-
1 con-vincō
con-vincō vīcī, vīctus, ere, to overcome, convict, refute, expose: me teste: paulatim convictus veris, L.: convicti mulctantur, when convicted, Ta.: te amentiae: convicti maleficii servi: facinoris, S.: manifestis criminibus: iudicio legatorum, S.: conscientiā: in hoc scelere: aliquid fecisse convinci, L.—To prove incontestably, show clearly, demonstrate, expose: convincam si negas: inauditum facinus voce convinci: haec poëtarum portenta: avaritiam, Cs.: convicta (praedia), proved to be stolen: quod apud patres convictum, Ta.: quod sive fateris sive convinceris: ne convincas esse illum tuom, T.: nihil te didicisse. -
2 convinco
con-vinco, vīci, victum, 3, v. a., to overcome, conquer; always beyond the circle of milit. lang.I.With personal objects, to convict of crime or error, refute (very freq. and class.).(α).With simple acc.:(β).quem ego jam hic convincam palam,
Plaut. Am. 2, 2, 147:hujus si causa non manifestissimis rebus teneretur, tamen eum mores ipsius ac vita convincerent,
Cic. Sull. 25, 71:verum enim invenire volumus, non tamquam adversarium aliquem convincere,
id. Fin. 1, 5, 13:Aristonis jam fracta et convicta secta,
id. Leg. 1, 13, 38:si negem, quo me teste convincas?
id. Phil. 2, 4, 8; id. Verr. 2, 4, 47, § 104; Liv. 26, 12, 17; Quint. 1, 6, 10 et saep.—With the designation of the crime, error, etc., commonly in the gen., more rarely in the simple abl., or with de, in, or inf.:II.teque in isto ipso convinco non inhumanitatis solum, sed etiam amentiae,
Cic. Phil. 2, 4, 9:haec duo levitatis et infirmitatis plerosque convincunt,
id. Lael. 17, 64:aliquem summae neglegentiae (with coarguere),
id. Sull. 15, 44:quae (supplicia) in convictos maleficii servos constituta sunt,
id. Verr. 2, 5, 53, § 139:repetundarum,
Suet. Caes. 43: latrocinii, caedis. id. Tib. 1 al.:manifestis criminibus,
Cic. Verr. 2, 1, 9, § 26:multis avaritiae criminibus,
id. Fl. 39, 98:convicti et condemnati falsis de pugnis,
Plaut. Truc. 2, 6, 5:scelere convictus,
Suet. Ner. 31; Lact. de Ira, 17, 6; cf.:istius vita tot vitiis flagitiisque convicta,
Cic. Verr. 1, 4, 10:in pari peccato,
id. Inv. 2, 10, 32:in hoc scelere,
id. Sull. 30, 83; so,in homicidio,
Plin. 18, 3, 3, § 12:in majore fraude,
Suet. Claud. 15:in adfectatione imperii,
id. Tit. 9.—With inf.:aliquid fecisse convinci,
Liv. 45, 10, 14:convictus pecuniam cepisse,
Tac. A. 4, 31; 13, 44; Suet. Calig. 40; Curt. 9, 8, 9; cf. Sall. C. 52, 36.—With things as objects, to prove something incontestably (esp. as criminal, false, punishable), to show clearly, demonstrate (freq. and class.).(α).With acc.:(β).inauditum facinus ipsius qui commisit voce convinci,
Cic. Quint. 25, 79; so,peccata argumentis,
id. Part. Or. 33, 116; cf.:falsum veris convincere rebus,
Lucr. 4, 764:alios sensus,
id. 4, 495:haec poëtarum et pictorum portenta,
Cic. Tusc. 1, 6, 11:orationem (with redargui),
id. Univ. 3 init.:errores Epicuri,
id. N. D. 2, 1, 3:falsa,
id. ib. 1, 32, 91:avaritiam,
Caes. B. G. 1, 40, 12:furorem,
Ov. M. 13, 58:quod obicitur,
Quint. 5, 10, 35:quod (crimen) apud patres convictum,
Tac. A. 14, 40 al.:convicta (praedia),
proved not to belong to you, Cic. Fl. 32, 79.—With acc. and inf.:nihil te didicisse... nihil scire convincerent,
Cic. de Or. 1, 10, 42; id. Par. 5, 3, 41; id. N. D. 3, 17, 44; Quint. 2, 15, 14 al. -
3 contundo
con-tundo, tŭdi, tūsum (tunsum, Plin. 21, 27, 101, § 174; 28, 16, 62, § 221 al.), 3 ( perf. contūdit, Enn. ap. Prisc. p. 891 P., or Ann. v. 482 Vahl.; but contŭdit, id. ap. Prisc. l. l., or Ann. v. 387 Vahl.), v. a., to beat, bruise, grind, crush, pound, break to pieces (syn.: confringo, debilito; very freq. and class. in prose and poetry; not in Quint.; for in 11, 2, 13, confudit is the better reading).I.Lit.A.In gen.: oleas in lentisco, Cato. [p. 461] R. R. 7, 4 (cited ap. Varr. R. R. 1, 60):B.thymum in pila,
Varr. R. R. 3, 16, 14; cf.:radices ferreis pilis,
Col. 7, 7, 2: florem nullo aratro, * Cat. 62, 40:colla,
Col. 6, 2, 8; 6, 14, 3: classis victa, fusa, contusa, fugataque est, Inscr. ap. Liv. 40, 52, 6:aliquem male fustibus,
Plaut. Aul. 3, 1, 4; cf.:aliquem pugnis,
id. Bacch. 3, 3, 46; and:pugiles caestibus contusi,
Cic. Tusc. 2, 17, 40:aliquem saxis,
Hor. Epod. 5, 98:pectus ictu,
Ov. M. 12, 85:faciem planā palmā (with caedere pectus pugnis),
Juv. 13, 128:contusi ac debilitati inter saxa rupesque,
Liv. 21, 40, 9:hydram,
Hor. Ep. 2, 1, 10:nares a fronte resimas,
to squeeze together, press in, Ov. M. 14, 96.—With acc. of part:asper equus duris contunditur ora lupatis,
Ov. Am. 1, 2, 15.— Poet. of the beating to pieces of crops by hail:vites grando,
Hor. Ep. 1, 8, 5 (cf. id. C. 3, 1, 29: non verberatae grandine vineae);and of lameness produced by disease, etc.: postquam illi justa cheragra Contudit articulos ( = debilitavit nodis),
id. S. 2, 7, 16 (cf. Pers. 5, 58: cum lapidosa cheragra fregerit articulos, has crippled).—In medic. lang.: contūsum ( - tun-sum), i, n., a bruise, contusion (cf. contusio), Scrib. Comp. 209; Cels. 5, 28, 14; Plin. 29, 6, 39, § 136 sq. al.—II.Trop., to break, lessen, weaken, destroy, subdue, put down, baffle, check, etc. (syn.: frango, obtero, vinco): virosque valentes contudit crudelis hiems, Enn. ap. Prisc. p. 891 P.; cf. id. Ann. v. 387 and 482 Vahl.:corpora conturbant magno contusa labore,
Lucr. 4, 958:populos feroces,
Verg. A. 1, 264:ferocem Hannibalem,
Liv. 27, 2, 2:nostrae opes contusae hostiumque auctae erant,
Sall. J. 43, 5:contudi animum et fortasse vici,
Cic. Att. 12, 44, 3; cf.:animos feros placidā arte,
Ov. A. A. 1, 12:contudi et fregi exsultantis praedonis audaciam,
Cic. Phil. 13, 13, 29:calumniam et stultitiam (with obtrivit),
id. Caecin. 7, 18:regum tumidas minas,
Hor. C. 4, 3, 8:impetus,
id. ib. 3, 6, 10:ingenium patientia longa laborum,
Ov. Tr. 5, 12, 31:facta Talthybi,
i. e. to surpass by my own, Plaut. Stich. 2, 1, 33. (But in Lucr. 5, 692, concludit is the right reading, Lachm., Munro.)
См. также в других словарях:
Vinco (Pensilvania) — Vinco Lugar designado por el censo de los Estados Unidos … Wikipedia Español
Nasal infix — The nasal infix is a reconstructed nasal consonant or syllable *⟨n(é)⟩ that was inserted (infixed) into the stem of a word in the Proto Indo European language, that has reflexes in several modern European languages. It served the inflectional… … Wikipedia
La Gioconda (ópera) — La Jocunda La Gioconda Beniamino Gigli como Enzo Grimaldi. Forma Drama lírico Actos y escenas 4 actos Idioma original del libreto … Wikipedia Español
Mirella Freni — La soprano italiana Mirella Fregni, conocida como Mirella Freni (Módena, 27 de febrero de 1935), es una famosa cantante de ópera, admirada por su voz y su talento interpretativos. Su repertorio incluye casi cuarenta roles, particularmente los de… … Wikipedia Español
Vincenzo Bellini — Pour les articles homonymes, voir Bellini (homonymie). Vincenzo Bellini Naissance 3 … Wikipédia en Français
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
Rolando Panerai — Saltar a navegación, búsqueda Rolando Panerai (Campi Bisenzio, 17 de octubre de 1924) es un barítono Italiano. Contenido 1 Biografía 2 Repertorio 3 Voz y estilo … Wikipedia Español
boca — (Del lat. bucca, mejilla.) ► sustantivo femenino 1 ANATOMÍA Cavidad y orificio superior del tubo digestivo del hombre y de los animales, situados en la parte anterior del cuerpo, que puede cumplir otras funciones como las respiratorias o… … Enciclopedia Universal
La italiana en Argel — L italiana in Algeri Cubierta del libreto, editor Attilio Barion Sesto San Giovanni Milán 1930 Forma drama jocoso per musica Actos y escenas 2 actos … Wikipedia Español
Michael Maniaci — Nacimiento 3 de mayo de 1976 Cincinnati, Estados Unidos Ocupación … Wikipedia Español
Idioma protoindoeuropeo — «PIE» redirige aquí. Para otras acepciones, véase pie (desambiguación). Protoindoeuropeo *dnghwa Hablado en Eurasia occidental Hablantes Lengua muerta Familia Indoeuropeo Protoindoeuropeo … Wikipedia Español