Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

confūsē

  • 1 confuse

    confusē, adv. pêle-mêle.
    * * *
    confusē, adv. pêle-mêle.
    * * *
        Confuse, penul. prod. Aduerbium. Plin. Pesle mesle, L'un parmi l'autre.
    \
        Confuse loqui. Cic. Confuseement, Sans ordre.

    Dictionarium latinogallicum > confuse

  • 2 confuse

    cōnfūsē, Adv. m. Compar. (confusus), zusammengegossen d.i. a) verschmolzen, utraque res coniuncte et confuse comparata est (Ggstz. res ab re separata est), Cornif. rhet. 4, 60. – b) durcheinandergeworfen, durcheinandergehend, ungeordnet, verworren, informis materia c. habens caelum et terram, Augustin.: c. universis municipiis constituere pretium, für alle ohne Ausnahme, ICt.: c. et permixtim dispergere (Ggstz. descripte et electe digerere), Cic. – c. loqui (Ggstz. recte sentire), Cic.: confusius acta res est, Cic.

    lateinisch-deutsches > confuse

  • 3 confuse

    cōnfūsē, Adv. m. Compar. (confusus), zusammengegossen d.i. a) verschmolzen, utraque res coniuncte et confuse comparata est (Ggstz. res ab re separata est), Cornif. rhet. 4, 60. – b) durcheinandergeworfen, durcheinandergehend, ungeordnet, verworren, informis materia c. habens caelum et terram, Augustin.: c. universis municipiis constituere pretium, für alle ohne Ausnahme, ICt.: c. et permixtim dispergere (Ggstz. descripte et electe digerere), Cic. – c. loqui (Ggstz. recte sentire), Cic.: confusius acta res est, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confuse

  • 4 confuse

    cōnfūsē [ confusus ]
    1) слитно, вместе (conjuncte et c. rhH.)
    2) смешанно, запутанно, беспорядочно (c. et permixtim C)

    Латинско-русский словарь > confuse

  • 5 cōnfūsē

        cōnfūsē adv. with comp.    [confusus], confusedly, in disorder: loqui: agere: confusius acta res.
    * * *
    confusius, confusissime ADV
    in a confused/disorderly/perplexed way, fumblingly; indiscriminately; vaguely

    Latin-English dictionary > cōnfūsē

  • 6 confuse

    confūsē, adv., v. confundo, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > confuse

  • 7 confuse

    (adv.) гуртом, оптом: confuse universis mancipiis constitutum pretium (1. 36 D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > confuse

  • 8 confundo

    con-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a.
    I.
    To pour, mingle, or mix together (class. in prose and poetry).
    A.
    Prop.:

    unā multa jura (cocos),

    Plaut. Most. 1, 3, 120; cf.:

    jus confusum sectis herbis,

    Hor. S. 2, 4, 67:

    (venenum) in poculo, cum ita confusum esset ut secerni nullo modo posset,

    Cic. Clu. 62, 173; Dig. 6, 1, 3, § 2:

    cum ignis oculorum cum eo igne, qui est ob os offusus, se confudit et contulit,

    Cic. Univ. 14:

    cumque tuis lacrimis lacrimas confundere nostras,

    Ov. H. 2, 95:

    confundere crebroque permiscere mel, acetum, oleum,

    Plin. 29, 3, 11, § 50:

    omnia arenti ramo (Medea),

    Ov. M. 7, 278:

    (Alpheus) Siculis confunditur undis,

    mingles, Verg. A. 3, 696:

    mixtum flumini subibat mare,

    Curt. 9, 9, 7:

    (cornua cervi contrita) pulvereae confusa farinae,

    Ov. Med. Fac. 61:

    aes auro,

    Plin. 34, 2, 3, § 5.—
    B.
    Meton.
    1.
    In gen., to mingle, unite, join, combine (rare):

    (decorum) totum illud quidem est cum virtute confusum, sed mente cogitatione distinguitur,

    Cic. Off. 1, 27, 95; so,

    vera cum falsis,

    id. Ac. 2, 19, 61:

    est id quidem in totam orationem confundendum,

    id. de Or. 2, 79, 322:

    vis quaedam sentiens quae est toto confusa mundo,

    id. Div. 1, 52, 118:

    sermones in unum,

    Liv. 7, 12, 14; cf. id. 40, 46, 13:

    duo populi in unum confusi,

    id. 1, 23, 2: diversum confusa genus panthera camelo ( = camelopardalis, the giraffe), Hor. Ep. 2, 1, 195:

    rusticus urbano confusus,

    id. A. P. 213; cf.:

    quinque continuos dactylos,

    Quint. 9, 4, 49:

    subjecta sibi vocalis in unum sonum coalescere et confundi nequiret,

    id. 1, 7, 26.—Of bringing together in speech:

    cuperem equidem utrumque (una dijudicare), sed est difficile confundere,

    Cic. Tusc. 1, 11, 23; cf. id. Brut. 26, 100.— Poet.:

    proelia cum aliquo,

    Hor. C. 1, 17, 23 al. —More freq.,
    2.
    Esp., with the idea of confounding, disarranging, to confound, confuse, jumble together, bring into disorder:

    an tu haec ita confundis et perturbas, ut quicumque velit, quod velit, quo modo velit possit dedicare?

    Cic. Dom. 49, 127:

    omnis corporis atque animi sensus,

    Lucr. 2, 946; cf. id. 2, 439:

    aëra per multum confundi verba necesse'st Et conturbari vocem,

    id. 4, 558: confusa venit vox inque pedita, id. 4, 562 sq.:

    censeo omnis in oratione esse quasi permixtos et confusos pedes,

    Cic. Or. 57, 195:

    particulae primum confusae postea in ordinem adductae a mente divinā,

    id. Ac. 2, 37, 118:

    signa et ordines peditum atque equitum,

    Liv. 9, 27, 10:

    jura gentium,

    id. 4, 1, 2:

    priora,

    Quint. 10, 5, 23:

    ordinem disciplinae,

    Tac. H. 1, 60; cf.:

    ordinem militiae,

    id. ib. 2, 93:

    lusum,

    Suet. Claud. 33:

    annum (together with conturbare),

    id. Aug. 31 et saep.: foedus, to violate (suncheein, Hom. Il. 4, 269), Verg. A. 5, 496; 12, 290:

    summa imis,

    Curt. 8, 8, 8:

    imperium, promissa, preces confundit in unum,

    mingles together, Ov. M. 4, 472:

    jura et nomina,

    id. ib. 10, 346:

    fasque nefasque,

    id. ib. 6, 585:

    in chaos,

    id. ib. 2, 299:

    mare caelo,

    Juv. 6, 283 (cf.:

    caelum terris miscere,

    id. 2, 25):

    ora fractis in ossibus,

    i. e. to disfigure the features, make them undistinguishable, Ov. M. 5, 58; Sen. Troad. 1117; cf.:

    omnia corporis lineamenta,

    Petr. 105, 10; Just. 3, 5, 11;

    and vultus,

    Luc. 2, 191; 3, 758; Stat. Th. 2, 232:

    oris notas,

    Curt. 8, 3, 13:

    si irruptione fluminis fines agri confudit inundatio,

    Dig. 19, 2, 31:

    ossa Non agnoscendo confusa reliquit in ore,

    Ov. M. 12, 251:

    vultum Lunae,

    to cloud, obscure, id. ib. 14, 367.—Of disordered health:

    neque apparet, quod corpus confuderit,

    Cels. 3, 5, 3.—
    b.
    Trop., of intellectual confusion, to disturb, disconcert, confound, perplex (freq. after the Aug. per.;

    perh. not in Cic.): audientium animos, etc.,

    Liv. 45, 42, 1; 34, 50, 1:

    cum confusa memoria esset,

    id. 5, 50, 6:

    nos (fulmina),

    Quint. 8, 3, 5; Plin. Ep. 3, 10, 2:

    me gravi dolore (nuntius),

    id. ib. 5, 5, 1; Quint. 1, 12, 1:

    intellectum,

    Plin. 21, 18, 70, § 117:

    inmitem animum imagine tristi,

    Tac. H. 1, 44:

    Alexander pudore confusus,

    Curt. 7, 7, 23:

    illum ingens confundit honos inopinaque turbat gloria,

    Stat. Th. 8, 283; Juv. 7, 68:

    diligentiam monitoris confundit multitudo,

    Col. 1, 9, 7.—
    II.
    To diffuse, suffuse, spread over (rare).
    A.
    Prop.:

    cibus in eam venam, quae cava appellatur, confunditur,

    diffuses itself, Cic. N. D. 2, 55, 137:

    vinum in ea (vasa),

    Col. 12, 28 fin.:

    cruorem in fossam,

    Hor. S. 1, 8, 28.—
    2.
    Poet., to throw in great numbers:

    tela per foramina muri,

    Sil. 14, 333.—
    B.
    Trop.:

    aliquid in totam orationem,

    Cic. de Or. 2, 79, 322:

    vim quandam sentientem atque divinam, quae toto confusa mundo sit,

    id. Div. 2, 15, 35: rosa ingenuo confusa rubore, suffused with, etc., Col. poët. 10, 260.—Hence, confūsus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 2.), brought into disorder, confused, perplexed, disorderly (class. in prose and poetry):

    ruina mundi,

    Lucr. 6, 607; cf.

    natura,

    id. 6, 600:

    vox,

    id. 4, 562; 4, 613; cf.:

    oratio confusa, perturbata,

    Cic. de Or. 3, 13, 50:

    stilus,

    Quint. 1, 1, 28:

    verba,

    Ov. M. 2, 666; 12, 55; 15, 606:

    suffragium,

    Liv. 26, 18, 9 Drak. ad loc. (cf.:

    confusio suffragiorum,

    Cic. Mur. 23, 47):

    confusissimus mos,

    Suet. Aug. 44:

    clamor,

    Liv. 30, 6, 2.—With abl.:

    ipse confusus animo,

    Liv. 6, 6, 7; cf. id. 35, 35, 18:

    maerore,

    id. 35, 15, 9:

    eodem metu,

    Quint. 1, 10, 48:

    somnio,

    Suet. Caes. 7:

    irā, pudore,

    Curt. 7, 7, 23; cf. Ov. H. 21, 111; id. Tr. 3, 1, 81:

    fletu,

    Petr. 134, 6:

    turbā querelarum,

    Just. 32, 2, 3 al.:

    ex recenti morsu animi,

    Liv. 6, 34, 8.— Absol.:

    Masinissa ex praetorio in tabernaculum suum confusus concessit,

    Liv. 30, 15, 2:

    nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,

    Cic. Div. 1, 29, 60; Petr. 74, 10; 91, 1 al.:

    confusus atque incertus animi,

    Liv. 1, 7, 6:

    rediit confuso voltu,

    id. 41, 15, 1; Ov. Tr. 3, 5, 11:

    ore confuso,

    Curt. 6, 7, 18; cf.:

    confusior facies,

    Tac. A. 4, 63:

    pavor confusior,

    Plin. 7, prooem. 1, § 5.— Hence, confūsē, adv., confusedly, without order, disorderly (several times in Cic.; elsewh. rare;

    not in Quint.): confuse et permiste dispergere aliquid,

    Cic. Inv. 1, 30, 49:

    loqui,

    id. Fin. 2, 9, 27; cf.:

    confuse varieque sententias dicere,

    Gell. 14, 2, 17:

    agere,

    Cic. N. D. 3, 8, 19:

    utraque res conjuncte et confuse comparata est, Auct. her. 4, 47, 60: universis mancipiis constitutum pretium,

    in the lump, Dig. 21, 1, 36.—
    * Comp.:

    confusius acta res est,

    Cic. Phil. 8, 1, 1.— Sup. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > confundo

  • 9 congeries

    congĕrĭēs, ēi, f. [st2]1 [-] amas, tas, monceau. [st2]2 [-] Ov. masse confuse, amas informe, chaos. [st2]3 [-] Quint. tas de bois, bûcher. [st2]4 [-] Quint. accumulation (de mots).    - congeries lapidum, Liv. 31, 39, 8: tas de pierres.    - congeries struis, Plin. 16, 11, 22: amas de gâteaux (pour les sacrifices).    - cadaverum congeries, V.-Fl. 6, 511: monceau de cadavres.    - congerie e media, Ov. M. 14: du milieu des décombres.    - venit aetas omnis in unam congeriem, Luc. 5, 178: les âges se présentent en foule.
    * * *
    congĕrĭēs, ēi, f. [st2]1 [-] amas, tas, monceau. [st2]2 [-] Ov. masse confuse, amas informe, chaos. [st2]3 [-] Quint. tas de bois, bûcher. [st2]4 [-] Quint. accumulation (de mots).    - congeries lapidum, Liv. 31, 39, 8: tas de pierres.    - congeries struis, Plin. 16, 11, 22: amas de gâteaux (pour les sacrifices).    - cadaverum congeries, V.-Fl. 6, 511: monceau de cadavres.    - congerie e media, Ov. M. 14: du milieu des décombres.    - venit aetas omnis in unam congeriem, Luc. 5, 178: les âges se présentent en foule.
    * * *
        Congeries, huius congeriei. Plin. Amassement et entassement de choses mises l'une sur l'autre, Monceau, Tas.
    \
        Rudis congeries. Claud. Un monceau de plusieurs choses pesle mesle, sans ordre.
    \
        Saeua congeries. Valer. Flac. Monceau de gens tuez.

    Dictionarium latinogallicum > congeries

  • 10 implicite

    implicitē, adv. d'une manière confuse, d'une manière embrouillée.
    * * *
    implicitē, adv. d'une manière confuse, d'une manière embrouillée.
    * * *
        Implicite, penul. corr. Aduerbium, cui opponitur Expedite. Cic. Envelopeement et obscurement, Intrinqueement.

    Dictionarium latinogallicum > implicite

  • 11 obscure

    obscūrē, adv. [st2]1 [-] obscurément, d'une manière confuse. [st2]2 [-] d'une manière obscure. [st2]3 [-] obscurément, en cachette, furtivement, secrètement, à la dérobée.
    * * *
    obscūrē, adv. [st2]1 [-] obscurément, d'une manière confuse. [st2]2 [-] d'une manière obscure. [st2]3 [-] obscurément, en cachette, furtivement, secrètement, à la dérobée.
    * * *
        Obscure, pen. prod. Aduerbium. Cic. Obscurement.
    \
        Loqui obscure. Cic. Parler couvertement.
    \
        Tacite et Obscure perire. Cic. Sans qu'on le scache.
    \
        Serpit obscure hoc malum. Cic. Secrettement, Couvertement, Celeement.
    \
        Neque obscure hae duae legiones vni Caesari detrahuntur. Caes. Evidemment, Clairement, Qu'un chascun l'appercoit.
    \
        Obscure ferre aliquid. Cic. Dissimuler et cacher quelque chose, N'en point faire de semblant.

    Dictionarium latinogallicum > obscure

  • 12 admisceo

    I
    admiscere, admiscui, admistus V TRANS
    mix, mix together; involve; add an ingredient to; contaminate; confuse, mix up
    II
    admiscere, admiscui, admixtus V TRANS
    mix, mix together; involve; add an ingredient to; contaminate; confuse, mix up

    Latin-English dictionary > admisceo

  • 13 discripte

    dīscrīptē, Adv. (discriptus), geordnet, mit Ordnung, d. et electe digerere (Ggstz. confuse et permixtim dispergere), Cic. de inv. 1, 49.

    lateinisch-deutsches > discripte

  • 14 distributim

    distribūtim, Adv. (distributus), gehörig verteilt, -eingeteilt (Ggstz. confuse), Oros. 6, 7, 12. Boëth. in Cic. top. 3. p. 318, 13 B.

    lateinisch-deutsches > distributim

  • 15 turbo [2]

    2. turbo, inis, m., I) alles, was sich in einem Kreise herumdreht, der Wirbel, A) des Windes: 1) eig.: a) der Wirbelwind, Sturmwind, Cic. u. Verg.: auch verb. ventus turbo, turbo venti, turbines venti, Plaut. – b) der Wirbel, den der Wind macht, Lucr. u. Verg. – 2) bildl., der Sturm, in turbinibus rei publicae, Stürmen, Cic.: tantus miserarum turbo rerum, Sturm des Unglücks, Ov.: ille turbo civilis insaniae toto furore detonuit (tobte aus), Flor.: mentis turbine agar, es geht gleichsam im Wirbel alles mit mir herum, Ov.: o confuse nimis Gradivi turbine Varro, Kriegssturm, Sil. – von Pers., tu, procella patriae, turbo ac tempestas pacis atque otii, Verheerer des Vaterlandes, weiterähnlicher Zerstörer des Friedens und der Ruhe, Cic. de dom. 137: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, atrocissimus turbo totius Orientis, Oros. 3, 7, 5. – B) der Kreisel, ein Spielzeug der Knaben, 1) eig., Cic. u.a. – 2) übtr., jeder wie ein Kreisel gestaltete Gegenstand, wie Zapfen, Stöpsel usw., cardinum turbines tardi, Varro fr.: turbines cadorum, spitze Mündung, Plin.: turbine crescit (bucina) ab imo, Kreisform, Ov. – insbes.: a) die Haspel, Zauberhaspel, das Zauberrad, Hor. epod. 17, 7. – b) der Wirbel ( Wertel) an der Spindel, teres, Catull. 64, 314; celer, Auct. consol. ad Liv. 163: conus, quem turbinem vocant, Boëth. inst. mus. 1, 3. p. 190, 16 Fr. – II) die wirbelförmige-, rotierende Bewegung, der Wirbel, Kreis, des Rauches, Verg.: des Himmels, Mondes, Feuers, Lucr.: eines Rades, Sen. poët.: einer Schlange, Kreiswindung, Sil.: eines Sklaven, den man bei seiner Freilassung herumdreht, Pers.: des Wassers, Wirbel, Strom, Stat. – bes. Wirbel = Kreiswurf, immanis, Verg.: saxi, Verg.: quo turbine torqueat hastam, Verg.: u. Wirbel = Kreisflug, celeri ad terram turbine fertur, Verg.: hasta volans... turbine, Val. Flacc. – bildl., non modo militiae turbine factus eques, im Durchkreisen der verschiedenen militärischen Grade, durch Aufrücken, Ov.: densi turbine vulgi, wogendes Gewühl, Claud.

    lateinisch-deutsches > turbo [2]

  • 16 discrete

    discrētē, adv. Prisc. séparément, à part.
    * * *
    discrētē, adv. Prisc. séparément, à part.
    * * *
        Discrete, pen. prod. Aduerbium. Distinctement, Separeement. Cuius contrarium est Confuse et permiste. Cic.

    Dictionarium latinogallicum > discrete

  • 17 inconditus

    inconditus, a, um [st2]1 [-] Col. que l'on n'a pas serré (en parl. des fruits). [st2]2 [-] non enseveli, sans sépulture, non enfoui. [st2]3 [-] confus, en désordre, grossier, informe. [st2]4 [-] sauvage, barbare. [st2]5 [-] mal cadencé, mal mesuré.
    * * *
    inconditus, a, um [st2]1 [-] Col. que l'on n'a pas serré (en parl. des fruits). [st2]2 [-] non enseveli, sans sépulture, non enfoui. [st2]3 [-] confus, en désordre, grossier, informe. [st2]4 [-] sauvage, barbare. [st2]5 [-] mal cadencé, mal mesuré.
    * * *
        Inconditus, pen. corr. Ex In et Condo compositum. Plin. iunior. Mal composé et basti, Mal ordonné.
    \
        Inconditus turbidusque clamor. Plin. iun. Cri de plusieurs voix meslees et confuses ensemble.
    \
        Inconditae blanditiae. Plin. Lourdes caresses, et qui n'ont point de grace, Quand quelcun veult caresser un autre, ou luy faire feste et l'amignarder, et ne luy advient point bien à ce faire.
    \
        Incondita carmina. Liu. Chansons sans aucune mesure, Mal basties et faconnees.
    \
        Corpora incondita. Lucan. Qui ne sont point enterrez.
    \
        Inconditus fremitus. Plin. Bruit confus.
    \
        Inconditum ac pene ridiculum omne ius ciuile praeter Romanum. Cic. Mal ordonné.
    \
        Inconditus motus. Plin. Saultement, ou Dansement, ou Mouvement sans reigle et mesure, Lourd, et sans grace.
    \
        Orator inconditus. Cic. Qui n'ordonne point bien ses mots et son language.
    \
        Incondita turba hominum. Liu. Confuse.

    Dictionarium latinogallicum > inconditus

  • 18 discripte

    dīscrīptē, Adv. (discriptus), geordnet, mit Ordnung, d. et electe digerere (Ggstz. confuse et permixtim dispergere), Cic. de inv. 1, 49.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > discripte

  • 19 distributim

    distribūtim, Adv. (distributus), gehörig verteilt, - eingeteilt (Ggstz. confuse), Oros. 6, 7, 12. Boëth. in Cic. top. 3. p. 318, 13 B.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > distributim

  • 20 turbo

    1. turbo, āvī, ātum, āre (turba), in Unruhe-, in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, I) eig.: 1) im allg.: mare, aequora u. dgl., unruhig-, stürmisch machen, aufregen (v. den Winden), Cic., Lucr. u.a. – comas (Ggstz. componere comas), verwirren, Quint.: u. so capillos, Ov.: u. poet. übtr. mit griech. Acc., turbatus capillos, mit verwirrten Haaren, Ov. – ne folia turbata volent rapidis ludibria ventis, Verg. – ceram (des Siegels), verletzen, Quint.: uvae recentes alvum turbant, bringen Störungen im Unterleibe hervor, Plin.: so auch hedera mentem turbat, Plin.: turbato vehementius vultu, nachdem sich sein Gesicht leidenschaftlich verzogen hatte, Petron. – refl., cum mare turbaret, unruhig-, stürmisch wurde, Varro r.r. 3, 17, 7 Schn. (al. turbaretur): et septemgemini turbant trepida ostia Nili, sind in Unruhe, Verg. Aen. 6, 800. – 2) insbes.: a) eine Menschenmenge in Unordnung-, in Verwirrung bringen, bes. als milit. t.t., ordines, aciem peditum, Liv.: absol. = Unordnung-, Verwirrung anrichten, ferae ita ruunt atque turbant, ut etc., Cic. de fin. 1, 34: als milit. t.t., (equites) modice primo impetu turbavere, Liv.: turbantibus invicem copiis, Flor. – u. so Pass. impers., totis turbatur agris, herrscht Feindesgetümmel, Verg. ecl. 1, 12. – b) eine Flüssigkeit trüben, trübe machen, ipsos pedibusque manuque lacus,
    ————
    Ov.: color primo turbati fluminis imbre, Ov.: limo turbatam haurit aquam, Hor. – c) mit einer Flüssigkeit vermengen, pulvis sputo turbatus, Petron. 131, 4. – II) übtr., in Verwirrung-, in Unordnung bringen, verwirren, stören, 1) im allg.: contiones, Liv.: comitia et campum, Liv. epit.: ne incertā prole auspicia turbarentur, Liv.: quae defectione turbata erant, angerichteten Verwirrungen, Curt.: non modo illa, quae erant aetatis, ordinis quaestusque, permiscuit, sed etiam in his duobus generibus, civium novorum veterumque, delectum atque ordinem turbavit, Cic.: u. so omnem ordinem consilii, Liv.: statum civitatis, den Bestand des Staates stören, Liv.: Aristoteles multa turbat, wirft (in der Erklärung) durcheinander, Cic. – spem pacis, stören, trüben (= vermindern), Liv.: und so pax turbata, Liv. – mit homog. od. allgem. Objekt oder absol. = Verwirrung-, Unordnung anrichten, quas mihi filius turbas turbet, Plaut.: quantas res turbo, Plaut.: quae meus filius turbavit, Plaut.: ne quid ille turbet, vide, Cic.: turbent porro quam velint, Ter.: at id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut, earum motus et impetus quo pertineant, non intellegamus, Cic. – Pass. impers., turbatum est domi, es herrscht Verwirrung, Ter. – 2) insbes.: a) turbare rem oder censum, sein Vermögen in Unordnung bringen, -zerrütten, Bankrott machen, Iuven. u. Petron.: absol., omnibus in rebus turbarat,
    ————
    hatte sein ganzes Vermögen zerrüttet, war ganz bankrott geworden, Cael. in Cic. ep. – b) im Gemüte verwirren, beunruhigen, in Unruhe versetzen, stutzig machen, in Bestürzung versetzen, alqm, Curt. u. Ov.: omnes, Auct. b. Alex.: animum alcis, Curt.: mentem, Curt.: subito mentem turbata dolore, Verg.: ( aber turbata mens, Geistesstörung, Wahnsinn, Tac.): omine turbata est, Ov.: cum quadru pedes monstri metu turbantur, scheu werden, Ov.: u. so aliorum turbati equi, Curt. – c) politisch Unruhen-, Wirren erregen oder anstiften, sich empören (s. Heräus Tac. hist. 1, 7, 2), Macer in Africa haud dubie turbans, Tac.: si una alterave civitas turbet, Tac.: u. Pass. impers., si in Hispania turbatum esset, Unruhen ausgebrochen wären, Cic. Sull. 57. – Archaist. Fut. exact. pass. turbassitur, Lex bei Cic. de legg. 3, 11.
    ————————
    2. turbo, inis, m., I) alles, was sich in einem Kreise herumdreht, der Wirbel, A) des Windes: 1) eig.: a) der Wirbelwind, Sturmwind, Cic. u. Verg.: auch verb. ventus turbo, turbo venti, turbines venti, Plaut. – b) der Wirbel, den der Wind macht, Lucr. u. Verg. – 2) bildl., der Sturm, in turbinibus rei publicae, Stürmen, Cic.: tantus miserarum turbo rerum, Sturm des Unglücks, Ov.: ille turbo civilis insaniae toto furore detonuit (tobte aus), Flor.: mentis turbine agar, es geht gleichsam im Wirbel alles mit mir herum, Ov.: o confuse nimis Gradivi turbine Varro, Kriegssturm, Sil. – von Pers., tu, procella patriae, turbo ac tempestas pacis atque otii, Verheerer des Vaterlandes, weiterähnlicher Zerstörer des Friedens und der Ruhe, Cic. de dom. 137: Alexander Magnus, vere ille gurges miseriarum, atrocissimus turbo totius Orientis, Oros. 3, 7, 5. – B) der Kreisel, ein Spielzeug der Knaben, 1) eig., Cic. u.a. – 2) übtr., jeder wie ein Kreisel gestaltete Gegenstand, wie Zapfen, Stöpsel usw., cardinum turbines tardi, Varro fr.: turbines cadorum, spitze Mündung, Plin.: turbine crescit (bucina) ab imo, Kreisform, Ov. – insbes.: a) die Haspel, Zauberhaspel, das Zauberrad, Hor. epod. 17, 7. – b) der Wirbel ( Wertel) an der Spindel, teres, Catull. 64, 314; celer, Auct. consol. ad Liv. 163: conus, quem turbinem vocant, Boëth. inst. mus. 1, 3.
    ————
    p. 190, 16 Fr. – II) die wirbelförmige-, rotierende Bewegung, der Wirbel, Kreis, des Rauches, Verg.: des Himmels, Mondes, Feuers, Lucr.: eines Rades, Sen. poët.: einer Schlange, Kreiswindung, Sil.: eines Sklaven, den man bei seiner Freilassung herumdreht, Pers.: des Wassers, Wirbel, Strom, Stat. – bes. Wirbel = Kreiswurf, immanis, Verg.: saxi, Verg.: quo turbine torqueat hastam, Verg.: u. Wirbel = Kreisflug, celeri ad terram turbine fertur, Verg.: hasta volans... turbine, Val. Flacc. – bildl., non modo militiae turbine factus eques, im Durchkreisen der verschiedenen militärischen Grade, durch Aufrücken, Ov.: densi turbine vulgi, wogendes Gewühl, Claud.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turbo

См. также в других словарях:

  • Confuse — Con*fuse , v. t. [imp. & p. p. {Confused}; p. pr. & vb. n. {Confusing}.] 1. To mix or blend so that things can not be distinguished; to jumble together; to confound; to render indistinct or obscure; as, to confuse accounts; to confuse one s… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • confuse — 1 Confuse, muddle, addle, fuddle, befuddle mean to throw one out mentally so that one cannot think clearly or act intelligently. Confuse usually implies intense embarrassment or bewilderment {you confuse me, and how can I transact business if I… …   New Dictionary of Synonyms

  • confuse — I (bewilder) verb abash, addle, astonish, baffle, befog, befuddle, bemuddle, confound, confundere, daze, discompose, disconcert, distract, embarrass, flurry, fluster, fog, jumble, mislead, mix up, muddle, mystify, nonplus, obfuscate, permiscere,… …   Law dictionary

  • confuse — [v1] bewilder someone abash, addle, amaze, astonish, baffle, becloud, bedevil, befuddle, bemuse, cloud, clutter, complicate, confound, darken, daze, demoralize, discomfit, discompose, disconcert, discountenance, disorient, distract, embarrass,… …   New thesaurus

  • Confuse — Con*fuse , a. [F. confus, L. confusus, p. p. of confundere. See {Confound}.] Mixed; confounded. [Obs.] Baret. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • confuse — 1550s, in literal sense mix or mingle things so as to render the elements indistinguishable; attested from mid 18c. in active, figurative sense of discomfit in mind or feeling; not in general use until 19c., taking over senses formerly belonging… …   Etymology dictionary

  • confuse — ► VERB 1) make bewildered or perplexed. 2) make less easy to understand. 3) mistake (one for another). DERIVATIVES confusable adjective. ORIGIN from Latin confusus, from confundere mix up …   English terms dictionary

  • confuse — [kən fyo͞oz′] vt. confused, confusing [ME confusen < confus, perplexed < OFr < L confusus, pp. of confundere: see CONFOUND] 1. to mix up; jumble together; put into disorder 2. to mix up mentally; specif., a) to bewilder; perplex b) to… …   English World dictionary

  • confuse */*/ — UK [kənˈfjuːz] / US [kənˈfjuz] verb [transitive] Word forms confuse : present tense I/you/we/they confuse he/she/it confuses present participle confusing past tense confused past participle confused 1) to make someone feel that they do not… …   English dictionary

  • confuse — confusable, adj. confusability, n. confusably, adv. confusedly /keuhn fyooh zid lee, fyoohzd /, adv. confusedness, n. /keuhn fyoohz /, v.t., confused, confusing. 1. to pe …   Universalium

  • confuse — 01. Everyone [confuses] me for my sister because we look so much alike. 02. Some of the questions on the test were really [confusing] for me. 03. Some of the questions on the test really [confused] me. 04. I always get [confused] between the past …   Grammatical examples in English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»