Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

continuātio

  • 1 continuatio

    continuātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] succession, continuation, continuité, série. [st2]2 [-] période (t. de rhét.).
    * * *
    continuātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] succession, continuation, continuité, série. [st2]2 [-] période (t. de rhét.).
    * * *
        Continuatio, Verbale. Cic. Continuation.
    \
        Continuatio et series rerum. Cic. Est mirabilis quaedam continuatio, seriesque rerum, vt alia ex alia annexa, et omnes inter se aptae colligataeque videantur. L'ordre, La suite et entretenement des choses.

    Dictionarium latinogallicum > continuatio

  • 2 continuatio

    contĭnŭātĭo, ōnis, f. [id.], a following of one thing after another, an unbroken series, a connection, continuation, succession (in good prose).
    I.
    In gen., with gen.:

    continuatio seriesque rerum,

    Cic. N. D. 1, 4, 9:

    continuatio immutabilis ordinis sempiterni,

    id. Ac. 1, 7, 29:

    imbrium,

    an uninterrupted succession, Caes. B. G. 3, 29: laborum, * Suet. Tib. 21; Flor. 4, 2, 79 al.:

    causarum,

    Cic. N. D. 1, 20, 55:

    sermonis,

    Quint. 8, 2, 14; cf. id. 9, 3, 23 al.— Absol.:

    in quibus (rebus) peragendis continuatio ipsa efficacissima esset,

    Liv. 41, 15, 7.—
    II.
    Esp., in rhet., a period; absol., Cic. Or. 61, 204 and 208; Quint. 9, 4, 22; 9, 4, 124:

    verborum,

    Cic. de Or. 1, 61, 261; 3, 13, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > continuatio

  • 3 continuatio

    continuatio continuatio, onis f продолжительность, непрерывность

    Латинско-русский словарь > continuatio

  • 4 continuatio

    continuātio, ōnis f. [ continuo I \]
    1) продолжение (negotiationis, sc. patris Capit; tribunatūs L)
    2) непрерывность, сплошной ряд (laborum VP, Su; imbrium Cs; c. seriesque rerum C)
    3) ритор. (тж. c. verborum C) непрерывная последовательность, тж. периодичность речи C, Q

    Латинско-русский словарь > continuatio

  • 5 continuatio

    continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.

    lateinisch-deutsches > continuatio

  • 6 continuatio

    continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > continuatio

  • 7 continuātiō

        continuātiō ōnis, f    [continuo], a continuance, prolongation: magistratūs, L.—A series, continuation, succession: rerum: imbrium: in (rebus) peragendis, L.—In rhet., a period: verborum.
    * * *
    continuation/succession/prolongation; continuity/interconnection; concatenation; unbroken extent, continuous stretch; uninterrupted practice; period/sentence; adjournment; continuation

    Latin-English dictionary > continuātiō

  • 8 continuatio

    непрерывное продолжение: usucapio est adiectio dominii per continuationem possessionis (1, 3 D. 41, 3);

    dominii translati contin. (1. 34 pr. D. 40, 7);

    contin. temporis = tempus continuum (1. 7 pr. C. 2, 53).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > continuatio

  • 9 articulus

    ī m. [demin. к artus II ]
    1) сочленение, сустав ( articulorum dolores C)
    caput alicujus acuto articulo percutere Pt — сильно стукнуть кого-л. по голове
    molli articulo tractare aliquem погов. Q — мягко (ласково) обращаться с кем-л.
    2) член тела, Lcr тж. рука (a. tremens O); преим. палец
    3) бот. узел, колено ( sarmentorum C)
    5) часть, раздел речи, тж. часть предложения
    continuatio verborum articulis membrisque distincta C — связная речь, расчленённая на большие и малые разделы
    6) артикль, грамматический член ( noster sermo articulos non desiderat Q)
    7) момент (подходящий, решающий или поворотный), тж. промежуток времени
    a. austrīnus PM — период, когда дует южный ветер
    in articulo CJ — тотчас же, немедленно
    8) часть, раздел, тж. стадия или ступень
    9) пункт, момент, (главное) обстоятельство ( difficiles necessitatum articuli Amm)
    10) юр. случай, положение (non possunt omnes articuli singillatim legibus comprehendi CJ)
    11) юр. артикул, статья, параграф Dig, CJ

    Латинско-русский словарь > articulus

  • 10 acceleratio

    accelerātio, ōnis, f. (accelero), die Beschleunigung, continuatio est orationis enuntiandae acceleratio clamosa, Cornif. rhet. 3, 23: acceleratio regni caelestis, Hilar. in psalm. 119, 18.

    lateinisch-deutsches > acceleratio

  • 11 efficax

    efficāx, ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (efficio), wirksam, a) v. Lebl. = Erfolg habend, erfolgreich, nachhaltig wirkend, drastisch, nachdrücklich, scientia (v. der Zauberei), Hor.: minus efficaces preces, Tac. dial.: haud quaquam tam efficaces preces, Liv.: efficacior etiamnum est curatio, Cels.: quo efficaciores essent preces, Curt.: efficacissimum pro candidato genus rogandi, Plin. pan. – m. ad u. Akk., potiones ad id efficaces, Cels.: quae maxime efficaces ad muliebre ingenium preces sunt, Liv.: imperator efficax ad invidiam faciendam, Treb. Poll.: efficacius ad recte vivendum, Plin. pan.: purpura efficacissima ad tingendum, Mela: res ad multitudinem imperitam efficacissima, Liv.: ludicrum certamen ad excitandam corporis animique virtutem efficacissimum, Vell. – m. adversus od. contra u. Akk., herba efficax adversus serpentium venena, Plin.: frutex efficacissimus contra sagittarum ictus, Plin. – m. Genet., venenum soporis efficax, Apul. – m. Dat., herba efficax oculorum fluctionibus (fluxionibus), Plin. -minimum efficax columbae sanguis et sibi ipsi et nobis, Cels. – m. in u. Akk., in utrumque efficacissimus (quartus dies), Cels. – m. in u. Abl., haec in veteribus (malis) admodum efficacia esse consuerunt, Cels.: in omni usu efficacius eius (mulieris lac), quae marem enixa sit, multoque efficacissimum eius, quae geminos mares, Plin.: in quibus (rebus) peragendis continuatio ipsa efficacissima esset, Liv. – m. folg. Infin., nardi parvus onyx... amara curarum eluere efficax, Hor. carm. 4, 12, 20. – efficacissimum est m. Infin., efficacissimum est hic quoque salem superponere, Cels. 4, 4; u. so Cels. 4, 22. Col. 2, 17, 3. – b) v. Pers.: Hercules, der tatenreiche, Hor. epod. 3, 17: nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax (unpraktisch) sit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3.

    lateinisch-deutsches > efficax

  • 12 extundo

    ex-tundo, tudī, ere, I) herausschlagen, A) durch Schläge mit dem Hammer bilden, dah. 1) eig. = caelare, eine Figur aus der Fläche heraustreiben, in Relief arbeiten, lapsa ancilia caelo extuderat, Verg. Aen. 8, 665 sqq. – 2) übtr., a) herausbilden, alios continuatio extundit (vom Bildhauer hergenommen, der durch unzählige Schläge aus dem rohen Marmor einen Gott macht), Quint. 1, 3, 6. – b) erwerben, verschaffen, zuwege bringen, machen, artem alci, Verg.: eloquentiam, Gell.: dulce melos pollice, Auct. pan. ad Pison. – c) zuwege bringen, es mit Mühe dahin bringen, etwas erlangen, durchsetzen, id, Plaut.: ea magis convicio quam precibus, Suet.: haec ab invita Pudentilla aegre, Apul.: mit folg. ut u. Konj., vix extuderunt, ut domum rediret, Val. Max. 1, 4, 5; u. so Val. Max. 3, 4, 4 u. 5, 2, 10. – B) ausschlagen u. so zerschlagen, wir umgekehrt einschlagen, calcibus frontem, Phaedr. 1, 23, 9: alterius diminutas scapulas in deforme, Sen. contr. 10, 4 (33). § 2. – II) herausstoßen, pressen, 1) eig.: frequens tussis sanguinem extundit, Cels. 4, 4, 5. – 2) übtr., a) herauspressen = abnötigen, qui instat, etiam ex duro et immemori pectore gratiam extundit, Sen. de ben. 1, 3, 1. – b) vertreiben, cum labor extuderit fastidia (sc. cibi), Hor. sat. 2, 2, 14.

    lateinisch-deutsches > extundo

  • 13 subcontinuatio

    sub-continuātio, ōnis, f., die unmittelbare Fortsetzung, Prisc. 16, 3.

    lateinisch-deutsches > subcontinuatio

  • 14 variatio

    variātio, ōnis, f. (vario), die Verschiedenheit, Veränderung, eosdem consules sine variatione ulla (einstimmig) dicere, Liv. 24, 9, 3: figura, quam Graeci ἀλλοιότητα vocant, id est variationem, Prisc. 17, 155: variatio vel cum detrimento aliquo gratior est in oratione quam recta continuatio, Fronto laud. fum. p. 212, 27 N. – dah. Veränderung des Bettes eines Flusses, die Krümmung, fluminum, Gromat. vet. 349, 13; vgl. Rudorff 2, 340.

    lateinisch-deutsches > variatio

  • 15 contextus

    [st1]1 [-] contextus, a, um, part. de contexo. [st1]2 [-] contextŭs, ūs, m. a - assemblage.    - Lucr. 1, 243; Cic. Fin. 5, 32. b - fig. réunion, enchaînement.    - Cic. Fin. 5, 83. c - succession [de lettres].    - Quint. 1, 1, 24. d - contexture d'un discours.    - Cic. Part. 82.    - in contextu operis, Tac. H. 2, 8: au cours de l'ouvrage.
    * * *
    [st1]1 [-] contextus, a, um, part. de contexo. [st1]2 [-] contextŭs, ūs, m. a - assemblage.    - Lucr. 1, 243; Cic. Fin. 5, 32. b - fig. réunion, enchaînement.    - Cic. Fin. 5, 83. c - succession [de lettres].    - Quint. 1, 1, 24. d - contexture d'un discours.    - Cic. Part. 82.    - in contextu operis, Tac. H. 2, 8: au cours de l'ouvrage.
    * * *
        Contextus, Participium: vt Argento et auro contextus vir. Tibul. Vestu de drap d'or et d'argent.
    \
        Contextus equus trabibus acernis. Virgil. Composé de pieces de bois joinctes ensemble.
    \
        Contextus, huius contextus. Cic. Pennarum contextu corpori tegumenta faciebat. De plumes cousues et entr'attachees l'une à l'autre, Connexion, Composition et assemblage.
    \
        Contextu longiore loqui. Plin. Parler et entretenir longuement un propos tout d'une suite.
    \
        Contextus et continuatio sermonis. Quintil. Continuation et suite de parolles.
    \
        Vno contextu. Vlpianus. Par un contexte, Tout d'un train, Sans rien entremesler, Tout d'une suite.

    Dictionarium latinogallicum > contextus

  • 16 continuitas

    continuĭtās, ātis, f. continuité, suite, union, jonction.
    * * *
    continuĭtās, ātis, f. continuité, suite, union, jonction.
    * * *
        Continuitas, pen. corr. Idem quod Continuatio. Plin. Suite, Entretenement, Continuité.

    Dictionarium latinogallicum > continuitas

  • 17 acceleratio

    accelerātio, ōnis, f. (accelero), die Beschleunigung, continuatio est orationis enuntiandae acceleratio clamosa, Cornif. rhet. 3, 23: acceleratio regni caelestis, Hilar. in psalm. 119, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acceleratio

  • 18 efficax

    efficāx, ācis, Adi. m. Compar. u. Superl. (efficio), wirksam, a) v. Lebl. = Erfolg habend, erfolgreich, nachhaltig wirkend, drastisch, nachdrücklich, scientia (v. der Zauberei), Hor.: minus efficaces preces, Tac. dial.: haud quaquam tam efficaces preces, Liv.: efficacior etiamnum est curatio, Cels.: quo efficaciores essent preces, Curt.: efficacissimum pro candidato genus rogandi, Plin. pan. – m. ad u. Akk., potiones ad id efficaces, Cels.: quae maxime efficaces ad muliebre ingenium preces sunt, Liv.: imperator efficax ad invidiam faciendam, Treb. Poll.: efficacius ad recte vivendum, Plin. pan.: purpura efficacissima ad tingendum, Mela: res ad multitudinem imperitam efficacissima, Liv.: ludicrum certamen ad excitandam corporis animique virtutem efficacissimum, Vell. – m. adversus od. contra u. Akk., herba efficax adversus serpentium venena, Plin.: frutex efficacissimus contra sagittarum ictus, Plin. – m. Genet., venenum soporis efficax, Apul. – m. Dat., herba efficax oculorum fluctionibus (fluxionibus), Plin. -minimum efficax columbae sanguis et sibi ipsi et nobis, Cels. – m. in u. Akk., in utrumque efficacissimus (quartus dies), Cels. – m. in u. Abl., haec in veteribus (malis) admodum efficacia esse consuerunt, Cels.: in omni usu efficacius eius (mulieris lac), quae marem enixa sit, multoque efficacissimum eius, quae geminos mares, Plin.: in quibus
    ————
    (rebus) peragendis continuatio ipsa efficacissima esset, Liv. – m. folg. Infin., nardi parvus onyx... amara curarum eluere efficax, Hor. carm. 4, 12, 20. – efficacissimum est m. Infin., efficacissimum est hic quoque salem superponere, Cels. 4, 4; u. so Cels. 4, 22. Col. 2, 17, 3. – b) v. Pers.: Hercules, der tatenreiche, Hor. epod. 3, 17: nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax (unpraktisch) sit, Cael. in Cic. ep. 8, 10, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > efficax

  • 19 extundo

    ex-tundo, tudī, ere, I) herausschlagen, A) durch Schläge mit dem Hammer bilden, dah. 1) eig. = caelare, eine Figur aus der Fläche heraustreiben, in Relief arbeiten, lapsa ancilia caelo extuderat, Verg. Aen. 8, 665 sqq. – 2) übtr., a) herausbilden, alios continuatio extundit (vom Bildhauer hergenommen, der durch unzählige Schläge aus dem rohen Marmor einen Gott macht), Quint. 1, 3, 6. – b) erwerben, verschaffen, zuwege bringen, machen, artem alci, Verg.: eloquentiam, Gell.: dulce melos pollice, Auct. pan. ad Pison. – c) zuwege bringen, es mit Mühe dahin bringen, etwas erlangen, durchsetzen, id, Plaut.: ea magis convicio quam precibus, Suet.: haec ab invita Pudentilla aegre, Apul.: mit folg. ut u. Konj., vix extuderunt, ut domum rediret, Val. Max. 1, 4, 5; u. so Val. Max. 3, 4, 4 u. 5, 2, 10. – B) ausschlagen u. so zerschlagen, wir umgekehrt einschlagen, calcibus frontem, Phaedr. 1, 23, 9: alterius diminutas scapulas in deforme, Sen. contr. 10, 4 (33). § 2. – II) herausstoßen, pressen, 1) eig.: frequens tussis sanguinem extundit, Cels. 4, 4, 5. – 2) übtr., a) herauspressen = abnötigen, qui instat, etiam ex duro et immemori pectore gratiam extundit, Sen. de ben. 1, 3, 1. – b) vertreiben, cum labor extuderit fastidia (sc. cibi), Hor. sat. 2, 2, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extundo

  • 20 subcontinuatio

    sub-continuātio, ōnis, f., die unmittelbare Fortsetzung, Prisc. 16, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subcontinuatio

См. также в других словарях:

  • Continuatio — Continuatĭo (lat.), Fortsetzung; continŭo, beständig (s. Basso continuo); Continŭum, eine stetige Größe …   Kleines Konversations-Lexikon

  • ГОТЫ — [готоны, гутоны; лат. Gothi, Gotones; греч. Γότθοi], восточногерм. племена, по языку родственные сев. германцам; в V в. создали неск. гос в на бывш. территории Зап. Римской империи, в к рых офиц. вероисповеданием было христианство арианского… …   Православная энциклопедия

  • Hildegard of Bingen — ( de. Hildegard von Bingen; la. Hildegardis Bingensis; 1098 – 17 September 1179), also known as Blessed Hildegard and Saint Hildegard, was a German abbess, artist, author, counselor, linguist, naturalist, scientist, philosopher, physician,… …   Wikipedia

  • Hermes Trismegiste — Hermès Trismégiste Pour les articles homonymes, voir Hermès (homonymie). Hermès Trismégiste, mosaïque parvis de la C …   Wikipédia en Français

  • Hermes Trismegistus — Hermès Trismégiste Pour les articles homonymes, voir Hermès (homonymie). Hermès Trismégiste, mosaïque parvis de la C …   Wikipédia en Français

  • Hermès Trismegiste — Hermès Trismégiste Pour les articles homonymes, voir Hermès (homonymie). Hermès Trismégiste, mosaïque parvis de la C …   Wikipédia en Français

  • Hermès Trismégiste — Pour les articles homonymes, voir Hermès (homonymie). Hermès Trismégiste, pierre gravée sol de la Cathédrale de Sienne Hermès Trismég …   Wikipédia en Français

  • continuation — [ kɔ̃tinɥasjɔ̃ ] n. f. • 1283; lat. continuatio 1 ♦ Action de continuer qqch. ⇒ poursuite, suite. Se charger de la continuation d une œuvre. Pop. Bonne continuation ! souhait adressé à qqn qui semble se plaire à ce qu il fait, dans sa situation.… …   Encyclopédie Universelle

  • Лоббские анналы — (лат. Annales Laubacenses) раннесредневековые анонимные латиноязычные анналы, описывающие историю Франкского государства с 687 по 926 год. Названы по Лоббскому монастырю (в городе Лобб), особое внимание к которому анналы проявляют в своей… …   Википедия

  • Adam Murimuth — (circa 1274 1347) was an English ecclesiastic and chronicler.LifeHe was born in 1274 or 1275 and studied civil law at the University of Oxford. Between 1312 and 1318 he practised in the papal curia at Avignon. King Edward II of England and… …   Wikipedia

  • Rabanus Maurus — Blessed Rabanus Maurus Rabanus Maurus (left) presents his work to Otgar of Mainz Born 780 Mainz Died February 4, 856 Winkel Ho …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»