Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

convenire+sl

  • 21 officium

    1) нравственная обязанность, долг, а) вооб. officii (tuendi) causa de homine libero exhibendo interdictum competit (1. 2 § 1 D. 43, 1. 1. 6 D. 37, 6. 1. 2 D. 5, 2. 1. 23 D. 42, 5); отсюда обязательность, услужливость, ex. off. atque amicitia mandatum originem trahit (1. 1 § 4 D. 17, 1. 1. 17 § 3 D. 13, 6. 1. 5 § 4 D. 19, 5. 1. 7 D. 29, 3. 1. 61 § 5 D. 47, 2); тк. принять на себя обязанности, promissum off. deserese - explere non posse (1. 27 § 2 D. 17, 1);

    in officio delinquere - off. implere (1. 33 pr. D. 3, 5);

    b) особ. служба, должность, занятие по должности, officio iudicis, iudicantis, cognoscentis, Praetoris, arbitri contineri, convenire (1. 43 D. 4, 6. 1. 32 § 10 D. 4, 8. 1. 38. 44 D. 5, 3. 1. 7 D. 5, 4. 1. 9. 76 pr. D. 6, 1. 1. 22 § 2 D. 7, 8. 1. 18 § 2. 1. 26. 42 D. 10, 2. 1. 38 D. 11, 7. 1. 21 D. 12, 1. 1. 21 § 3 D. 15, 1. 1. 19 § 3. 1. 25 § 5. 1. 42 D. 19, 2. 1. 43 § 6 D. 21, 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 7 § 1 D. 23, 5. 1. 24 § 2 D. 24, 3. 1. 6 D. 27, 7. 1. 4 D. 29, 3. 1. 69 § 5. 1. 109 § 1 D. 30. 1. 95 § 2 D. 35, 2. 1. 5 pr. D. 39, 2. 1. 47 § 2 D. 40, 5. 1. 5 D. 43, 1. 1. 4 § 3 D. 44, 4. 1. 27 pr. D. 45, 1. 1. 45 D. 46, 1. 1. 9 § 1 D. 47, 2. Gai. II. 219. sq. 222. IV. 114. 1. 5 pr. D. 45, 1);

    officio iudicis dirimi (1. 73 D. 3, 3), expediri (1. 14 § 8 D. 11, 3), celebrari (1. 7 § 3 D. 43, 24), prohiberi (1. 13 D. 23, 2), compelli (1. 44 D. 40. 4), aestimari (1. 11 pr. D. 10, 4. 1. 16 D. 47, 10. 1. 9 § 7 D. 4, 2. 1. 35 § 1 D. 28, 5. cf. 1. 25 § 10 D. 10, 2. 1. 71 § 1 D. 30. 1. 45 § 8 D. 49, 14. 1. 58 pr. D. 36, 1. cf. 1. 24 D. 16, 3. 1. 7 D. 3, 5. 1. 25 § 8 D. 21, 1. 1. 1 § 10 D. 3, 1. 1. 25 pr. D. 4, 8. 1. 12 pr. § 2 D. 49, 16. 1. 56 § 2 D. 17, 1. 1. 20 D. 23, 2. 1. 30 D. 26, 7. 1. 1 § 3 D. 27, 3. 1. 31 § 14 D. 21, 1);

    ex off. sumtus facere (1. 3 pr. D. 27, 4. cf. 1. 1 § 9 D. 27, 3);

    ad off. suum revocare (1. 39 § 7 D. 26, 7. 1. 2 D. 2, 12); иногда обозн. круг деятельности известного сановника, ius dicentis off. latissimum est (1. 1 D. 2, 1. 1. 1 § 4 D. 26, 10); отсюда = munus s. 1. b) напр. off. civilia publica (1. 6 D. 4, 5. 1. 1 § 1 D. 16, 1. 1. 15 § 5 D. 48, 16. 1. 2 pr. D. 50, 17. 1. 6 § 3 D. 1, 16. 1. 4 § 2 eod. 1. 38 pr. 57 pr. D. 23, 2. 1. 2 § 1 D. 34, 9. 1. 10 pr. 11 § 1 D. 50, 7);

    iudicandi (1. 6 D. 5, 1); 1. 46 eod.); (1. 54 D. 6, 1. 1. 46 § 1 D. 26, 7. 1. 39 § 6. 9 eod.); (pr. § 10 eod.); (1. 33 § 1 eod.); 1. 5 pr. D. 26, 9. 1. 1 § 3 D. 27, 4).

    2) услуги, off. magistri remuneratum (1. 27 D. 39, 5); особ. услуги рабов и отпущенников = ministerium s. 1. s. б, напр. прот. artificium (1. 65 § 1 D. 32. 1. 24 D. 40, 4. 1. 4 § 5 D. 50, 15. 1. 27 § 1 D. 33, 7. 1. 1 cf. 1. 3 § 1. 1. 22 pr. D. 38, 1);

    in officio alicuius esse, служить (1. 48 pr. eod.); (1. 26 § 12 D. 12, 6);

    off. patronis praestare (1. 2 C. 6, 6).

    3) вообщ. исполнение, совершение: membrorum bumanorum officia (1. 14 D. 1, 5);

    testimonii off. (1. 14 D. 22, 5); отправление, занятие: cunctarum artium officia die solis quiescant (1. 3 C. 3, 12); применение, regula, simul quum in aliquo vitiata est, perdit off. suum (1. 1 D. 50. 17).

    4) личный состав судебных чиновников, officio non praesente sententiam dicere (1. 6 D. 7, 45); тк. суд, apud, off. cavere (1. 17 D. 2, 4), deponi (1. 7 § 2 D. 2, 8. 1. 11 § 1 D. 10, 4. 1. 18 C. 6. 23. 1. 74 D. 47, 2. 1. 4 D. 11, 4);

    missus ex off. annonae centurio (43 § 1 D. 13, 7); иногда низшие судебные чиновники, служители высшего сановника, sub praetextu adventus officiorum vel militum iniuriis vexari (1. 6. 5 D. 1, 18. 1. 2 C. 4, 56. 1. 2 C. 8, 23. cf. 1. 74 § 1 D. 21, 2), sub custodia officii factus (1. 1 C. 9, 45. 1. 7 C. 9, 2. 1. 3 C. 4, 15. 1. 1 § 4. 5. 1. 2 § 6 C. 1, 27. 1. 4 C. 12, 58), palatina (1. 2 C. 10, 23. 1. 3 C. 12, 60. 1. 3 C. 12, 61), proconsulare (l. 3 C. 12, 56), praesidiale (1. 1 C. 7, 39. 1. 10 C. 12, 60).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > officium

  • 22 omittere

    1) оставлять без внимания (1. 5 § 12 D. 39, 1. 1. 8 § 2 C. 9, 12). 2) пропускать мимо: а) не упоминать, omissa fideicommissi verba (1. 67 § 9 D. 31. 1. 13 D. 22, 5. 1. 3. D. 48, 9. 1. 22 § 7 D. 46, 8. 1. 33 § 2 D. 29, 1. 1. 16 D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 37, 4);

    b) не требовать, обойти, omitt. debitorem, fideiussorem autem eius convenire (1. 49 pr. D. 46, 1. 1. 51 § 3 eod. 1. 56 pr. D. 17, 1).

    3) оставлять, а) не исполнять, не предпринимать, отказываться от чего, om. pactum de distrahendo (1. 3 pr. D. 20, 3);

    om. defensionem (1. 5 § 1 D. 42, 4. 1. 5 § 5 D. 46, 7. 1. 34 D. 49, 14. 1. 36 D. 4, 4. 1. 8 § 8 D. 17, 1. 1. 2 § 20 D. 38, 17);

    legis Falc. (1. 27 D. 35, 2. 1. 14 § 1 eod. 1. 63 § 3. cf. 1. 21 D. 36, 1. 1. 19 D. 42, 8. 1. 39 pr. D. 10, 2. 1. 10 § 12. 1. 29 § 4 D. 17, 1);

    actiones (1. 25 § 5 D. 19, 2. 1. 10 § 2 D. 2, 11. 1. 37 pr. D. 4, 4);

    ius omissum repetere (§ 1 eod.);

    b) не хотеть исполнять, совершать чего-нб., omittendo conditionem (iurisiur.) perdere hereditatem legatumve (1. 8 pr. D. 28, 7. 1. 20 § 4 D. 38, 2);

    omitt. mandatum (1. 26 pr. D. 17, 1), officium (1. 1 C. 5, 55. 1. 1 D. 6, 35);

    c) требовать чего-нб., tanta negligentia (magistratus), ut omnem cautionem omitteret (1. 6 D. 27, 8);

    om. stipulationem (1. 1 § 9. 17 D. 36, 3);

    d) приобретать чтонб., quod acquirere emolumentum potuerunt, omiserunt (1. 44 D. 4, 4);

    e) особ. касается того случая, когда кто своевременно не принял наследства, bonorum possessio или отказа, напр. omitt. adire hereditatem (1. 9 D. 38, 16): om. aditionem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 76 § 1 D. 29, 2. 1. 18 pr. 22 § 1 D. 35, 2);

    hereditatem (1. 24 § 2 D. 4, 4. 1. 19 D. 5, 2. 1. 14 § 3 D. 23, 5. 1. 58 D. 24, 3. 1. 34 § 1 D. 28, 6. 1. 7 § 2. 1. 24. 60 D. 29, 2. 1. 1 § 9. 1. 4 § 2. 1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 53 § 1. 1. 82 § 1 D. 31. 1. 23 D. 35, 1. 1. 1 § 4 D. 36, 4. 1. 20 § 5. 1. 23 pr. D. 38, 2. 1. 4 D. 38, 7. 1. 7 § 3 D. 44, 4. 1. 28 pr. D. 50, 16. Gai. III. 28);

    partem hereditatis (1. 32 D. 32. 1. 30 § 1 D. 34, 4. 1. 76 pr. D. 29, 2. 1. 1 § 12 D. 37, 8);

    institutionem (1. 6 § 8 D. 29, 4. 1. 28 D. 31. 1. 3 C. 6. 26);

    causam testamenti (1. 4 pr. 6 pr. 10 pr. D. 29, 4. 1. 1 pr. 2 pr. 6 pr. 8. 10 § 2. 1. 11. 12 § 1. 1. 18. 21. 22. 27 pr. 28 § 1. 1. 29 eod.);

    omitt. bon. possessionem (1. 14 pr. D. 37, 5. 1. 1 § 2 D. 37, 6. 1. 2 § 8 D. 37, 11. 1. 3 § 9 D. 38, 2. 1. 1 § 5 D. 38, 5. 1. 2 D. 44, 2. 1. 15 D. 44, 7);

    leqatum (1. 31 D. 29, 1);

    fideicomm. (1. 34 § 2 D. 31); тк. прямо omittere = om. hereditatem (1. 14 pr. D. 28, 2. 1. 4 § 1 D. 29, 4. 1. 12 D. 37, 5).

    4) отказываться;

    omitt. possessionem (1. 5 pr. D. 41, 6. 1. 119 D. 50, 17. cf. 1. 4 § 1 D. 4, 7);

    omitt. rem = derelinquere (1. 2 § 1 D. 41, 7);

    in fraudem creditorum pignus omitt. = remittere (1. 18 D. 42, 8);

    om. usuras praeteritas, дарить, не взыскивать (1. 17 § 1. D. 22, 1).

    5) оставлять = relinquere (1. 1 C. 6, 35).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > omittere

  • 23 pervenire

    1) приходить куда, perv. in adoptivam familiam (1. 3 § 9 D. 37, 4);

    in ius alienum (1. 14 § 3 D. 36, 2);

    in potestatem patris (1. 33 § 1 D. 29, 1);

    hostium (1. 5 D. 28, 3. 1. 12 pr. D. 49, 15).

    2) достигать, приобретать, получать, perv. ad annos XIV etc., ad annum vicesimum etc. (1. 21 § 2. 5 D. 33, 1. 1. 18 § 2 D. 34, 1. 1. 28 § 8 D. 34, 3. 1. 62 § 1 D. 36, 1. 1. 22 D. 34, 9. 1. 10 D. 43, 6. 1. 28 § 2 D. 49, 1);

    ad statum suum (1. 77 § 14 D. 31);

    ad civitatem (1. 6 § 2 D. 28, 5);

    ad s. in libertatem (1. 54 § 2. 1. 113 § 1. 1. 114 § 10 D. 30, 1. 1. 6. 13 pr. § 3. 1. 17 § 2. 1. 30. 51 pr. 54 pr. 55 pr. D. 40, 4);

    ad dignitatem (1. 34 D. 38, 1);

    ad hereditatem (1. 93 D. 35, 1);

    ad fideicommissum (1. 63 § 5 D. 36, 1);

    ad suum (1. 1 D. 13, 4. 1. 1 § 16 D. 47, 4).

    3) переходить, доставаться, quo tutela redit, eo hereditas pervenit (1. 73 pr. D. 50, 17. 1. 94 § 1 D. 32, 1. 2 § 2 seq. D. 18, 4. 1. 16 § 1 D. 36, 1. cf. 1. 19 pr. 1. 25 pr. eod. 1. 3 § 3 D. 22, 1. 1. 29 § 2 D. 32, 1. 1 § 6 eod. 1. 20 § 17. 18 D. 5, 3. 1. 16 D. 4, 3. 1. 26. 27 D. 4, 3. cf. 1. 19 D. 4, 2. 1. 3 § 4. 1. 4 D. 25, 2. 1. 127 D. 50, 17. 1. 5 pr. D. 3, 6. 1. 16 § 2. 1. 17 D. 4, 2. 1. 1 § 48. 1. 2. 9 pr. D. 43, 16. cf. 1. 71. 164 § 2. 1. 171 D. 50, 16. 1. 157 § 2 D. 50, 17. 1. 9 D. 13, 1. 1. 9 § 2 D. 14, 4). 4) perven. ad s. adversus aliquem, предъявлять иск против кого = convenire aliquem (1. 1 § 43 D. 16, 3. 1. 21 D. 40, 12. 1. 4 C. 5, 75). 5) касаться (1. 5 D. 38, 1). 6) возникать, наступать, mors perventura (1. 23 § 3 D. 21, 1);

    perv. fructus (1. 25 § 1 D. 36, 2);

    reditus (1. 12 pr. D. 34, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > pervenire

  • 24 solidus

    1) (adi.) целый, полный, весь;

    solidum (subst.) целость, целая сумма, напр. solid, proprietas, прот. deducto usufructu (1. 26 pr. D. 33, 2. cf. 1. 35 D. 38, 2. 1. 5 § 15 D. 13, 6. cf. 1. 19 § 3 D. 49, 17. 1. 68 § 2 D. 32. 1. 46 pr. D. 46, 3. 1. 12 D. 26, 8. 1. 1 § 7 D. 41, 2. 1. 56 D. 36, 1. 1. 4 C. 1, 18. 1. 4 § 1 D. 35, 3. 1. 87 § 4 D. 31. 1. 16 § 15 eod. 1. 72 D. 28, 5);

    solidum solvere, целостное удовлетворение (1. 25 § 13 D. 10, 2);

    debita et credita singulis pro solido attribuere (1. 3 eod. 1. 44 D. 15, 1);

    in solidum teneri (1. 36 eod. 1. 2 § 2 D. 45, 1);

    obligari (1. 8 D. 45, 2);

    solidi obligatio (1. 1 § 20 D. 14, 1. 1. 46 pr. D. 46, 3);

    in solidum (прот. pro portione hereditaria) convenire aliquem (1. 4 pr. D. 14, 5. 1. 21 § 5 D. 2, 14);

    agere in sol. (1. 11 § 21 D. 32. 1. 40 § 2 D. 39, 2);

    actio in sol. (1. 1 pr. D. 15, 1. 1 2 § 2 D. 45, 1. 1. 8 § 1 cf 1. 13 § 12 D. 46, 4. 1. 32 D. 3, 3. 1. 42 § 7 eod. 1. 17 D. 46, 7).

    2) массивный, сделанный из одной массы (1. 41 § 1 D. 18, 1). 3) (subst.) (sc. nummus), золотая монета = aureus (1. 1 § 2 D. 11, 4. 1. 38 § 6 D. 32. 1. 34 D. 49, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > solidus

  • 25 specialiter

    (adv.) особенно, в особенности, spec. in uno contractu (прот. generaliter s. ad omnia) iubere (1. 1 § 1 D. 15, 4);

    permittere (1. 46 D. 15, 1);

    mandare (1. 25 § 5 D. 29, 2);

    fundus spec. legatus, прот. dos generaliter relegata (1. 1 § 14 D. 33, 4. 1. 34 § 2 D. 7, 1. 1. 2. 17 C. 8. 14. 1. 5 C. 8, 26. 1. 7 C. 8, 18. 1. 90. 8, 28); прямо, ясно;

    spec. (прот. tacite) convenire (1. 6 D. 20, 2. 1. 2 pr. D. 2, 11. 1. 3. 7 § 12 D. 2, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > specialiter

См. также в других словарях:

  • convenire — [dal lat. convenire riunirsi, concordare, essere conveniente ](coniug. come venire ). ■ v. intr. (aus. essere nei sign. 1 e 3, avere nel sign. 2) 1. (lett.) a. [l arrivare di più persone in uno stesso luogo provenendo da diverse parti, assol. o… …   Enciclopedia Italiana

  • convenire — index coincide (correspond) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • convenire — con·ve·nì·re v.intr. e tr. (io convèngo) 1. v.intr. (essere) BU arrivare in un luogo da diverse parti per riunirsi; estens., spec. di strade o fiumi, confluire in un medesimo punto Sinonimi: incontrarsi, raccogliersi, radunarsi, ritrovarsi,… …   Dizionario italiano

  • convenire — {{hw}}{{convenire}}{{/hw}}A v. intr.  ( coniug. come venire ; aus. essere  nei sign. 1 ,  3 ,  4 ; aus. avere  nel sign. 2 ) 1 Riunirsi in uno stesso luogo, detto di più persone provenienti da parti diverse: i partecipanti al raduno convenivano… …   Enciclopedia di italiano

  • convenire — A v. intr. 1. riunirsi, trovarsi, incontrarsi, adunarsi, assembrarsi, raccogliersi, ritrovarsi □ confluire, convergere CONTR. separarsi, sparpagliarsi, dividersi, disperdersi, sfollare 2. (+ con qlcu. + su qlco., + di + inf., + che + indic. o… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • convenire — To covenant; to sue …   Ballentine's law dictionary

  • Præstat sero quam nunquam convenire. — См. Лучше поздно, чем никогда …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Non in omnes, arbitror, omnia convenire. — См. На весь свет не угодишь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • excommunicate interdicitur omnis actus legitimus, ita quod agere non potest, nee aliquem convenire, licet ipse ab aliis possit conveniri — /ekskamyuwnakeytow intardisatar omnas sektas lajitamas, ayta kwod aejariy non powtast, nek zelakwem konvanayriy, lisat ipsiy abb eyliyas posat konvanayray/ Every legal act is forbidden an excommunicated person, so that he cannot act, nor sue any… …   Black's law dictionary

  • minor ante tempus agere non potest in casu proprietatis nee etiam convenire; differetur usque aetatem; sed non cadit breve — /maynar aentiy tempas aejariy non powtast in keys(y)uw praprayateytas nek eshiyam konvanayriy; difariytar askwiy ateytam; sed non keydat briyviy/ A minor before majority cannot act in a case of property, nor even agree; it should be deferred… …   Black's law dictionary

  • excommunicate interdicitur omnis actus legitimus, ita quod agere non potest, nee aliquem convenire, licet ipse ab aliis possit conveniri — /ekskamyuwnakeytow intardisatar omnas sektas lajitamas, ayta kwod aejariy non powtast, nek zelakwem konvanayriy, lisat ipsiy abb eyliyas posat konvanayray/ Every legal act is forbidden an excommunicated person, so that he cannot act, nor sue any… …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»