Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

compĕten-ter

  • 1 competo

    com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).
    I.
    Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):

    unum locum,

    Just. 13, 2, 1:

    unam speciosam (puellam),

    Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—
    II.
    Neutr., to meet or come together.
    A.
    Lit. (very rare):

    ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,

    Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:

    ubi recti angulorum conpetant ictuus,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    si cacumina harundinum in unum competunt,

    Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:

    tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,

    Tac. H. 2, 50 fin.:

    fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,

    Suet. Caes. 40:

    si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,

    Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:

    si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,

    Sen. Ep. 75, 6.—
    2.
    Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:

    tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,

    Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:

    neque animo neque auribus aut linguā conpetere,

    Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:

    dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,

    id. H. 3, 73:

    aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,

    Quint. 4, 1, 17:

    ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,

    Liv. 22, 5, 3:

    ei loci situs ita competit,

    Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:

    si cujusquam neptium suarum competeret aetas,

    Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin.
    3.
    To belong, be due to:

    actionem competere in equitem Romanum,

    Quint. 3, 6, 11:

    mihi adversus te actio competit,

    Dig. 19, 1, 25:

    poena competit in aliquem,

    App. M. 10, p. 243, 40:

    hereditas competit, alicui,

    Eum. Pan. Const. 4:

    libertas servo competere potest,

    Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,
    1.
    com-pĕtens, entis, P. a.
    a.
    Corresponding to:

    personae rebus,

    App. Flor. 16:

    ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,

    Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—
    b.
    Competent, legal:

    judex,

    Dig. 2, 1, 19:

    tribunal,

    ib. 3, 3, 35, § 2.—
    2.
    compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):

    consulere alicui,

    Dig. 24, 3, 22:

    punire,

    ib. 22, 5, 16.—
    * Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—
    * Sup.:

    uti Platone,

    App. Mag. p. 316, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > competo

  • 2 conpeto

    com-pĕto ( conp-), īvi or ii, ītum, 3, v. a. and n. (first common since the Aug. per.; very rare before that time; not found in Cic., and perh. not in the poets).
    I.
    Act., to strive after something in company or together (post-class. and very rare):

    unum locum,

    Just. 13, 2, 1:

    unam speciosam (puellam),

    Aur. Vict. Vir. Ill. 59: bona, Cod. Th. 10, 10, 27, § 6.—
    II.
    Neutr., to meet or come together.
    A.
    Lit. (very rare):

    ubi viae competunt, tum in compitis sacrificatur,

    Varr. L. L. 6, § 25 Müll.:

    ubi recti angulorum conpetant ictuus,

    Plin. 2, 18, 16, § 80:

    si cacumina harundinum in unum competunt,

    Col. 4, 17, 1; cf. id. 2, 2, 9.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of time, to coincide, agree, meet, to happen, etc.; constr. with cum, the dat., in, or absol.:

    tempora reputantibus initium finemque miraculi cum Othonis exitu competisse,

    Tac. H. 2, 50 fin.:

    fasti adeo turbati, ut neque messium feriae aestati, neque vindemiarum auctumno competerent,

    Suet. Caes. 40:

    si competant coitus lunae in novissimum diem brumae,

    Plin. 16, 39, 74, § 191; 18, 26, 63, § 232; cf. impers.:

    si ita competit, ut idem ille, qui sanare potest, disserat,

    Sen. Ep. 75, 6.—
    2.
    Of other things, to agree or coincide with something, to answer to it:

    tanto Othonis animo nequaquam corpus aut habitus competiit,

    Suet. Oth. 12.—Hence, absol., to be qualified, competent, appropriate, fit, suitable, to correspond:

    neque animo neque auribus aut linguā conpetere,

    Sall. H. 1, 88 Dietsch; Tac. A. 3, 46:

    dux velut captus animi non linguā, non auribus competere,

    id. H. 3, 73:

    aut assumere in causam naturas, quā competent, aut mitigare, quā repugnabunt,

    Quint. 4, 1, 17:

    ut vix ad arma capienda aptandaque pugnae competeret animus,

    Liv. 22, 5, 3:

    ei loci situs ita competit,

    Col. 8, 17, 3; cf. id. 9, 1, 1; 9, 5, 1:

    si cujusquam neptium suarum competeret aetas,

    Suet. Aug. 31; Col. 1, 6, 23; cf. id. 2, 8, 4; 2, 18, 2; 2, 20, 4; 4, 29 fin.
    3.
    To belong, be due to:

    actionem competere in equitem Romanum,

    Quint. 3, 6, 11:

    mihi adversus te actio competit,

    Dig. 19, 1, 25:

    poena competit in aliquem,

    App. M. 10, p. 243, 40:

    hereditas competit, alicui,

    Eum. Pan. Const. 4:

    libertas servo competere potest,

    Just. Inst. 1, 5, 1.—Hence,
    1.
    com-pĕtens, entis, P. a.
    a.
    Corresponding to:

    personae rebus,

    App. Flor. 16:

    ratio etymologiae cum sententiā vocabuli,

    Gell. 19, 13, 3.— Comp., Auct. Pan. Maxim. et Const. 7.—
    b.
    Competent, legal:

    judex,

    Dig. 2, 1, 19:

    tribunal,

    ib. 3, 3, 35, § 2.—
    2.
    compĕten-ter, adv., suitably, properly, becomingly (post-class.):

    consulere alicui,

    Dig. 24, 3, 22:

    punire,

    ib. 22, 5, 16.—
    * Comp.: disserere, Hier. adv. Helv. 2.—
    * Sup.:

    uti Platone,

    App. Mag. p. 316, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > conpeto

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»