Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dēsīderō

  • 1 dēsīderō

        dēsīderō āvī, ātus, āre    [cf. considero], to long for, ask, demand, call for, wish for, desire, require, expect: me, T.: tribuni imperium, Cs.: ea (beneficia), S.: quod satis est, H.: ullam rem ad se inportari, Cs.: alqd ex vobis audire: ab milite modestiam, Cs.: desiderando pendēre animis: nullam aliam mercedem laborum: Capitolium sic ornare ut templi dignitas desiderat.— To miss, lack, feel the want of: alqm, T.: quid a peritioribus rei militaris desiderari videbatur, Cs.: alqd in oratione: Sextilem totum mendax desideror, am waited for, H.: virīs adulescentis.— To lose: ut (exercitus) ne unum quidem militem desiderarit: in eo proelio CC milites, Cs.— Pass, to be missing, be lost, be wanting: ut nulla navis desideraretur, Cs.: perpaucis desideratis quin cuncti caperentur, almost every one, Cs.: neque quicquam ex fano desideratum est.
    * * *
    desiderare, desideravi, desideratus V TRANS
    desire/want, long/wish for, request, require/need; miss, lack; lose; want to know; investigete/examine/discuss (L+S); raise the question

    Latin-English dictionary > dēsīderō

  • 2 desidero

    dē-sīdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; cf. considero], to long for, greatly wish for, to desire something not possessed (freq. and class.—for syn. cf.: opto, requiro, expeto, appeto, affecto, cupio, concupisco, aveo, gestio, capto, volo).
    I.
    In gen., with acc.:

    Dies noctesque me ames, me desideres,

    Ter. Eun. 1, 2, 113:

    quam tu filium tuom, tam pater me meus desiderat,

    Plaut. Capt. 2, 2, 66:

    natura quid velit, anquirat, desideret,

    Cic. Lael. 24:

    nec sitio honores, nec desidero gloriam,

    id. Q. Fr. 3, 5, 3:

    dum illa desideramus, ab aliis avertimur,

    Quint. 10, 6, 7:

    quid desideremus aut deprecemur,

    id. 4, 1, 52:

    nec nunc vires desidero adolescentis non plus quam adolescens tauri aut elephanti desiderabam,

    Cic. de Sen. 9; Caes. B. C. 3, 74, 2:

    desiderantem quod satis est,

    Hor. Od. 3, 1, 25:

    Sextilem totum mendax desideror,

    id. Ep. 1, 7, 2 et saep.—
    (β).
    With acc. and inf.:

    me gratiam aps te inire verbis nil desidero,

    Plaut. Stich. 4, 1, 10:

    mihi dari haud desidero,

    id. Merc. 1, 2, 37:

    quo ullam rem ad se importari desiderent,

    Caes. B. G. 4, 2.— With inf. alone:

    mori,

    Vulg. Apoc. 9, 6.—
    (γ).
    With ab or in:

    ab Chrysippo nihil magnum desideravi,

    Cic. Rep. 3, 8; id. Att. 8, 14, 2; Quint. 3, 1, 2 al.:

    ab milite modestiam et continentiam,

    Caes. B. G. 7, 52 fin.:

    in quo (Catone) summam eloquentiam,

    Cic. Brut. 31, 118; id. Fin. 5, 5, 13; id. Fam. 8, 5, 1; id. Lael. 22, 82; Quint. 7, 2, 55 al.—
    (δ).
    Absol.:

    misere amans desiderat,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 30; id. Mil. 4, 6, 29; Ter. Heaut. 3, 1, 16 al.—
    B.
    Of inanimate subjects:

    desiderarunt te oculi mei,

    Cic. Planc. 5, 13:

    nullam virtus aliam mercedem laborum desiderat praeter, etc.,

    id. Arch. 11, 28:

    ut desiderat laus probationem, sic, etc.,

    Quint. 3, 7, 4 et saep.:

    desiderant rigari arbores,

    Plin. 17, 26, 40, § 249.
    II.
    With predominant idea of lacking, wanting, to miss any thing:

    ex me audies, quid in oratione tua desiderem,

    Cic. Rep. 2, 38:

    si non est, nolis esse neque desideres,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 73:

    quid a peritioribus rei militaris desiderari videbatur,

    Caes. B. C. 3, 61, 3 et saep.—Esp. with quominus:

    praeter quercum Dodonaeam nihil desideramus, quo minus Epirum ipsum possidere videamur,

    Cic. Att. 2, 4, 5. —
    B.
    Meton. (effectus pro causa), to lose something; and more freq. pass., to be missing, to be lost:

    in eo proelio non amplius CC milites desideravit,

    Caes. B. C. 3, 99; cf. id. ib. 3, 71:

    ut nulla navis desideraretur,

    id. B. G. 5, 23, 3; 7, 11, 8 et saep.:

    neque quicquam ex fano praeter unum signum desideratum est,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; Vell. 2, 52, 6:

    ex peditibus triginta,

    Curt. 3, 29, 27.—
    C.
    With the notion of inquiring, searching; to investigate, examine, discuss (rare):

    sequitur ut morbo laborantibus remedia desiderentur,

    Col. 9, 13, 1:

    examina,

    id. 9, 8, 1.— Impers.:

    antequam desideraretur,

    before the question should be raised, Vitr. 2, 6, 4.—Hence,
    1.
    dēsīdĕrans, antis, P. a., in Sup. desiderantissimus, in the later writers for desideratissimus, as a term of endearment, heart's desire, best beloved:

    vale, domine dulcissime, desiderantissime,

    Fronto Ep. 5, 40; M. Aur. ib. 1, 5;

    L. Aur. Verus,

    ib. 2, 8; Inscr. Orell. 4644.— Adv.: dēsīdĕranter, acc. to no. I., with desire, eagerly (late Lat.):

    appetere,

    Cassiod. Var. 1, 4.— Comp.:

    quanto desiderantius desideras,

    Fronto Ep. ad Ver. Imp. 13.—
    2.
    dēsīdĕrātus, a, um, P. a., wished for, longed for, welcome (very rare):

    et veniet desideratus cunctis gentibus,

    Vulg. Aggaei, 2, 8: blandissima et desideratissimi promissa. Plin. 30, 1, 1, § 2:

    fratres desideratissimi,

    Vulg. Philip. 4, 1;

    and in inscrr. applied to a beloved person: FILIO DESIDERATISSIMO,

    Inscr. Orell. 5068; id. Grut. 681, 2 al.

    Lewis & Short latin dictionary > desidero

  • 3 desidero

    to long for, wish for greatly, to miss.

    Latin-English dictionary of medieval > desidero

  • 4 dēsīderābilis

        dēsīderābilis e, adj.    [desidero], wanted, desirable: nihil desiderabile concupiscunt: suis vitiis desiderabilem efficere avum, i. e. missed, L.: princeps, Ta.
    * * *
    desiderabile, desiderabilior -or -us, desiderabilissimus -a -u ADJ
    wanted, desirable, that is to be wished for; missed (dead people); regretted

    Latin-English dictionary > dēsīderābilis

  • 5 dēsīderātiō

        dēsīderātiō ōnis, f    [desidero], a desiring, longing, missing: (voluptatum) dub
    * * *
    desire, longing; want, requirement; question to be examined (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsīderātiō

  • 6 dēsīderātus

        dēsīderātus    P. of desidero.
    * * *
    desiderata -um, desideratior -or -us, desideratissimus -a -um ADJ
    desired, longed for, sought after; missed (the dead), regretted

    Latin-English dictionary > dēsīderātus

  • 7 dēsīderium

        dēsīderium ī, n    [cf. desidero], a longing, ardent desire, wish, want, grief, regret: Athenarum, T.: urbis, homesickness: coniunctissimi viri: tam cari capitis, H.: pectora diu tenet desiderium, Enn. ap. C.: Ita magno desiderio fuit ei filius, T.: Desideri pocula, love-potions, H.: desideria imperitorum commovere: fidelia, H.— Want, need, necessity: cibi naturale, L.: hae manūs suffecere desiderio meo, Cu.— A request, petition: desideria militum ad Caesarem ferenda, Ta.—Fig., of a person, a desire, longing: Nunc desiderium, curaque non levis, H.: valete, mea desideria.
    * * *
    desire/longing/want/requirement; desire/grief/regret for dead/absent/loss; favorite, object of desire; pleasure, that desired/needed; petition, request

    Latin-English dictionary > dēsīderium

  • 8 ēlegāns

        ēlegāns antis, adj. with comp. and sup.    [for ēligēns, P. of eligo], accustomed to select, fastidious, nice, delicate: heia, ut elegans est! T.: qui se elegantīs dici volunt: elegantissimus poëta, N. — Select, choice, neat, finished, tasteful, elegant: a te elegantiora desidero: elegantissimae familiae: opus: genus (iocandi).
    * * *
    (gen.), elegantis ADJ
    elegant, fine, handsome; tasteful; fastidious, critical; discriminating, polite

    Latin-English dictionary > ēlegāns

  • 9 in

       in    [old indu], prep. with acc. or abl.    I. With acc., in space, with verbs implying entrance, into, to: in Epirum venire: in flumen deicere: in Ubios legatos mittere, Cs.: Thalam pervenit, in oppidum magnum, S.—Fig.: in memoriam reducere: in animum inducere, L.: dicam quod mi in mentemst, T.—With verbs of motion, up to, to, into, down to: in caelum ascendere: in aram confugitis ad deum, up to the altar: vas in manūs sumere, into his hands: se in manūs Romanis tradidisse, L.—With verbs of rest or placing, in: adesse in senatum iussit: Minucius in custodiam habitus, thrown into prison and kept there, L.: propinquas suas nuptum in alias civitates conlocasse, Cs.—Of direction or local relation, towards, in front of, over against: in orientem Germaniae obtenditur, Ta.: coram in os te laudare, T.: castra movet in Arvernos versus, towards, Cs.: in Galliam versus movere, S.—In time, into, till, for: dormiet in lucem, till broad day, H.: in multum diei, L.: e somno, quem in diem extrahunt, Ta.: indutias in triginta annos impetraverunt, for thirty years, L.: in omne tempus, forever: hominem invitavit in posterum diem, for the following day.— In adverbial expressions with words of time: sancit in posterum, ne quis, etc., hereafter: res dilata est in posterum, to a later day: et in praesentia hi et in futurum metum ceperunt, L.: in perpetuum fore: non in tempus aliquod, sed in aeternum, L.: ex raptis in diem commeatibus, for immediate use, L.: fundum emere in diem, i. e. a fixed day of payment, N.: in dies singulos, each succeeding day: in dies, day by day, L.: nos in diem vivimus, for the moment: in diem et horam, every day, H.: in horas, hourly, H.—Of reference, in relation to, about, respecting, towards, against: id, quod est in philosophos dictum, concerning: carmen, quod in eum scripsisset: in liberos nostros indulgentia: impietates in deos, against: in dominum quaeri, as a witness against: invehi in Thebanos, N.: hominis definitio una in omnīs valet, applies to: in obsequium pronus, H.: in utrumque paratus, V.: in incertum, ne, etc., in view of the uncertainty, whether, L.—Of purpose, for, with a view to: haec civitas mulieri in redimiculum praebeat: Regium in praesidium missa legio, as a garrison, L.: in gratiam sociorum, to gratify, L.: Quos audere in proelia vidi, V.: praemia, in quorum spem pugnarent, L.: in spem pacis solutis animis, L.: Ingrata misero vita ducenda est in hoc, ut, etc., H.: satis in usum, for immediate wants, L. —Of result, to, unto, so as to produce: in familiae luctum nupsit: Excisum Euboicae latus ingens rupis in antrum, V.: commutari ex veris in falsa. —In the phrases, in tantum, so far, so greatly: nec In tantum spe tollet avos, V.: in tantum suam felicitatem enituisse, L.—In rem esse, to be useful, avail: si in rem est Bacchidis, T.: imperat, quae in rem sunt, L.: in rem fore credens universos adpellare, S.—Of manner, according to, after: ille in eam sententiam versus, to this effect: in utramque partem disputat, on both sides: cives servilem in modum cruciati, like slaves: vaticinantis in modum canere, L.: virtutem in maius celebrare, S.: in hanc formulam iudicia: sc. in haec verba factum, L.: in universum, in general, L.: in universum aestimanti, upon a general view, Ta.—Of distribution, into, for, according to: Gallia divisa est in partīs trīs, Cs.: describebat censores binos in singulas civitates, i. e. for each state: sextantibus conlatis in capita, a head, L.—Praegn.: in eorum potestatem portum futurum intellegebant. would fall: in potestatem Locrensium esse, L.    II. With abl., of space, in, within: in cerebro animi esse sedem: quae res in nostris castris gererentur, Cs.: in foro palam Syracusis: (caedes) in viā facta: nupta in domo, L.: copias in castris continent, Cs.: in tuā sedeculā sedere: Heri coīmus in Piraeo, T.: navis et in Caietā parata.—Of position, on, upon, over, among, before, in, under: in equo sedens, on horseback: in eo flumine pons erat, over, Cs.: multā te in rosā urget, H.: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, among, Cs.: in Brutiis praeesse, L.: in manu poculum tenens: est in manibus oratio: gloria in oculis sita, S.: populari in oculis eius agros, under, L.—In, with, wearing, under, clad, covered: in veste candidā, L.: in lugubri veste, Cu.: homines in catenis Romam mittere, L.: in violā aut in rosā, garlanded: legiones in armis, Cs.—Of a multitude or number, in, among, of: In his poëta hic nomen profitetur suom, T.: sapientissimus in septem: eum in tuis habere: iustissimus unus in Teucris, V.—Of writings, in: in populorum institutis aut legibus: in Timaeo dicit: perscribit in litteris, hostīs ab se discessisse, Cs.: in Thucydide orbem modo orationis desidero, in the style of.—Fig., of mind or character, in: in animo habere: quanta auctoritas fuit in Metello!: in omni animante est summum aliquid.—In phrases, with manibus or manu, at hand, under control, within reach: quamcunque rem habent in manibus: neque mihi in manu fuit Iugurtha qualis foret, in my power, S.: cum tantum belli in manibus esset, on their hands, L.: quorum epistulas in manu teneo.—With loco: in eo loco, in that state, in such a condition: in eo enim loco res sunt nostrae, ut, etc., L.: quo in loco res esset, cognoscere, Cs.: quod ipse, si in eodem loco esset, facturus fuerit, L.—In eo esse ut, etc., to be in such a condition, etc.: cum in eo esset, ut, etc., the situation was such, L.—Of time, in, during, in the course of, within: in tempore hoc, T.: in tali tempore, L.: in diebus paucis, T.: Tam in brevi spatio, T.: in omni aetate: in totā vitā inconstans.—In, while, during: fit, ut distrahatur in deliberando animus: in dividendo partem in genere numerare: in agris vastandis, in laying waste, Cs.: cum in immolandā Iphigeniā tristis Calchas esset.—In phrases, in tempore, in time, at the right time, seasonably: ipsum video in tempore huc se recipere, T.: spreta in tempore gloria interdum cumulatior redit, L.—In praesentiā, at present, now, for the moment, under existing circumstances: sic enim mihi in praesentiā occurrit: id quod unum maxime in praesentiā desiderabatur, L.—In praesenti, for the present: haec ad te in praesenti scripsi, ut, etc.: talenta centum in praesenti, down, L.—Of condition or occupation, in, subject to, affected by, experiencing, engaged in, involved in: magno in aere alieno: torpescentne dextrae in amentiā illā? L.: diem in laetitiā degere, T.: civitas, quae tibi in amore fuit, beloved: in invidiā esse, L.: quod in summis tuis occupationibus voluisti, etc., when engrossed by: in eo magistratu pari diligentiā se praebuit, N.: esse in vitio, in the wrong: hoc est in vitio, perhorrescere, etc., is wrong.—In the case of, in relation to: numcubi meam Benignitatem sensisti in te claudier? in your case (i. e. towards you), T.: facere in eo, cuius, etc., in the case of the man, Cs.: in furibus aerari, S.: Achilles talis in hoste fuit, V.: in hoc homine saepe a me quaeris, etc., in the case of.— In phrases, with summā, in all, in a word, in fine: in omni summā me ad pacem converto.—With neut. sing. of an adj. (expressing more abstractly the quality): cum exitūs haud in facili essent (i. e. haud faciles), L.: in obscuro vitam habere, S.: in dubio esse, L.: in integro esse: in tuto esse, L.: in aequo esse, L.: in aperto esse, S.: in promisco esse, L.: in incerto haberi, S.    III. In composition, in retains its n before vowels, and before h, c, d, f, g, consonant i, n, q, s, t, v, usually also before l and r, and very frequently before m, b, p. But the n is usually assimilated before m, b, p, and often before l, r.
    * * *
    I
    in, on, at (space); in accordance with/regard to/the case of; within (time)
    II
    into; about, in the mist of; according to, after (manner); for; to, among

    Latin-English dictionary > in

  • 10 capesso

    căpesso ( căpisso, Pac. ap. Non. p. 227, 1), īvi (Sall. H. 3, 68 Dietsch; Tac. A. 15, 49), or ii (Tac. A. 12, 30: capessi, given by Diom. p. 367 P., and by Charis. ap. Prisc. p. 902 ib., but apparently erroneously; cf. Struve, p. 198, and lacesso), ītum (acc. to Prisc. l. l. part. fut. capessiturus, Tac. A. 6, 48), 3, v. desid. a. [capio].
    I.
    Lit., to seize, take, or catch at eagerly, to snatch at, lay hold of (capesso = desidero capere, Prisc. l. l.;

    rare but class.): alia animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate adripiunt,

    Cic. N. D. 2, 47, 122:

    pastus,

    id. ib.:

    arma,

    Verg. A. 3, 234; Ov. M. 11, 378.—
    B.
    Of relations of place, to strive to reach a place or limit, to betake one ' s self to, to go to, to repair or resort to; constr. usu. with acc.; ante-class. [p. 283] also capere se in or ad aliquem locum.
    (α).
    With acc.:

    omnes mundi partes undique medium locum capessentes nituntur aequaliter,

    Cic. N. D. 2, 45, 115:

    superiora capessere,

    id. Tusc. 1, 18, 42:

    Melitam,

    id. Att. 10, 9, 1:

    Italiam,

    Verg. A. 4, 346:

    turris,

    id. ib. 11, 466:

    montem,

    Val. Fl. 4, 316:

    aethera,

    Sil. 4, 480.—
    (β).
    Se in or ad aliquem locum:

    quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert,

    Plaut. As. 1, 3, 6:

    nunc pergam... me domum capessere,

    id. Am. 1, 1, 106; Titin. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 346.—
    (γ).
    With adverb. dat.:

    quo nunc capessis te,

    Plaut. Bacch. 1, 2, 5; id. Rud. 1, 2, 89; 1, 2, 83.—
    II.
    Trop.
    A.
    To take hold of any thing with zeal, to take upon one ' s self, take in hand, to undertake, enter upon, engage in, execute, manage (the most usu. signif.; cf. I. A.): Pac. ap. Non. p. 227, 1:

    nunc ad senem cursum capessam,

    Plaut. Capt. 4, 1, 9:

    viam,

    Liv. 44, 2, 8:

    alicujus imperia,

    Plaut. Trin. 2, 2, 23:

    jussa,

    to perform, execute, Verg. A. 1, 77; Plaut. Aul. 4, 1, 4; so, capessere rem publicam, to undertake affairs of state, to engage in public affairs, administer (differing, by the idea of zealous co-operation and activity, from accedere ad rem publicam, which designates merely the entering upon a public office or duty), Cic. Sest. 6, 14; id. de Or. 3, 29, 112; id. Att. 1, 17, 10; 16, 7, 7; Sall. C. 52, 5; id. J. 85, 47; Nep. Them. 2, 1; Liv. 3, 69, 5; Tac. A. 1, 24; 12, 41; 16, 26; id. H. 4, 5; 4, 39; Suet. Tib. 25; Quint. 12, 3, 1:

    civitatem,

    Plin. Pan. 39, 5:

    orbem terrae,

    Tac. A. 11, 34; 12, 5:

    magistratus,

    id. Agr. 6:

    imperium,

    id. A. 13, 4; 14, 26:

    vigintiviratum,

    id. ib. 3, 29:

    provincias,

    id. ib. 6, 27:

    officia in republică,

    id. ib. 6, 14 Halm:

    curas imperii,

    Plin. Pan. 66, 2:

    laborem cum honoribus,

    Sall. H. 1, 48, 9 Dietsch:

    bellum,

    Liv. 26, 25, 5:

    pugnam,

    to commence, id. 2, 6, 8; 10, 5, 4; Tac. A. 12, 30; id. H. 3, 16; 5, 17:

    proelium,

    Just. 2, 12:

    partem belli,

    Liv. 31, 28, 4:

    partem pugnae,

    id. 26, 5, 15:

    fugam,

    to take to flight, id. 1, 25, 7:

    principium facinoris,

    Tac. A. 15, 49:

    inimicitias,

    id. ib. 5, 11:

    noctem in castris tutam et vigilem,

    to pass, id. ib. 4, 48:

    divorsa,

    Sall. H. 3, 68 Dietsch:

    tuta et salutaria,

    to adopt, Tac. A. 15, 29:

    parata,

    id. ib. 6, 37:

    meliora,

    id. ib. 6, 48 et saep.:

    libertatem,

    Sall. H. 3, 61, 2 Dietsch; Cic. Phil. 10, 9, 19: recta, * Hor. S. 2, 7, 7.—
    2.
    Esp., to lay hold of with the mind, to comprehend, understand:

    in capessendis naturae sensibus,

    Gell. 12, 1, 11.—
    B.
    To betake one ' s self to, enter upon (cf. I. B.):

    quam (filius) se ad vitam et quos ad mores praecipitem inscitus capessat,

    Plaut. Bacch. 4, 10, 2.—
    2.
    With the idea of completed action, to attain to, to reach a person or thing: neque (te) posse corde capessere, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v 44 Vahl.).

    Lewis & Short latin dictionary > capesso

  • 11 compareo

    I.
    Prop.:

    qui modo nusquam conparebas, nunc quom conpares peris,

    Plaut. Aul. 4, 4, 2:

    ita ego ad omnis conparebo tibi res benefactis frequens ( = in omnibus rebus),

    id. Mil. 3, 1, 68: nec tamen ulla Comparebat avis, * Lucr. 6, 1220:

    omnis suspitio in eos servos, qui non comparebant, commovebatur,

    Cic. Clu. 64, 180:

    repente comparuit incolumis,

    Suet. Aug. 14 et saep.:

    ornamenta orationis,

    Cic. Or. 71, 234; cf. Nep. Cato, 3, 4:

    nequaquam argenti ratio conparet,

    agrees, is correct, Plaut. Trin. 2, 4, 16; Cic. Sull. 26, 73 Orell. N. cr.
    II.
    Meton. (effectus pro causa), to be present, be in existence, to exist:

    et memor sum et diligens, ut quae imperes, conpareant,

    may be done, Plaut. Am. 2, 1, 83:

    signa et dona comparere omnia,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:

    in Thucydide orbem modo orationis desidero, ornamenta comparent,

    id. Or. 71, 234:

    conquiri quae comparerent jussit,

    Liv. 6, 1, 10; so id. 25, 40, 4; 32, 10, 3; 34, 35, 6; cf. id. 26, 30, 10; 27, 24, 8; Ov. M. 6, 410.

    Lewis & Short latin dictionary > compareo

  • 12 conpareo

    I.
    Prop.:

    qui modo nusquam conparebas, nunc quom conpares peris,

    Plaut. Aul. 4, 4, 2:

    ita ego ad omnis conparebo tibi res benefactis frequens ( = in omnibus rebus),

    id. Mil. 3, 1, 68: nec tamen ulla Comparebat avis, * Lucr. 6, 1220:

    omnis suspitio in eos servos, qui non comparebant, commovebatur,

    Cic. Clu. 64, 180:

    repente comparuit incolumis,

    Suet. Aug. 14 et saep.:

    ornamenta orationis,

    Cic. Or. 71, 234; cf. Nep. Cato, 3, 4:

    nequaquam argenti ratio conparet,

    agrees, is correct, Plaut. Trin. 2, 4, 16; Cic. Sull. 26, 73 Orell. N. cr.
    II.
    Meton. (effectus pro causa), to be present, be in existence, to exist:

    et memor sum et diligens, ut quae imperes, conpareant,

    may be done, Plaut. Am. 2, 1, 83:

    signa et dona comparere omnia,

    Cic. Verr. 2, 1, 50, § 132:

    in Thucydide orbem modo orationis desidero, ornamenta comparent,

    id. Or. 71, 234:

    conquiri quae comparerent jussit,

    Liv. 6, 1, 10; so id. 25, 40, 4; 32, 10, 3; 34, 35, 6; cf. id. 26, 30, 10; 27, 24, 8; Ov. M. 6, 410.

    Lewis & Short latin dictionary > conpareo

  • 13 considero

    con-sīdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [acc. to Corss. Nachtr. p. 43, from sidus, prop. to observe the stars; and so Paul. ex Fest. p. 42, 4, and 75, 8 Müll.; cf. desidero], to look at closely, attentively, carefully, to inspect, examine (class. in prose and poetry, esp. in the trop. signif.).
    I.
    Lit.:

    contemplari unum quidque otiose et considerare coepit,

    Cic. Verr. 2, 4, 15, § 33:

    candelabrum etiam atque etiam,

    id. ib. 2, 4, 28, §

    65: argentum (with contemplari),

    id. ib. 2, 4, 15, §

    33: opus (pictorum),

    id. Off. 1, 41, 147:

    aliquem,

    Sall. C. 58, 18:

    pallium diligentius,

    Petr. 12, 3; cf. Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63:

    feminas diligenter ac lente mercantium more,

    Suet. Calig. 36:

    formam, quā ludum gladiatorium erat aedificaturus,

    id. Caes. 31:

    lucentia sidera,

    Gell. 2, 21, 2:

    spatium,

    Ov. M. 3, 95 al. —
    (β).
    With acc. and inf. as object, to observe, perceive (very rare):

    cum folia decidere considerassent (corresp. with videre and animadvertere),

    Col. 11, 2, 67.—
    (γ).
    With a rel.-clause:

    num tamen exciderit ferrum considerat, hastae,

    Ov. M. 12, 105.—
    II.
    Trop., to consider maturely, to reflect, contemplate, meditate; constr. with the acc., with de, a rel.-clause, ut, or absol.
    (α).
    With acc.:

    mecum in animo vitam tuam,

    Ter. Heaut. 2, 4, 5; so,

    eos casus mecum ipse,

    Cic. Tusc. 5, 1, 3:

    reliquum est, quod ipsae optime considerabitis, vestri similes feminae sintne Romae,

    id. Fam. 14, 14, 1:

    res atque pericula nostra,

    Sall. C. 52, 2:

    simul ipse qui suadet considerandus est,

    Tac. H. 2, 76.— With ex:

    Rosciorum factum ex ipsius Chrysogoni judicio,

    Cic. Rosc. Am. 37, 108. —With aliquid ex aliquā re:

    aliquid ex se et ex suā naturā,

    Cic. Inv. 1, 10, 14; 2, 58, 176.—
    (β).
    With de:

    cum de me ipso ac de meis te considerare velim,

    Cic. Att. 7, 13, 3:

    his de rebus velim cum Pomponio consideretis,

    id. ib. 14, 14, 2:

    de quā (intercessione) isti ipsi considerabunt,

    id. Imp. Pomp. 19, 58:

    de totā re,

    id. Att. 12, 24, 1.— Impers.:

    quale sit id, de quo consideretur,

    inquiry is made, Cic. Off. 3, 4, 18.—
    (γ).
    With rel.-clause:

    considerate cum vestris animis vosmet ipsi, ecquem putetis, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 12, § 29:

    sed velim consideres, quid faciendum putes,

    id. Att. 7, 13, 3; id. Verr. 2, 5, 68, § 174; Liv. 45, 12, 5:

    consideres quid agas, quo progrediare, quem hominem et quā ratione defendas,

    Cic. Verr 2, 5, 68, § 174; Sall. C. 20, 6; 44, 5; Quint. 8, 3, 15; 3, 8, 51 al.: finitimos hostes an amicos velis esse considera, Curt. 7, 8, 30.—So impers.:

    in quā (parte) quid juris sit consideratur,

    Cic. Inv. 1, 11, 14.—
    (δ).
    With ut or ne, to take care, to be considerate (rare):

    considerandum erit, ut solum pingue sit,

    Col. 2, 2, 17; so,

    ut lunā crescente id fiat,

    id. 8, 5, 9.— Impers.:

    considerandum est, ne aut temere desperet, etc.,

    Cic. Off. 1, 21, 73.—
    (ε).
    Absol.:

    ille se considerare velle (ait),

    Cic. Fam. 10, 16, 1.—Hence,
    A.
    con-sīdĕranter, adv. (of the P. a. considerans. which is not used), = considerate, in a deliberate, considerate manner (post-Aug. and rare):

    agere,

    Val. Max. 8, 1, Ambust. 2:

    cuneum deponere,

    Pall. Febr. 17, 2.— Comp. considerantius, acc. to Fronto, p. 2194 P., but without voucher.— Sup. not in use.—
    B.
    consīdĕrātus, a, um, P. a., in acc. with 11., maturely reflected upon, considerate, circumspect, cautious, etc. (in good prose; most freq. in Cic.; not in Quint.).
    1.
    Of things:

    verbum consideratissimum, arbitror,

    Cic. Font. 9, 19 (v. arbitror, II.):

    considerata atque provisa via vivendi,

    id. Par. 5, 1, 34; cf.:

    considerata (et diligens) excogitatio faciendi aliquid aut non faciendi,

    id. Inv. 2, 5, 18:

    nihil,

    id. Har. Resp. 2, 3:

    factum,

    id. Sull. 26, 72:

    ratio,

    id. Inv. 2, 54, 164:

    tarditas,

    id. Brut. 42, 154: facilitas parum considerata, Cod. Th. 8, 5, 19.— Comp.:

    consilium,

    Cic. Att. 9, 2, a, 2.—
    2.
    Transf., as in Engl., to the person:

    homo,

    Cic. Caecin. 1, 1; id. Quint. 3, 11:

    consideratus ac sapiens,

    Plin. Pan. 44, 5:

    tardum pro considerato vocent,

    Liv. 22, 39, 20.— Comp.: consideratior factus Caesar (with tardior), Auct. B. Afr. 73; cf.:

    unā in re paulo minus consideratus,

    Cic. Quint. 3, 11.— Adv.: consīdĕrātē, considerately:

    fieri,

    Cic. Quint. 16, 51; id. Off. 1, 38, 136:

    agere,

    id. ib. 1, 27, 94 al.— Comp., Att. ap. Cic. Att. 9, 10, 9; Liv. 4, 45, 8; Suet. Caes. 77.— Sup., Cic. Att. 9, 10, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > considero

  • 14 desiderabilis

    dēsīdĕrābĭlis, e, adj. [desidero], desirable (rare):

    desiderabilia (anteponantur) iis, quibus facile carere possis,

    Cic. Top. 18, 69; id. Fin. 1, 16, 53:

    velut suis vitiis,

    Liv. 24, 5:

    princeps,

    Tac. H. 2, 76:

    terra,

    Vulg. Psa. 105, 24; and in the Comp. Suet. Tib. 21.— Sup. does not occur.—
    * Adv., dēsī-dĕrābĭlĭter, with ardent desire:

    concupiscere,

    Aug. Ep. 143, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > desiderabilis

  • 15 desiderabiliter

    dēsīdĕrābĭlis, e, adj. [desidero], desirable (rare):

    desiderabilia (anteponantur) iis, quibus facile carere possis,

    Cic. Top. 18, 69; id. Fin. 1, 16, 53:

    velut suis vitiis,

    Liv. 24, 5:

    princeps,

    Tac. H. 2, 76:

    terra,

    Vulg. Psa. 105, 24; and in the Comp. Suet. Tib. 21.— Sup. does not occur.—
    * Adv., dēsī-dĕrābĭlĭter, with ardent desire:

    concupiscere,

    Aug. Ep. 143, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > desiderabiliter

  • 16 desiderans

    dēsīdĕrans, antis, v. desidero, P. a. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > desiderans

  • 17 desideranter

    dēsīdĕranter, adv., eagerly, v. desidero, P. a. 1 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > desideranter

  • 18 desideratio

    dēsīdĕrātĭo, ōnis, f. [desidero], a desiring, longing for any thing; a missing (rare): voluptatum, * Cic. de Sen. 14, 47; plur. Vitr. 8 praef. fin.
    II.
    The question to be examined:

    relinquetur desideratio, quid, etc.,

    Vitr. 2, 6, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > desideratio

  • 19 desideratus

    dēsīdĕrātus, a, um, v. desidero, P. a. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > desideratus

  • 20 desiderium

    dēsīdĕrĭum, ii, n. [desidero], a longing, ardent desire or wish, properly for something once possessed; grief, regret for the absence or loss of any thing (for syn. cf.: optio, optatio, cupido, cupiditas, studium, appetitio, voluntas—freq. and class.).
    I.
    Prop.
    (α).
    With gen. object.:

    te desiderium Athenarum cepisset,

    Ter. Hec. 1, 2, 13; cf.:

    me desiderium tenet urbis,

    Cic. Fam. 2, 11; Hor. Ep. 1, 14, 22;

    and, locorum,

    Ov. Tr. 3, 2, 21:

    rerum earum,

    Lucr. 3, 901; cf. id. 3, 922; 918:

    esse in desiderio alicujus,

    Cic. Fam. 2, 12 fin.:

    desiderium conjunctissimi viri ferre,

    id. Lael. 27, 104:

    Scipionis desiderio moveri,

    id. ib. 3, 10:

    tam cari capitis,

    Hor. Od. 1, 24, 1:

    defuncti,

    Suet. Calig. 6 et saep.:

    desiderio id fieri tuo (for tui),

    Ter. Heaut. 2, 3, 66; cf.:

    voluntas, in qua inest aliqua vis desiderii ad sanandum volnus injuriae,

    Cic. Fam. 15, 4, 14.—
    (β).
    Absol.: pectora dura tenet desiderium, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 41:

    alicui esse magno desiderio,

    Ter. Heaut. 4, 5, 5:

    explere exspectationem diuturni desiderii,

    Cic. de Or. 1, 47, 205:

    quo (desiderio) conficior,

    id. Or. 10:

    ex desiderio laborare,

    id. Fam. 6, 11:

    facere aliquid cum desiderio,

    id. Lael. 21, 81:

    demus hoc desiderio jam pene publico,

    Quint. 8, 4, 29 et saep. In plur.: desideria alicujus commovere, Cic. Rab. perd. 9, 24; Hor. Od. 4, 5, 15 et saep.
    II.
    Trop., of a person, as the object of longing:

    nunc desiderium, curaque non levis,

    Hor. Od. 1, 14, 18: desiderio meo nitenti, Catull. 2, 5;

    and as a term of endearment: mea lux, meum desiderium... valete, mea desideria, valete,

    Cic. Fam. 14, 2, 2 fin.; Catull. 2, 5.—
    III.
    Transf.
    A.
    Want, need, necessity, [p. 557] in general (rare;

    not ante-Aug.): cibi potionisque desiderium naturale,

    Liv. 21, 4 et saep.:

    pro desiderio corporum,

    Plin. 11, 50, 111, § 264:

    desideria scabendi,

    id. 30, 14, 43, § 127 al. —
    B.
    In the time of the empire, a request, petition on the part of inferiors:

    desideria militum ad Caesarem ferenda,

    Tac. A. 1, 19; 1, 26; Suet. Aug. 17; Plin. Pan. 79, 6; Dig. 1, 16, 9; 25, 3, 5.—
    C.
    Desires, pleasures (late Lat.):

    servientibus desideriis et voluptatibus,

    Vulg. Tit. 3, 3:

    carnis,

    id. Ephes. 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > desiderium

См. также в других словарях:

  • desidero — de·si·dè·ro s.m. OB LE var. → desiderio …   Dizionario italiano

  • desiderare — de·si·de·rà·re v.tr. (io desìdero) AU 1a. provare il desiderio di qcs., volere fortemente qcs. che può soddisfare un bisogno o un piacere: desiderare il successo, la ricchezza, la fama; desiderare di avere molti amici, di trovare un lavoro;… …   Dizionario italiano

  • Stabat Mater (Christophe Looten) — Pour les articles homonymes, voir Stabat Mater (homonymie). Le Stabat Mater de Christophe Looten a été composé en 2004. Commandé par un quatuor vocal de Lorraine, il est écrit pour quatre voix mixtes a cappella mais peut être chanté aussi par un… …   Wikipédia en Français

  • desiderare — (ant. disiderare) v. tr. [dal lat. desiderare, foggiato su considerare ; propr. sentire la mancanza di ] (io desìdero, ecc.). 1. [provare desiderio di quanto può appagare un bisogno o piacere, anche seguito da prop. oggettiva esplicita o… …   Enciclopedia Italiana

  • Metz — For other uses, see Metz (disambiguation). Metz   Commune   Municipalité de Metz From top: Panora …   Wikipedia

  • Desiderata — This article is about the poem. For other uses, see Desiderata (disambiguation). 1976 edition of The Desiderata of Happiness poetry collection Desiderata (Latin: desired things , plural of desideratum, the supine of …   Wikipedia

  • Stabat Mater — Darstellung der Schmerzensmutter auf einem Bild des Malers Tizian, 1554. Das Stabat mater (nach dem Gedichtanfang: Stabat mater dolorosa, lat. „Es stand die Mutter schmerzerfüllt“) ist ein mittelalterliches Gedicht, das die Gottesmutter in ihrem… …   Deutsch Wikipedia

  • Stabat mater — Darstellung der Schmerzensmutter auf einem Bild des Malers Tizian, 1554. Das Stabat mater (nach dem Gedichtanfang Stabat mater dolorosa, lat. für „Es stand die Mutter schmerzerfüllt“) ist ein mittelalterliches Gedicht, das die Gottesmutter in… …   Deutsch Wikipedia

  • 62HM (Concepción) — 62HM Lugar Ubicación Gran Concepción Descripción Inicio San Vicente, Talcahuano Explotación …   Wikipedia Español

  • Stabat Mater — «Stabat Mater» [стабат матэр]  католическая секвенция на латинском языке, автором которой считается итальянский поэт XIII века Якопоне да Тоди. Своё название текст получил по инципиту «Stabat Mater dolorosa» («Стояла мать скорбящая»). Первая …   Википедия

  • 62MH (Concepción) — 62HM Lugar Ubicación Gran Concepción Descripción Inicio San Vicente, Talcahuano Explotación …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»