Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

conglobari

  • 1 Столпиться

    - conglobari; congregari; concurrere; concursare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Столпиться

  • 2 ballen [2]

    ballen, die Hand (zur Faust), manum in pugnum comprimere u. bl. manum comprimere (Ggstz. explicare manum). – comprimere digitos pugnumque facere (Ggstz. digitos diducere et manum dilatare). – mit geballter Faust, pugno; manu compressā: mit geballter Faust jmd. in das Gesicht schlagen, pugnum factum alci in os impingere (Komik.). – sich ballen, conglobari (im allg., auch v. Schnee); convolvi in formam pilae (v. einer Schlange); conglobari in semet (v. einer Schlange).

    deutsch-lateinisches > ballen [2]

  • 3 conglobo

    conglobo, āre, āvi, ātum - tr. - amasser, entasser en rond, mettre en boule; rassembler, attrouper, grouper, réunir, former un groupe compact.    - conglobare in aliquem locum (qqf. in aliquo loco): rassembler dans un lieu.    - conglobata figura, Cic. Ac. 2, 37, 118: figure sphérique.    - conglobari: se mettre en boule, se ramasser, se rassembler.    - definitiones conglobatae, Cic. Part. Or. 16, 55: définitions accumulées.    - catervim, uti quosque fors conglobaverat, concurrunt, Sall. J. 97, 4: ils accourent par pelotons, comme le hasard les avait rassemblés.    - corpuscula complexa inter se conque globata, Lucr. 2, 154 (avec tmèse): atomes adhérents et agglomérés.
    * * *
    conglobo, āre, āvi, ātum - tr. - amasser, entasser en rond, mettre en boule; rassembler, attrouper, grouper, réunir, former un groupe compact.    - conglobare in aliquem locum (qqf. in aliquo loco): rassembler dans un lieu.    - conglobata figura, Cic. Ac. 2, 37, 118: figure sphérique.    - conglobari: se mettre en boule, se ramasser, se rassembler.    - definitiones conglobatae, Cic. Part. Or. 16, 55: définitions accumulées.    - catervim, uti quosque fors conglobaverat, concurrunt, Sall. J. 97, 4: ils accourent par pelotons, comme le hasard les avait rassemblés.    - corpuscula complexa inter se conque globata, Lucr. 2, 154 (avec tmèse): atomes adhérents et agglomérés.
    * * *
        Conglobo, conglobas, pen. corr. conglobare. Liu. Amasser, Entasser en rond.
    \
        Hastati legionis vndecimae conglobant sese. Liu. Se serrent.

    Dictionarium latinogallicum > conglobo

  • 4 conglobo

    con-globo, āvī, ātum, āre
    1) сжимать в ком, скатывать, делать круглым (шарообразным) (terra in sese conglobata C; conglobatus homo in semet PM)
    2)
    а) собирать в одно место, сбивать в кучу (in unum spatium L)
    б) med.-pass. conglobari собираться толпами, толпиться (in aliquem locum L и in aliquo loco T; conglobati milites in unum locum L; conglobata multitude T)

    Латинско-русский словарь > conglobo

  • 5 conglobo

    con-globo, āvī, ātum, āre (con u. globus), zusammenballen, zusammenknäueln, kugelförmig abschließen od. abrunden, a) im engern Sinne: mare, cum supra terram sit, medium tamen terrae locum expetens conglobatur, Cic.: rursum in crassam nubium speciem conglobantur (spiritus), Apul. – meist im Partiz. Perf., corpuscula (vaporis) inter se conglobata, Lucr.: apes ut uvae conglobatae, Varr.: astra nixu suo conglobata, Cic.: terra solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, Cic.: conglobatus homo in semet, Plin.: u. figura conglobata, Cic. – b) im weitern Sinne: α) eine Masse leb. Wesen zusammenrotten, in eine Rotte-, in einen Trupp (Klumpen) –, in eine Masse zusammendrängen, zusammenscharen, zusammenhäufen, gew. refl. se conglobare u. Passiv conglobari medial, sich zusammenrotten, sich zusammendrängen, sich zusammenscharen (Ggstz. oft dissipari), u. Partiz. conglobatus, zusammengerottet, -gedrängt, -geschart (Ggstz. oft dissipatus), auch m. Ang. wohin? durch in u. Akk. od. durch bl. Acc. loc. (s. Korte Sall. Iug. 97, 4. Drak. Liv. 5, 41, 6), non acie neque ullo more proelii, sed catervatim, utique quosque fors conglobaverat, in nostros incurrunt, Sall.: fors conglobabat et animus suus cuique ante aut post pugnandi ordinem dabat, Liv. – multis itineribus dissipati cum se in unum conglobassent, Vescia urbs eis receptaculum fuit, Liv.: neque se conglobandi et coëundi in unum datur spatium, Liv.: conglobatur promiscua multitudo, Tac. – conglobata inter se pars contionis, Tac.: conglobatae beluae (Elefanten), Liv.: multitudo in unum metu conglobata, Liv.: pulsi et fugā conglobati, Liv.: ducentos equites circa se conglobatos divisosque turmatim in tres partes erumpere iubet, Liv. – u. in ultimam castrorum partem conglobantur, Liv.: in forum ac propinqua foro loca conglobati, Liv.: eos ex variis causis fortuna similis conglobaverat Agathyrnam, Liv. – selten m. Ang. wo? durch Adv. od. durch in u. Abl., ibi proditores conglobati, Liv. 25, 15. § 15: templum, in quo se miles conglobaverat, in dem die (schon darin befindlichen) S. sich usw., Tac. ann. 14, 32. – u. m. Ang. wozu? durch in u. Akk., in testudinem conglobati, Tac. ann. 13, 39. – β) übtr., etw. massenweise vorbringen, häufen, maxime definitiones valent conglobatae, Cic. part. or. 55.

    lateinisch-deutsches > conglobo

  • 6 runden

    runden, rotundare; corrotundare. sich runden, se rotundare. rotundari. corrotundari (im allg.); conglobari (kugelrund werden); in speciem orbis globari (kreisförmig werden).

    deutsch-lateinisches > runden

  • 7 scharen, sich

    scharen, sich, um jmd., conglobari circa alqm; congregari undique ad alqm.

    deutsch-lateinisches > scharen, sich

  • 8 zusammenballen

    zusammenballen, die Hand, s. ballen. – sich zus., conglobari in semet (v. Schlangen); convolvi in formam pilae (vom Igel).

    deutsch-lateinisches > zusammenballen

  • 9 zusammendrängen

    zusammendrängen, coartare (zusammenengen, ins Enge zusammenziehen, z.B. plura in unum librum). – confercire (zusammenstopfen, dicht zusammendrängen. z.B. in arta tecta). – comprimere (zusammendrücken. pressen, z.B. ordines: u. versus ordinibus). – conglobare (dicht zusammenscharen, leb. Wesen). – sich zusammendrängen, urgere inter se (sich aneinander drängen). – conglobari. se conglobare (sich dicht zusammenscharen). – sich an einem Orte z., se conglobare in unum: se in unum locum condensare. Zusammendrängen, das, des Inhalts, compressio rerum.

    deutsch-lateinisches > zusammendrängen

  • 10 zusammenrollen

    zusammenrollen, convolvere. – complicare (zusammenwickeln, z.B. funem).sich z., convolvi (im allg., z.B. wie ein Ball, in formam pilae [v. Igel]); in semet convolvi (v. Igeln, Schlangen etc.); conglobari in semet (sich zusammenballen, von Schlangen etc.).

    deutsch-lateinisches > zusammenrollen

  • 11 zusammenscharen

    zusammenscharen, congregare (gleichs. wie eine Herde). – conglobare (truppweise). – sich z., congregari od. se congregare; conglobari od. se conglobare, alle bei Ang. wohin (wo)? mit in u. Akk. des Ortes od. mit bl. Akk. der Städtenamen. – sich eilig z., convolare, absol. od. zu etc. ad mit Akk. (z.B. vexillo opus est, convoiabunt: u. c. ad rostra).

    deutsch-lateinisches > zusammenscharen

  • 12 conglobo

    con-globo, āvī, ātum, āre (con u. globus), zusammenballen, zusammenknäueln, kugelförmig abschließen od. abrunden, a) im engern Sinne: mare, cum supra terram sit, medium tamen terrae locum expetens conglobatur, Cic.: rursum in crassam nubium speciem conglobantur (spiritus), Apul. – meist im Partiz. Perf., corpuscula (vaporis) inter se conglobata, Lucr.: apes ut uvae conglobatae, Varr.: astra nixu suo conglobata, Cic.: terra solida et globosa et undique ipsa in sese nutibus suis conglobata, Cic.: conglobatus homo in semet, Plin.: u. figura conglobata, Cic. – b) im weitern Sinne: α) eine Masse leb. Wesen zusammenrotten, in eine Rotte-, in einen Trupp (Klumpen) –, in eine Masse zusammendrängen, zusammenscharen, zusammenhäufen, gew. refl. se conglobare u. Passiv conglobari medial, sich zusammenrotten, sich zusammendrängen, sich zusammenscharen (Ggstz. oft dissipari), u. Partiz. conglobatus, zusammengerottet, -gedrängt, -geschart (Ggstz. oft dissipatus), auch m. Ang. wohin? durch in u. Akk. od. durch bl. Acc. loc. (s. Korte Sall. Iug. 97, 4. Drak. Liv. 5, 41, 6), non acie neque ullo more proelii, sed catervatim, utique quosque fors conglobaverat, in nostros incurrunt, Sall.: fors conglobabat et animus suus cuique ante aut post pugnandi ordinem dabat, Liv. – multis itineribus dissipati cum se in
    ————
    unum conglobassent, Vescia urbs eis receptaculum fuit, Liv.: neque se conglobandi et coëundi in unum datur spatium, Liv.: conglobatur promiscua multitudo, Tac. – conglobata inter se pars contionis, Tac.: conglobatae beluae (Elefanten), Liv.: multitudo in unum metu conglobata, Liv.: pulsi et fugā conglobati, Liv.: ducentos equites circa se conglobatos divisosque turmatim in tres partes erumpere iubet, Liv. – u. in ultimam castrorum partem conglobantur, Liv.: in forum ac propinqua foro loca conglobati, Liv.: eos ex variis causis fortuna similis conglobaverat Agathyrnam, Liv. – selten m. Ang. wo? durch Adv. od. durch in u. Abl., ibi proditores conglobati, Liv. 25, 15. § 15: templum, in quo se miles conglobaverat, in dem die (schon darin befindlichen) S. sich usw., Tac. ann. 14, 32. – u. m. Ang. wozu? durch in u. Akk., in testudinem conglobati, Tac. ann. 13, 39. – β) übtr., etw. massenweise vorbringen, häufen, maxime definitiones valent conglobatae, Cic. part. or. 55.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conglobo

  • 13 Клубиться

    - undare (fumus undat); conglobari;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Клубиться

  • 14 Свёртываться,

    Свернуться - coagulare; concrescere; coire; convolvi; conglobari;

    • в свернувшемся молоке - in lacte coagulato (concreto);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Свёртываться,

  • 15 свёртываться

    coagulare [1]; concrescere [o, crevi, cretum]; coire [eo, ii, itum]; convolvi [or, lutus sum]; conglobari [or, atus sum]

    • в свернувшемся молоке in lacte coagulato (concreto)

    • змея свернулась в семь колец anguis septem gyros traxit

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > свёртываться

См. также в других словарях:

  • BETRE seu TEMBUL — folii aromatici species celebertima, apud Indos; Salmasio est Folium Romanorum et φύλλον μαλαβάθρου Graecorum, quamvis non pauci Folium Indicum (illud cum folio Betre confundentes) malabathrum Veter. esse censeant, eo quod Tomalabathra hodieque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MALABATHRUM — apud Horat. l. 2. Carm. od. 7. Cum quo morantem saepe diem merô Fregi coronatus nitentes Malabathrô Syriô capillos: pro malabathrino unguento, quod alias Foliatums, a Malabathrô, seu Folio per excellentiam sic dicto, quod inter mirisica suavitate …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»