-
1 condemnatio
condemnātio, ōnis f.1) осуждение, обвинительный приговор C (v. l.), Dig, CJ2) наложение кары или штрафа Dig -
2 condemnatio
condemnātio, ōnis, f. (condemno), I) die Verurteilung (Ggstz. absolutio), Ascon. u. ICt.: condemnationem facere = verurteilen od. bewirken, daß jmd. verurteilt werde, ICt: cond. pati, verurteilt werden, ICt. – II) meton., die Bestrafung, Strafe, auch das Strafgeld, die Buße, auch im Plur., ICt. u. Scriptt. hist. Aug. (s. Dirksen Manuale in v. u. Paucker de Latin. scriptt. hist. Aug. p. 8).
-
3 condemnatio
condemnātio, ōnis, f. (condemno), I) die Verurteilung (Ggstz. absolutio), Ascon. u. ICt.: condemnationem facere = verurteilen od. bewirken, daß jmd. verurteilt werde, ICt: cond. pati, verurteilt werden, ICt. – II) meton., die Bestrafung, Strafe, auch das Strafgeld, die Buße, auch im Plur., ICt. u. Scriptt. hist. Aug. (s. Dirksen Manuale in v. u. Paucker de Latin. scriptt. hist. Aug. p. 8).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condemnatio
-
4 condemnātiō
condemnātiō ōnis, f [condemno], a conviction, condemnation: Oppianici.* * *condemnation; verdict; damages awarded in a civil case; sentence (Ecc) -
5 condemnatio
condemnātĭo, ōnis, f. [id.], a condemning, condemnation (post-Aug.):pecuniaria,
Dig. 2, 10, 5:condemnationem facere,
to condemn, ib. 42, 1, 59;or,
to bring about the condemnation of one, Cod. Just. 8, 14, 8:pati,
to be condemned, Dig. 4, 2, 14: post condemnationem, Gai Inst. 3, 180;opp. absolutio,
Ascon. ad Cic. Div. in Caecil. 7, 24. -
6 condemnatio
condemnatio, onis, f., condemnation, R. 5:16; 2 C. 7:3.* -
7 condemnatio
лат. -
8 condemnatio
осуждение, присуждение, прот. absolutio (1. 27 D. 10, 2. 1. 1 D. 42, 1));condemn. tanti s. in tantum, quanti intersit possidere, quanti interfuit actoris, restitui (1. 6 D. 43, 16. 1. 8 § 4 D. 43, 26);
omnis causae nomine condemn. (1. 68 I). 6, 1);
quadrupli, tripli condemn. (1. 14 § 4. 9 D. 4, 2);
certae pecuniae (Gai. IV. 49. 52); по древнему праву обозн. ту часть формулы, по которой судья получает право осуждать или освобождать ответчика, согласно с заключением, выведенным из самого дела (Gai. IV, 39. 43. 44. 48. 52. 57. 68. 73. 86. 119. 182).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > condemnatio
-
9 Осуждение
- condemnatio; damnatio (dignus damnatione; d. ad aeterna supplicia);• осуждение по делу о столь значительной сумме - damnatio tantae pecuniae;
-
10 condicionalis
condiciōnālis, eподчинённый известному условию, условный (condemnatio G; contractus Dig)c. servus CTh, CJ — раб, навечно прикреплённый к своим обязанностям -
11 taxatio
taxātio, ōnis f. [ taxo ]1) оценка, определение стоимости, таксация ( taxationem facere alicujus rei C) -
12 absolutio
absolūtio, ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., anxietatis (von der Ä.), Ambros. in Luc. 7, 133. – b) das gerichtl. Los-, Freisprechen (Ggstz. damnatio, condemnatio), virginum, Cic.: maiestatis, vom M., Cic.: absolutionem dare, Iustin.: Plur., absolutiones venditare, Suet. – c) das Losgeben, die Auslieferung, cadaveris, Dict. 3, 24. – d) das Freiwerden von einer Verbindlichkeit od. Schuld, a nexu, Modestin. dig. 46, 4, 1: absol., Pallad. 1, 6, 8: dah. die kirchl. Absolution, Ambros. ep. 37, 45. – 2) die Abmachung, Abfertigung, a) die Auseinandersetzung, Darlegung, Serv. Verg. Aen. 1, 6: Plur., Hilar. in psalm. 53, 14. – b) die Erledigung, Entscheidung eines richterlichen Urteils, iudicii, Sulp. Sev. chron. 1, 39, 3: absol., Gromat. 37, 2; 63, 30. – u. die Lösung einer Frage, Macr. de diff. 18, 3. – 3) prägn., die Vollendung, rationis, Cic. de fin. 5, 38: corporis aut animi, vollendete Ausbildung, Cic. de inv. 2, 30: u. so optimi perfectio atque absolutio, die höchste Vollkommenheit, Cic. Brut. 137: u. so absol., absolutionem perfectionemque in oratore desiderare, die höchste Vollkommenheit, Cic. de or. 1, 130: dah. die Vollständigkeit in der Darstellung, Cic. de inv. 1, 32: u. so abs. verborum, Deutlichkeit, Hilar. trin. 7, 22.
-
13 condicionalis
condiciōnālis, e (condicio), auf Bedingung beruhend, bedingungsweise angenommen, substituiert, condemnatio contractus, ICt.: servi, ICt. – subst., m. u. f., der Substitut, die Substitutin, Tert. de idol. 12. Augustin. c. Faust. 22, 55.
-
14 modero
modero, āvi, ātum, āre = moderor, I) mäßigen, in Schranken halten, tuum te ingenium moderat, Pacuv. tr. 306: nec (te) moderat metus, Acc. tr. 303. – II) übtr., regeln, einrichten, im Passiv, et pro qualitate personarum et actio formatur et condemnatio moderatur, Paul. dig. 3, 5, 15 extr.: ita res moderetur, ut etc., Ulp. dig. 23, 3, 39.
-
15 pecuniarius
pecūniārius, a, um (pecunia), Adi. mit Compar. u. Superl., zum Gelde gehörig, Geld-, lis, Quint.: negotium, Augustin.: poena, ICt.: condemnatio, ICt.: lucrum, Ambros.: res, Geldsache, Geldgeschäft, Cic. Rosc. Am. 117. Tac. ann. 6, 5; häufig = Geld, inopia rei pecuniariae, Geldmangel, Cic.: praemia rei pecuniariae, Belohnungen an Geld, Caes.
-
16 осуждение
biasimo, ( в уголовном процессе) condanna, nota di demerito, riprovazione, condemnatio -
17 absolutio
absolūtio, ōnis, f. (absolvo), I) das Loslösen = die Trennung, Scheidung, animae et corporis, Ambros. de bono mort. 8, 33. – II) übtr.: 1) die Befreiung, a) übh., anxietatis (von der Ä.), Ambros. in Luc. 7, 133. – b) das gerichtl. Los-, Freisprechen (Ggstz. damnatio, condemnatio), virginum, Cic.: maiestatis, vom M., Cic.: absolutionem dare, Iustin.: Plur., absolutiones venditare, Suet. – c) das Losgeben, die Auslieferung, cadaveris, Dict. 3, 24. – d) das Freiwerden von einer Verbindlichkeit od. Schuld, a nexu, Modestin. dig. 46, 4, 1: absol., Pallad. 1, 6, 8: dah. die kirchl. Absolution, Ambros. ep. 37, 45. – 2) die Abmachung, Abfertigung, a) die Auseinandersetzung, Darlegung, Serv. Verg. Aen. 1, 6: Plur., Hilar. in psalm. 53, 14. – b) die Erledigung, Entscheidung eines richterlichen Urteils, iudicii, Sulp. Sev. chron. 1, 39, 3: absol., Gromat. 37, 2; 63, 30. – u. die Lösung einer Frage, Macr. de diff. 18, 3. – 3) prägn., die Vollendung, rationis, Cic. de fin. 5, 38: corporis aut animi, vollendete Ausbildung, Cic. de inv. 2, 30: u. so optimi perfectio atque absolutio, die höchste Vollkommenheit, Cic. Brut. 137: u. so absol., absolutionem perfectionemque in oratore desiderare, die höchste Vollkommenheit, Cic. de or. 1, 130: dah. die Vollständigkeit in der Darstellung, Cic. de inv. 1, 32: u. so abs. verborum, Deutlichkeit, Hilar. trin. 7,————22.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > absolutio
-
18 condicionalis
condiciōnālis, e (condicio), auf Bedingung beruhend, bedingungsweise angenommen, substituiert, condemnatio contractus, ICt.: servi, ICt. – subst., m. u. f., der Substitut, die Substitutin, Tert. de idol. 12. Augustin. c. Faust. 22, 55.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > condicionalis
-
19 modero
modero, āvi, ātum, āre = moderor, I) mäßigen, in Schranken halten, tuum te ingenium moderat, Pacuv. tr. 306: nec (te) moderat metus, Acc. tr. 303. – II) übtr., regeln, einrichten, im Passiv, et pro qualitate personarum et actio formatur et condemnatio moderatur, Paul. dig. 3, 5, 15 extr.: ita res moderetur, ut etc., Ulp. dig. 23, 3, 39. -
20 pecuniarius
pecūniārius, a, um (pecunia), Adi. mit Compar. u. Superl., zum Gelde gehörig, Geld-, lis, Quint.: negotium, Augustin.: poena, ICt.: condemnatio, ICt.: lucrum, Ambros.: res, Geldsache, Geldgeschäft, Cic. Rosc. Am. 117. Tac. ann. 6, 5; häufig = Geld, inopia rei pecuniariae, Geldmangel, Cic.: praemia rei pecuniariae, Belohnungen an Geld, Caes.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pecuniarius
- 1
- 2
См. также в других словарях:
condemnatio — index condemnation (blame) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
CONDEMNATIO — apud Ael. Lamprid. in Alexandro Severo, c. 51. ubi de variis militum poenis, Si quis de via in alicuius possessionem deflexisset, pro qualitate loci, aut fustibus subiciebatur in conspectu eius, aut condemnatiom: quibusdam est pecuniaria mulcta,… … Hofmann J. Lexicon universale
non alio modo puniatur aliquis quam secundum quod se habet condemnatio — /non eyliyow mowdow pyuwniyeytar aelakwis kwsem sakandam kwod siy heybat kondemneysh(iy)ow/ A person may not be punished differently than according to what the sentence enjoins … Black's law dictionary
non alio modo puniatur aliquis quam secundum quod se habet condemnatio — /non eyliyow mowdow pyuwniyeytar aelakwis kwsem sakandam kwod siy heybat kondemneysh(iy)ow/ A person may not be punished differently than according to what the sentence enjoins … Black's law dictionary
Non alio modo puniatur aliquis, quam secundum quod se habet condemnatio — A person should not be punished in any other manner than that which the sentence of the court provides … Ballentine's law dictionary
Fórmula (romana) — Saltar a navegación, búsqueda En el Derecho romano se entiende por fórmula una instrucción escrita, por la cual las partes en conflicto y el magistrado nombran al juez y fijan los elementos sobre la base de los cuales éste debe fundar su juicio,… … Wikipedia Español
Fórmula (Derecho romano) — En el Derecho romano se entiende por fórmula una instrucción escrita, por la cual las partes en conflicto y el magistrado nombran al juez y fijan los elementos sobre la base de los cuales éste debe fundar su juicio, dándole a la vez el mandato,… … Wikipedia Español
condamnation — [ kɔ̃danasjɔ̃ ] n. f. • XIIIe; lat. condemnatio, rac. condemnere, d apr. damner 1 ♦ Décision de justice qui condamne une personne à une obligation ou à une peine. ⇒ arrêt, jugement, sentence. Condamnation de l accusé par les juges. Condamnation… … Encyclopédie Universelle
Roman litigation — The system of Roman litigation passed through three stages over the years: until around 150 BC, the Legis Actiones system; from around 150 BC until around 342 AD, the formulary system; and from 342 AD onwards, the cognitio procedure.Legis… … Wikipedia
Rechtswesen im antiken Rom — Das Rechtswesen im antiken Rom wurde schon in frühester Zeit durch eine kodifizierte, für die Zivilbevölkerung verbindliche Rechtsordnung definiert. Die Intention bestand darin, der Willkür und Parteilichkeit entgegenzuwirken sowie eine allgemein … Deutsch Wikipedia
Kondemnation — Kon|dem|na|ti|on 〈f. 20〉 1. Verurteilung, Verdammung 2. Erklärung der Reparaturunfähigkeit eines Schiffes [<lat. condemnatio „Verurteilung“; zu damnare „verurteilen, verdammen“] * * * Kon|dem|na|ti|on, die; , en [lat. condemnatio] (bildungsspr … Universal-Lexikon