-
1 conqueror
con-quĕror, questus, 3, v. dep. a. and n., to complain of a thing, or to bewail, lament passionately or much (class. in prose and poetry).(α).With acc.: conqueri fortunam adversam non lamentari decet, Pac. ap. Cic. Tusc. 2, 21, 50: res suas adversum illum (mulier), Titin. ap. Non. p. 232, 22; cf.:(β).fortunas suas mecum (mulier),
Plaut. Mil. 2, 1, 47:decumarum imperia, bonorum direptiones, iniqua judicia, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:vim atque injuriam dictatoris apud patres,
Liv. 8, 33, 4; 1, 53, 5; 40, 24, 6 al.; Auct. Her. 2, 31, 50; * Quint. 6, 1, 18; Tac. H. 1, 54 bis; Suet. Aug. 66; Tib. 1, 10, 54; Ov. M. 14, 243 al.:aliquid pro re publicā,
Cic. Sest. 2, 3.—With acc. and inf.:(γ).se dissolvi,
Lucr. 3, 612; so Suet. Tib. 10; 34; id. Claud. 2.—With de or cur:(δ).de alicujus improbitate deplorare et conqueri,
Cic. Verr. 2, 3, 18, § 45:de alicujus injuriā,
id. Fam. 5, 2, 6:uti conquereretur, cur Pisonem aditu arceret,
Tac. A. 15, 60:quod,
id. ib. 15, 61:Tiberio de eādem re... apud se per epistulam conquerenti ita rescripsit,
Suet. Aug. 51 fin.:eos apud se de collegarum judicio fuisse conquestos,
Aug. Ep. 53, 5.—Absol.:aliā voce ac res monebat,
Ter. Hec. 3, 3, 15:conquerar an sileam?
Ov. M. 9, 147:quid ego ignaris nequiquam conqueror auris,
Cat. 64, 164:alicui,
Sil. 8, 94.— Impers.:postero die in senatu conquestum,
Suet. Caes. 20. -
2 conqueror
conqueri, conquestus sum V DEPbewail, lament, utter a complaint; complain of, deplore -
3 conqueror
to complain loudly. -
4 vīctor
vīctor ōris, m [1 VIC-], a conqueror, vanquisher, victor: quod (stipendium) victores victis imponere consuerint, Cs.: aut libertas parata victori est, aut mors proposita victo: victores bellorum civilium, in civil wars: tanti belli, L.: cum civili bello victor iratus respondit, etc.—In apposition, victorious, conquering: peius victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse, Cs.: galli (aves) victi silere solent, canere victores: victores Graii, O.: Marcellus armatus et victor, after his victory: abiere Romani ut victores, L.: victor virtute fuisset (i. e. vicisset), S.—Poet.: in curru victore veheris, triumphal, O.—Fig., a master, conqueror: animus libidinis et divitiarum victor, S.: Victor propositi, i. e. having accomplished, H.* * *I(gen.), victoris ADJIIconqueror; victorin apposition -- victorious, conquering
-
5 dēbellātor
-
6 domitor
-
7 superātor
-
8 conquestus
1.conquestus, a, um, Part., from conqueror.2.conquestus, ūs, m. [conqueror], a violent complaint (very rare, and only in abl. sing.), Liv. 8, 7, 22; Sil. 10, 291; Stat. Achill. 1, 399. -
9 Victor
1.victor, ōris, m. [vinco].I. A.Prop.1.Absol.:2.quod (sc. stipendium) victores victis imponere consuērint,
Caes. B. G. 1, 44:multa victori, eorum arbitrio, per quos vicit, etiam invito facienda sunt,
Cic. Fam. 4, 9, 3.—With gen.:3.omnium gentium victor,
Cic. Pis. 7, 16:ille exercitus tot divitissimarum gentium victor,
Curt. 10, 2, 11:Atheniensium,
id. 3, 10, 4; 3, 10, 7; 6, 6, 4;7, 10, 6.—Esp., with belli or bellorum: ut meus victor vir belli clueat,
Plaut. Am. 2, 2, 15:cujus belli (i. e. cum Antiocho) victor L. Scipio laudem adsumpsit, etc.,
Cic. Mur. 14, 31:victores bellorum civilium vincere,
id. Marcell. 4, 12; Tac. A. 1, 19:Camillus trium simul bellorum victor,
Liv. 6, 4, 1:Paulum tanti belli victorem,
id. 45, 36, 7; Vell. 2, 55, 2; Stat. Th. 9, 625:Macedones, tot bellorum in Europā victores,
Curt. 3, 10, 4; Tac. H. 2, 28; 4, 58; cf.:omnis generis certaminum (Hercules),
Vell. 1, 8, 2:pancratii,
Plin. 34, 8, 19, § 79.—With abl.:B.cum civili bello victor iratus respondit, etc.,
Cic. Tusc. 5, 19, 56:bello civili victores victosque numquam coalescere,
Tac. H. 2, 7 Halm (Ritter, belli civilis).—Fig. (rare;II.not in Cic.): animus libidinis et divitiarum victor,
master of, Sall. J. 63, 2:victor propositi,
successful in, Hor. Ep. 1, 13, 11.—Esp.A.Victor, the Conquering, the Victorious, an epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 23, 8 sq.—Of Hercules, Macr. S. 8, 6.—B.In appos., = vincens, superior.1.Prop., victorious, conquering (cf. Zumpt, § 102, n. 2; Madv. § 60, obs. 2).a.Of living beings:b.tantum exercitum victorem,
Caes. B. G. 7, 20 fin.:pejus victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse,
id. ib. 1, 31:galli (aves) victi silere solent, canere victores,
Cic. Div. 2, 26, 56:victores Graii,
Ov. M. 13, 414:equus,
Verg. G. 3, 499:taurus,
Luc. 2, 605; cf. Verg. A. 2, 329; 10, 409; 11, 565; Ov. M. 2, 437.—Esp., with discedo, abeo, redeo, revertor, etc. (= the more freq. superior discedo, etc.):victores victis hostibus legiones reveniunt domum,
Plaut. Am. 1, 1, 33:meminerant ad Alesiam magnam se inopiam perpessos... maximarum gentium victores discessisse,
Caes. B. C. 3, 47:ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis,
Liv. 2, 7, 3; 34, 19, 2:nisi victores se redituros ex hac pugnā jurant,
id. 2, 45, 13:victores reverterunt,
id. 7, 17, 5; Suet. Aug. 1; 29; Val. Max. 1, 8, 5; 8, 7, 1.—With abl.:2.victor virtute fuisset,
Sall. J. 55, 1.—Of things:B.abstulit has (sc. naves)... Aestus, et obnixum victor detrusit in Austrum,
Luc. 9, 334.—Meton., of or belonging to a conqueror, triumphal:2.in curru, Caesar, victore veheris,
Ov. Tr. 4, 2, 47.Victor, ōris, m.: S. Aurelius, a Roman historian of the fourth century A.D., Amm. 21, 10, 6. -
10 victor
1.victor, ōris, m. [vinco].I. A.Prop.1.Absol.:2.quod (sc. stipendium) victores victis imponere consuērint,
Caes. B. G. 1, 44:multa victori, eorum arbitrio, per quos vicit, etiam invito facienda sunt,
Cic. Fam. 4, 9, 3.—With gen.:3.omnium gentium victor,
Cic. Pis. 7, 16:ille exercitus tot divitissimarum gentium victor,
Curt. 10, 2, 11:Atheniensium,
id. 3, 10, 4; 3, 10, 7; 6, 6, 4;7, 10, 6.—Esp., with belli or bellorum: ut meus victor vir belli clueat,
Plaut. Am. 2, 2, 15:cujus belli (i. e. cum Antiocho) victor L. Scipio laudem adsumpsit, etc.,
Cic. Mur. 14, 31:victores bellorum civilium vincere,
id. Marcell. 4, 12; Tac. A. 1, 19:Camillus trium simul bellorum victor,
Liv. 6, 4, 1:Paulum tanti belli victorem,
id. 45, 36, 7; Vell. 2, 55, 2; Stat. Th. 9, 625:Macedones, tot bellorum in Europā victores,
Curt. 3, 10, 4; Tac. H. 2, 28; 4, 58; cf.:omnis generis certaminum (Hercules),
Vell. 1, 8, 2:pancratii,
Plin. 34, 8, 19, § 79.—With abl.:B.cum civili bello victor iratus respondit, etc.,
Cic. Tusc. 5, 19, 56:bello civili victores victosque numquam coalescere,
Tac. H. 2, 7 Halm (Ritter, belli civilis).—Fig. (rare;II.not in Cic.): animus libidinis et divitiarum victor,
master of, Sall. J. 63, 2:victor propositi,
successful in, Hor. Ep. 1, 13, 11.—Esp.A.Victor, the Conquering, the Victorious, an epithet of Jupiter, Inscr. Grut. 23, 8 sq.—Of Hercules, Macr. S. 8, 6.—B.In appos., = vincens, superior.1.Prop., victorious, conquering (cf. Zumpt, § 102, n. 2; Madv. § 60, obs. 2).a.Of living beings:b.tantum exercitum victorem,
Caes. B. G. 7, 20 fin.:pejus victoribus Sequanis, quam Aeduis victis accidisse,
id. ib. 1, 31:galli (aves) victi silere solent, canere victores,
Cic. Div. 2, 26, 56:victores Graii,
Ov. M. 13, 414:equus,
Verg. G. 3, 499:taurus,
Luc. 2, 605; cf. Verg. A. 2, 329; 10, 409; 11, 565; Ov. M. 2, 437.—Esp., with discedo, abeo, redeo, revertor, etc. (= the more freq. superior discedo, etc.):victores victis hostibus legiones reveniunt domum,
Plaut. Am. 1, 1, 33:meminerant ad Alesiam magnam se inopiam perpessos... maximarum gentium victores discessisse,
Caes. B. C. 3, 47:ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis,
Liv. 2, 7, 3; 34, 19, 2:nisi victores se redituros ex hac pugnā jurant,
id. 2, 45, 13:victores reverterunt,
id. 7, 17, 5; Suet. Aug. 1; 29; Val. Max. 1, 8, 5; 8, 7, 1.—With abl.:2.victor virtute fuisset,
Sall. J. 55, 1.—Of things:B.abstulit has (sc. naves)... Aestus, et obnixum victor detrusit in Austrum,
Luc. 9, 334.—Meton., of or belonging to a conqueror, triumphal:2.in curru, Caesar, victore veheris,
Ov. Tr. 4, 2, 47.Victor, ōris, m.: S. Aurelius, a Roman historian of the fourth century A.D., Amm. 21, 10, 6. -
11 agō
agō ēgī, āctus (old inf pass. agier), ere [1 AG-], to put in motion, move, lead, drive, tend, conduct: bos Romam acta, L.: capellas, V.: pecus visere montīs, H.: ante se Thyum, N.: in exsilium, L.: Iris nubibus acta, borne on, V.: alqm in crucem, to crucify: Illum aget Fama, will carry, H.: quo hinc te agis? whither are you going? T.: se primus agebat, strode in front, V.: capellas potum, V.—Prov.: agas asellum, i. e. if you can't afford an ox, drive an ass. — Pass., to go, march: quo multitudo agebatur, L.: citius agi vellet agmen, march on quicker, L.: raptim agmine acto, L.— Esp., to drive away, carry off, steal, rob, plunder: pecoris praedas, S.; freq. with ferre, to rob, plunder: ferre agere plebem plebisque res, L.: res sociorum ferri agique vidit, L.—To chase, pursue, hunt: apros, V.: cervum, V. — Fig.: dum haec crimina agam ostiatim, track out from house to house: ceteros ruerem, agerem, T.: palantīs Troas, V.—To move, press, push forward, advance, bring up: multa undique portari atque agi, Cs.: vineis ad oppidum actis, pushed forward, Cs.: moles, Cu.: cloaca maxima sub terram agenda, to be carried under ground, L.: cuniculos ad aerarium, drive: per glaebas radicibus actis, O.: pluma in cutem radices egerit, struck deep root, O.: vera gloria radices agit: tellus Fissa agit rimas, opens in fissures, O.: in litus navīs, beached, L.: navem, to steer, H.: currūs, to drive, O.: per agmen limitem ferro, V.: vias, make way, V.: (sol) amicum Tempus agens, bringing the welcome hour (of sunset), H.—To throw out, stir up: spumas ore, V.: spumas in ore: se laetus ad auras Palmes agit, shoots up into the air, V.—Animam agere, to expire: nam et agere animam et efflare dicimus; cf. et gestum et animam ageres, i. e. exert yourself in gesturing and risk your life. — Fig., to lead, direct, guide: (poëmata), animum auditoris, H.— To move, impel, excite, urge, prompt, induce, rouse, drive: quae te Mens agit in facinus? O.: ad illa te, H.: eum praecipitem: viros spe praedae diversos agit, leads astray, S.: bonitas, quae nullis casibus agitur, N.: quemcunque inscitia veri Caecum agit, blinds, H.: quibus actus fatis, V.: seu te discus agit, occupies, H.: nos exquirere terras, V.: desertas quaerere terras agimur, V. — To pursue for harm, persecute, disturb, vex, attack, assail: reginam stimulis, V.: agentia verba Lycamben, H.: diris agam vos, H.: quam deus ultor agebat, O.—To pursue, carry on, think, reflect, deliberate, treat, represent, exhibit, exercise, practise, act, perform, deliver, pronounce: nihil, to be idle: omnia per nos, in person: agendi tempus, a time for action: industria in agendo: apud primos agebat, fought in the van, S.: quae continua bella agimus, are busy with, L.: (pes) natus rebus agendis, the metre appropriate to dramatic action, H.: Quid nunc agimus? what shall we do now? T.: quid agam, habeo, i. e. I know what to do, T.: quid agitur? how are you? T.: quid agis, dulcissime rerum? i. e. how are you? H.: vereor, quid agat Ino, what is to become of: quid agis? what do you mean? nihil agis, it is of no use, T.: nihil agis, dolor, quamvis, etc.: cupis abire, sed nihil agis, usque tenebo, you cannot succeed, H.: ubi blanditiis agitur nihil, O.—Esp., hoc or id agere, to give attention to, mind, heed: hocine agis, an non? are you attending? T.: id quod et agunt et moliuntur, their purpose and aim: qui id egerunt, ut gentem conlocarent, etc., aimed at this: sin autem id actum est, ut, etc., if it was their aim: summā vi agendum esse, ut, etc., L.: certiorem eum fecit, id agi, ut pons dissolveretur, it was planned, N.: Hoc age, ne, etc., take care, H.: alias res agis, you are not listening, T.: aliud agens ac nihil eius modi cogitans, bent on other plans: animadverti eum alias res agere, paid no attention: vides, quam alias res agamus, are otherwise occupied: populum aliud nunc agere, i. e. are indifferent.—To perform, do, transact: ne quid negligenter: suum negotium, attend to his own business: neque satis constabat, quid agerent, what they were at, Cs.: agentibus divina humanaque consulibus, busy with auspices and affairs, L.: per litteras agere, quae cogitas, carry on, N.: (bellum) cum feminis, Cu.: conventum, to hold an assize: ad conventūs agendos, to preside at, Cs.: census actus eo anno, taken, L.— Of public transactions, to manage, transact, do, discuss, speak, deliberate: quae (res) inter eos agi coeptae, negotiations begun, Cs.: de condicionibus pacis, treat, L.: quorum de poenā agebatur, L.— Hence, agere cum populo, of magistrates, to address the people on a law or measure (cf. agere ad populum, to propose, bring before the people): cum populo de re p.—Of a speaker or writer, to treat, discuss, narrate: id quod agas, your subject: bella per quartum iam volumen, L.: haec dum agit, during this speech, H.—In law, to plead, prosecute, advocate: lege agito, go to law, T.: causam apud iudices: aliter causam agi, to be argued on other grounds: cum de bonis et de caede agatur, in a cause relating to, etc.: tamquam ex syngraphā agere cum populo, to litigate: ex sponso egit: agere lege in hereditatem, sue for: crimen, to press an accusation: partis lenitatis et misericordiae, to plead the cause of mercy: ii per quos agitur, the counsel: causas, i. e. to practise law: me agente, while I am counsel: ii apud quos agitur, the judges; hence, of a judge: rem agere, to hear: reos, to prosecute, L.: alqm furti, to accuse of theft. —Pass., to be in suit, be in question, be at stake: non capitis eius res agitur, sed pecuniae, T.: aguntur iniuriae sociorum, agitur vis legum.—To represent, act, perform, of an orator: cum dignitate.—Of an actor: fabulam, T.: partīs, to assume a part, T.: Ballionem, the character of: gestum agere in scena, appear as actors: canticum, L. — Fig.: lenem mitemque senatorem, act the part of, L.: noluit hodie agere Roscius: cum egerunt, when they have finished acting: triumphum, to triumph, O.: de classe populi R. triumphum, over, etc.: ex Volscis et ex Etruriā, over, etc., L.: noctu vigilias, keep watch: alta silentia, to be buried in silence, O.: arbitria victoriae, to exercise a conqueror's prerogative, Cu.: paenitentiam, to repent, Cu.: oblivia, to forget, O.: gratias (poet. grates) agere, to give thanks, thank: maximas tibi gratias: alcui gratias quod fecisset, etc., Cs.: grates parenti, O. — Of time, to spend, pass, use, live through: cum dis aevom: securum aevom, H.: dies festos, celebrate: ruri vitam, L.: otia, V.: quartum annum ago et octogesimum, in my eightyfourth year: ver magnus agebat orbis, was experiencing, V.— Pass: mensis agitur hic septimus, postquam, etc., going on seven months since, T.: bene acta vita, well spent: tunc principium anni agebatur, L.: melior pars acta (est) diei, is past, V. — Absol, to live, pass time, be: civitas laeta agere, rejoiced, S.—Meton., to treat, deal, confer, talk with: quae (patria) tecum sic agit, pleads: haec inter se dubiis de rebus, V.: Callias quidam egit cum Cimone, ut, etc., tried to persuade C., N.: agere varie, rogando alternis suadendoque coepit, L.—With bene, praeclare, male, etc., to deal well or ill with, treat or use well or ill: praeclare cum eis: facile est bene agere cum eis.— Pass impers., to go well or ill with one, be well or badly off: intelleget secum esse actum pessime: in quibus praeclare agitur, si, etc., who are well off, if, etc.—Poet.: Tros Tyriusque mihi nullo discrimine agetur, will be treated, V.— Pass, to be at stake, be at hazard, be concerned, be in peril: quasi mea res minor agatur quam tua, T.: in quibus eorum caput agatur: ibi rem frumentariam agi cernentes, L.: si sua res ageretur, if his interests were involved: agitur pars tertia mundi, is at risk, O.: non agitur de vectigalibus, S.—Praegn., to finish, complete, only pass: actā re ad fidem pronius est, after it is done, L.: iucundi acti labores, past: ad impediendam rem actam, an accomplished fact, L.— Prov.: actum, aiunt, ne agas, i. e. don't waste your efforts, T.: acta agimus: Actum est, it is all over, all is lost, T.: iam de Servio actum rati, L.: acta haec res est, is lost, T.: tantā mobilitate sese Numidae agunt, behave, S.: ferocius agunt equites, L.: quod nullo studio agebant, because they were careless, Cs.: cum simulatione agi timoris iubet, Cs.—Imper. as interj, come now, well, up: age, da veniam filio, T.: en age, rumpe moras, V.: agite dum, L.: age porro, tu, cur, etc.? age vero, considerate, etc.: age, age, iam ducat: dabo, good, T.: age, sit ita factum.* * *agere, egi, actus Vdrive, urge, conduct; spend (time w/cum); thank (w/gratias); deliver (speech) -
12 conquestiō
conquestiō ōnis, f [conqueror], a complaining, bewailing, complaint: Sulpicii: in senatu habitae.—In rhet., an appeal to sympathy.* * *I IIlament, action of complaining/bewailing; part of a speech to excite pity -
13 conquestus
-
14 (conquestus,
(conquestus, ūs), m [conqueror], a violent complaint; only abl sing.: libero, L. -
15 Cn.
Cn. Cs. Dācicus ī, m a gold coin of Domitian, conqueror of the Dacians, Iu.* * *abb. N MGnaeus (Roman praenomen); (abb. Cn.) -
16 expūgnātor
expūgnātor ōris, m [expugno], a stormer, capturer: urbis.—Fig.: pudicitiae.* * * -
17 imperāns (inp-)
imperāns (inp-) ntis, m [P. of impero], a master, conqueror, ruler. -
18 triumphus (old, triumpus)
triumphus (old, triumpus) ī, m [cf. τηρίαμβοσ], a triumphal procession, triumph, celebration of victory by a public entrance into Rome: res bellicae triumpho dignae: senatus cum triumphum Africano decerneret: ex provinciā triumphum deportavit, N.: Boiorum triumphi spem collegae reliquit, over the Boii, L.: triumpho clarissimo urbem est invectus, L.: tot habet triumphos, quot sunt partes terrarum: ducere triumphos, i. e. head the processions, V.: Io triumphe (the shout of the people saluting the conqueror), H.—Fig., a celebration of victory, triumph, victory: de classe populi R. triumphum agere: pro triumpho nihil a vobis nisi huius temporis memoriam postulo. -
19 vīctrīx
vīctrīx icis, abl. īce, rarely īcī ( gen plur. -īcium, Ta.), f [victor], that she is victorious, a conqueress, victress: erat victrix res p. caesis Antoni copiis: victrices Athenae: victricia arma, V.: litterae, reporting a victory: tabellae, O.—Fig.: mater victrix filiae non libidinis, controlling: Iunonem victrix (Allecto) adfatur, V.* * *I(gen.), victricis ADJII -
20 Adiabena
Ădĭăbēna, ae, or Ădĭăbēne, ēs, f., = Adiabênê, a region in the northern part of ancient Assyria, now Botan, Plin. 5, 12, 13, § 66; Amm. 23, 6, 20 al.— Hence,II.Derivv.A.Ădĭăbēnus, a, um, adj., pertaining thereto:B.Monobazus,
Tac. A. 15, 14; so ib. 1:regimen,
ib. 2. — Ădĭăbēni, ōrum, m., its inhabitants, Plin. 6, 9, 10, § 28.—Ădĭăbēnĭcus, a surname of the emperor Severus, as conqueror of Adiabene, Spart. Sev. 9; Sext. Ruf. 21; Inscr. Orell. 903 sq.
См. также в других словарях:
Conqueror — may refer to: Conqueror (Jesu album), 2007 Conqueror (Gates of Slumber album), 2008 Conqueror tank, a British post World War II heavy tank HMS Conqueror, the name of some British ships Konqueror, a web browser and file manager Afonso I of… … Wikipedia
Conqueror — Álbum de Jesu Publicación 2 de febrero de 2007 … Wikipedia Español
Conqueror — Con quer*or (k[o^][ng] k[ e]r*[ e]r), n. [OF. conquereor, fr. conquerre,] One who conquers. [1913 Webster] {The Conqueror} (Eng. Hist.). William the Norman (1027 1067) who invaded England, defeated Harold in the battle of Hastings, and was… … The Collaborative International Dictionary of English
conqueror — c.1300, from Anglo Fr. conquerour (O.Fr. conquereor), from O.Fr. conquerre (see CONQUER (Cf. conquer)). Another early form was conquestor. William the Conqueror so called from early 12c. in Anglo Latin: Guillelmus Magus id est conquæstor rex… … Etymology dictionary
conqueror — vanquisher, *victor, winner, champion … New Dictionary of Synonyms
conqueror — [n] champion conquistador, defeater, hero, subduer, subjugator, vanquisher, victor, winner; concepts 354,358 Ant. loser … New thesaurus
Conqueror — FV214 Conqueror Conqueror Mk I au Musée des blindés de Bovington (Angleterre) Caractéristiques générales Équipage 4 hommes (commandant, tireur, chargeur, conducteur) Longueur 11,58 m (avec canon) 7 … Wikipédia en Français
Conqueror — Der Begriff Conqueror (Engl. für Eroberer ) bezeichnet: den britischen Panzer Conqueror (Panzer) neun britische Kriegsschiffe, siehe HMS Conqueror das US amerikanische Plattenlabel Conqueror Records Diese Seite ist eine … Deutsch Wikipedia
conqueror — /kong keuhr euhr/, n. a person who conquers or vanquishes; victor. [1250 1300; ME conquerour < AF; OF conquereor, equiv. to conquer CONQUER + eor < L or OR1 or ator ATOR] Syn. vanquisher, winner. * * * (as used in expressions) Afonso the… … Universalium
conqueror — [[t]kɒ̱ŋkərə(r)[/t]] conquerors 1) N COUNT: usu pl The conquerors of a country or group of people are the people who have taken complete control of that country or group s land. The people of an oppressed country obey their conquerors because… … English dictionary
conqueror — UK [ˈkɒŋkərə(r)] / US [ˈkɑŋkərər] noun [countable] Word forms conqueror : singular conqueror plural conquerors someone who has taken control of land or people by force … English dictionary