Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

concinnĭtas

  • 1 concinnitas

    concinnĭtas, ātis, f. [concinnus], a neat, elegant, or skilful joining of several things (in good prose, but rare).
    I.
    In gen.:

    concinnitates colorum,

    Gell. 2, 26, 4:

    non est ornamentum virile concinnitas,

    a too carefully arranged dress, Sen. Ep. 115, 3:

    vitare concinnitatem,

    Suet. Aug. 86.—
    II.
    Esp., in rhet., beauty of style, produced by a skilful connection of words and clauses, Cic. Or. 44, 149; 49, 164 sq.; id. Brut. 83, 287; 95, 325 (not in Quint.).

    Lewis & Short latin dictionary > concinnitas

  • 2 concinnitas

    neatness/elegance; excessive ingenuity/refinement; grace/charm (of appearance)

    Latin-English dictionary > concinnitas

  • 3 ēlabōrātus

        ēlabōrātus adj.    [P. of elaboro], highly wrought, finished, labored: versūs: concinnitas: non elaboratus pes, i. e. a simple strain, H.: alqs in verbis, Ta.

    Latin-English dictionary > ēlabōrātus

  • 4 concinnitudo

    concinnĭtūdo, ĭnis, f. [concinnus], = concinnitas, II., beauty of style, Cic. Inv. 1, 18, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > concinnitudo

  • 5 crebritas

    crēbrĭtas, ātis, f. [creber], thickness, closeness, frequency:

    spissae venarum,

    Vitr. 2, 10, 2:

    caeli,

    id. 9, 8, 3: fluctuum, Sall. H. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 116 (3, 42 Dietsch):

    litterarum,

    Cic. Att. 13, 18 init.:

    crebritas et magnitudo officiorum,

    id. Fam. 3, 1, 1:

    sententiarum (with concinnitas),

    id. Brut. 95, 327.

    Lewis & Short latin dictionary > crebritas

  • 6 elaboro

    ē-lăbōro, āvi, ātum, 1, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to labor, endeavor, exert one's self, take pains either successfully or perseveringly = eniti (class.; most freq. in Cic.).— Constr. with ut, in aliqua re, in aliquid, with acc. and inf. as object, or absol.
    (α).
    With ut:

    enitere, elabora, vel potius eblandire, effice, ut, etc.,

    Cic. Att. 16, 16 C, § 12; id. Q. Fr. 1, 1, 14 fin.; id. de Or. 2, 72 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 5, 18 (twice); and pass. impers.:

    aperte elaboratur, ut verba verbis respondeant,

    Cic. Or. 12, 38.—
    (β).
    In aliqua re (so in Cic. most freq.):

    elaborant (senes) in iis, quae, etc.,

    Cic. de Sen. 7, 24 Gernh.; 8, 26; 11, 38; id. Tusc. 1, 1, 1; id. de Or. 1, 3; 1, 5, 18; id. Or. 16 fin.; id. Off. 1, 1, 3; id. Agr. 2, 25 fin.; id. Div. in Caecil. 12, 39; id. Fam. 2, 6 fin. al.; Quint. 5, 10, 119; and pass. impers., Tac. Or. 29.—

    Also in eo (iis), ut, etc.,

    Cic. Fin. 1, 4; Quint. 4, 1, 45.—
    (γ).
    In aliquid (very seldom):

    ei non in unam partem aliquam, sed in omnia elaborandum est,

    Quint. 2, 8, 8; cf.:

    totis mentibus huc tendamus, in hoc elaboremus,

    id. 12, 1, 31, v. Spald. N. cr.
    * (δ).
    With acc. and inf. as object:

    (declamatores) breviores commentarios facere elaborarunt,

    Quint. 3, 8, 58.—
    (ε).
    Absol. (very rare), Q. Cic. Petit. Cons. 6, 24; so Dom. Afer. in Quint. 6, 3, 68:

    arte,

    Vulg. Sap. 14, 19.—
    II.
    Act., to labor on, take pains with, to work out, elaborate (so for the most part only in the pass., and esp. freq. since the Aug. period):

    quicquid elaborari aut effici potuerit ad istorum benevolentiam conciliandam,

    Cic. Fam. 9, 16:

    in ingenio quoque, sicut in agro, quamquam diu serantur atque elaborentur,

    Tac. Or. 6 fin.:

    a Graecis elaborata dicendi vis atque copia,

    Cic. Brut. 7, 26:

    causae diligenter elaboratae et tamquam elucubratae,

    carefully elaborated, id. ib. 90 fin.; cf. in the part. perf., id. de Imp. Pomp. 1, 1; id. Cael. 19, 45; Quint. 4, 1, 54; 8, 3, 12; Hor. Epod. 14, 12 al.:

    elaboratum a parentibus imperium,

    acquired by the labors of, Just. 1, 2, 11.—In the act.:

    candelabrorum superficiem,

    Plin. 34, 3, 6, § 11:

    non Siculae dapes Dulcem elaborabunt saporem,

    Hor. C. 3, 1, 19.—
    B.
    In rhet.: ēlăbōrātus, a, um, P. a., sometimes with the accessory notion of overdoing, elaborate:

    elaborata concinnitas,

    Cic. Or. 25, 84:

    nihil arcessiti et elaborati,

    Quint. 12, 10, 40.

    Lewis & Short latin dictionary > elaboro

  • 7 gestus

    1.
    gestus, a, um, Part., from gero.
    2.
    gestus, ūs, m. [gero].
    I.
    Lit. (the bearing, i. e. motion of the body, or of a part of the body, esp. of the hand or arm), carriage, posture, attitude, motion, gesture (class.; cf. actus).
    A.
    In gen.:

    gestum imitari,

    Lucr. 4, 343; cf. ib. 367:

    a forma removeatur omnis viro non dignus ornatus, et huic simile vitium in gestu motuque caveatur,

    Cic. Off. 1, 36, 130:

    nunc gestus mihi vultusque est capiundus novus,

    Ter. Phorm. 5, 6, 50:

    hoc quidem Zeno gestu conficiebat,

    Cic. Ac. 2, 47, 145:

    gratificatur mihi gestu accusator,

    id. Balb. 6, 14:

    gestum manus Ceycis habebat,

    Ov. M. 11, 673:

    ab avium gestu gestuque,

    motion, Suet. Aug. 7:

    quo gestu gallina secetur,

    Juv. 5, 124.— Plur.: nec flecti cervix nec brachia reddere gestus, Nec pes ire potest, Ov. M. 6, 308.—
    B.
    In partic., a gesture, gesticulation of actors or orators according to the rules of art:

    numquam agit hunc versum Roscius eo gestu, quo potest, sed abjicit prorsus,

    Cic. de Or. 3, 26, 102; cf. id. Quint. 24, 77:

    gestus histrionis,

    id. Att. 6, 1, 8:

    convenit igitur in gestu nec venustatem conspiciendam nec turpitudinem esse, ne aut histriones aut operarii videamur esse,

    Auct. Her. 3, 15, 26; cf.:

    vox et gestus subito sumi et aliunde arripi non potest,

    Cic. de Or. 1, 59, 252:

    omnis actio in duas partes divisa, vocem gestumque,

    Quint. 11, 3, 14; id. 2, 59, 242:

    tardiore et consideratiore gestu uti,

    Auct. Her. 3, 15, 27: jactantior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51:

    acer atque instans,

    Quint. 11, 3, 92:

    certus sed paulo productior,

    id. ib.:

    comicus magis quam oratorius,

    id. ib. 125 et saep.— Plur.:

    histrionum nonnulli gestus ineptiis non vacant,

    Cic. Off. 1, 36, 130:

    alterni,

    Quint. 6, 3, 65:

    breves,

    id. 11, 3, 100: quae (concinnitas) verborum collocationem illuminat his luminibus, quae Graeci quasi aliquos gestus orationis schêmata appellant, Cic. Or. 25, 83; Quint. 9, 1, 13;

    and without quasi,

    Gell. 11, 13, 10:

    Urbicus risum movet gestibus Autonoes,

    Juv. 6, 72.—
    II.
    (Acc. to gero, II. B. 3.) A management, administration (post-class.), Dig. 26, 10, 3, § 9; ib. 7, 23; ib. 5, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > gestus

См. также в других словарях:

  • concinnitas —    (s.f.)    L eleganza e l equilibrio ottenuti ponendo particolare att nezione, nella disposizione delle parole e nella architettura composi­tiva, alla realizzazione di una compositio gradevole, soprattutto in relazione agli aspetti fonetici.… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • concinnità — {{hw}}{{concinnità}}{{/hw}}s. f. (lett.) Eleganza, simmetria, armonia nel discorso e nello stile letterario …   Enciclopedia di italiano

  • Historia de la estética — El nacimiento de Venus, de Sandro Botticelli, ejemplo arquetípico de belleza clásica …   Wikipedia Español

  • Chris Tofts — (born 1964) is an English computer scientist.[1] Chris Tofts studied mathematics as an undergraduate at Clare College, Cambridge, followed by a Diploma in Computer Science from the same college. He went on to do a PhD supervised by Robin Milner… …   Wikipedia

  • Konzinnität — Kon|zin|ni|tät, die; [lat. concinnitas]: 1. (Rhet., Stilkunde) Ebenmäßigkeit im Satzbau. 2. (bildungsspr. veraltet) das Ansprechend , Gefälligsein. * * * Konzinnität   [lateinisch] die, , Rhetorik und Stilistik: gleichartige syntaktische …   Universal-Lexikon

  • arroy — Arroy, m. acut. Signifie equippage, assortiment, et aussi ordre, ou plustost ordonnance militaire. Ainsi dit on, Le Roy vient en bel arroy, c. en bel equippage, bien pourveu et assorty de ce qu il falloit. Ou bien, en belle ordonnance militaire,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Concinnity — Con*cin ni*ty, n. [L. concinnitas, fr. concinnus skillfully put together, beautiful. Of uncertain origin.] Internal harmony or fitness; mutual adaptation of parts; elegance; used chiefly of style of discourse. [R.] [1913 Webster] An exact… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • concinnity — noun (plural ties) Etymology: Latin concinnitas, from concinnus skillfully put together Date: 1531 harmony or elegance of design especially of literary style in adaptation of parts to a whole or to each other …   New Collegiate Dictionary

  • inconcinnity — noun Etymology: Latin inconcinnitas, from in + concinnitas concinnity Date: circa 1616 lack of suitability or congruity ; inelegance …   New Collegiate Dictionary

  • КОГЕН — (Cohen) Герман (1842 1918) немецкий философ, основатель и виднейший представитель марбургской школы неокантианства. Основные работы: ‘Теория опыта Канта’ (1885), ‘Обоснование Кантом этики’ (1877), ‘Обоснование Кантом эстетики’ (1889), ‘Логика… …   История Философии: Энциклопедия

  • КРАСОТА — универсалия культуры субъект объектного ряда, фиксирующая содержание и семантико гештальтную основу сенсорно воспринимаемого совершенства. Понятие «К.» выступает одним из смысловых узлов классической философии, центрируя на себе как… …   Новейший философский словарь

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»