-
1 bacchor
bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus. - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales. - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer. - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports. - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible. - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes. - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer. - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur. - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville. - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit. - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence. - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale. - bacchari in caede: s'enivrer de sang. - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang. - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie ! - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales. - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus). - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes. - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.* * *bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus. - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales. - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer. - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports. - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible. - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes. - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer. - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur. - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville. - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit. - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence. - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale. - bacchari in caede: s'enivrer de sang. - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang. - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie ! - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales. - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus). - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes. - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.* * *Bacchari, per metaphoram, pro Furere. Virgil. Tenir la contenance et faire les faicts d'un yvrongne, Courir folement, Frapper, Tempester, Battre, Rompre.\Bacchari venti dicuntur. Horat. Quand ils soufflent fort impetueusement. -
2 bacchor
bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636.
-
3 bacchor
bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten————Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636. -
4 bacchor
bacchor ātus, ārī, dep. [Bacchus], to celebrate the festival of Bacchus, rave like Bacchae, revel: quanta in voluptate, exult: in vestrā caede: non sanius Edonis, H.: per urbem, roams in frenzy, V.: Fama per urbem, runs wild, V.—With acc: Grande carmen, Iu.; cf. Euhoe bacchantes, raising the cry of Bacchus, Ct.—Poet.: virginibus bacchata (iuga), i. e. frequented by the revels, V.: Bacchatam iugis Naxon legimus, i. e. with vine-clad hills, V.: bacchante vento, holding revelry, H.— Of extravagance in language: furere et bacchari.* * *bacchari, bacchatus sum V DEPcelebrate rites of Bacchus; revel/rave/riot; run wild; be frenzied/raving mad -
5 bacchor
I.Lit., to celebrate the festival of Bacchus:B.Baccha bacchans,
Plaut. Am. 2, 2, 71:saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,
i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:cum aliquo,
Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:II.virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,
Verg. G. 2, 487 Heyn.:bacchata jugis Naxos,
id. A. 3, 125:Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,
Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:ululatibus Ide bacchatur,
Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):B. 1.quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?
Cic. Cat. 1, 10, 26:furor in vestrā caede bacchantis,
id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:non ego sanius Bacchabor Edonis,
Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:tantā in illos caede bacchati sunt,
Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,
Juv. 6, 636; cf.:furebant Euhoe bacchantes,
raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,
Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):immanis in antro Bacchatur vates,
raves, is inspired, id. ib. 6, 78;7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,
id. Cir. 166.—Hence,So of a vessel of wine that is filled very often:2.ubi bacchabatur aula, casabant cadi,
Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—Of winds:3.Thracio bacchante magis sub interlunia vento,
Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—4.Of enthusiastic, raging discourse:quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,
Cic. Brut. 80, 276:vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,
Quint. 12, 10, 73. -
6 bacchor
ātus sum, ārī depon. [ Bacchus ]bacchantes O, QC — вакханки2) неистовствовать, безумствовать, находиться в исступлении, бесноваться, бушевать (tum b., tum furĕre C); носиться, мчаться ( totam per urbem V)3) издавать возгласы в честь Вакха (b. euhoe Ctl)virginibus bacchata Lacaenis Taygeta V — Тайгет, оглашаемый вакхическими кликами лаконских дев4) вдохновенно творить ( carmen J) -
7 dē-bacchor
dē-bacchor ātus, ārī, dep., to rave, revel wildly: satis, T.: quā parte debacchentur ignes, rage, H. -
8 per-bacchor
per-bacchor ātus, ārī, dep., to carouse, revel through: multos dies. -
9 bacchantes
I.Lit., to celebrate the festival of Bacchus:B.Baccha bacchans,
Plaut. Am. 2, 2, 71:saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,
i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:cum aliquo,
Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:II.virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,
Verg. G. 2, 487 Heyn.:bacchata jugis Naxos,
id. A. 3, 125:Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,
Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:ululatibus Ide bacchatur,
Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):B. 1.quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?
Cic. Cat. 1, 10, 26:furor in vestrā caede bacchantis,
id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:non ego sanius Bacchabor Edonis,
Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:tantā in illos caede bacchati sunt,
Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,
Juv. 6, 636; cf.:furebant Euhoe bacchantes,
raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,
Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):immanis in antro Bacchatur vates,
raves, is inspired, id. ib. 6, 78;7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,
id. Cir. 166.—Hence,So of a vessel of wine that is filled very often:2.ubi bacchabatur aula, casabant cadi,
Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—Of winds:3.Thracio bacchante magis sub interlunia vento,
Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—4.Of enthusiastic, raging discourse:quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,
Cic. Brut. 80, 276:vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,
Quint. 12, 10, 73. -
10 bacchatio
bacchātĭo, ōnis, f. [bacchor] [st1]1 [-] célébration des mystères de Bacchus. --- Hyg. Fab. 4, 8. [st1]2 [-] orgie, débauche [rare]. - nocturnae bacchationes, Cic. Verr. 1, 33: orgies nocturnes.* * *bacchātĭo, ōnis, f. [bacchor] [st1]1 [-] célébration des mystères de Bacchus. --- Hyg. Fab. 4, 8. [st1]2 [-] orgie, débauche [rare]. - nocturnae bacchationes, Cic. Verr. 1, 33: orgies nocturnes.* * *Bacchatio, Verbale. vt Bacchationes nocturnae. Cic. Yvrongneries. -
11 bacchabundus
-
12 bacchatim
bacchātim [ bacchor ] -
13 bacchatio
bacchātio, ōnis f. [ bacchor ]шумное пиршество в честь Вакха, перен. оргия C; вакхическое неистовство, исступление Aug -
14 debacchor
dē-bacchor, ātus sum, ārīбезумствовать, неистовствовать ( ingenti luxuriā Capit); бушевать ( ignes debacchantur H) -
15 perbacchor
per-bacchor, ātus sum, ārī depon.погулять, попировать ( multos dies C) -
16 bacchabundus
bacchābundus, a, um (bacchor), sich bacchantischer Begeisterung hingebend, agmen, Curt. 9, 10 (42), 27. – u. bacchantisch tobend, turbabat impurus hic in medio foro bacchabundus, Apul. apol. 82.
-
17 bacchatim
bacchātim, Adv. (bacchor), in bacchantischer Wut, alqm discerpere, Apul. met. 1, 13.
-
18 bacchatio
bacchātio, ōnis, f. (bacchor), I) die Bacchusfeier, Hygin. fab. 4 u.a. – II) das bacchantische Schwärmen, sileatur de nocturnis eius bacchationibus ac vigiliis, Cic. II. Verr. 1, 33. – übtr., das Toben nach Bacchantenart, in detestabilis vinolentiae bacchationibus superbus exsultat, Augustin. ep. 35, 2.
-
19 bacchator
-
20 debaccho
dē-baccho, s. dē-bacchor /.
См. также в других словарях:
ԿՈԿՈԶԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 1110 Chronological Sequence: 6c, 11c, 13c ձ. (որպէս լծ. ըստ կիւս. եւ գուշակ). եւ ԿՈԿՈԶԻՄ. κορυβαντιάω corybantas imitor entheo incessu, insanio, bacchor. մոլիլ իբր ըմբռնեալ ʼի հիացումն. աստուածարիլ. վարիլ որպէս գուշակ եւ իմաստակ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿՈԿՈԶԻՄ — ( ) NBH 1 1110 Chronological Sequence: 6c, 11c, 13c ԿՈԿՈԶԱՆԱՄ (որպէս լծ. ըստ կիւս. եւ գուշակ). եւ ԿՈԿՈԶԻՄ. κορυβαντιάω corybantas imitor entheo incessu, insanio, bacchor. մոլիլ իբր ըմբռնեալ ʼի հիացումն. աստուածարիլ. վարիլ որպէս գուշակ եւ իմաստակ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿՏՂԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1131 Chronological Sequence: Early classical ձ. βακχεύομαι, γαργαλίζομαι, παραπαίω, μαίνομαι bacchor, desipio, insanio. Կատաղիլ. մոլիլ, մոլեգնիլ՝ մանաւանդ ʼի ցանկութիւս մարմնոյ. անկղիտանալ. եւ Խտտղիլ. գրի եւ ԿՏՂՄԻԼ. *Երիտասարդ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)