Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dē-bacchor

  • 1 bacchor

    bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus.    - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales.    - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer.    - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports.    - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible.    - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes.    - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer.    - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur.    - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville.    - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit.    - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence.    - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale.    - bacchari in caede: s'enivrer de sang.    - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang.    - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie !    - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales.    - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus).    - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes.    - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.
    * * *
    bacchor, āri, ātus sum [Bacchus] - intr. - [st1]1 [-] célébrer les mystères de Bacchus.    - Baccha bacchans, Plaut.: Bacchante qui célèbre les bacchanales.    - Bacchae bacchanti si velis advorsarier, Plaut.: si l'on voulait contrarier une bacchante qui fait ses bacchanales. [st1]2 [-] pousser le cri des Bacchantes; se livrer à des transports (de joie, de colère...); être dans l'enthousiasme poétique, extravaguer.    - bacchans Evoe, Cat.: criant Evoé dans ses transports.    - grande carmen bacchamur, Juv.: nous entonnons un chant terrible.    - ululatibus Ide bacchatur, Claud.: le mont Ida retentit du cri des Bacchantes.    - bacchamur ad aras, Stat.: nous sommes inspirés au pied des autels. [st1]3 [-] s'agiter avec fureur, se démener, se déchaîner, être hors de soi, errer en furieux, s'égarer.    - bacchatur vates, Virg. En. 6, 77: la prêtresse s'agite avec fureur.    - bacchari per urbem, Virg.: errer en furieux à travers la ville.    - bacchatur fama, Virg. En. 4: le bruit se répand à grand bruit.    - bacchatur Boreas, Ov.: Borée se déchaîne avec violence.    - bacchabatur aula, Plaut.: le seau dansait la bacchanale.    - bacchari in caede: s'enivrer de sang.    - furor (Cethegi) in vestra caede bacchantis, Cic. Cat. 4, 11: la démence (de Céthégus) se baignant avec ivresse dans votre sang.    - quanta in voluptate bacchabere, Cic. Cat. 1, 26: à quelle joie délirante seras-tu en proie !    - vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur... Quint. 12: ce style défectueux qui s'égare dans le vide à la manière des bacchanales.    - ita bacchans, Suet.: tandis qu'il se livrait à tant d'excès. [st1]4 [-] sens passif être parcouru, être foulé (lors des fêtes de Bacchus).    - virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Virg. G. 2, 487: le mont Taygète foulé lors des Bacchanales par les vierges de Sparte. [st1]5 [-] part. prés. Bacchantes, ium (poét. um) = Bacchae: les Bacchantes.    - Ov. M. 3, 702 ; 7, 257 ; Curt. 8, 10, 15 ; 9, 10, 24.
    * * *
        Bacchari, per metaphoram, pro Furere. Virgil. Tenir la contenance et faire les faicts d'un yvrongne, Courir folement, Frapper, Tempester, Battre, Rompre.
    \
        Bacchari venti dicuntur. Horat. Quand ils soufflent fort impetueusement.

    Dictionarium latinogallicum > bacchor

  • 2 bacchor

    bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636.

    lateinisch-deutsches > bacchor

  • 3 bacchor

    bacchor, ātus sum, ārī (Bacchus), I) intr.: A) eig., das Bacchusfest begehen, -feiern, Baccha bacchans, Plaut. Amph. 703: cum alqo, Plin. 3, 8: u. im Gleichnis, non ego sanius bacchabor (will lustiger schwärmen) Edonis, Hor. carm. 2, 7, 27. – dah. bacchantēs = Bacchae, Bacchantinnen, bacchantum voce, Ov. met. 3, 703: bacchantum ritu, ibid. 7, 258: similes bacchantibus, Curt. 8, 10 (36), 15: bacchantium lusus, Curt. 9, 10 (42), 24. – B) übtr.: a) übh. v. Menschen, bacchantisch schwärmen, jauchzen, frohlocken, lärmen, toben, rasen, wüten, bacchans et grassans, ein rasender Wüterich, Suet.: tum baccharis, tum furis, Cic.: quibus gaudiis exsultabis? quanta in voluptate bacchabere? Cic.: bacch. in vestra caede, Cic.: tantā in illos caede, Vulg. iudic. 20, 25: auch umherschwärmen, umhertollen = schwärmend-, rasend-, wild umherschweifen, -umherirren, in magnis montibus passim, Lucr.: totam per urbem, Verg.: medias Italûm per urbes, Verg.: per convivia et balneas, Lampr.: omne per latus Italiae ferro et igni, Claud. – b) vom feurigen Redner od. seiner Rede, eos... furere et bacchari arbitraretur, für überbegeisterte u. taumelnde Schwärmer hält, Cic. Brut. 276: dicendi genus... quod inanibus locis bacchatur, sich bacchantisch gebärdet, herumrast, Quint. 12, 10, 76. – v. der in Begeisterung versetzten
    ————
    Wahrsagerin, rasen, in antro, Verg. Aen. 6, 78: ebenso vom Dichter, in bacchantischer Begeisterung schwelgen, ad aras, Stat. silv. 1, 2, 258. – c) v. lebl. Gegenständen: α) = daher(heran-, herab-)rasen, -toben, -tosen, vom Winde, Hor. u. Ov.: v. Regen, Val. Flacc.: v. Gerüchte, fama bacchatur per urbem, Verg. – β) scherzh. v. einem vollgefüllten Gefäße, ubi bacchabatur aula, cassabant cadi, ins Tollen kam (= übervoll wurde), Plaut. mil. 856. – II) tr.: A) den Bacchusruf ertönen lassen, a) eig.: bacchari euhoe, Catull. 64, 61 u. 255. – b) passiv, v. Örtl. = vom Bacchusruf-, Bacchustanz od. von der Bacchusfeier durchtobt werden od. widerhallen, ita obsoletum sono furenter ab omni parte bacchatur nemus, Santra b. Non. 78, 28: ululatibus Ide bacchatur, Claud. rapt. Proserp. 1, 206: bes. Partiz., te, bacchate Cithaeron, Stat. Theb. 4, 371: bacchata iugis (auf seinen Gebirgen) Naxos, Verg. Aen. 3, 125: virginibus bacchata Lacaenis (von lakon. J.) Taygeta, Verg. georg. 2, 487: u. so Dindyma sanguineis famulûm bacchata lacertis, Val. Flacc. 3, 20. – B) in bacchantischer od. wilder Begeisterung dichten, carmen, Iuven. 6, 636.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bacchor

  • 4 bacchor

        bacchor ātus, ārī, dep.    [Bacchus], to celebrate the festival of Bacchus, rave like Bacchae, revel: quanta in voluptate, exult: in vestrā caede: non sanius Edonis, H.: per urbem, roams in frenzy, V.: Fama per urbem, runs wild, V.—With acc: Grande carmen, Iu.; cf. Euhoe bacchantes, raising the cry of Bacchus, Ct.—Poet.: virginibus bacchata (iuga), i. e. frequented by the revels, V.: Bacchatam iugis Naxon legimus, i. e. with vine-clad hills, V.: bacchante vento, holding revelry, H.— Of extravagance in language: furere et bacchari.
    * * *
    bacchari, bacchatus sum V DEP
    celebrate rites of Bacchus; revel/rave/riot; run wild; be frenzied/raving mad

    Latin-English dictionary > bacchor

  • 5 bacchor

    bacchor, ātus ( part. pres. gen. plur. bacchantum; v. I. fin. infra), 1, v. dep. [Bacchus].
    I.
    Lit., to celebrate the festival of Bacchus:

    Baccha bacchans,

    Plaut. Am. 2, 2, 71:

    saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,

    i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:

    cum aliquo,

    Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—
    B.
    Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:

    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,

    Verg. G. 2, 487 Heyn.:

    bacchata jugis Naxos,

    id. A. 3, 125:

    Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,

    Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:

    ululatibus Ide bacchatur,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—
    II.
    Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):

    quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    furor in vestrā caede bacchantis,

    id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:

    non ego sanius Bacchabor Edonis,

    Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:

    tantā in illos caede bacchati sunt,

    Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;

    and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,

    Juv. 6, 636; cf.:

    furebant Euhoe bacchantes,

    raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:

    saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,

    Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):

    immanis in antro Bacchatur vates,

    raves, is inspired, id. ib. 6, 78;

    7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,

    id. Cir. 166.—Hence,
    B.
    Transf. to inanimate things, to be furious, rage with fury, etc., to be impetuous, etc.
    1.
    So of a vessel of wine that is filled very often:

    ubi bacchabatur aula, casabant cadi,

    Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—
    2.
    Of winds:

    Thracio bacchante magis sub interlunia vento,

    Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—
    3.
    Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—
    4.
    Of enthusiastic, raging discourse:

    quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,

    Cic. Brut. 80, 276:

    vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,

    Quint. 12, 10, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > bacchor

  • 6 bacchor

    ātus sum, ārī depon. [ Bacchus ]
    2) неистовствовать, безумствовать, находиться в исступлении, бесноваться, бушевать (tum b., tum furĕre C); носиться, мчаться ( totam per urbem V)
    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta V — Тайгет, оглашаемый вакхическими кликами лаконских дев

    Латинско-русский словарь > bacchor

  • 7 dē-bacchor

        dē-bacchor ātus, ārī, dep.,    to rave, revel wildly: satis, T.: quā parte debacchentur ignes, rage, H.

    Latin-English dictionary > dē-bacchor

  • 8 per-bacchor

        per-bacchor ātus, ārī, dep.,    to carouse, revel through: multos dies.

    Latin-English dictionary > per-bacchor

  • 9 bacchantes

    bacchor, ātus ( part. pres. gen. plur. bacchantum; v. I. fin. infra), 1, v. dep. [Bacchus].
    I.
    Lit., to celebrate the festival of Bacchus:

    Baccha bacchans,

    Plaut. Am. 2, 2, 71:

    saxea ut effigies bacchantis prospicit Evoe,

    i. e. which cries Evoe in the orgies, Cat. 64, 61; 64, 255:

    cum aliquo,

    Plin. 3, 1, 3, § 8.—Hence, P. a. as subst.: bacchan-tes, um, f., Bacchae, the Bacchantes: passis Medea capillis Bacchantum ritu, Ov.M. 7, 258; 3, 703; Curt. 8, 10, 15; gen. Bacchantium, id. 9, 10, 24.—
    B.
    Pass. (as in later Gr. bakcheuesthai, bakcheuthênai) of the place in which the orgies of Bacchus were celebrated:

    virginibus bacchata Lacaenis Taygeta,

    Verg. G. 2, 487 Heyn.:

    bacchata jugis Naxos,

    id. A. 3, 125:

    Dindyma sanguineis famulum bacchata lacertis,

    Val. Fl. 3, 20: ita obsoletum sono furenter ab omni parti bacchatur nemus, Santra ap. Non. p. 78, 28:

    ululatibus Ide bacchatur,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 206.—
    II.
    Transf., in gen., to revel, rave, rant, like the Bacchœ (of every species of mental excitement, love, hatred, joy, etc.; mostly poet. and in more elevated prose):

    quibus gaudiis exsultabis? quantā in voluptate bacchabere?

    Cic. Cat. 1, 10, 26:

    furor in vestrā caede bacchantis,

    id. ib. 4, 6, 11; id. Har. Resp. 18, 39:

    non ego sanius Bacchabor Edonis,

    Hor. C. 2, 7, 26; Col. poët. 10, 198; * Suet. Calig. 56; Claud. Laud. Stil. 2, 213; id. VI. Cons. Hon. 192.—Of murderous fury:

    tantā in illos caede bacchati sunt,

    Vulg. Judic. 20, 25.—So of poet. inspiration, Stat. S. 1, 2, 258;

    and with carmen as object: grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu,

    Juv. 6, 636; cf.:

    furebant Euhoe bacchantes,

    raving to the cry of Euhoe, Cat. 64, 255; 64, 61.—Also, to go or run about in a wanton, wild, raving, or furious manner: animans Omne, quod in magnis bacchatur montibu' passim, * Lucr. 5, 822:

    saevit inops animi, totamque incensa per urbem Bacchatur,

    Verg. A. 4, 301 ( = discursitat, Heyne):

    immanis in antro Bacchatur vates,

    raves, is inspired, id. ib. 6, 78;

    7, 385: infelix virgo totā bacchatur in urbe,

    id. Cir. 166.—Hence,
    B.
    Transf. to inanimate things, to be furious, rage with fury, etc., to be impetuous, etc.
    1.
    So of a vessel of wine that is filled very often:

    ubi bacchabatur aula, casabant cadi,

    Plaut. Mil. 3, 2, 41 Lorenz ad loc.—
    2.
    Of winds:

    Thracio bacchante magis sub interlunia vento,

    Hor. C. 1, 25, 11; Ov. Tr. 1, 2, 29.—Of violent rain, Val. Fl. 6, 632.—
    3.
    Of a rumor: concussam bacchatur fama per urbem, spreads rapidly, Verg A. 4, 666.—
    4.
    Of enthusiastic, raging discourse:

    quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior furere et bacchari arbitraretur,

    Cic. Brut. 80, 276:

    vitiosum dicendi genus, quod inanibus locis bacchatur, etc.,

    Quint. 12, 10, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > bacchantes

  • 10 bacchatio

    bacchātĭo, ōnis, f. [bacchor] [st1]1 [-] célébration des mystères de Bacchus. --- Hyg. Fab. 4, 8. [st1]2 [-] orgie, débauche [rare].    - nocturnae bacchationes, Cic. Verr. 1, 33: orgies nocturnes.
    * * *
    bacchātĭo, ōnis, f. [bacchor] [st1]1 [-] célébration des mystères de Bacchus. --- Hyg. Fab. 4, 8. [st1]2 [-] orgie, débauche [rare].    - nocturnae bacchationes, Cic. Verr. 1, 33: orgies nocturnes.
    * * *
        Bacchatio, Verbale. vt Bacchationes nocturnae. Cic. Yvrongneries.

    Dictionarium latinogallicum > bacchatio

  • 11 bacchabundus

    bacchābundus, a, um [ bacchor ]
    вакхический, исступлённый, безумствующий, предающийся необузданному веселью, неистовствующий ( agmen QC)

    Латинско-русский словарь > bacchabundus

  • 12 bacchatim

    Латинско-русский словарь > bacchatim

  • 13 bacchatio

    bacchātio, ōnis f. [ bacchor ]
    шумное пиршество в честь Вакха, перен. оргия C; вакхическое неистовство, исступление Aug

    Латинско-русский словарь > bacchatio

  • 14 debacchor

    dē-bacchor, ātus sum, ārī
    безумствовать, неистовствовать ( ingenti luxuriā Capit); бушевать ( ignes debacchantur H)

    Латинско-русский словарь > debacchor

  • 15 perbacchor

    per-bacchor, ātus sum, ārī depon.
    погулять, попировать ( multos dies C)

    Латинско-русский словарь > perbacchor

  • 16 bacchabundus

    bacchābundus, a, um (bacchor), sich bacchantischer Begeisterung hingebend, agmen, Curt. 9, 10 (42), 27. – u. bacchantisch tobend, turbabat impurus hic in medio foro bacchabundus, Apul. apol. 82.

    lateinisch-deutsches > bacchabundus

  • 17 bacchatim

    bacchātim, Adv. (bacchor), in bacchantischer Wut, alqm discerpere, Apul. met. 1, 13.

    lateinisch-deutsches > bacchatim

  • 18 bacchatio

    bacchātio, ōnis, f. (bacchor), I) die Bacchusfeier, Hygin. fab. 4 u.a. – II) das bacchantische Schwärmen, sileatur de nocturnis eius bacchationibus ac vigiliis, Cic. II. Verr. 1, 33. – übtr., das Toben nach Bacchantenart, in detestabilis vinolentiae bacchationibus superbus exsultat, Augustin. ep. 35, 2.

    lateinisch-deutsches > bacchatio

  • 19 bacchator

    bacchātor, ōris, m. (bacchor), der Schwärmer, Tober, et falsoris prodentur insidiae et brevitate temporis forte constringitur insania bacchatoris, Zacch. 3, 8.

    lateinisch-deutsches > bacchator

  • 20 debaccho

    dē-baccho, s. dē-bacchor /.

    lateinisch-deutsches > debaccho

См. также в других словарях:

  • ԿՈԿՈԶԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 1110 Chronological Sequence: 6c, 11c, 13c ձ. (որպէս լծ. ըստ կիւս. եւ գուշակ). եւ ԿՈԿՈԶԻՄ. κορυβαντιάω corybantas imitor entheo incessu, insanio, bacchor. մոլիլ իբր ըմբռնեալ ʼի հիացումն. աստուածարիլ. վարիլ որպէս գուշակ եւ իմաստակ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿՈԿՈԶԻՄ — ( ) NBH 1 1110 Chronological Sequence: 6c, 11c, 13c ԿՈԿՈԶԱՆԱՄ (որպէս լծ. ըստ կիւս. եւ գուշակ). եւ ԿՈԿՈԶԻՄ. κορυβαντιάω corybantas imitor entheo incessu, insanio, bacchor. մոլիլ իբր ըմբռնեալ ʼի հիացումն. աստուածարիլ. վարիլ որպէս գուշակ եւ իմաստակ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿՏՂԻՄ — (եցայ.) NBH 1 1131 Chronological Sequence: Early classical ձ. βακχεύομαι, γαργαλίζομαι, παραπαίω, μαίνομαι bacchor, desipio, insanio. Կատաղիլ. մոլիլ, մոլեգնիլ՝ մանաւանդ ʼի ցանկութիւս մարմնոյ. անկղիտանալ. եւ Խտտղիլ. գրի եւ ԿՏՂՄԻԼ. *Երիտասարդ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»