-
1 concessio
concessĭo, ōnis, f. [concedo, I. B. 3.], an allowing, granting, conceding, permission, leave (rare, but in good prose).I.In gen.:B.agrorum,
Cic. Agr. 3, 3, 11; Tac. A. 3, 73: praemiorum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 3:concessio, ut peculiare aliquid in fundo pascere liceat,
Varr. R. R. 1, 17, 7:vestra,
Cic. Att. 3, 24, 1:competitorum,
id. Tog. Cand. Fragm. 5 (8, 5, p. 21 B. and K.).—A yielding, retiring:II.legis,
Tert. adv. Marc. 5, 13.—Esp., in rhet., a figure of speech, concession: cum aliquid etiam iniquum videmur causae fiduciā pati, * Quint. 9, 2, 51.—2.Jurid. t. t., a plea of confession and excuse or mitigation:concessio est, per quam non factum ipsum probatur ab reo, sed ut ignoscatur, id petitur,
Cic. Inv. 2, 31, 94; 1, 11, 15; Auct. Her. 1, 14, 24. -
2 concessio
concessio, ōnis, f. (concedo), I) das Herzugehen, Apul. met. 9, 2. – II) übtr.: 1) das Zurücktreten, legis, Tert. adv. Marc. 5, 13. – 2) das Zugestehen, Zugeständnis, das Einräumen, die Bewilligung, Vergünstigung, mit persönl. Pron. od. subj. Genet., nostra, Cic.: competitorum, Cic. fr.: mit obj. Genet., agrorum, Cic. u. Tac.: concessiones praemiorum, Planc. in Cic. ep. – mit folg. ut u. Konj., ein V. der Art, daß usw., Varr. r.r. 1, 17, 7. – Insbes., als Redefigur, das Zugeständnis, a) übh. eines Punktes, Quint. 9, 1, 51. – b) der Schuld, der Straferlaß, Cornif. rhet., Cic. u. Quint.
-
3 concessio
concessio, ōnis, f. (concedo), I) das Herzugehen, Apul. met. 9, 2. – II) übtr.: 1) das Zurücktreten, legis, Tert. adv. Marc. 5, 13. – 2) das Zugestehen, Zugeständnis, das Einräumen, die Bewilligung, Vergünstigung, mit persönl. Pron. od. subj. Genet., nostra, Cic.: competitorum, Cic. fr.: mit obj. Genet., agrorum, Cic. u. Tac.: concessiones praemiorum, Planc. in Cic. ep. – mit folg. ut u. Konj., ein V. der Art, daß usw., Varr. r.r. 1, 17, 7. – Insbes., als Redefigur, das Zugeständnis, a) übh. eines Punktes, Quint. 9, 1, 51. – b) der Schuld, der Straferlaß, Cornif. rhet., Cic. u. Quint.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concessio
-
4 concessiō
concessiō ōnis, f [concedo], a granting, conceding: nostra: agrorum.—In rhet., a plea of confession and excuse.* * *permission; grant/concession; admission, plea of excuse/for pardon; yielding -
5 concessio
1) предоставление, присвоение, наделение (c. agrorum, praemiorum C)2) согласие, разрешениеc., ut pascere liceat Vr — разрешение на выпас3) юр. признание (своей вины), сознание (c. est, quum reus postulat sibi ignosci rhH.)4) ритор. допущение, уступка Q (напр.: dominetur in contionibus, jaceat in judiciis C пусть уж (завистливое недоброжелательство) царит в народных собраниях, на суде ему места нет)peregrini amoris c. Pt — изменник в любви -
6 concessió
concesión -
7 concessió
n (f) concession -
8 concessio
согласие (1. 20 pr. D. 8, 3. 1. 4 § 1 D. 15, 1. 1. 1. pr D. 29, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > concessio
-
9 Концессия
- concessio; -
10 concesión
concessió -
11 Einräumung
Einräumung, concessio.
-
12 Erlaubnis
Erlaubnis, concessio (das Zugeständnis). – permissio (die Zulassung). – potestas. copia (die gegebene Macht, Befugnis; aber venia heißt nie an sich Erlaubnis, sondern »Nachsicht« bei dem, was ein anderer vornimmt). – arbitrium (der freie Wille, etwas tun zu können). – licentia (die Ungebundenheit im Handeln). – jmdm. E. geben, potestatem, licentiam, veniam alci dare, zu etwas, alcis rei od. alqd faciendi; potestatem alci facere, concedere; licentiam alci permittere, ut etc, auch bl. alci permittere, ut etc. (z.B. ut consīdat). – um E. bitten, veniam petere: E. erhalten, bekommen, veniam accipere, impetrare; datur alci potestas, copia; fit alci potestas: E. haben, habere potestatem, con. cessam licentiam; mihi licet, permissum, concessum est: mit deiner E., permissu od. concessu tuo; si per te licitum erit; pace tuā; pace quod fiat tuā; bonā veniā tuā liceat; bonā veniā me audies (wenn man reden will): ohne meine E., iniussu meo (ohne mein Geheiß, meine Einwilligung); me non consulto (ohne mich zu befragen); me ignorante (ohne mein Vorwissen): wider meine E., me invito: mit E. zu sagen, bonā hoc tuā veniā dixerim (bei freimütiger Rede); sit venia verbo od. dicto. sit honos auribus. tuis honos sit habitus auribus (bei freimütiger u. bei unanständiger Rede): diesen Wörtern muß man ein »mit Erlaubnis (zu sagen)« vorsetzen, haec vocabula cum honoris praefatione ponenda sunt.
-
13 Vergünstigung
Vergünstigung, concessio. concessus (Zugestehung). – potestas (Berechtigung, etwas zu tun). – beneficium (erwiesene Wohltat, Gnade; auch = Privilegium, w. s.). – gratia (erwiesene Gunst). – die eine V. sollen sie noch haben, hoc unum concedam: mit der V., daß etc., concessione, ut etc.: sich etwas als eine V. ausbitten, in beneficii et gratiae loco alqd petere: mit deiner V., pace tuā.
-
14 Zugeständnis
Zugeständnis, concessio. – mit jmds. Z., alcis concessu: durch uneingeschränkte Zugeständnisse, concedendo omnia. – das Z. machen, concedere (mit Akk. u. Infin.: jmdm. das Z. abnötigen, daß etc., alqm cogere, ut concedat mit Akk. u. Infin.
-
15 award
s premi | adjudicació, concessió | JUR sentènciav concedir, atorgar | adjudicar | decretar -
16 base on balls
s base per bolesEsports: BeisbolDef. del Termcat: Concessió de la primera base al batedor que, durant el torn de bat, ha rebut quatre llançaments fora de la zona de strike. -
17 bestowal
s atorgament, donació, concessió -
18 claim
v exigir, demanar, reclamar, reivindicar | afirmar, declarars demanda, reclamació, reivindicació, dret, pretensió | afirmació declaració | JUR concessió -
19 concession
s concessió -
20 franchise
s privilegi, dret polític | COM concessió, llicència exclusiva
См. также в других словарях:
Concessio — (lat.), 1) Verwilligung; 2) (Rhet.), Redefigur, Zugestehung, Einräumung möglicher, selbstaufgestellter Einwürfe, da der Redner etwas einräumt, ohne seiner Sache zu schaden … Pierer's Universal-Lexikon
concessio — index admission (disclosure), concession (authorization) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Concessio — Die Concessio (lateinisch für „Eingeständnis“; griechisch: παρομολογία, paromología), veraltet nach dem Griechischen auch Paromologie, ist eine rhetorische Figur, besonders der antiken Gerichtsrede (siehe Redegattungen im Artikel Rhetorik… … Deutsch Wikipedia
Concessio — En retórica, y dentro de las figuras retóricas, la concessio es una de las figuras dialécticas. Consiste en conceder parte de la razón al adversario en el asunto sobre el que se está discutiendo; en tanto que recurso retórico, este reconocimiento … Wikipedia Español
concessió — con|ces|si|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
concessio — (s.f.) Consiste nel fare una concessione, nell ammettere le buone ragioni dell avversario (o dell interlocutore in genere), cui si contrappongono, però, obiezioni riguardo all importanza delle medesime e rilievi relativi al maggior peso di… … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
concessio — /kanses(hXi)yow/ In old English law, a grant. One of the old common assurances, or forms of conveyance … Black's law dictionary
concessio — /kanses(hXi)yow/ In old English law, a grant. One of the old common assurances, or forms of conveyance … Black's law dictionary
concessio — A grant; a concession … Ballentine's law dictionary
concessio per regem fieri debet de certitudine — /kanses(h)(i)yow par riyjam fayaray debat diy sartat(y)uwdaniy/ A grant by the king ought to be made from certainty … Black's law dictionary
concessio versus concedentem latam interpretationem habere debet — /kanses(hXi)yow varsas konsadentam leytam intarprateyshiyownam heybiriy debat/ A grant ought to have a broad interpretation (to be liberally interpreted) against the grantor … Black's law dictionary