-
1 concitus
concitus P. of concio.* * *Iconcita, concitum ADJmoving rapidly; headlong; agitated, disturbed; inflamed, roused; impelledIIinciting, spurring on; impetuosity; haste -
2 concitus
1. 2.concĭtus, üs, m. [concieo], = concitatio, an inciting, spurring on; impetuosity, haste:equi,
Claud. Mam. Genethl. Maxim. 8. -
3 conciō, or concieō
conciō, or concieō cīvī, citus, īre or ēre [com- + cieo], to bring together, call together, collect: homines, L.: multitudinem ad se, L.: nunc concienda plebs, L.—To move violently, shake, stir up: concitus imbribus amnis, O.: navis concita, O.: concita Tormento saxa, V.: hostem concitus aufert, at full speed, V.—Fig., to rouse, excite, stir up, provoke, inspire, instigate: quantas turbas, T.: inter eos iram hanc, T.: Etruriam in arma, L.: bellum, L.: immani concitus irā, V.: pulso Thyias concita tympano, H.: insano concita cursu, O. -
4 concieo
con-cĭĕo, cīvi, cĭtum, 2 (from the access. form concĭo, īre:I.concit,
Lucr. 6, 410:concibant,
Tac. H. 5, 19:conciret,
id. A. 11, 19:concirent,
id. ib. 3, 38 fin.:concire,
id. ib. 3, 40;12, 15: conciri,
Liv. 25, 27, 9:concīta,
Lucr. 2, 267; Val. Fl. 2, 460; Luc. 5, 597; cf. cieo and the other compounds), [p. 399] v. a., to urge, bring, or assemble together, by exciting or rousing, to collect:cum perturbatione commovere,
Non. p. 90, 7 (freq. in the ante-class. and post-Aug. per., esp. in Lucr. and Tac.; in Quint. and in Hor. perh. only once in part. perf.; v. under II. A.; not in Cic.).Prop.: populum, Pac. ap. Non. p. 90, 12 (Trag. Rel. v. 141 Rib.); cf.:b.homines miraculo rei novae,
Liv. 1, 59, 3:exercitum ex totā insulā,
id. 25, 27, 9:multitudinem ad se,
id. 1, 8, 5:ad arma,
Vell. 2, 74:donis auxilia concibant,
Tac. H. 5, 19:remotos populos,
id. A. 3, 38:propiores Gallos,
id. ib. 3, 40:nunc concienda plebs,
Liv. 4, 55, 3 al. —Of inanim. and abstr. objects, to move violently, to shake, stir up:II.cur (Juppiter) tenebras et fremitus et murmura concit?
Lucr. 6, 410:quendam aestum,
id. 6, 826:concitus imbribus amnis,
Ov. M. 3, 79; cf.:(verba) quae mare turbatum, quae concita flumina sistant,
id. ib. 7, 154:navis concita,
id. ib. 4, 706:murali concita Tormento saxa,
Verg. A. 12, 921:mors concita ob cruciatus,
hastened, Plin. 25, 3, 7, § 23 (Sillig, conscita):fulmina et tonitrus,
Sil. 12, 611.—Trop.A.To rouse, excite, stir up, provoke:B.hostem,
Tac. A. 11, 19; cf.:Mela accusatorem concivit Fabium,
id. ib. 16, 17.—Esp. in part. perf.:immani concitus irā,
Verg. A. 9, 694; cf. Ov. M. 7, 413:Aonio concita Baccha deo,
id. A. A. 1, 312; cf.: pulso Thyias concita tympano, * Hor. C. 3, 15, 10:divino concita motu,
inspired, Ov. M. 6, 158; cf. id. ib. 3, 711:mater (corresp. with male sana),
id. ib. 4, 519: (mater) fraude aliquorum concita (sc. in filium), * Quint. 11, 1, 65; cf.:concita dea,
enraged, Sil. 2, 543:conciti per largitionem veterani,
Tac. A. 1, 10.—To excite, produce, cause action, passion, disquiet, evil, etc. (the flg. taken from the agitated sea; cf. strages, Att. ap. Non. p. 90, 9; Trag. Rel. v. 399 Rib.; cf. also Plaut. Merc. 5, 2, 36, and id. Trin. 2, 3, 8):uxori turbas,
Plaut. Am. 1, 2, 14; Ter. Heaut. 5, 2, 17:tantum mali,
Plaut. Men. 5, 5, 4; Afran. ap. Non. p. 90, 10:hanc iram,
Ter. Hec. 3, 1, 33:seditionem,
Tac. A. 14, 17:varios motus animorum,
id. H. 1, 4 et saep. -
5 prōcursus
prōcursus (ūs), m [procurro], a running forth, running on: procursu concitus axis, whirled furiously onward, V.— A sally, onset: procursu militum, L.: Procursu rapido invadere, V.* * *forward movement; outbreak -
6 concieo
concire, concivi(ii), concitus V TRANSmove, set in violent motion, stir up; muster; rouse, excite, incite, provoke -
7 concio
Imeeting/assembly; audience/speech; public opinion; parade addressed by general; sermonIIconcire, concivi, concitus V TRANSmove, set in violent motion, stir up; muster; rouse, excite, incite, provoke -
8 insurgo
in-surgo, surrexi, rectum, 3, v. n.I.To rise upon, to rise up or to: insurgite remis, rise on your oars, i. e. ply your oars vigorously, Verg. A. 3, 560; 3, 207; 5, 189; so,(β).remis insurgitur,
Val. Fl. 2, 14:insurgit transtris,
id. ib. 1, 450:nigro glomerari pulvere nubem Prospiciunt Teucri, ac tenebras insurgere campis,
Verg. A. 9, 33:sibilat insurgens capiti,
raising its head, Sil. 10, 546.—With acc.:II.jugum (i. q. in jugum),
App. M. 1, p. 103.—To raise one ' s self, to rise, mount:B.insurgat Aquilo,
Hor. Epod. 10, 7:si forte prolapsus est, attolli et insurgere haud licitum,
Tac. G. 39, 8:altior insurgens et cursu concitus heros,
Verg. A. 12, 902:et (serpens) sibilat ore, Arduus insurgens,
id. ib. 11, 755:acuta silex Speluncae dorso insurgens,
id. ib. 8, 233:inde colles insurgunt,
Liv. 22, 4, 2:pone tergum insurgebat silva,
Tac. A. 2, 16; so in fight, to rise for a blow:ostendit dextram insurgens Entellus,
Verg. A. 5, 443:altior,
Sil. 5, 294. —Transf.1.To rise, grow in power: insurgere regnis alicujus, to rise against, i. e. to aim at seizing one ' s kingdom, Ov. M. 9, 444:2.Caesar insurgere paulatim,
Tac. A. 1, 2:Romanas opes insurgere,
id. ib. 11, 16. —Of waters, floods:3.vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530: Atax usque eo solitus insurgere, ut se ipse non capiat, Mel. 2, 6, 6.—To arise:4.insurgunt fremitus,
Val. Fl. 2, 82. —To rise up, to rouse or bestir one ' s self:5.invigilare publicis utilitatibus et insurgere,
Plin. Pan. 66, 2.—Of speech, to rise above the level of ordinary language, to become sublime:Horatius insurgit aliquando,
Quint. 10, 1, 96:augeri debent sententiae, et insurgere,
id. 9, 4, 23:haec sunt, quibus mens pariter et oratio insurgant,
id. 12, 2, 28; id. 11, 3, 13.
См. также в других словарях:
Moral sexual católica — La moral sexual católica, promulgada por la autoridad del Magisterio de la Iglesia Católica, se deriva de la ley natural, la Sagrada Escritura y la Sagrada Tradición. Como toda moral sexual, evalúa la bondad del comportamiento sexual y… … Wikipedia Español
GRADIVUS — Martis cognomentum a gradiendo, ut Festo placet, impositum, eo quod gradatim et per ordines in bellum eatur, aut certe a vibratione hastae, quod Graeci κραδαίνειν vocant. Homer. uttrum que coniungit de Marte loquens, Ἤϊε μακρὰ βιβὰς κραδάων… … Hofmann J. Lexicon universale
esmouvoir — Esmouvoir, Acuere, Agitare, Coagitare, Conciere, Concire, Excitare, Exacuere, Impetum dare, Incitare, Instigare, Peragitare, Admouere alicui stimulos, Ardorem iniicere. Esmouvoir un combat, Pugnam conspirare. Esmouvoir aucun à quelque chose,… … Thresor de la langue françoyse