit). – neglegentia alcis od. alcis rei. neglectio, contemptio, despicientia, gegen jmd. od. etw., alcis od. alcis rei (das Sich-Nicht-Bekümmern, das Nicht-Beachten von etwas, immer mit dem Genet. dessen, wogegen man G. zeigt). – irreverentia, gegen etwas, alcis rei (Mangel an Achtung gegen das, was man achten sollte, z.B. gegen Gott, gegen die Studien). – aequus animus. aequitas animi (Gelassenheit). – dissolutus animus (das Sich-Gehen-Lassen). – lentitudo (phlegmatische Unempfindlichkeit, Teilnahmlosigkeit, mit der man ein uns oder andern zugefügtes Unrecht mit ansieht etc.). – animus alienatus ab alqo (Abneigung, die man gegen jmd., wie gegen einen Freund etc., zeigt). – es zeugt von G., zu etc., est securi od. dissoluti od. lenti od. neglegentis mit folg. Infin.: er lehrte G. gegen die Götter, deos neglegere docuit.

    deutsch-lateinisches > Gleichgültigkeit

  • 13 Nichtachtung

    Nichtachtung, neglegentia (Vernachlässigung, Nachlässigkeit). – contemptus. despicientia (Verachtung). – imprudentia (Unvorsichtigkeit). – aus N., per neglegentiam; per imprudentiam. – die N. des Oberbefehls blieb ihm nicht ungestraft, non impune illi spretum imperium fuit.

    deutsch-lateinisches > Nichtachtung

  • 14 Resignation

    Resignation, tranquillitas consilii (Fassung). – animi moderatio (Selbstverleugnung). – rerum humanarum contemptio ac despicientia (Verachtung alles Menschlichen). – patientia (eines mühevollen Lebens Ertragung).

    deutsch-lateinisches > Resignation

  • 15 Selbstverleugnung

    Selbstverleugnung, dolorum et laborum contemptio (Verachtung der Schmerzen und Mühsale). – rerum humanarum contemptio ac despicientia (Verachtung alles Menschlichen).

    deutsch-lateinisches > Selbstverleugnung

  • 16 Verachtung

    Verachtung, contemptio. contemptus. – despicientia (das geringschätzige Herabsehen auf etc.). – spretio (die Verschmähung). – stolze V. anderer, fastidium; superbia (Hochmut). – in V. kommen, in contemptionem venire, bei jmd., alci; contemni coeptum esse, bei jmd., ab alqo: in V. sein, contemni, bei jmd, ab alqo: mit V., contemptim; cum contemptu; cum fastidio.

    deutsch-lateinisches > Verachtung

  • 17 Welt

    Welt, I) der Inbegriff aller vorhandenen Dinge: res (die Dinge). – mundus (die Weltordnung u. der Weltkörper). – Ist es = Weltall, s. d. – in einer andern W., dort in jener W., illic (bei den Alten auch apud inferos, in der Unterwelt): in eine andere W., illuc: in eine andere W. hinübergehen, hinüberschlummern, illuc abire in communem locum; illuc abire, quo priores abierunt; abire ad deos: in eine bessere W. hinüberschlummern, ad meliora proficisci. – II) der Erdkreis: orbis terrae- (die Erdscheibe, Erde). – orbis terrarum (der den Römern bekannte und unterworfene Komplex von Ländern, z.B. Roma, orbis terrarum caput: u. extra orbem terrarum exagitari). – terrae (die Länder übh.). – terrae omnes (alle Länder). – gentes (die Völker, z.B. gentium domitor: u. Xerxes, terror gentium). – omnes od. universae gentes (alle Völker, z.B. victor omnium od. universarum gentium). – die Herren der W., terrarum domini (v. den Göttern); terrarum od. omnium terrarum principes (v. einem Volk): auf die W. kommen, das Licht der W. erblicken, in vitam edi: in lucem edi et suscipi; nasci (geboren werden): eben auf die W. od. zur W. gekommen, s. neugeboren: zur W. bringen, in lucem edere; parĕre (gebären): auf der W. sein, esse; natum esse: seitdem ich auf der W. bin, postquam natus sum: nicht mehr auf der W. sein, esse desisse. – jmd. aus der Welt schaffen, schicken, alqm e od. de medio tollere; alqm interimere: in die weite W. gehen, in longinquas terras proficisci. – Daher als verstärkender Ausdruck in Beziehungen wie: kein Mensch in der W., homo nemo; es ist kein Mensch in der W. etc., nemo est omnium, qui etc. nichts in [2672] der W., nihil omnium (z.B. minus metuerunt): was in aller W.? quid tandem?: wie in aller W.? quonam tandem modo?: wo in der W., ubi gentium? ubi terrarum?: alles in der W., quidvis; nihil non: ich bitte dich um alles in der W., omnibus precibus te obsecro; per hominum atque deorum fidem te obtestor: der schlechteste Mensch in der W., homo omnium nequissimus: ich bin der unglücklichste Mensch von der W., prorsus nihil abest, quin sim miserrimus. – III) der Inbegriff aller irdischen Dinge: res humanae, auch bl. res (im allg.). – res sensibus obnoxiae (sinnliche Dinge, im Gegensatz zum Geistigen). – Verachtung der W., despicientia rerum: die W. verlassen, aus der W. scheiden (= sterben), rebus humanis excedere: diese Welt verlassen, has res relinquere. – IV) der Inbegriff aller lebenden Menschen: homines. – cives (die Mitbürger). – die heutige, jetzige W., homines qui nunc sunt od. vivunt; homines huius aetatis; hoc saeculum (das jetzige Zeitalter): die alte W., antiquitas; aetas vetus; veteres: die gelehrte W., litterati homines: die junge W., pueri (die Knaben); adulescentes (die Jünglinge); iuvenes (die erwachsenen Jünglinge, die jungen Männer): die schöne W., sexus muliebris; mulieres: die vornehme, seine, elegante W., homines lautissimi, auch bl. lautissimi; homines urbani; homines lauti et urbani. – die ganze W., alle W., omnes homines; omne genus hominum; di hominesque; auch bl. omnes: vor aller W., vor den Augen der W., in publico; populo teste: für alle W., in publicum; in commune (z.B. disserere): alle W. spricht davon, hoc in omnium ore est: vor den Augen der W. leben, vivere in publico; in maxima celebritate atque in oculis civium vivere: vor aller W., vor den Augen der W. geschehen, vorgehen, in oculis omnium geri: so ist die W., sie sunt homines; sie est vulgus: groß vor der W., in luce atque in oculis civium magnus. – V) seine Lebensart: mores elegantiores; mores humani; humanitas. – seine W., urbanitas: ohne W., imperitus morum: ein Mann von W., s. Weltmann.

    deutsch-lateinisches > Welt

  • 18 admirabilitas

    admīrābilitās, ātis, f. (admirabilis), die Bewundernswürdigkeit, Cic.: haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit, macht zum Gegenstand hoher Bewunderung, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admirabilitas

  • 19 contemptio

    contemptio, ōnis, f. (contemno), die Geringschätzung eines Ggstds., die Gleichgültigkeit gegen etwas, u. nur in diesem Sinne = die Verachtung, c. pecuniae, Cic.: perpetua c. mortis, Curt.: c. magna mortis dolorisque, Cic.: u. verb. omnium rerum humanarum c. ac despicientia, Cic. – c. tanta nostri, Caes.: c. deorum immortalium, Cic. – adversarios in contemptionem adducere, Cornif. rhet. u. Cic.: hostibus in contemptionem od. in summam contemptionem venire, Caes.: adversariorum causam per contemptionem deprimere (Ggstz. nostram causam laudando tollere od. extollere), Cornif. rhet. u. Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contemptio

  • 20 Презрение

    - contemptio; contemptus; parvipendentia; despectus; despicientia; spretus;

    • стать предметом презрения - in contemptionem venire;

    • относящийся с презрением к литературе - fastidiosus litterarum;

    • достойный презрения в отношении чего-л. - spernendus alicujus rei;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Презрение

См. также в других словарях:

  • Despiciency — Des*pi cien*cy, n. [L. despicientia. See {Despise}.] A looking down; despection. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ԱՆՏԵՍՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0245 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c գ. ἁορασία coecitas, non videre Չտեսանելն. պակասութիւն տեսութեան. եւ Շլացութիւն. կուրութիւն. ... *Յեփթայի կափոյց զաչս մտացն յանտեսութիւնն. Եղիշ. դտ.:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • despiciency — noun ( es) Etymology: Latin despicientia, from despicient , despiciens (present participle of despicere to look down upon, despise) + ia more at despise obsolete : a looking down upon : contempt …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»