-
1 defleo
dēflĕo, ēre, ēvi, ētum - deflerim = defleverim Stat. Th. 3, 204. [st1]1 [-] pleurer abondamment. - absol. Prop. 1, 16, 13; Tac. An. 16, 13; Plin. Ep. 8, 16, 5 [st1]2 - tr. - pleurer (qqn, qqch, aliquem, aliquid), déplorer. - Lucr. 3, 907; Cic. Br. 329. - haec ubi deflevit, tolli miserabile corpus, Virg. En. 11, 59: après avoir pleuré ainsi, il fait enlever ce corps pitoyable. - mors a multis defleta, Cic. de Or. 3, 9: mort déplorée par beaucoup. - in deflenda fratris nece, Quint. 11, 3, 8: en déplorant la mort de son frère. - deflere + prop. inf.: déplorer que. - minui deflevit onus, Manil. 4, 748: il déplora que le fardeau fût diminué. - poét. oculos deflere, Apul. M. 5, 7: avoir les yeux baignés de larmes, pleurer à chaudes larmes.* * *dēflĕo, ēre, ēvi, ētum - deflerim = defleverim Stat. Th. 3, 204. [st1]1 [-] pleurer abondamment. - absol. Prop. 1, 16, 13; Tac. An. 16, 13; Plin. Ep. 8, 16, 5 [st1]2 - tr. - pleurer (qqn, qqch, aliquem, aliquid), déplorer. - Lucr. 3, 907; Cic. Br. 329. - haec ubi deflevit, tolli miserabile corpus, Virg. En. 11, 59: après avoir pleuré ainsi, il fait enlever ce corps pitoyable. - mors a multis defleta, Cic. de Or. 3, 9: mort déplorée par beaucoup. - in deflenda fratris nece, Quint. 11, 3, 8: en déplorant la mort de son frère. - deflere + prop. inf.: déplorer que. - minui deflevit onus, Manil. 4, 748: il déplora que le fardeau fût diminué. - poét. oculos deflere, Apul. M. 5, 7: avoir les yeux baignés de larmes, pleurer à chaudes larmes.* * *Defleo, defles, defleui, defletum, pen. prod. deflere. Plaut. Plaindre quelque chose en plourant.\Deflere coenas. Plaut. Regretter les banquets.\Deflere in sinu amici. Plin. iunior. Se complaindre familierement à son ami. -
2 indefletus
indēflētus, a, um [in + defleo] non pleuré. --- Ov. M. 7, 611.* * *indēflētus, a, um [in + defleo] non pleuré. --- Ov. M. 7, 611.* * *Indefletus, penul. prod. Adiectiuum. Ouid. Qui n'est point plouré, Pour lequel on n'a point plouré.
См. также в других словарях:
Heinrich III. (HRR) — Am Jahrestag seines Herrschaftsantritts, dem 5. Juni 1040, geht König Heinrich anlässlich der Weihe der Klosterkirche in Stablo unter der Krone. Zwei Äbte geleiten ihn, indem sie seine Hände, die Adlerszepter und Reichsapfel halten, stützen.… … Deutsch Wikipedia
ԱՒԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 1 0389 Chronological Sequence: 8c, 10c, 11c ն. ταλανίζω miserum dico, aerumnosum voco, οἱκτείρω miseror, defleo, lugeo Աւաղ կարգալ կամ տալ. աւաղս արկանել. վա՛յ տալ. ողբալ. կարեկից լինել. ապաշաւել. եղկելի համարել. ափսոսալ, լալ, վա՛խ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԸՆԴԳԵՂՁԱՆԻՄ — ( ) NBH 1 0766 Chronological Sequence: Early classical ձ. ὁδύρομαι lamentor, ploro, defleo Գեղձիլ յոյժ. փղձկիլ՝ ցնդիլ յարտասուս. կականիլ տղայոց. անշնչանալ ստնդիեցաց լալեօք. հեկեկալ. կախկըպիլ. ... *Լալ եւ ընդգեղձանել ե՛ւս չար քան զմանուկ, որ ʼի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄՐՄՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0308 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 11c ն. եւ ն. μελετάω mussito, murmuro ἑπᾴδω, κωμῳδέω , ἑκτραγωδέω cano, recanto ἁποκλαίω defleo եւն. Մրմունջ առնել. մռմռալ ընդ ունչս կամ իբրեւ զմունջ. յերգ առնուլ եւ հենգնել. հծծել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
