Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

consŏnans

  • 1 consonans

    consŏnans, antis, v. consono fin.

    Lewis & Short latin dictionary > consonans

  • 2 consonans

    I
    (gen.), consonantis ADJ
    agreeing; sounding in accord; fitting, suitable, appropriate
    II
    consonant; (letter not a vowel)

    Latin-English dictionary > consonans

  • 3 consona

    con-sŏnus, a, um, adj., sounding together in harmony, harmonious (rare, mostly poet.).
    I.
    Lit.:

    clangor,

    Ov. M. 13, 610:

    fila lyrae,

    id. Am. 1, 8, 60:

    vox,

    Sil. 17, 448.—
    B.
    Subst.: consŏna, ae, f., = consonans, a consonant, Ter. Maur. p. 2395 P. sq.; cf.:

    consona elementa,

    id. p. 2385 ib.—
    II.
    Trop., accordant, fit, suitable:

    fila telae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 42: credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si, etc., * Cic. Att. 4, 16, 3; App. M. 2, p. 114. —With dat.:

    consona regno juvenem docere,

    Claud. Laud. Stil. 2, 69.—
    * Adv.: con-sŏnē, harmoniously:

    clamitare,

    App. M. 1, p. 106, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > consona

  • 4 consono

    con-sŏno, ŭi, 1, v. n., to sound at the same time or together, to sound aloud, to resound (class., but rare till the Aug. period; not in Cic.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    apes evolaturae consonant vehementer,

    Varr. R. R. 3, 16, 30:

    cum omne tibiarum genus organorumque consonuit, fit concentus ex dissonis,

    Sen. Ep. 84, 10:

    tubae utrimque canunt: contra consonat terra,

    Plaut. Am. 1, 1, 73;

    so of places,

    Verg. A. 8, 305:

    tum plausu virūm Consonat omne nemus,

    id. ib. 5, 149; Ov. M. 7, 451; Vitr. 5, 8, 1; Tac. A. 14, 32:

    consonuere cornicines funebri strepitu,

    Petr. 78, 6:

    consonante clamore nominatim Quinctium orare ut, etc.,

    Liv. 36, 34, 7.—
    B.
    Esp., in rhetor.
    1.
    Of harmony in discourse, Quint. 9, 3, 73; 9, 3, 45; 9, 3, 77.—
    2.
    Of similar terminations of words, Quint. 9, 3, 75.—
    II.
    Trop., to agree, accord, harmonize (postAug.):

    quomodo inter se acutae ac graves voces consonent,

    Sen. Ep. 88, 9:

    quomodo animus meus secum consonet, id. ib: sibi in faciendis ac non faciendis,

    Quint. 2, 20, 5:

    sibi (tenor vitae),

    Sen. Ep. 31, 8:

    Capricorno (Virginis astrum),

    Manil. 2, 281; 2, 622:

    hoc etenim contractui bonae fidei consonat,

    Dig. 19, 1, 48 fin.; 35, 1, 90.—Hence, consŏnans, antis, P. a.
    A.
    In gram., subst. (sc. littera; hence, fem.), a consonant, Quint. 1, 4, 6; 1, 7, 9 et saep.—
    B.
    Trop., agreeing, consonant, fit, suitable (post-Aug. and rare):

    consonanti contractui bonae fidei,

    Dig. 12, 2, 34, § 8 al. —
    * Adv.: consŏnanter, consonantly, agreeably:

    consonantissime ad harmoniam composita,

    Vitr. 6, 1, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > consono

  • 5 consonus

    con-sŏnus, a, um, adj., sounding together in harmony, harmonious (rare, mostly poet.).
    I.
    Lit.:

    clangor,

    Ov. M. 13, 610:

    fila lyrae,

    id. Am. 1, 8, 60:

    vox,

    Sil. 17, 448.—
    B.
    Subst.: consŏna, ae, f., = consonans, a consonant, Ter. Maur. p. 2395 P. sq.; cf.:

    consona elementa,

    id. p. 2385 ib.—
    II.
    Trop., accordant, fit, suitable:

    fila telae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, 42: credo Platonem vix putasse satis consonum fore, si, etc., * Cic. Att. 4, 16, 3; App. M. 2, p. 114. —With dat.:

    consona regno juvenem docere,

    Claud. Laud. Stil. 2, 69.—
    * Adv.: con-sŏnē, harmoniously:

    clamitare,

    App. M. 1, p. 106, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > consonus

  • 6 inconsonans

    in-consŏnans, antis, adj., ill-sounding, unsuitable; with incongruum, Pompei. ap. Donat. de Barb. 6. — Adv.: in-consŏnanter, unsuitably; with inconsequenter, Vet. Interpr. Iren. 5, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > inconsonans

  • 7 inconsonanter

    in-consŏnans, antis, adj., ill-sounding, unsuitable; with incongruum, Pompei. ap. Donat. de Barb. 6. — Adv.: in-consŏnanter, unsuitably; with inconsequenter, Vet. Interpr. Iren. 5, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > inconsonanter

  • 8 praeloco

    prae-lŏco, āvi, ātum, 1, v. a., to set or place before, to put first or foremost (postclass.):

    si pro trochaeo paenultimo spondeum praelocaveris,

    Mart. Cap. 5, § 522; Aug. Gen. ad Lit. 7, 17:

    consonans,

    Ter. Syll. p. 2390.

    Lewis & Short latin dictionary > praeloco

См. также в других словарях:

  • КОНСОНАНТ — [лат. consonans (consonantis)] лингв. согласный звук; неслоговой или неслогообразующий звук. Противоп. СОНАНТ. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонант (лат. consonans (consonants)) 1) согласный звук; 2) неслоговой или… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • consonant — consonant, ante [ kɔ̃sɔnɑ̃, ɑ̃t ] adj. • v. 1165; lat. consonans, de consonare « résonner ensemble » ♦ Qui produit une consonance; est formé de consonances. Intervalles, accords consonants. Phrases consonantes. ⊗ CONTR. Dissonant. ● consonant,… …   Encyclopédie Universelle

  • Konsonant — Mitlaut * * * Kon|so|nant [kɔnzo nant], der; en, en: Laut, bei dessen Aussprache die Luft im Mund mit der Zunge oder den Lippen gebremst wird: der Konsonant d wird im Deutschen am Ende des Wortes wie t gesprochen. Syn.: Mitlaut. * * *… …   Universal-Lexikon

  • consonant — CONSONÁNT, Ă, consonanţi, te, adj. (muz.: despre acorduri) Care este format din consonanţe (1); armonios. ♦ (Despre cuvinte) Care are o terminaţie asemănătoare cu a altui cuvânt. – Din lat. consonans, tis, fr. consonant. Trimis de Joseph,… …   Dicționar Român

  • Mitlaut — Konsonant * * * Mịt|laut 〈m. 1; Sprachw.〉 Konsonant; → Lexikon der Sprachlehre [urspr. Mitlauter; zu mitlautend, Lehnübersetzung von lat. (littera) consonans „mittönender (Buchstabe)“] * * * Mịt|laut, der; [e]s, e [LÜ von lat. (littera)… …   Universal-Lexikon

  • consonant — I. adjective Etymology: Middle English, from Latin consonant , consonans, present participle of consonare to sound together, agree, from com + sonare to sound more at sound Date: 15th century 1. being in agreement or harmony ; free from elements… …   New Collegiate Dictionary

  • КОНСОНАНТИЗМ — [< лат. consonant (consonantis) согласный звук] лингв. система согласных звуков (фонем (ФОНЕМА)) данного языка. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. консонантизм (лат. consonans (consonant is) согласный звук) система согласных фонем… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Liquida — Li|qui|da 〈f.; , dae [ dɛ:] od. qui|den; Phon.〉 Laut, bei dem die Zunge die Mitte des Gaumens so berührt, dass die Luft kontinuierlich entweichen kann, z. B. „l“, „r“; Sy Fließlaut, Schmelzlaut, Schwinglaut [lat.; Fem. zu liquidus „flüssig“] * *… …   Universal-Lexikon

  • consonnant — consonnant, ante (kon so nan, nan t ) adj. 1°   Terme de musique. Qui produit une consonnance ; qui est formé par des consonnances. Intervalle consonnant, celui qui donne une consonnance. Accord consonnant, celui qui ne se compose que de… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • consonantă — CONSONÁNTĂ, consonante, s.f. (Rar) Consoană. – Din lat. consonans, ntis. Trimis de Joseph, 28.05.2004. Sursa: DEX 98  CONSONÁNTĂ s. v. consoană. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  consonántă s. f. → sonantă Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • Konsonant — Sm std. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. (littera) cōnsonāns f., zu l. cōnsonāns ( antis) mittönend , dem PPräs. von l. cōnsonāre mittönen, zusammentönen , zu l. sonāre tönen und l. con . Abstraktum: Konsonantismus.    Ebenso nndl. consonant …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»