-
1 débaucher
[debõʃe]Verbe transitif1. (corrompre) perverter2. (licencier) despedir3. (déconcentrer) distrair* * *[debõʃe]Verbe transitif1. (corrompre) perverter2. (licencier) despedir3. (déconcentrer) distrair -
2 débaucher
[debõʃe]Verbe transitif1. (corrompre) perverter2. (licencier) despedir3. (déconcentrer) distrair* * *débaucher deboʃe]verbo -
3 débaucher
débaucher [debo∫e]➭ TABLE 1 transitive verba. ( = embaucher un salarié d'une autre entreprise) to poach (de from ) ; [chasseur de tête] to head-huntb. ( = licencier) to lay off* * *deboʃe1) ( licencier) to lay off [employé]2) (colloq) ( distraire) to tempt [somebody] away* * *deboʃe vt1) (= licencier) to lay off, to dismiss2) [salarié d'une autre entreprise] to poach3) (= entraîner) to lead astray* * *débaucher verb table: aimer vtr1 ( licencier) to lay off [employé];2 ( inciter à la grève) to incite [sb] to strike;3 ( dépraver) to corrupt [personne];4 ○( distraire) to tempt [sb] away (pour faire to do); je voulais réviser mais il m'a débauchée! I wanted to revise but he tempted me away![deboʃe] verbe transitif1. [licencier] to lay off2. [corrompre] to debauch4. [inciter - à la grève] to incite to strike ; [ - à quitter un emploi] to lure ou to tempt away (separable), to poach -
4 debaucher
-
5 débaucher
-
6 débaucher
débauchernavádět k porušení kázněkazit (mravně)svéstnavádět ke stávcenavádět k opuštění prácenavádět k dezerci -
7 débaucher
deboʃev1) ECO abwerben2) ( entraîner) abwerben, verführen, verleiten3)se débaucher — prassen, ein ausschweifendes Leben führen
débaucherdébaucher [debo∫e] <1>1 (détourner d'un travail pour son compte) abwerben2 ( humoristique: familier: pour aller s'amuser) Beispiel: débaucher quelqu'un jdn vom Arbeiten abhalten; Beispiel: débaucher quelqu'un pour faire quelque chose jdn dazu verleiten etwas zu tun3 (licencier) entlassenBeispiel: se débaucher ausschweifen -
8 débaucher
%=1 vt.1. (détourner) сма́нивать/смани́ть ◄-'ит►; перема́нивать/ перемани́ть [рабо́чих];se laisser débaucher par qn. — дава́ть/дать себя́ перемани́ть (+ D)
2. (renvoyer) увольня́ть/уво́лить:le patron a débauché le quart de son personnel — хозя́ин уво́лил че́тверть свои́х рабо́тников
DÉBAUCHER %=2 vt. (corrompre) развраща́ть/разврати́ть ◄-щу►║ fig. fam.:un de ces soirs je viendrai vous débaucher et nous irons au théâtre — как-нибу́дь вечерко́м я затащу́ вас с собо́й в теа́тр
-
9 débaucher
v.tr. (probabl. de de- et bau "dégrossir du bois") 1. развращавам, покварявам, развалям; 2. подстрекавам някого да напусне работа, пост; 3. уволнявам работници поради липса на работа; se débaucher 1. развращавам се, покварявам се, развалям се; 2. отклонявам се, напускам работа, пост, военна служба и под. Ќ Ant. embaucher; moraliser, redresser. -
10 debaucher
(книжное) развратник, соблазнительБольшой англо-русский и русско-английский словарь > debaucher
-
11 debaucher
[dıʹbɔ:tʃə] n книжн.развратник, соблазнитель -
12 débaucher
vt2) подстрекать к оставлению работы, поста, к дезертирству; переманивать ( с работы) -
13 debaucher
[dɪ'bɔːtʃə]1) Книжное выражение: развратник, соблазнитель2) Юридический термин: (see http://www.okresponsiblejustice.com/earthquakes.html) дебошир3) Христианство: развратитель -
14 debaucher
[de'bauch·er || -tʃə]◙ n. משחית* * *◙ תיחשמ◄ -
15 debaucher
[dɪ'bɔːtʃǝ(r)]N [of person, taste, morals] corruptor m ; [of woman] seductor m -
16 débaucher
-
17 debaucher
de.bauch.er[dib'ɔ:tʃə] n depravador, corruptor, sedutor. -
18 debaucher
nрозпусник; спокусник* * *nрозпусник, спокусник -
19 debaucher
nрозпусник, спокусник -
20 debaucher
n. baştan çıkaran kimse; ayartan kimse, kandıran kimse* * *ayartıcı
См. также в других словарях:
débaucher — [ deboʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • 1195 « disperser (des gens) »; de dé et p. ê. bauch « poutre » (→ bau) ou région. bauche « maison » I ♦ (XVE, repris XIXe) Opposé à embaucher 1 ♦ Détourner (qqn) d un … Encyclopédie Universelle
débaucher — DÉBAUCHER. v. a. Jeter dans la débauche, dans le vice. Les mauvaises compagnies l ont débauché. La trop grande liberté ne sert qu à débaucher les jeunes gens. C est la fainéantise qui l a débauohé. Débaucher une fille. f♛/b] Il signifie aussi,… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Debaucher — De*bauch er, n. One who debauches or corrupts others; especially, a seducer to lewdness. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
DÉBAUCHER — v. a. Jeter dans la débauche, dans le vice. Les mauvaises compagnies l ont débauché. C est la fainéantise qui l a débauché. Débaucher une fille. Il signifie aussi, Corrompre la fidélité de quelqu un. Il essaya de débaucher les troupes. On lui… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
débaucher — (dé bô ché) v. a. 1° Jeter dans la débauche. Les mauvaises compagnies l ont débauché. 2° Détourner une femme, un mari de ses devoirs, une femme libre, fille ou veuve, de la bonne conduite. • Photin dont il avait débauché la femme, BOSSUET… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
DÉBAUCHER — v. tr. Jeter dans la débauche, dans le vice. Les mauvaises compagnies l’ont débauché. C’est la fainéantise qui l’a débauché. Débaucher une fille. Dans cette acception, Le participe passé DÉBAUCHÉ, ÉE, est employé comme nom et désigne un Homme… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
debaucher — noun see debauch I … New Collegiate Dictionary
debaucher — See debauchedly. * * * … Universalium
debaucher — noun Somebody who debauches or corrupts others; a seducer … Wiktionary
debaucher — I (Roget s IV) n. Syn. rapist, seducer, ravisher; see lecher . II (Roget s Thesaurus II) noun A man who seduces women: Don Juan, Lothario, seducer. See SEX … English dictionary for students
debaucher — de bauch·er || tʃə n. one who indulges to excess in sensual pleasures, one involved in debauchery … English contemporary dictionary