-
21 calumnia
calumnia ae, f trickery, artifice, chicanery, cunning: cum omni calumniā senatūs auctoritas impediretur: triumphare calumniā paucorum, S.: res extracta variis calumniis.—A pretence, evasion, subterfuge: in istā calumniā delitescere: ne qua calumnia adhibeatur.—A misrepresentation, false statement, fallacy, cavil: effugere alicuius calumniam.—A false accusation, malicious charge, false prosecution: de templis spoliatis, L.: causam calumniae reperire: ab alquo per calumniam alqd petere.—A perversion of justice, bad faith in an action at law: personam calumniae civitati inponere, the character of a malicious prosecutor: calumniae accusationem relinquere.—A conviction for malicious prosecution: calumniam effugere: calumniam fictis eludere iocis, Ph.: calumniam in eum iurare, to swear that the prosecution is in good faith, L.* * *Icharge; accusationIIsophistry, sham; false accusation/claim/statement/pretenses/objection; quibble -
22 daedalus
daedalus adj., δαίδαλοσ, skilful, cunning: Circe, V.—Artfully contrived, skilful: tecta, V.* * *daedala, daedalum ADJskillful, dexterous; skillfully made/worked; artificial, artifically contrived; variously adorned, ornamented; variegated -
23 doctus
doctus adj. with comp. and sup. [P. of doceo], learned, skilled, versed, experienced, trained, clever: vir: adulescentes doctissimi: abs te abire doctior, T.: ex disciplinā Stoicorum: mulier litteris, S.: fandi doctissima, V.: Docte sermones utriusque linguae, H.: dulcīs modos, H.: sagittas tendere Sericas, H.: tibiis canere, Ta.: ludere doctior, H.: ad malitiam, T.: ad delinquendum doctior, O.— As subst m.: doctus in se semper divitias habet, Ph.: doctorum est ista consuetudo, the learned: docti sumus, a man of culture, H.— Learned, sage, skilful: manus, O.: frontes, i. e. a poet's, H.: voces Pythagoreorum: ora, O.— Taught: doctā prece blandus, i. e. the prescribed form of supplication, H.* * *docta -um, doctior -or -us, doctissimus -a -um ADJlearned, wise; skilled, experienced, expert; trained; clever, cunning, shrewd -
24 īnsidiōsus
īnsidiōsus adj. with comp. [insidiae], cunning, deceitful, treacherous, dangerous: leno, H.: quis insidiosior (est)?: sermo.* * *insidiosa, insidiosum ADJdeceitful; insidious, hazardous -
25 Prōteus
Prōteus (disyl.), eī, acc. ea, voc. eu, m, Πρωτεύσ, a sea-god of changeable form, V., H., O.: Protei columnae, i. e. the boundary of Egypt, V.: Quo teneam voltūs mutantem Protea modo? i. e. How bind one so fickle! H.: Effugiet haec vincula Proteus, i. e. the cunning rogue, H. -
26 sāl
sāl salis [1 SAL-], salt water, brine, the sea: sale tabentes artūs, V.: aequorei unda salis, O.: Hypanis salibus vitiatur amaris, O.— Salt: praebere ligna salemque, H.: multos modios salis: aquae et salis copia, Cs.: sale invecto uti, L.— Fig., intellectual acuteness, good sense, shrewdness, cunning, wit, facetiousness, sarcasm: habere salem, T.: aliquid salis a mimā uxore trahere: sale vicit omnīs: salis satis est, sannionum parum: (Lucilius) sale multo Urbem defricuit, H.: delectatur sale nigro, i. e. biting sarcasm, H.— Plur, witticisms, jests, smart sayings, sarcasms: Romani veteres atque urbani sales: Plautinos laudare sales, H.: salibus vehemens intra pomoeria natis, Iu.— Good taste, elegance: tectum plus salis quam sumptūs habebat, N.* * *I IIsalt; wit -
27 scelus
scelus eris, n [SCEL-], a wicked deed, heinous act, crime, sin, enormity, wickedness: civem scelus verberare: scelus atque perfidia: inde omnia scelera ac maleficia gignuntur: documentum Persarum sceleris: nefario scelere concepto: ad perficiendum scelus incitare: in me edere: se scelere adligare: obrui, L.: caecum domūs scelus omne retexit, V.: legatorum interfectorum, the crime of murdering the deputies, L.: quod scelus Calydona merentem (concessit)? i. e. the penalty of what crime? V.—As a term of reproach, rascal, scoundrel, villain, rogue, baggage (colloq.): Abin hinc scelus! T.: ubi illic est scelus, T.: Artificis scelus, i. e. cunning rogue, V.— A misfortune, calamity: Pa. Quid hoc est sceleris? perii, T.* * *crime; calamity; wickedness, sin, evil deed -
28 sub-dolus
sub-dolus adj., crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, deceitful: animus, S.: oratio, Cs.: lingua, O.: loci forma, Ta. -
29 versūtiae
versūtiae ārum, f [versutus], cunning, craftiness, subtlety: Punicae, L. -
30 versūtus (vors-)
versūtus (vors-) adj. with comp. and sup. [VERT-], adroit, dexterous, shrewd, clever, ingenious: versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur: animus: versutissimus Lysander.— Cunning, crafty, wily, sly, deceitful: homo: acutus, versutus, veterator: propago, O. -
31 architecton
architect, master-builder; master in cunning, crafty man -
32 astutulus
astutula, astutulum ADJcunning (person/action), crafty, clever, astute -
33 bisbellio
man with two skins; cunning man -
34 bispellio
man with two skins; cunning man -
35 callidulus
callidula, callidulum ADJlittle cunning/sly/crafty -
36 carissus
carissa, carissum ADJartful, sly, cunning, crafty -
37 carisus
carisa, carisum ADJartful, sly, cunning, crafty -
38 colubrinus
colubrina, colubrinum ADJsnake-like, having qualities of a snake, cunning -
39 sycophantia
cunning, craft; deceit -
40 techna
cunning trick, artifice
См. также в других словарях:
Cunning — Cun ning (k[u^]n n[i^]ng), a. [AS. cunnan to know, to be able. See 1st {Con}, {Can}.] 1. Knowing; skillful; dexterous. A cunning workman. Ex. xxxviii. 23. [1913 Webster] Tis beauty truly blent, whose red and white Nature s own sweet and cunning… … The Collaborative International Dictionary of English
Cunning — Cun ning, n. [AS. cunnung trial, or Icel. kunnandi knowledge. See {Cunning}, a.] 1. Knowledge; art; skill; dexterity. [Archaic] [1913 Webster] Let my right hand forget her cunning. Ps. cxxxvii. 5. [1913 Webster] A carpenter s desert Stands more… … The Collaborative International Dictionary of English
Cunning — can also mean slip past or sneaky. Cunning can refer to the following: A Japanese comedy group known as Cunning (owarai) The Cunning folk, a type of folk magic user This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an … Wikipedia
cunning — adj 1 ingenious, *clever, adroit Analogous words: skillful, skilled, adept, *proficient, expert, masterly 2 crafty, tricky, artful, *sly, foxy, insidious, wily, guileful Analogous words: devious, oblique, *crooked … New Dictionary of Synonyms
cunning — [adj1] devious acute, artful, astute, cagey, canny, crafty, crazy like fox*, deep, fancy footwork*, foxy, guileful, insidious, keen, knowing, Machiavellian, sharp, shifty, shrewd, slick, slippery, sly, sly boots*, smart, smarts, smooth, street… … New thesaurus
cunning — index artful, artifice, clandestine, collusive, color (deceptive appearance), deceit, deception, deceptive, deft … Law dictionary
cunning — (adj.) early 14c., learned, skillful, prp. of cunnen to know (see CAN (Cf. can) (v.)). Sense of skillfully deceitful is probably late 14c. As a noun from c.1300. Related: Cunningly … Etymology dictionary
cunning — ► ADJECTIVE 1) skilled in achieving one s ends by deceit or evasion. 2) ingenious. 3) N. Amer. attractive; charming. ► NOUN 1) craftiness. 2) ingenuity. DERIVATIVES … English terms dictionary
cunning — [kun′iŋ] adj. [ME, having skill, knowing < prp. of cunnen, to know: see CAN1] 1. Now Rare skillful or clever 2. skillful in deception; sly; crafty 3. made or done with skill or ingenuity ☆ 4. attractive or pretty in a delicate way; cute n … English World dictionary
Cunning — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Cunning >N GRP: N 1 Sgm: N 1 cunning cunning craft Sgm: N 1 cunningness cunningness craftiness &c. >Adj. Sgm: N 1 subtlety subtlety artificiality Sgm: N 1 maneuvering maneuvering … English dictionary for students
cunning — cun|ning1 [ˈkʌnıŋ] adj [Date: 1200 1300; Origin: Present participle of cun to know , an early form of can; CAN1] 1.) someone who is cunning is clever and good at deceiving people in order to get what they want = ↑crafty ▪ a cunning opponent 2.)… … Dictionary of contemporary English