-
1 connubium
cōnūbĭum (connūbĭum), ĭi, n. [st2]1 [-] mariage (considéré légalement). [st2]2 [-] droit de mariage. [st2]3 [-] liaison illégitime. [st2]4 [-] ente, greffe.* * *cōnūbĭum (connūbĭum), ĭi, n. [st2]1 [-] mariage (considéré légalement). [st2]2 [-] droit de mariage. [st2]3 [-] liaison illégitime. [st2]4 [-] ente, greffe.* * *Connubium. Cic. Conjonction par mariage, Droict de mariage.\Promiscua connubia. Liu. Mariage des nobles avec les roturiers.\Connubium adipiscitur virgo. Catul. Est mariee.\Dirimere connubium. Liu. Dissouldre et deffaire un mariage.\Firmare connubia. Catul. Confermer, Asseurer, Faire ferme.\Inire connubium. Ouid. Se marier.\Iungere connubio. Virgil. Conjoindre par mariage, Marier.\Morari in connubio natae thalamoque. Virgil. S'arrester à penser au mariage de sa fille.\Repellere connubia alicuius. Virgil. Refuser.\Seruare connubia alicuius. Virgil. Estre encore mariee avec luy.\Subire connubia barbara. Claud. Se marier à un barbare et estrangier. -
2 adeptus
[st1]1 [-] ădeptus, a, um: part. passé de adipiscor. - [abcl][b]a - qui a atteint, qui a acquis. - [abcl]b - sens passif: acquis.[/b] - adepta libertas, Sall.: liberté acquise. [st1]2 [-] ădeptŭs, ūs, m.: acquisition.* * *[st1]1 [-] ădeptus, a, um: part. passé de adipiscor. - [abcl][b]a - qui a atteint, qui a acquis. - [abcl]b - sens passif: acquis.[/b] - adepta libertas, Sall.: liberté acquise. [st1]2 [-] ădeptŭs, ūs, m.: acquisition.* * *Adeptus, Participium. Cic. Qui a obtenu ce qu'il vouloit.\Adeptus cognomen. Propert. A esté surnommé.\Adeptus crimen. Ouid. Qui a acquis blasme, ou vitupere.\Adepta coniugium regium. Catul. Mariee à un roy.\Adepta est connubium. Catul. Elle est parvenue à mariage.\Adeptus rerum, Id est rerum potitus, qui rerum imperium tenet. Corn. Tacitus. Qui s'est faict maistre et seul seigneur.\Adeptus est summos honores a populo Romano. Cic. Il a receu tresgrands honneurs du peuple Rommain.\Adeptae palmae. Id est victoriae: In significatione passiua. Ouid. Victoires obtenues.\Vetustatem adepta. Colum. Devenue vieille.
См. также в других словарях:
connubium — connubium. См. спаривание. (Источник: «Англо русский толковый словарь генетических терминов». Арефьев В.А., Лисовенко Л.А., Москва: Изд во ВНИРО, 1995 г.) … Молекулярная биология и генетика. Толковый словарь.
Connubĭum — (lat.), 1) Verheirathung, Ehe; 2) das Recht, sich mit Jemand od. unter einander zu verheirathen … Pierer's Universal-Lexikon
Connubĭum — (lat.), Verheiratung, Ehe; das Recht, sich mit jemand oder untereinander zu verheiraten … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Connubium — Connubĭum (lat.); Ehe; Recht, jemand zu ehelichen … Kleines Konversations-Lexikon
Connubium — (или conubium) в широком смысле название римского брака вообще, в более тесном понятие правоспособности к браку (jus connubii). С. в последнем смысле охватывало все условия, необходимые для действительности брака римского гражданина как такого.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Connubium — Wye reymont vnd melusina zuamen wurdent geleit / Vnd vom bischoff gesesenet wurdent in dem bett (Holzschnitt aus der Schönen Melusine 15. Jahrhundert) Als Ehe (v. althochdeutsch: ewa = Ewigkeit, Recht, Gesetz, rechtssprachlich hist. Konnubium)… … Deutsch Wikipedia
connubium — A system of marital exchanges, for example between two bands or tribes, by which the men of one group must marry the women of the other (and vice versa). There are several interpretations of these arrangements, for example relating them to the… … Dictionary of sociology
connubium — con·nu·bi·um … English syllables
connubium — /kan(y)uwbiyam/ In the civil law, marriage. Among the Romans, a lawful marriage as distinguished from concubinage (q.v.), an inferior marriage … Black's law dictionary
connubium — /kan(y)uwbiyam/ In the civil law, marriage. Among the Romans, a lawful marriage as distinguished from concubinage (q.v.), an inferior marriage … Black's law dictionary
connubium — Marriage … Ballentine's law dictionary